موزه هنر دنور

زندگینامه دانیل لیبسکیند دانیل
لیبسکیند در سال 1946 در لهستان به دنیا آمد و در 1965 در سن 19 سالگی به
تبعیت امریکا در آمد.او مدتی موسیقی خواند ولی آن را رها کرده و به تحصیل
معماری روی آورد و در سال 1972 از دانشگاه es*** آمریکا در رشته معماری فارغ التحصیل شد. در
سال 1968 لیبسکیند به طور مختصر به عنوان کار آموز ریچاردمیر کار کرد.در
سال 1972 او برای کار با پیترآیزنمن در انیستیتو معماری و مطالعه شهری
استخدام شد ولی او خیلی زود آنجا را ترک کرد.دانیل لیبسکیند همسر و شریک
کاری آینده اش را در کمپ ییدیش در ایالت شمالی نیویورک در سال 1966
دید.آنها چند سال بعد ازدواج کردند و به جای یک ماه عسل سنتی در سرتاسر
امریکا سفر کردند و از ساختمان های فرانک لوید رایت در همکاری با اتحادیه
کوپر دیدن کردند. دانیل
لیبسکیند آتیله معماری اش را در سال 1989 با همسرش نینا در بریلن تاسیس
کرد وی در ابتدا برای مدتی به عنوان متخصص نظریه پردازی در ارتباط با حرکت
دیکانستراکشن به عنوان علاقه شخصی اش در توسعه طراحی از طریق فلسفه و
موسیقی مطرح بود همین امر موجب تصمیم اخیر آکادمی هنر و ادبیات آمریکل جهت
اعطای جایزه معماری به وی شد . دانيل ليبسکيند يک شخصيت بين -المللی درمعماری می باشد او يک چهرهمشهور
در معرفی بحثهای جديد انتقادی در معماري است کارهای او عمدتا شامل ساختمان
های موسسات بزرگ فرهنگی مثل موزه ها ونمايشگاه هامي باشد. ليبسکيند در بسياری از دانشگاه های سراسر دنياتدريس کرده است . او مدتی در دانشگاه تورنتو به جای فرانک گهری بر کرسی استادی نشستهاست ومدتی نيز در دانشگاه های کارلسروهه وپنسيلوانيا تدريس کرده است او
در حال حاضر يکی از اعضای آکادمی هنر وادبيات اروپا است . کارهای او در
گالری ها ونمايشگاههای بزرگی در سراسر دنيا در معرض نمايش قرار داده شده
است وکتابها ومقالات او به زبانهای مختلف ترجمه شده است . موزه هنر دنور
فرمهای تیتانیومی پوشش موزه هنر دنور ساختمان فردریک سی همیلتون در مرکز
شهر به خاطر صاعقه زدگی منهدم شد.الحاقات موزه به وسیله استودیو دانیل
لیبسکیند و در مشارکت با شرکت دیویس طراحی شده است.این ساختمان دارای
صفحات اریب و گوشه های تیز داخل و خارج است.هر چه بازدیدکنندگان موزه
راهشان را از طریق یک سری گالری می پیمایند ،سکو های مشخصی را برای هنرهای
نمایشی ،حتی زمانی که هندسه شکسته و گوشه دار در کار درگیر باشد،می
یابند.بی توجه به تضاد نمایش در داخل دیوارهای گالری،ساختمان گوشه دار
موزه یک ساختمان تاثیرگذار در مقیاس شهری است.این موزه فضایی در مرکز شهر
دنور ،بین پارک مرکزی شهری را زنده می کند،در مجاورت پارلمان ایالتی
کلورادو و منطقه موجود در جنوب مثلث طلایی،در حال حاضر با توجه به ساخت
مجتمع مسکونی ،گالری های هنر،مغازه ها و رستوران های جدید،بافت زنده جدیدی
