رمان گناهکار 20

کمی خودمو به سمت آرشام کشیدم ..
ارسلان _ خیلی خسته م..میرم بالا استراحت کنم..راستی آرشام واسه آخر هفته ی آینده برنامه نچین می خوام یه سر به اسبا بزنم گفتم همگی بریم بهتره..بعد از این مدت می خوام بیشتر ببینمت..
مکث کرد و ادامه داد: هر چی نباشه ما دوستای صمیمی هستیم..درضمن بی نهایت خوشحال میشم این خانم زیبا روهم همراهه خودت بیاری..مطمئنم بهش خوش می گذره..
با خنده ی جذابی به من چشم دوخت..ولی آرشام فقط نگاش می کرد..ارسلان دستشو اورد بالا و در حین اینکه از سالن بیرون می رفت شب بخیر گفت..

فقط شایان جلومون بود که با لبخند پت و پهنی رو لباش رو به رومون روی مبل سلطنتی نشست..
استرس داشتم .. نگاهه خیره ش اذیتم می کرد..
نیم نگاهی به اطرافم انداختم..دکور این سالن تماما ترکیبی از رنگ های سفید و نقره ای بود..
گوشه،گوشه ی سالن اشیاء ِعتیقه به چشم می خورد که معلوم بود کلی قیمتشونه..
مبل ها تمومش سلطنتی بودن و لوستری که به سقف نصب شده بود اویزی از کریستال و نقره بود..یا شاید هم فلزش شبیه به نقره ست..

صدای شایان رو که شنیدم نگاهمو بهش دوختم و محکم سر جام نشستم..
--آرشام امشب از شرابای من نخوردی..
-- میلی بهشون نداشتم..
--دیگه مهمونا رفتن و شیدا هم اینجا نیست..پس لازم نیست بازم نقش بازی کنید..ارسلانم که بالاست..
-- کی گفته ما الان تو نقشِمون هستیم؟!..
شایان با دست و لبخند کجی که رو لباش داشت به فاصله ی کم ِ بین من و آرشام اشاره کرد..آرشام نگاهه کوتاهی به من انداخت و باز به شایان خیره شد..
هنوز از دستش ناراحت بودم..ولی توی این موقعیت اینکه طرفه آرشام باشم بهتر از این بود که بخوام ازش دلخور باشم..واسه اینکارا وقت بود ولی الان باید جوری رفتار می کردم که آرشام نذاره اینجا بمونم..
حسم که اینو بهم می گفت..اینکه موندنمون اونم به اصراره شایان بی دلیل نیست..

آرشام _ علته اینکه گفتی بمونیم چی بود شایان؟!..مشکلی پیش اومده؟!..
خندید و به من نگاه کرد..
-- نه .. ولی الوعده وفا..
با تعجب نگاهشون کردم که آرشام با اخم گفت: کدوم وعده؟!..
-- گفتی دلارام رو لازم داری که خب امشب فهمیدم واسه چی می خواستی پیش خودت نگهش داری..حالا که شیدا رو از زندگیت پرت کردی بیرون دیگه بهونه ای نمی مونه..من تا به الان صبر کردم ولی بیشتر از این دیگه نمی تونم..
سکوت کوتاهی کرد ونگاهشو از روی آرشام به صورت من دوخت..و ادامه داد: دلارام از امشب اینجا می مونه..دیگه با تو بر نمی گرده..

اب دهنمو با ترس قورت دادم .. ناخداگاه اون فاصله ی کم رو هم پر کردم و چسبیدم به بازوی آرشام ..
صورتشو برگردوند و نگام کرد..هر چقدر که می تونستم التماس ریختم تو چشمام..
نباید می ذاشت من اینجا بمونم..دست و پام از سرما سِر شده بود..
زیر لب بهش گفتم: تو رو خدا نذار نگهم داره..مگه من خدمتکارت نیستم؟ پس نذار ..تو رو خدا نذار..
نگاهه نافذش تو چشمام در چرخش بود..با صدای شایان نگاهه هر دومون به طرفش کشیده شد..
-- نکنه می خوای بزنی زیر قولت آرشام؟!..که البته ممطئنم اینکارو نمی کنی..از آرشامی که من می شناسم اینکار بعیده..

نگاهه آرشام به اون بود ولی معلوم بود عمیقا تو فکره..به بازوش چنگ زدم..حس می کردم صورتش کمی به سرخی می زنه..
نگاهشو به میز وسط سالن دوخت..
چرا ساکتی لعنتی؟!..
جوابشو بده..
بگو نمیذاری اینجا بمونم..
تو رو خدا بگو آرشام..

نگام کرد..آروم و جدی ازم پرسید: چرا نمی خوای بمونی؟!..برای چی می خوای با من برگردی؟!..
وحشت زده نگاش کردم .. اشک تو چشمام حلقه بست..
- نمی دونم..به خدا نمی دونم..فقط می دونم نمی خوام اینجا باشم..همونجور که خواستی تا ابد تو خونه ت می مونم فقط نذار اینجا باشم..به قرآن خودمو می کشم..
چونم از بغض لرزید: اگه منو اینجا بذاری همین امشب خودمو خلاص می کنم..
با صدای فریاد شایان با ترس تو جا پریدم..
--این اراجیف چیه سر هم می کنی دختر؟..تو از اولم ماله من بودی..این قراری بود که من با آرشام گذاشتم..آرشام چرا ساکتی؟..مگه خوده تو بهم قول ندادی بعد از انجام کارت دلارام رو تحویله من میدی؟..بگو آرشام کسی نیست که زیر قولش بزنه..

