پیشرفت تحصیلی با ذکر منبع

-اینم در مورد پیشرفت تحصیلی با ذکر منبع

پیشرفت تحصیلی:

1-4-2 تعریف:

از پیشرفت تحصیلی تعاریف زیر ارائه شده است:

مقدار دستیابی دانش آموز به هدف های تربیتی که معمولاً در حیطه شناختی و در یک موضوع درسی خاص است، می باشد. (خوی نژاد، 1374)

تعیین مقدار یادگیری دانش آموزان در طول یک نیمسال تحصیلی و یکسال تحصیلی که بوسیله یک آزمون در پایان دوره ی آموزشی اندازه گیری می شود

مقدار یادگیری آموزشگاهی فرد به صورتی که توسط آزمونهای مختلف دروس مانند ریاضی، علوم ... سنجیده می شود

اما همانطور که فراهانی گفته است: رایج ترین ملاک برای تعیین پیشرفت تحصیلی میانگین نمرات دروس مختلف، مورد استفاده قرار می گیرد؛ زیرا دارای ثبات و اعتبار بیشتری نسبت به سایر ملاک ها است و دقیق تر پیشرفت تحصیلی را نشان می دهد. (شلویری، 1377)

2-4-2 عوامل مؤثر بر پیشرفت تحصیلی:

پیشرفت تحصیلی به عنوان یکی از ابعاد پیشرفت در نظام آموزش وپرورش است. که به معنی موفقیت دانش آموزان در گذراندن دروس یک پایه تحصیلی مشخص و یا موفقیت در امر یادگیری مطالب درسی می باشد ومخالف آن، افت تحصیلی است که از معضلات و مشکلات نظام آموزشی می باشد و به صورت های مختلف، مثل عدم موفقیت دانش آموزان در دستیابی به اهداف مقاطع تحصیلی مربوطه و یا مردودی و یا تکرار واحدهای درسی مربوطه و ترک تحصیل زودرس و بلاتکلیفی خود را نشان می دهد( شلویری، 1377به نقل از حیدری ۱۳۹۰) ..

پیشرفت تحصیلی را می توان چنین تعریف کرد: پیشرفت تحصیلی، موفقیت دانش آموزان است در یک یا چند موضوع درسی مثل درک و فهم، خواندن یا حساب کردن، که چنین پیشرفت هایی بوسیله آزمون های میزان شده تحصیلی اندازه گیری می شود( ماهر، 1369) .

و یا میزان یادگیری آموزشگاهی بصورتی که توسط آزمون های مختلف دروس مانند ریاضی و دیکته سنجیده شود( سیف، 1376).

3-4-2شیوه های ارزیابی پیششرفت تحصیلی:

جهت اندازه گیری و ارزشیابی پیشرفت تحصیلی راه ها و شیوه های خاصی وجود دارد و از مدتها پیش امتحانات وآزمون های متعددی وجود داشته که دائما درحال تکمیل آنها بوده اند. آزمون های پیشرفت تحصیلی را از نقطه نظر های متفاوت می توان طبقه بندی کرد:

(مایر 1989، به نقل از فراهانی، 1376) آزمونها را در چهار طبقه دسته بندی میکند:

1- آزمون های معلم ساخته در مقابل آزمون های تجاری که توسط یک آموزگار و برای استفاده در کلاس تهیه می شود.

2- آزمون های پیشرفت در مقابل آزمون های توانایی، که هدف آن اندازه گیری دانش ویژه ای است که در خلال یادگیری کسب شده است.

3- آزمون های معیارگرا در مقابل آزمون های هنجارگرا، که آزمودنی با توجه به معیار خاصی سنجیده می شود.

4- آزمون های پایانی در مقابل آزمون های تشخیصی: که در پایان یک قسمت از بخش های تدریس معلم به ارزشیابی از آنها پرداخته می شود.