به وجود آمده است. تاریخچه ی موزه � در سال ١٩١٦به نام انجمن هنر دنور تغییر نام داد. � در سال ١٩١٨ به اولین گالری ها در ساختمان شهرو محله منتقل شد و تبدیل به موزه ی هنر دنور گردید. � در سال ١٩٥٤ به اولین ساختمان هدفمند ساخته شده که امروزه مردگان و نیک نامیده می شود منتقل گردید. در
سال ١٩٧١ ، ساختمان کنونی که توسط جیوپنتی ،معمار ایتالیایی ناشر داموس
طراحی شده است.قبل از ساخت موزه گوگنهایم بیلبائو ،مسئولان موزه پیش بینی
کردند که برای جذب جمعیت به یک معمار با سابقه بین المللی نیاز است.�شرکت
جیمز سادمر�به عنوان مشاور طرح،دفتر میلان شرکت جیو پونتی(استودیو
پونتی،فرنازولی،روزلی)را به دلیل طراحی ساختمان مدرن پیرلی در میلان در
سال 1956 انتخاب کرد.پونتی با این حال در دنور کاری بسیار متفاوت انجام
داد؛او دو برج با پوشش تایل های شیشه ای منعکس کننده متصل به هم طراحی
کرد،که با 28 وجه کنگره دار و پنجره های کوچک،فرم قوی ساختمان های قرون
وسطا را به خاطر می آورد.این ساختمان یک نیروی گریز از مرکز ایجاد می
کند.در همسایگی این مجموعه،ساختمان الحاقی مایکل گریوز به کتابخانه مرکزی
دنور قرار دارد که در سال 1995 ساخته شده است.این ساختمان ترکیبی با مقیاس
بزرگم از طبل های چند تایی و بلوک های شیشه ای است که جنبه گریز از مرکزی
به پارک می افزاید.. در
ماه فوریه ی ٢٠٠٦ غرفه ی نمایشگاهی دانکن با مساحت ٥٧٠٠ فوت مربع به طبقه
دوم ساختمان شمالی اضافه شد و پلی از شیشه و استیل بین فدریک سی همیلتون و
ساختمان شمال زمانی که بازسازی به پایان رسید ایجاد شد تا امکان تردد وجود
داشته باشد.
این غرفه نمایشگاهی به عنوان یک ساختار موقت طراحی شده است و قرار نبوده
که از نظر معماری با ساختمان های تاریخی موجود یا ساختمان جدید فردریک سی
همیلتون رقابت کند . ولی برخی گفته اند که این بنا قدرتمند ترین فضا با
سادگی خودش است. سال
٢٠٠٦ تاریخ تکمیل و افتتاح توسعه ی اصلی ، ساختمان فردریک سی همیلتون می
باشد. ساختمان جدید در ١٧اکتبر ٢٠٠٦ افتتاح شد و پوشیده شده از تیتانیوم و
شیشه می باشد . این پروژه توسط انجمن معماران آمریکایی به عنوان یک پروژه
ی موفق در مدل سازی اطلاعات ساختمان شناخته شد،در واقع زمانی که مسئولان
موزه تصمیم گرفتند کلکسیون بیش از 60000 تکه ای اشیای هنری به این مجموعه
اضافه شود،راحل انتخابی توسعه موزه،افزودن ساختمانی در جنوب ساختمان فعلی
بود،در آنجا امکان ایجاد یک ساختمان جدید حدوداً سیزده هزار و پانصد متر
مربعی با حدود 2800 متر مربع فضای نمایشگاهی وجود داشت.برای مدیریت مالی
پروژه 110 میلیون دلاری (که شامل بازسازی ساختمان موجود و هزینه های دیگر
می شود)،موزه هنر دنور بودجه ای 62.5 میلیون دلاری از مالیات شهروندان
دریافت کرد.47 میلیون دلار باقیمانده را از بودجه اختصاصی تامین شد.