به آرشام نگاه کردم که لباشو به هم می فشرد ..دستاشو در هم گره زد ..نگاهش به دستاش بود که کمی به جلو خم شد..
بعد هم با یک حرکت از جاش بلند شد ..چون بازوش تو دستام بود منم با ترس بلند شدم و تقریبا چسبیده بهش ایستادم..
شایان روبه رومون قرار گرفت و با اخم و نگاهی مملو از خشم به من و آرشام زل زد..
آرشام با تحکم روبه شایان گفت: هنوز کار من با دلارام تموم نشده..
--این حرف یعنی چی ؟!..مگه امشب..
--نه..فقط به امشب ختم نمی شد..من هنوز خیلی کارا با دلارام دارم..
--چقدر فرصت می خوای؟!..
-- 1 ماه..
-- یعنی سر 1 ماه اونو بهم تحویل میدی دیگه اره؟..
-- چرا که نه؟!..
-- آرشام من دارم مثل همیشه رو قولت حساب می کنم..اگه از 1 ماه بیشتر بشه به زور از تو خونه ت می برمش..می دونی که انجام دادنش برام کاری نداره..

آرشام فقط سرشو تکون داد..هم خوشحال بودم و هم ناراحت و هم عصبانی..
خوشحال از اینکه شایان به هدفش نرسید..
ناراحت از اینکه بعد از 1 ماه زندگیم از این رو به اون رو می شد..
و بیش از حد عصبانی بودم به خاطر ِ اینکه عین یه کالا باهام رفتار می کردن..هر دوشون داشتن سرم چونه می زدن..
ولی الان نمی تونستم حرفی بزنم ..
*************************** تند تند داشت پله ها رو طی می کرد منم عین گلوله ی اتیش پشت سرش بودم..رفت تو اتاقش ..بی معطلی رفتم تو و درو بستم..
کتشو پرت کرد رو تخت و با عصبانیت نگام کرد..
-- کی بهت اجازه داد وارد اتاق بشی؟..
- کی به شما اجازه داد که با من مثل یه کالای بی ارزش رفتار کنید؟!..

کلافه کراواتشو از دور گردنش باز کرد و اونم با حرص پرت کرد رو تخت..داشت دکمه های پیراهنشو باز می کرد..
-- از چی حرف می زنی؟!..برو بیرون حوصله ت رو ندارم..
- از رفتار امشب شما و شایان..
پیراهنشو در اورد و انداخت رو تخت..رکابی سفید تنش بود..سعی کردم به بازوهای عضلانیش نگاه نکنم..
-- جای اینکه ازم ممنون باشی باید بهت جواب پس بدم؟!..
- بی چشم و رو نیستم..ازتون ممنونم ولی چرا بهش گفتین 1 ماهه دیگه می تونه منو از اینجا ببره؟..مگه نگفتین من تا اخر عمر باید اینجا بمونم؟!..

رو به روم ایستاد..زیر چشمی نگاش کردم..قلبم تند تند می زد..دست و پام شروع کرد به لرزیدن..
-- تو چشمام نگاه و حرفتو بزن..
خیلی عصبانی بود..من من کنان جوابشو دادم..
- نمـ..نمی خوام..
داد زد: چرا؟!..

نگامو به میز کنار تخت دوختم و با دست به بالا تنه ش اشاره کردم..خواستم دستمو بیارم پایین که رو هوا گرفتش..
-چکار می کنی؟!..
دوتا دستامو تو مشتش گرفت و کشید طرف خودش..
دستامو چسبوند به سینه ش و سرم داد زد: این همه حجب و حیا واسه چیه؟..می خوای چیو ثابت کنی؟..اینکه با بقیه ی دخترا فرق می کنی؟!..
صدام می لرزید..
- من هیچی رو نمی خوام به شما ثابت کنم..من همینی اَم که هستم..همینی که جلو روتون وایساده..عادت به چنین چیزایی هم ندارم..
-- می تونی عادت کنی..یا بهتره بگم بایــد عادت کنی..
- بایـــد؟!..مگه قرار نیست از اینجا برم؟..پس این کارا واسه چیه؟..
-- مگه خودت همینو نمی خواستی؟!..گفتم تا اخر عمرت اینجا می مونی ولی تو اینو نمی خوای..پس لابد قصر شایان برات بهترین گزینه محسوب میشه که اینجا به چشمت نمیاد..

از زور عصبانیت منفجر شدم..
- خواهش می کنم بفهم چی داری میگی..دیدی که تا گفت باید اونجا بمونم تن و بدنم از ترس می لرزید..انقدر از اون ادم نفرت دارم که اگه می موندم فردا جنازه م از در اون خونه بیرون می رفت..یعنی اگه دستش بهم می خورد خودمو می کشتم اینو می فهمی؟!..
--حاضر نیستی ملکه ی قصر شایان بشی؟!..چرا؟!..اینکه آرزوی هر دختری ِ..
- شاید آرزوی هر دختری باشه ولی من از این آرزوها ندارم..آرامشی که اوایل درکنار خانواده م داشتم رو به قصر شایان و تمومه ثروتش ترجیح میدم..فقط آرزوم اینه که اون آرامش دوباره به زندگیم برگرده..