پیشرفت تحصیلی به عوامل متعددی بستگی دارد تقسیم بندی های متفاوتی از آن به عمل آمده است در یکی از این تقسیم بندی تفاوت های فردی و عوامل مربوط به مدرسه نظام آموزشی و پرورشی را بعنوان دو مقوله کل از عوامل تأثیرگذار بر پیشرفت تحصیل نام می برد

مایر1989، به نقل از فراهانی، 1376) عوامل زیر را به عنوان بهترین پیش بینی کننده پیشرفت تحصیلی معرفی کرده اند:

الف: عوامل درونی:

شامل هوش، انگیزش، خود پنداره، عزت نفس، خودکارآمدی و مکان کنترل

ب: عوامل بیرونی:

1- عواملی که در خانواده قرار دارند، مثل ارتباط والدین و کودک، میزان تحصیلات والدین و غیره

2- عواملی که در خارج از حیطه خانواده قرار دارد، مثل محیط مدرسه، شیوه آموزش، جو کلاسی و غیره

از نظر جان هاتی جو کلاس نیز بر روی یادگیری تاثیر میگذارد. یکی از این موارد تاثیر استعدارها، جنس، نژاد وترکیب سنین مختلف و تعداد دانش آموزان در کلاس درس است.

توافق عمومی بر این است کهاین عوامل ساختاری، تاثیر غیر مستقیم بر روی یادگیری دارند، چراکه معمولا بنظر نمی رسد که همنگام تغییر ساختار کلاس،نوع فعالیت و تدریس معلمان تغییر یابد. ونقش تاثیر همسالان نیز نادیده گرفته می شود.

در تقسیم بندی دیگر علاوه بر موارد مذکور به شرایط محیطی و اقتصاد اجتماعی خانواده نیز اشاره شده است

حتی بعضی از پژوهشها سهم هر یک از عوامل را در پیشرفت تحصیلی معین کرده اند به عنوان مثال: سهم توانایی های فردی در حدود 25% از واریانس را به خود اختصاص می دهد.

به طور کلی متغیرهای و شناختی مجموعاً 70% وسایل متغیرها از قبیل عوامل محیط اجتماعی و عوامل موقعیتی مجموعاً 30% از واریانس را به خود اختصاص داده اند.

به نظر سرلیسک و پروکس متغیرهای غیرشناختی زیر پا پیشرفت تحصیلی در سطح دانشگاه مرتبط هستند.

خود پندارنده مثبت، ارزشیابی واقعی از خود، ترجیح اهداف بلند مدت از اهداف کوتاه مدت، دسترسی به افراد ذی نفوذ، تجربه ی رهبری موفقیت آمیز و خدمت اجتماعی آشکار (شلویری، 1377)

كودك در طي مراحل مختلف رشد همانقدر كه نياز به استقلال فكري و عملي دارد،به همان ميزان هم به كمك والدين نياز دارد.اين نياز با شروع دوران تحصيل محسوس تر مي شود.اينجاست كه اولياء بايد با علم و اطلاع و كاملاً آگاهانه به ياري كودكان خود بشتابند اما اين مشاركت نيابد به گونه اي باشد كه طفل ضعيف و متكي به ديگران بار بيايد.به وجود آوردن اتكاءبه نفس در كودك و ايجاد حس مسئوليت در او بهترين راه موفقيت آنان است و كمك هاي اولياء در ياددادن مطالب درسي بايد چنان باشد كه كودك فكر كند اين خود اوست كه مشكلاتش را از پيش پايش بر مي دارد.بايد دانست كه كودكان هم از داشتن استقلال احساس غرور مي كنند. توجه به مراحل زير مي تواند عامل موثري در پيشرفت تحصيلي كودكان باشد:

1- عادت دادن كودك به نظم و ترتيب در كارهاي روزانه:مسئله اي كه كودكان و والدين آنها با شروع دوران تحصيل با آنها مواجه مي شوند،زمان انجام تكاليف درسي است و معمولاً كودكان از زمان برداشتي سطحي و تئوريك دارند.طفل موقعي به ياد انجام تكاليف مدرسه اش مي افتد كه خستگي هاي ناشي از بازي و شيطنت او را از پا انداخته است.در چنين هنگامي كه كودك خسته و خواب آلود مشغول سرهم بندي تكاليفش است،با غر زدنهاي والدينش روبه رو مي شود:اين چه وقت انجام تكاليف است… اين همه وقت را چه كردي؟…اولياء از همان روزهاي اول تحصيل و حتي قبل از آن بايد كودك خود را به نظم و انظباطي آگاهانه عادت دهند.مشروط براينكه چنين نظمي توام با تنوع و خلاقيت باشد.انضباط خشك طفل را خشن و عاصي بار مي آورد.(غفارزادگان 1368 به نقل از حیدری ۱۳۹۰)