اثر هنری درخشان لیبسکیند در یک نگاه به صورت حجمی بر بالای یک سری نقاط
به نظر می آید،در حالیکه از پی خود جدا شده و در فضای به صورت یک حجم سیال
معلق شده است. در
روبروی ساختمان های الحاق شده،لیبسکیند میدانی بزرگ طراحی کرد،که لبه آن
به وسیله مجتمع مسکونی تعریف شده است،یک سازه جدید در جایی که پنجاه و پنج
واحد در اطراف فضای پارکینگ به موزه سرویس می دهند،قرار دارد.در مجتمع
مسکونی موزه،خطوط عمودی وکمکی آپارتمان هاعقب نشینی ایجاد می کند. که
بیشتر تعدادی صفحاتی مورب به نظر می رسند که از ساختمان موزه بر آمده اند
تا ساختمان مسکونی را بپوشانند.پروزه آنقدر موفقیت آمیز بوده که لیبسکیند
و شرکت دیویس پس از آن ،طراحی یک آپارتمان هفده طبقه و یک هتل بلند مرتبه
در سایت را به عهده گرفته و هم اکنون در حال اجرای آن هستند.با این شرایط
و با وجود مرکز شهری هنرهای زیبا ،پارلمان ایالتی و سازه پست مدرن گریوز
در فضای شهری،فضایی پر انرژی و فعال ایجاد کرده که با حضور یک شئ سوم این
ارتباط،قوی تر هم شده است.موزه هنر دنور لیبسکیند در یک مسابقه محدود با
هدف توسعه موزه در سال 2000 برگزار شد،بین سه طراح�آرتا ایسوزاکی،تام ماین
و لیبسکیند�اثر لیبسکیند انتخاب شد در حالیکه لیبسکیند اهالی دنور را به
وسیله موزه یهودش تحت تاثیر قرار داده بود.الحاقات موزه دنور می بایست
تنوعی در فضاهای نمایشگاهی عرضه می کرد تا بتواند با مقیاس بزرگ و بر
خورداری نمایشگاه های موقت و کلکسیون های متنوع موزه برای نمایش هنر مدرن
و معاصر و کلکسیون هنر آفریقایی،اقیانوسیه،آمریکا ی غربی مناسب باشد.پس از
اینکه لیبسکیند انتخاب شد،از شرکت دیویس(معماران محلی دنور)درخواست کرد تا
در کار مشارکت داشته باشند. فضای داخلی موزه ورودی
ساختمان همیلتون در میدان،بازدیدکنندگان موزه از طریق بخش خدمات به یک
آتریوم بلند 120فوتی که حدوداٌ 36 متر است دعوت می کند که به طور
هنرمندانه و دراماتیک در فضای داخل می چرخد(به صورت یک پلکان اصلی در پی
دیوار ها دسترسسی آسان به گالری های ساختمان را فراهم می کند).دیوارهای
گالری نیز،طبق نظر لیبسکیند از دیوارهای خارجی تبعیت می کنند تا قبل از
سال 1970 که گالری های مثلثی آی.ام.پی در ضلع شرقی گالری ملی احداث شوند و
تا قبل از سال 1959 که سطح پیچشی موزه گوگنهایم فرانک لوید رایت ساخته
شد،معمول نبوده که فضای نمایش هنر به فضای معماری با این کیفیت نیاز داشته
باشد.مدیر عامل موزه به چالش علاقه مند بود و برای دوری از اختلاف نظر ها
لیبسکیند گزینه ای مناسب بود.به علاوه،طراح تجهیزات موزه،�دانیل
کوهل�پارتیشن های آزاد خوداتکایی را در گالری های چهار طبقه طراحی کرد تا
هندسه ساختمان را تقویت کند.سیستم نمایش به اشیای هنری با اندازه متفاوت
مقیاس می دهند و طیف رنگ به کار رفته،تجهیزات را از معماری داخلی سفید رنگ
لیبسکیند جدا می کند.تعادل بین رنگ،تجهیزات داخلی و معماری در اغلب بخش ها