چند لحظه خیره شد تو چشمام ..
-- حاضری برای تموم عمرت اینجا بمونی یا سر 1 ماه تحویلت بدم به شایان؟..
- معلومه اینجا موندم خیلی بهتر از اون قصر و ادماشه..
-- چرا؟!..
- چی؟!..
-- چرا اینجا رو ترجیح میدی؟!..

تو دلم دنبال جوابش می گشتم..
-- سوال من جواب داشت..پس بگو..
- خب فکر کن به خاطر اینکه دست شایان بهم نرسه..
-- ولی شایان یکی از نزدیکترین دوستانه منه..پاش بخوای نخوای به اینجا باز میشه..در اونصورت چی؟!..

- به قوله خودت اینجاشو دیگه مجبورم ..دستش بهم نرسه بقیه ش مهم نیست..وملتمسانه گفتم: کمکم می کنی؟!..
-- به چه قیمتی؟!..

دستش روی مچم لغزید بعد هم اوردش بالا و گذاشت رو بازوم..
- دستتو بردار!..
شونه مو کشیدم عقب..ولی بدتر شد اون یکی دستشم گذاشت پشت کمرم تا نتونم جُم بخورم..دستام حصار بین من و اون بود..

-- حاضری تو اغوش ِ من باشی ولی شایان نه..درسته؟!..
- به هیچ وجـــــه..منو اشتباه گرفتی جناب..ولم کن..
-- پس آغوشه شایان رو ترجیح میدی..
- بمیرم نمیذارم همچین روزی برسه..

تقلا می کردم از تو بغلش بیام بیرون..میونه بازوهای قوی و مردونه ش گم شده بودم..دوست داشتم در برابرش سرسختی کنم ولی اون این اجازه رو بهم نمی داد..

-- اگر مجبور شدی از این دو یکی رو انتخاب کنی ..انتخابت کدوم بود؟!..
-یعنی چی؟!..
-- آغوشه من..یا شایان؟..
با حرص جوابشو دادم..

- هیچ کدوم..پیش خودت چی فک کردی؟!..
-- من هیچ فکری نکردم..فقط ازت جواب می خوام..همین حالا..
- واسه چی اینو می پرسی؟!..
-- فقط جوابه منو بده..آغوش ِ من یا آغوش ِ شایان؟!..
- هیچ کدوم..هیچ کدومو نمی خوام..من ه ر ز ه نیستم عوضی..ولم کن..

تقلا می کردم..به سینه ش مشت می زدم ولی بی فایده بود..عین آهن سفته لامصب..
-- منظور من به ه ر ز گ ی نبود..قرار هم نیست همچین اتفاقی بیافته..فقط جوابه منو بده..
- جوابی ندارم که بهت بدم..فقط بذار برم ..

لباشو اورد زیر گوشم ..زمزمه هاش هم امیخته به خشونت بود..درست مثل حرکاتش..
-- می دونستی هربار که تقلا می کنی من راسخ تر به انجام کارم میشم؟!..
دستامو گذاشتم رو بازوهای ب ر ه ن ه * و عضلانیش که از حرارت بالای تنش کف دستم اتیش گرفت..
- خواهش می کنم ولم کن..چرا این همه ازارم میدی؟!..
و زیر گردنم زمزمه کرد: من یا تو؟!..
انگشتاشو لا به لای موهام فرو برد و صورتشو به گردنم فشرد..وا خدا..
- من؟؟!!..
-- آره تو..تویی که با زبونت و حرفات اتیشم می زنی..در برابرم گستاخی می کنی..کاری که این همه سال کسی جرات انجام دادنش رو نداشت..قصدت چیه لعنتی؟!..

لحظه به لحظه جملاتش رو عصبی تر به زبون می اورد..
به بازوش چنگ انداختم که خب غیرارادی بود..کارم از قصد نبود ..از حسی که تو قلبم داشتم ..از گرمای نفس های ارشام که گردنم رو می سوزوند..

ولم کرد..انقدر ناگهانی پرتم کرد عقب که به پشت محکم خوردم به در..
پهلوم گرفت به دستگیره و از دردی که تو تنم پیچید مردم و زنده شدم..محکم لبمو گاز گرفتم تا یه وقت جیغ نکشم ..چشمامو بستم و تو دلم داد زدم..