2- برخورد منطقي و معتدل با كودك:كودك شما از نظر سن كودك نيست،بلكه يك انسان است كه هرچيزي را درك مي كند.درك اين نكتة ظريف لزوم برخورد منطقي و مستدل با كودك را بخوبي توجيه مي كند.كودكان معمولاً به چيزهاي توجه دارند كه در نظر بزرگترها كم اهميت و بي مورد جلوه مي كند.الزاماً چنين توجهي سؤالات متعددي را در كودكان موجب مي شود كه گاه براي بزرگترها خنده آور و بي مفهوم است.(غفارزادگان 1368)والدين بايد در جواب دادن به سئوالات كودكان و در برخورد با آنها توجه داشته باشند كه ممكن است يك برخورد غيرمنطقي و يك حرف ناسنجيده در شخصيت كودكشان اثر سوء و پايداري داشته باشد،بخصوص در تشويق و تنبيه كودكان بايد وسواس بيشتري نشان داد.كودك بايد بداندكه چرا تشويق يا تنبيه مي شود نتايجي كه از تشويق و تنبيه هاي بيجا حاصل مي شود بدتر از آن است كه بتوان در اين جا ذكر كرد.

3- اولياء‌ نبايد نقطه مقابل مربيان قرار گيرند:كوچك شمردن معلم و نادان جلوه دادن او در ذهن كودك نسبت به مربي و كتاب ايجاد ترديد مي كند.كودك مطالب درسي را فقط به اين خاطر به ذهن نمي سپارد كه در كتاب نوشته شده است،بلكه بيشتر به اين جهت آن را قبول دارد كه از زبان ساده و شيرين معلمش مي شنود(غفارزادگان 1368)در مواردي ممكن است والدين هنگام بازديد كتابچة درس كودك،در جواب پرسشي كه توسط معلم داده شده ترديد كنند.در چنين مواقعي بهترين راه،مراجعه به مدرسه و مطرح كردن موضوع با معلم است.

4- روش تدريس امري است پويا و تجربي:به اين معني كه نبايد روش هاي تدريس امروزي را با روش تدريسي كه مثلاً بيست سال پيش مرسوم بوده،مقايسه كرد.امروزه روانشناسان و علماي تعليم و تربيت با تكيه بر يافته هاي علمي خود كه مبتني بر تجربه و آزمايش است،براي بهبود بخشيدن در كيفيت وضع تحصيلي دانش آموزان در مقاطع مختلف تحصيلي روش ها و طرق گوناگوني را ارائه مي دهند.هر معلمي با استفاده از تجربيات خود و با ارتقاء مهارتهاي شغلي خويش روشي دارد كه مختص خود اوست.اين مورد بيشتر در رسيدگي به مقدار تكليفي كه معلم تعيين كرده و همچنين در روش تدريس رياضي بروز مي كند.

در چنين مواردي والدين كودكان خود را متهم به دروغگويي كرده و يا معلمان آنها را نسبت به كارشان كم علاقه و بي توجه به حساب مي آورند. به طور مثال اكنون تاكيد بيشتري روي اين مسأله مي شود كه تعيين تكليف هاي سخت و طاقت فرسا نه تنها در يادگيري عامل موثري نيست بلكه موجب زدگي و فرار كودك ازمدرسه مي شود.معلم ممكن است روي شناختي كه نسبت به دانش آموزان خود دارد براي هر يك مقدار معيني تكليف تعيين كند يا در مورد تدريس رياضي كه گاه والدين راسردرگم مي كند،مسئله ملموس تراست كه جاي خود خواهد آمد.والدين قبل از هر گونه پيش داوري نسبت به كار معلم بايد بيشتر در جريان تغيير و تحولات نظام آموزشي قرار گيرد (غفار زادگان 1368 )

5- اولياء بايد با مطالب كتابهاي درس فرزندشان آشنا باشند: مطالبي براي هر سال در نظر گرفته شده، همانطور و بي حساب و كتاب نيست.مطالب درسي در دوره پنج سالگي (ساله ) ابتدايي متناسب با نيازهاي سني ، روحي كودك و گنجايش ذهني او است.والدين كه نسبت به تحصيل فرزندان خود علاقه بيشتري دارند،بايد قبل از هرچيزي ازمطالبي كه به فرزتدشان آموخته مي شود،مطلع باشند.

مروركردن كتابهاي درسي كودك مي تواند چنين اطلاعاتي را دراختيارآنها قراردهد.همچنين بيشتر تمرينات و موضوعاتي كه در كتابهاي درس دورة ابتدايي آمده،هدف خاصي را دنبال مي كند،والدين بايد به دور از هرگونه ساده نگري سعي كنند،هدفهاي درسي را دريابند.در اينجا نبايد به ميزان تحصيلات و درجة علمي خود باليد.حتي معلمان مجرب هم كه سالها در يك پايه تدريس كرده اند خود را بي نياز از مطالعة كتابهاي درسي نمي دانند.

6- والدين بايد آموخته هاي اطفال خود را به بيرون از كلاس تعميم دهند:همانطور كه پيش از اين آمد والدين بايد به طور غيرمستقيم در يادگيري مطالب درسي به كودكان خود كمك كند اكنون توجه خاصي روي اين موضوع مي شود كه طفل آموخته هاي خود را صرفاً مشتي مفاهيم مجرد و انتزاعي كه در چهارچوب تنگ كلاس محدود مي شود،به حساب نياورد،بلكه بتواند دانشي را كه فرامي گيرد،در بيرون از مدرسه بكار برد و بدين وسيله نيازهاي روحي و جسمي را برطرف سازد.والدين مي توانند با اطلاعاتي كه از كتابهاي درسي فرزند خود كسب كرده اند،در گردشها و مسافرتها،در خانه و خيابان و به بهانه هاي مختلف باب مصاحبت با آنان را بگشايند و دانش فرزندانشان را عملاً‌در بيرون از كلاس تعميم دهند.

روشن است كه اگر اين گفتگوها دو جانبه و دوستانه باشد،كودك را جذب خواهد كرد.

7- مراجعه به مدرسه و جويا شدن از وضعيت تحصيلي كودكان:مراجعه مداوم اولياء به مدرسه و مشورت با معلمان و مربيان مي تواند مشكل گشاي بسياري از مسائل باشد.هميشه بايد به خاطر داشت كه معلم كودك شما،براي پيشرفت در كار خود،كه الزاماً به نفع فرزند شماست،همواره به همفكري شما نيازمند است.(غفاري زادگان 1368)

4-4-2 افت تحصیلی

افت‌ تحصيلي از د‌ير باز مورد‌ نظر سياست‌گذاران، برنامه‌ريزان آموزشي، مسؤولان آموزشي و خانواد‌ه‌ها بود‌ه و همگي از خسارات ناشي از افت تحصيلي د‌انش‌آموزان د‌ر جنبه‌هاي ماد‌ي و انساني آن آگاهي د‌اشته‌اند‌.

به نظر مي‌رسد‌ افت‌ تحصيلي به مفهوم عام آن از گذشته د‌ور، حتي د‌وران باستان و از صد‌ر اسلام د‌ر ايران و جهان وجود‌ د‌اشته است اما افت‌ تحصيلي به معناي خاص آن يعني ناكامي ‌د‌ر تحقق انتظارات آموزشي و شكست د‌ر موفقيت‌هاي تحصيلي (آموزشي) د‌ر صد‌ساله اخير د‌ر ايران و د‌ر چند‌ قرن اخير د‌ر كشورهاي د‌يگر جهان، به‌وجود‌ آمد‌ه است.

مباني روانشناختي افت‌ تحصيلي:

1- شرايط اجتماعي و اقتصاد‌ي: كود‌كاني كه والد‌ين آنها از قد‌رت اقتصاد‌ي- اجتماعي پايين‌تري برخورد‌ارند‌ و خانواد‌ه‌هاي آنها با محروميت‌هاي اقتصاد‌ي مواجه مي‌باشند‌، افت‌ تحصيلي بيشتري د‌ارند‌. همچنين د‌ر هر جامعه‌اي كه د‌يكتاتوري، وحشت و ناامني حاكم باشد‌، كود‌كان د‌چار افت‌ تحصيلي مي‌شوند‌.

2- شرايط آموزشي و امكانات مطلوب تحصيلي: د‌ر صورتي كه از حواس مختلف انسان براي ياد‌گيري استفاد‌ه شود‌، مسلماً ياد‌گيري راحت‌تر و عميق‌تر صورت مي‌گيرد‌ و شرايط و امكانات آموزشي به تحقق اين امر كمك شاياني مي‌كند‌. عد‌م امكانات مطلوب تحصيلي و شرايط آموزشي معمولا عواملي هستند‌ كه د‌ر ايجاد‌ افت‌ تحصيلي د‌خيل مي‌باشند‌. امكاناتي از قبيل مد‌رسه، كلاس، كتاب‌هاي د‌رسي مناسب و بهره‌مند‌ي از معلمان باسواد‌ و كارآمد‌، همه از عواملي‌اند‌ كه از پيد‌ايش افت‌ تحصيلي پيشگيري مي‌كنند‌.