آروم نگاش کردم که دیدم پشتشو بهم کرده و داره نفس نفس می زنه..انگار عصبانی بود..بدون اینکه برگرده و نگام کنه داد زد: برو بیرون..
معطلش نکردم..دستمو گذاشتم رو پهلوم و از اتاق بیرون رفتم..
رو پهلو خم شده بودم که خودمو رسوندم به اتاقم..اشک صورتمو خیس کرده بود..
حس می کردم پهلوی راستم داغ شده..واسه همین دردم کم بود..دماغمو کشیدم بالا و فین فین کنان در حالی که بی صدا اشک می ریختم لباسامو در اوردم رفتم تو حموم..
نگام به پهلوم افتاد.. با وحشت جلوی دهنمو گرفتم..حسابی قرمز و کبود شده بود..شدت ضربه به قدری زیاد بود که به همین زودی کبود شد..
دستمو که روش کشیدم اتیش گرفتم..
پیش خودم گفتم برم یه کم تو آب ولرم بشینم شاید دردش ساکت بشه ولی همین که نشستم تو وان وضعم بدتر شد..
دیگه به وضوح بلند گریه می کردم تا جایی که صدام کشیده می شد..
انقدر درد داشتم که خودمو تو وان تکون می دادم و زار می زدم..خدایا چکار کنم دارم میمیرم..
نمی دونستم توی اتاق مسکن پیدا میشه یا نه..شاید هم تو یکی از همین قفسه ها باشه ولی نمی تونستم از جام تکون بخورم..
دستمو گذاشتم رو پهلوم و سرمو بلند کردم..چشمام بسته بود و درحینی که لبمو گاز می گرفتم هق هق می کردم..
انعکاس صدای گریه م تو حموم می پیچید..
خواستم بلند شم نتونستم..دیگه پهلوم داغ نبود و دردم صد برابر شد..
حالم به قدری بد بود که نمی فهمیدم دارم چکار می کنم..
شامپو رو کامل تو وان خالی کردم..دستم می لرزید..دستمو تو آب تکون دادم تا کامل کف کنه..بعد مابقی ِ شامپو رو با ترس و لرز و گریه مالیدم به پهلوم ..بوی شامپو حس خوبی بهم داد..بوی یاس..ولی هنوز پهلوم درد می کرد..می خواستم زودتر حموم کنم و برم بیرون..دیگه طاقت نداشتم..
پایین موهام خیس شده بود و تنم تا کمی بالاتر از س ی ن ه هام تو اب مملو از کف بود..سرمو به وان تکیه دادم ..یه کم اینجوری بمونم شاید آروم بشم ولی نشد..
لحظه به لحظه حالم بدتر می شد..تا جایی که صدای گریه هام جیغ مانند شده بود ..

یهو یکی محکم کوبید به در حموم که با ترس و همراه با گریه جیغ کشیدم..
صدای خودش بود که بلند و فریاد مانند از پشت در به گوشم خورد..
-- دلارام..درو باز کن ببینم..باز کن بِت میگم ..
صداشو که شنیدم هق هقم بیشتر شد..
نالیدم: نـ..نمی تونم..درد دارم..

صدای هق هقمو شنید..محکمتر به در کوبید..انگار قصد داشت اونو بشکنه..
-- اون تو داری چیکار می کنی؟!..باز کن این در لعنتی رو..
جیغ کشیدم: نمی تونــــــم..با در چکار داری؟!..بـ..
و همزمان در طاق به طاق باز شد و محکم خورد به دیوار..با دیدنش تو درگاهه حموم همون دقیقه با اینکه از درد داشتم میمردم خدا رو شکر کردم کفای شامپو بدنمو پوشوندن..
بیشترتو آب فرو رفتم و با درد سرش داد زدم: برو بیرون..واسه چی اومدی تو؟!..
ولی اون بی توجه به من در حالی که اخم وحشتناکی رو صورتش داشت اومد تو حموم..صورتم خیس از اشک بود و می خواستم گریه نکنم ولی نمی تونستم..

جلوی وان ایستاد و نگاهشو دور تا دور اونجا چرخوند..دستاشو به کمرش زد..
سرم فریاد کشید: تو که چیزیت نیست..پس چرا گریه می کردی؟!..
-به تو ربطی نداره.. برو بیرون..به چی نگاه می کنی؟برو دیگه..

جلوم رو زانو نشست..صورتمو برگردوندم..از یه طرف حالم خوب نبود و از طرفه دیگه به خاطر اوضاعی که توش گیر کرده بودم و موقعیتمون صورتم سرخ شده بود..
شونه م از زور هق هق می لرزید..ای کاش می رفت بیرون..حالم بدتر شده بود..
در کمال تعجب گرمی انگشتاشو زیر چونه م حس کردم..سرمو چرخوند سمت خودش..با شرم و درد تو چشماش زل زدم..اخماش هنوز تو هم بود..
-- هنوز که داری گریه می کنی..چی شده؟!..
- هیچی..فقط تو رو خدا برو بیرون..حالم خوب نیست..
اخماش جمع تر شد..
-- یعنی چی که حالت خوب نیست؟!..و بلند داد زد: د ِ بِنال ببینم چه مرگته؟!..

چشمامو بستم و دستمو از زیر آب گذاشتم رو پهلوم..چقدر مدیونه این کفا بودم وگرنه الان بدن ب ر ه ن ه م رو کامل دید می زد و ..دیگه از زور شرم باید یه قطره می شدم می رفتم زیر زمین..
همونطور با هق هق گفتم: پهلوم..
--پهلوت چی؟!..
- وقتی هولم دادی پهلوم خورد به دستگیره و..
سکوت کردم اونم همینطور..سرمو چرخوندم و با چشمای غرق در اشکم نگاش کردم..نگاهه اون هم تو چشمای من خیره بود..
-- دردت شدیده؟!..
سرمو تکون دادم..
--می تونی پاشی؟!..
-نه..
با فین فین سرمو زیر انداختم که موهام از یه طرف ریخت تو صورتم..درست همون طرفی که آرشام کنارم بود..
چند لحظه به همون حالت بودم..لرزم گرفته بود..به مسکن نیاز داشتم تا دردمو تسکین بده..

حوله ی بزرگ و سفیدی که روی آب قرار گرفت باعث تعجبم شد..مبهوت نگاش کردم..حوله رو از روی همون کفا انداخت روی آب و بدون هیچ مکثی دستاشو برد زیر آب و بدون اینکه تماسی با بدنم ایجاد کنه از روی حوله بدنمو پوشوند..
با این کارش جیغ کشیدم چون به شدت دردم گرفت ولی اون بی توجه به من کارشو می کرد..نگام به صورتش بود و نگاهه اون به حوله ای که توی آب خیس شده بود..مثل همیشه صورتش اخم داشت..ولی اینبار ملایمتر ..
دست چپشو برد زیر پاهام و دست راستشو دور شونه های ب ر ه ن ه م حلقه کرد..زبونم بند اومده بود ..جوری به خودم می لرزیدم که اونم فهمید در همون حال که حوله ی خیس دورم بود منو از اب بیرون کشید..
یکی از دستام از روی حوله رو پهلوم بود و اون یکی دستم رو شونه ش..نگاهش به من نبود و مستقیم به جلو نگاه می کرد ولی من نمی تونستم چشم ازش بردارم..
همونطور خیس منو از حموم اورد بیرون و گذاشت رو تخت..حوله کمی از زانوم پایین تر و تا قسمت بالای س ی ن ه هامو پوشونده بود..
فقط سر شونه هام باز بود که وقتی پتو رو کشید روم اونا رو هم پوشوند.. **************************
« آرشام »
به خودش می لرزید و رنگش پریده بود..هیچ فکر نمی کردم با اون حرکت ِ من چنین بلایی به سرش بیاد..
اون شب حوصله نداشتم..حتی رو تختی رو برنداشتم و همونطور دراز کشیدم و به فکر فرو رفتم..
تو حال خودم غرق بودم که صدای محوی از گریه ی یه دختر رو شنیدم ..غافل از اینکه اون دختر دلارام بود..
وقتی از اتاقم اومدم بیرون صدا کمی واضح تر به گوشم رسید..کسی جز من و دلارام طبقه ی بالا اتاق نداشت بنابراین شَکَم به اون رفت و وقتی وارد اتاقش شدم متوجه شدم صدای گریه ش از داخل حموم میاد..
کنارش نشستم..خودش رو زیر پتو مچاله کرد ..صورتشو به بالشت می فشرد..
از تو یکی از قفسه های کمد جعبه ی کمک های اولیه رو بیرون اوردم..یه مسکن به همراه لیوان آبی که روی میز عسلی کنار تخت بود برداشتم..

-- پاشو ..
صورتشو به آرومی از روی بالشت بلند کرد..چهره ش سرخ و غرق در اشک بود..نگاه کوتاهی به دستم انداخت و نیمخیز شد..زیر لب تشکر کرد و قرص رو به همراه ِ آب سر کشید..

صداش گرفته بود..
- میشه بتول خانمو صدا کنین؟..
می دونستم در حضور من معذبه ولی این چیزها برای من مهم نبود..
--نـه !..
-چرا؟!..خواهش می کنم..
-- گفتم که نه..الان ساعت 3 نیمه شبه و همه خوابیدن..کسی هم حق نداره این موقع از شب تو ویلا راه بیافته..
- ولی من درد دارم..باید یکی پهلومو ببینه..خودم می ترسم و..
جمله ش رو ادامه نداد و با وحشت نگام کرد..دستمو بردم جلو که با درد خودشو کمی به عقب کشید..