3- شرايط فيزيولوژيك ياد‌گيرند‌ه: معمولاً شرايط فيزيولوژيك د‌انش‌آموزان د‌ر مد‌ارس ما مورد‌ غفلت قرار مي‌گيرند‌، بعضي‌ها د‌چار ضعف شنوايي هستند‌ (حد‌ود‌ 2 د‌رصد‌ سخت شنواهستند‌). بعضي ضعف بينايي د‌ارند‌. مسئله د‌يگر گرسنگي كود‌كان است. تحقيقات نشان د‌اد‌ه است د‌انش‌آموزاني كه از تغذيه مناسب برخورد‌ارند‌، كمتر د‌چار افت‌ تحصيلي مي‌شوند‌.

4- شرايط رواني - حركتي: مانند‌ د‌انش‌آموزاني كه مبتلا به صرع مي‌باشند‌ (حد‌ود‌ 2 د‌رصد‌ د‌انش‌آموزان مد‌ارس ما صرع د‌ارند‌.) يا د‌انش‌آموزاني كه د‌چار لكنت زبان هستند‌، از آنجا كه نمي‌توانند‌ افكار خود‌ را بازگو كنند‌، د‌ائماً د‌ر فشار رواني، اضطراب و تنش به سر مي‌برند‌. گروه د‌يگر د‌انش‌آموزاني هستند‌ كه به فلج مغزي د‌چار هستند‌. اين قبيل كود‌كان لزوماً عقب‌ماند‌ه نيستند‌ بلكه برخي از آنها تيزهوش نيز هستند‌ و افت‌ تحصيلي آنها به اين د‌ليل است كه فاقد‌ حركت هستند‌.

5- سازش‌نايافتگي رفتاري: كود‌كاني كه به ناسازگاري عاطفي مبتلا هستند‌، از نظر رفتاري با محيط سازش ند‌ارند‌ و از يك تعامل بين فرد‌ي به نحو مطلوب برخورد‌ار نيستند‌. 99 د‌رصد‌ از اين كود‌كان د‌ر مد‌ارس چون سازگاري با خود‌ و محيط ند‌ارند‌، افت‌ تحصيلي بيشتري د‌ارند‌. به طور كلي رفتارهايي از قبيل(بيش فعالي، بي توجهي، كمرويي، د‌ر خود‌ فروماند‌گي و پرخاشگري همه تحت عنوان سازش نايافتگي رفتاري خواند‌ه مي‌شوند‌ و د‌ر ايجاد‌ افت‌ تحصيلي موثرند‌.

6-شرايط عاطفي و رواني: شايد‌ بتوان گفت اين مورد‌ د‌ر كشور ما عامل اصلي افت‌ تحصيلي مي‌باشد‌. همواره سخن بر سر اين است كه ميان ظرفيت بالقوه كود‌كان و آنچه انجام مي‌د‌هند‌، فاصله‌اي وجود‌ د‌ارد‌. امروزه روانشناسان معتقد‌ند‌ نبايد‌ صرفاً به د‌نبال سنجش هوش كود‌كان بود‌ بلكه بايد‌ ظرفيت ياد‌گيري آنها را به د‌ست آورد‌، زيرا همواره ظرفيت ياد‌گيري بچه‌ها بسيار بيشتر از آن است كه مي‌آموزند‌. (شجاعی بیدواز 1389)

روش های اندازه گیری و ارزشیابی از پیشرفت تحصیلی:

برای اندازه گیری میزان یادگیری یا پیشرفت تحصیلی از امتحان استفاده می شود که عبارت است از در اندازه گیری و سنجش تغییرات حاصل در رفتار دانش آموزان با توجه به هدفهای آموزش و پرورش و به منظور هدایت یادگیری آنان (انصاری، 1375 به نقل از سلیمی 1385)

• منابع و ماخذ:

1) سيف، ع. (1384). روانشناسي پرورشي. تهران: نشر آگاه.

2) گنجي، ح. (1386)، روانشناسي عمومي. تهران: نشر ساوالان.

3) فرخنده، م. (1386)آموزش و پرورش پيش دبستاني و دبستاني. تهران: انتشارات پيام نور.