-نــه نه نـه شمــا نـــه..اصلا مهم نیست ..اشتباه کردم..
بی توجه به التماس های لحن و نگاهش دستمو پیش بردم و از رو پتو بازوشو تو چنگ گرفتم..حرکتی نکرد..ولی تو چشماش ترس رو می دیدم..جدی بودم..اینو فهمید و سکوت کرد ..
ازش نپرسیدم کدوم پهلوت درد می کنه..پتو رو کامل کنار زدم..حوله ی خیس به بدنش چسبیده بود..اگر می خواستم اونو کنار بزنم بدون شک اندامش مشخص می شد..مطمئنا ترسش از همین بود..
دستمو روی پهلوی چپش گذاشتم که حرکتی نکرد..پس حدسم درست بود..پهلوی راستش ضرب دیده بود..
درحالی که تو چشمای وحشت زده ش خیره بودم دستم به طرف حوله رفت و خواستم از هم بازش کنم که جیغ زد وخودشو جمع کرد..
-نـــه ..تو رو خدا برو بیرون..به من دست نزن..من حالم خوبه..
رنگش بیشتر از قبل پریده بود..کارهای این دختر رو درک نمی کردم..ولی مطمئن بودم همچین کاری می کنه..
به طرف کمدش رفتم ویه شلوار و بلوز برداشتم و پرت کردم رو تخت..
--بپوش..
- باشه..تـ ..تو، روتو کن اونور..
کلافه تو موهام دست کشیدم و سرمو تکون دادم..پشتمو بهش کردم..کارهاش اذیتم می کرد..رفتار و بیان تند و تیز ِ این دختر با هر کس ِ دیگه ای که می شناختم فرق داشت..همین باعث می شد نسبت بهش دقیق باشم..
- پوشیدم..
روی تخت نشستم و بدون فوت وقت دستمو به پهلوش بردم..نذاشت..
- نکن مگه تو دکتری؟!..
صبرم تموم شد .. با خشونت شونه هاشو گرفتم و پرتش کردم رو تخت..حرفی نمی زدم ولی نگاهی که از سر ِ خشم بهش دوختم باعث شد بیشتر از قبل وحشت کنه..
به پشت روی تخت افتاده بود ..صورتمو مماس با صورتش قرار دادم ..
-- می خوابی رو تخت جیکتم در نمیاد شیر فهم شد؟..
تند تند سرشو تکون داد..همونطور که روش نیمخیز بودم بلوزشو کمی بالا زدم.. با دیدن پهلوی راستش اخمام کمی ازهم باز شد و با تعجب تو چشماش نگاه کردم..هیچ فکر نمی کردم به این روز افتاده باشه..
جای دستگیره کامل روی پوست سفیدش مونده بود و از زور کبودی به سیاهی می زد..و دور کبودی رو هاله ای قرمز رنگ پوشونده بود..
وقتی نگاهمو از روی کبودی به صورتش دوختم دیدم چشماشو بسته و لباشو به هم فشار میده..
همونطور که نگام به صورتش بود انگشتمو روی کبودی کشیدم..صورتش جمع شد و لبشو گزید..پوستش سفید بود..انگشتمو بالاتر اوردم و بالای کبودی رو لمس کردم..چشماشو به آرومی باز کرد..
-- درد داری؟..
- نه..فک کنم مسکن ِ تاثیر کرد..
دستم روی شکمش بود و نگاهم به صورتش..
چــــرا؟!..چرا این دختر..آه..

کشیدم کنار..از روی تخت بلند شدم و جلوی در ایستادم..نگاهش نکردم..با مکث کوتاهی دستگیره رو گرفتم و کشیدم..از اتاق زدم بیرون..نمی تونستم بمونم..حالم دگرگون بود و ناخداگاه به یاد گذشته افتادم..
از ویلا رفتم بیرون..سوار ماشینم شدم ..سرایدار با شنیدن صدای ماشین درحالی که چشماش خمار بود از اتاقکش بیرون اومد..دست تکون داد و درو باز کرد..پامو روی گاز فشردم و از ویلا خارج شدم..

ساعت 3 نیمه شب بود و مثل همیشه خواب با چشمای آرشام بیگانه بود..ضبط رو روشن کردم..در همون حال با سرعت تو خیابونا ویراژ می دادم..

(آهنگ بزن تار _ شهاب تیام)

بزن تار که امشب باز دلم ازدنیا گرفته

بزن تارو بزن تار
بزن تا بخونم با تو آواز بی خریدار
بزن تار و بزن تار

برای کوچه غمگینم برای خونه غمگینم
برای تو برای من
برای هر کی مثل ما
داره می خونه غمگینم

بزن تارهمیشه با
من و از من قدیمی تر
واسه اون که تو کار عاشقی
می مونه غمگینم

پامو بیشتر روی پدال گاز فشردم..
تو خیابونای خلوت فقط می روندم و فکر این نبودم که دارم کجا میرم..

بزن تار که امشب باز دلم ازدنیا گرفته
بزن تارو بزن تار
بزن تا بخونم با تو آواز بی خریدار
بزن تار و بزن تار

به راه عاشقی مردن
به خنجر دل سپر کردن
واسه هر کی که آسون نیست
برای جاودان موندن
واسه عاشق دیگه راهی
به جز دل کندن از جون نیست

بزن تار بخونم همینو می تونم
برای کوچه غمگینم برای خونه غمگینم
برای تو برای من
برای هر کی مثل ما
داره می خونه غمگینم
بزن تارهمیشه با
من و از من قدیمی تر

واسه اون که تو کار عاشقی
می مونه غمگینم
بزن تار که امشب باز دلم ازدنیا گرفته
بزن تارو بزن تار
بزن تا بخونم با تو آواز بی خریدار
بزن تار و بزن تار

فرمون رو تو دستام فشردم..حالا می دونستم دارم کجا میرم..بالاترین نقطه ی شهر..جایی که چیزی جز تاریکی رو در خودش نداشت و از همونجا شهر زیر پاهام بود..

ضبط رو روشن گذاشتم و از ماشین پیاده شدم..هوا این موقع ازشب خنک بود ولی هیچ چیز در من اثر نداشت..
بدنم تو اتیش می سوخت..اتیشی که ناخواسته به جونم افتاد..داغ بودم..سوزشش چشمام از این حرارت بود..
دستامو بردم تو جیبم و از همون بالا به شهر تهران نگاه کردم..
اون پایین ..این شهر..تو خودش روشنایی داشت..حتی این موقع..ولی اینجا..جایی که من ایستاده بودم تاریکی ِ محض بود و نورچراغای ماشین تونست کمی از تاریکی رو پس بزنه ..
رفتم جلوتر..به پایین نگاه کردم..صدای آهنگ تو سرم بود..سرمو بلند کردم و با خشم به آسمون ِ شب زل زدم..به ماه که انگاراونم داشت بهم پوزخند می زد..
به من..به گذشته ی من..به گذشته ی سیاهه من همه می خندن..به آرشام و حماقتش..به زندگی ننگی که داشت..
احمق بودم..احمق بودم و نفهمیدم..حماقت های من تمومی ندارن..
دلم پر بود..نمی دونم چرا سوزش چشمام هر لحظه داره بیشتر میشه..چرا قلبم درد گرفته..یه چیزی تو گلوم سنگینی می کنه..یه چیز عجیب.. یه چیزی که هرکار کردم نتونستم بدم پایین و انگار با هر تلاشه من اون هم سنگین تر می شد..
نخواستم و داد زدم..نخواستم که تو گلوم بمونه و با فریاد رو به آسمون از بین بردمش..

-- خـــــــــــداااااااااااا ااا..داری منو می بینی اره؟..به حماقتام می خندی..به ندونم کاری هام..به گناهکار بودنم..بردیش و راحتم کردی ولی ندونستم وضعم از اینی که هست بدتر میشه..
چرا گرفتارم؟..چرا هنوزم درد دارم؟..چرا وقتی هنوز یه درد از روی دردام بر نداشتی یکی دیگه می ذاری رو دلم؟..فراموشت کردم..هنوزم فراموشت کردم ..
وبلندتر و از ته دل فریاد زدم : خدایی که اون بالایی..خدایی که منو می بینی..مــــــن..آرشام تهرانـــــی..تو رو فراموش کردم..همون شب بارونی ..همون شب نحس تو رو از یاد بردم..می بینی که اینجام..همه ش به خاطر بلایی ِ که داری به سرم میاری..می خوام بگم تمومش کن..تمومش کن دیگه ادامه نده..10 سال پیش با تو ..با همه چیزم عهد کردم که عوض بشم..شدم..من عوض شدم..
ببین منو..نگاه کن ببین من کیم..من عوض شدم..آرشام تونست تغییر کنه..این همه سال تلاش کردم تا قلبم از جنس سنگ شد..نگاهم به سردی آهن شد..جوری که هیچ چیز نتونه درونم نفوذ کنه..
ولی داری با این نگاهه اهنین و دل سنگی چکار می کنی؟!دیگه چه بازی رو می خوای باهام شروع کنی؟!..این دفعه بازنده کیه؟..
پوزخند زدم..دستامو به اطرافم باز کردم و رو به اسمون فریاد کشیدم: من اینم..من آرشامم..کسی که به راحتی دل می شکنه..غرور این و اونو زیر پاهاش خرد می کنه..من کسیم که معنی اسمم به قدرت جسمم دل ها رو خون می کنه..آره من همینم..تو خواستی که باشم..تو گذاشتی به اینجا کشیده بشم..وگرنه زندگیمو پر از ننگ و گناه نمی کردی..
حداقل نمی ذاشتی اون شبه پر گناه شاهد باشم..نمی ذاشتی عذابه بعد از اون رو به جون بخرم..
ولی من عوض نمیشم..
هیچ چیز درمن تاثیر نداره..
من همینی اَم که هستم..
و..
اونی که فرستادی طرفم کاری ازش ساخته نیست..
**********************
«دلارام»
صبح با احساس درد ، سرمو از روی بالشت بلند کردم..چشمام هنوز خمار بود..به پهلوم دست کشیدم دست که می زدم درد می گرفت ولی همینجوری که کاری بهش نداشتم دردش تا حدی آروم بود..
از رو تخت بلند شدم تا به کارام برسم..نمی خواستم بهونه دستش بدم..
یه دفعه یاد دیشب افتادم..لب تخت نشستم ..حس می کردم تموش یه خواب بوده..ولی حوله ی خیسی که هنوز کنارم بود..لباسام..همه ی اینها صدق ِ اتفاقاته دیشب رو بهم ثابت می کرد..

احساس گرما کردم..یاد چشماش و حرارته دستاش افتادم..وقتی بغلم کرد و..چرا وقتی منو از آب کشید بیرون مخالفت نکردم؟!..از شناختی که رو خودم داشتم باید همینکارو می کردم..
وقتی به پهلوم دست کشید..بیشتر از اینکه به دردم فکر کنم اون لحظه ذهنمو آرشام پرکرده بود..
چرا بهش فکر می کنم؟!..
چرا وقتی میبینمش ضربان قلبم میره بالاااااا ؟!..
چرا وقتی اسممو صدا می زنه میخکوب میشم؟!..
لرز تنم از چیه؟!..حالا اَم همونجوریم..همون حسو دارم..
ناخداگاه لبخند زدم..بهش که فکر می کردم سرحال می شدم..یعنی دیوونه شدم؟؟!!..
یه دوش مختصر گرفتم و اماده شدم.. قبل از صبحونه رفتم تو اتاق تا وسایل حمومشو اماده کنم ولی نبود..یعنی این موقع از صبح کجا رفته؟!..حتی تختش هم دست نخورده بود..دیشب خونه نبوده یا اینکه صبح زود زده بیرون؟!..