4) ميلاني فر، ب. (1384)، روانشناسي كودكان و نوجوانان استثنايي.تهران: نشر قومس.

5) براهني، م .(1369) .زمينه روانشناسي(جلد دوم). تاليف ارنست هيلگارد.(1983) و ريتال اتكينسون.تهران: انتشارات رشد.

6-. گیج وبرلاینر. روان شناسی پرورشی. ترجمه خویی نژاد. طهوریان ،لطف آبادی ، طوسی و نظری نژاد(1374). مشهد: نشر حکیم فردوسی.

7-شجاعی، بید واز. (1388). شناسایی عوامل آموزشی موثر بر افت تحصیلی دانش آموز پایه اول مقطع متوسطه پسرانه در شهرستان اسفراین در سال تحصیلی 88و 89. پایان نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه تربیت معلم

8-شلویری، گلرخ. (1377)، بررسی ارتباط ویژگی ها و مکان کنترل مادر و فرزند با پیشرقت تحصیلی دانش اموزان دختر و پسر پایه چهارم ابتدایی شهر تهران در سال تحصیلی1375-76 .پایان نامه کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی.دانشگاه تهران

9- رابینسون ،ا. و رابینسون،ه. (1370). کودک عقب مانده ذهنی. ترجمه ماهر،ف. مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی.

10- احدی و بنی جمال ، (1370)روانشناسی رشد. تهران: انتشارات سمت

11- هيلگارد. زمينه روان شناسي. براهني،م. (1380). جلد 1و2. تهران: انتشارات رشد.

12- سلیمی، ابوالفضل. (1385). بررسی رابطه هوش و پیشرفت تحصیلی. کارشنا

سی. دانشگاه تربیت معلم تهران.

13- بیابانگرد، ا. (1380). روش های پیشگیری از افت تحصیلی ، انتشارات انجمن اولیا و مربیان.

14- گنجی ، ح. (1386). آزمون های روانی مبانی نظری و عملی. تهران: نشر ساوالان .

15- ضیائی، مجید رضا. (1372). بررسی روائی آزمون پیش رونده ریون برای کودکان با اختلالات ویژه. پایان نامه کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی. دانشگاه تربیت معلم.

16- کرمی، ا. (1382). آشنایی با آزمون سازی و آزمونهای روانی.تهران: نشر روانسنجی.

17- غفارزادگان، د. (1368). چگونه مي توان به پيشرفت تحصيلي كودكان كمك كرد. نشریه ماهانه پيوند. انتشارات انجمن اولياء و مربيان ، شماره 123

18- کرمی، ا، (1388). اندازه گیری هوش کودک (ریون سیاه و سفید)دانشگاه تهران: انتشارات روانسنجی.

19-واصلی، علی اکبر. (1377). رابطه پیشرفت تحصیلی و کمرویی.پایان نامه کارشناسی دانشگاه تربیت معلم.

20-مارنات ،گری گراث(1990). راهنمای سنجش روانی. (جلد اول) (ترجمه: شریفی، حسن پاشا.نیکخو، محمد رضا)(چاپ دوم)(1375). تهران: انتشارات رشد.

21-مارنات، گ. (1990). راهنمای سنجش روانی. (جلد دوم). ترجمه شریفی، حسن پاشا.نیکخو، محمد رضا. (1375). تهران: انتشارات رشد.

22-سيف، ع. (7113). روانشناسي پرورشي. تهران: نشر آگاه.

23-دلاور، ع. (1367). روش آماری در روانشناسی و علوم تربیتی. تهران:نشر دانشگاه پیام نور

24-بهرامی، ا. (1377). آزمون روانی. تهران:دانشگاه علامه طباطبایی

۲۵-حیدری، ح.(۱۳۹۰). بررسی رابطه میان هوش و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان پسر پایه اول دبیرستان حضرت محمد(ص)شهرستان ملک آباد.پایان نامه کارشناسی.دانشگاه خوارزمی

پیشرفت تحصیلی با ذکر منبع

مطالب مشابه :

2779 دانلود پایان نامه تاثیر مدیریت زمان بر پیشرفت تحصیلی

لیست مقالات

موضوعات برای پایان نامه

موضوع برای پایان نامه

روش تحقیق,پاورپوینت,پایان نامه,مقاله,پروژه,دانلود,رایگان,سمینار,پروپوزال,انجام

پیشرفت تحصیلی با ذکر منبع

عوامل مؤثر بر پيشرفت تحصيلي دانش آموزان