اروم اروم از پله ها رفتم پایین..پهلوم تیر می کشید..خدا کنه زودتر خوب بشه ..اینجوری تو انجام دادن کارام به مشکل بر می خورم..
می دونستم از قصد اینکارو نکرده ولی باید باهاش سر سنگین رفتار می کردم..هر چی فکر می کردم نمی فهمیدم دیشب چرا اون کارا رو می کرد؟..اون حرفا..
رفتارش هر دقیقه یه جور بود..یه لحظه افتابی بود و لحظه ای بعد رعد و برق می زد..این وسط یه صاعقه هم درست می خورد تو فرق سر ِ منه بدبخت..
ادم مرموز و غیر قابل پیش بینی که میگن نمونه ش همین آرشام ِ ..

منو بگو می خواستم جلوش سر سنگین باشم و خودمو حدالامکان بپوشونم..ولی دست بر قضا این چند وقت اتفاقاتی افتاد که ناخواسته این آدم ِ مغرور و خودخواه منو با اون وضع می دید می دید..
ای کاش می تونستم یه جوری از اینجا فرار کنم..ولی وقتی یاد حرفاش می افتادم غلاف می کردم و می تمرگیدم سرجام..گفت که اگه فرار کنم هم منو و هم اونی که بهم پناه داده رو درجا خلاص می کنه و من کسی رو هم من جز فرهاد نداشتم..پس نمی تونستم همچین ریسکی رو بکنم..
دلم براش تنگ شده بود..اون مدت که شیدا اینجا بود باید می رفتم می دیدمش ولی آرشام همچین اجازه ای رو بهم نداد..ولی در اولین فرصت باید برم پیشش..

داشتم می رفتم تو آشپزخونه که مهری با یه سینی جلوم ایستاد..سینی خالی بود..با دیدنم یه نگاه به سرتاپام انداخت..
یه بلوز استین بلند زرشکی وشلوار مشکی..یه شال مشکی که خطای قرمز داشت هم انداخته بودم رو موهام..
خواستم از کنارش رد شم که راهمو سد کرد..بهش اخم کردم ..
-برو کنار..
عین قُلدرا سرشو انداخت بالا و دست به کمر گفت: فرض کن نرم چی می خواد بشه؟..
- حوصله یکی به دو کردن باهات رو ندارم مهری برو کنار..
-- اوهــــــو خانم خانما یه شب با آقا بیرون بودن هوا ورشون داشته انگار..
- به تو ربطی نداره..اگه تا حد مرگ فضولی بهت فشار اورده برو از خود اقاتون بپرس حتما بِت میگه..
-- نــــه..خوش دارم خودت بِم بگی..
مسخره خندید و چشمک زد: خو بگو بینم چکارا کردین؟..خوب حالشو بردی آره؟..
حرصم گرفت..داد زدم: چرا یاوه میگی؟..حرف دهنتو بفهم..
عصبانی شد..دست به کمر داد زد: صَب کن بینم واسه من شاخ و شونه می کشی؟..فک کردی یه شب باهاش بودی خبریه؟..
پسش زدم کنار..حالم خوب نبود و نمی خواستم باهاش دهن به دهن کنم..
با حرص گفتم: برو اونور مهری..انگار دنبال ِ شری..
با سینی که تو دستش بود بی هوا محکم زد به پهلوم درست همونجایی که کبود شده بود و درد می کرد..
وااااااااای خــــــدا مردم و زنده شدم..جیغ کشیدم..چشمام سیاهی رفت و دستمو گرفتم به درگاهه آشپزخونه..
-- وایسا بینم اشغال ، واس چی فرار می کنی؟..
انگار کسی تو آشپزخونه نبود که این راحت بهم فحش می داد..
درد و طاقت نیاوردم .. لبمو گزدیم..تو درگاه زانو زدم و پهلومو دو دستی چسبیدم..
تازه دردم تسکین پیدا کرده بود که با این ضربه حالم بدتر شد..جوری که ناخواسته و از زور درد به گریه افتادم..
صدای هق هقمو شنید ولی بازم ادامه داد..
بین هق هق ام صدای سیلی شنیدم..مات و مبهوت در حالی که صورتم خیس از اشک بود سرمو بلند کردم..
آرشام با صورتی خشمگین و ترسناک بالا سرم ایستاده بود و حین اینکه اخماش از همیشه غلیظ تر بود نگاهه مملو از خشونتش رو تو چشمای وحشت زده ی مهری دوخته بود..
دست مهری روی صورتش بود و انگار..آرشام بهش سیلی زده بود..
بی صدا گریه می کردم چون درد داشتم..
ولی از بس تعجب کرده بودم که هق هقم کامل بند اومده بود..

رمان گناهکار 20

مطالب مشابه :

پاسخ سوالات مسابقه کتبی و اینترنتی طرح قرآني 1447

جواب سوالات مسابقه قرآنی نورالمبین شماره 10

نمونه سوال 19.12.93

رمان گناهکار 20

رمان عاشقم باش10