موفق بوده است،بالاخص در گالری هایی که اکنون هنر آمریکای شمالی را در
طبقه دوم نمایش می دهند.با وجود نقاط قوت این طرح،نکاتی برای تامل در آن
به نظر می رسند. به عنوان مثال:نمایشگاه هنر آفریقایی در طبقه چهارم در
فضای طراحی شده که می تواند هراس آور باشد و گالری های هنر آمریکای غربی
در طبقه دوم،که با پارتیشن های قهوه ای تعریف شده،جاذبه کمی
دارند.متاسفانه یکی از نقاط ضعف طرح،نیاز به حفاظ و دست انداز بوده به
گونه ای که قطعات بزرگ ساختمان با لبه های تیز گوشه دار ،حفاظ کمی اطراف
خود دارند و بازدیدکنندگان با توانایی جسمی محدود ممکن است به یک دیگر
برخورد کنند،وجود این دست اندازها در نگاه اول خیالی به نظر می آید و تنها
پس از مشاهده به دفعات ،فرد متوجه می شود که آنها واقعی هستند لابی
اصلی دسترسی به مغازه موزه و تالار سخنرانی با 280 صندلی فراهم می
آورد.آتریوم دو طبقه ای افزوده شده در گالری های دو سطحی مدرن و معاصر
قرار گرفته است.فضا های گالری شامل یک باغ مجسمه بیرونی می باشد.عنکبوت
بزرگ برنزی ساخته شده توسط مجسمه ساز فرانسوی،آمریکایی لویس برگیوس در
جلوی در ورودی قرار گرفته است. سازه موزه در
مجموعه های شهری طراحی شده توسط لیبسکیند کوهای راکی در دور دست الهام بخش
معماری هستند.تنها طبعیت قادر به بر طرف کردند نقوص سازه ای است.در این
موزه دفتر لس آنجلس آروپ به سرپرستی آتیلا زگیوگولو و مهندس سازه� ادوین
شلمن�با لیبسکیند و دیویس بر روی یک سازه دافع جاذبه کار کرده اند که در
آن عناصر عمودی وجود ندارند.تنها هسته آسانسورهاست که عمودی است.به دلیل
اینکه صفحات دیوار بسیار هنرمندانه نمایش داده شده اند،کف ها،از تیر های
فلزی و صفحات بتونی تشکیل شده اند.بسیاری از تیر های فلزی کف به عنوان گره
های کششی عمل می کنند تا قاب دیوارهای شیبدار را با نیروی فولاد در تعادل
نگاه دارند.در مکان هایی سنگین تر، صفحات فولادی نیروهای برشی را منتقل می
کنند.به علاوه دیوارهای محافظ پیرامونی در فوندانسیون بتن مسلح نیروهای
وارده را از دیوارهای خارجی جذب می کنند.صفحات شیبدار سقف از تیرهای
فولادی و کنسول های فلزی تشکیل شده اند.تیر های فولادی نه تنها از سقف
محافظت می کند بلکه بخش های متفاوت را نیز به هم متصل می کنند.پانل های
تیتانیوم که در شهر دنور ساخته شده بودند،سقف و دیوار ها را پوشش می
دهند.یکی از دلایلی که لیبسکیند قصد داشت از تیتانیوم استفاده کند این بود
که در آب و هوای خاص ثبات خود را حفظ می کند.همچنین تیتانیوم قله های کوه
راکی را که در نزدیکی موزه قرار دارد،را منعکس می کند.

مجموعه ها
موزه ٨ بخش می باشد. معماری ، طراحی و گرافیک ، هنر آسیایی ، مدرن و معاصر
، هنر بومی (آمریکایی سرخپوستی ، اقیانوسیه وآفریقایی) دنیای نو(مستعمره
اسپانیایی و پیش کلمبیایی )، نقاشی و مجسمه سازی (اروپایی و آمریکایی) ،
هنر غربی و هنر پارچه بافی (بافندگی ) می باشد. معماری ، طراحی و گرافیک
انجمن تشکیل شده در سال ١٩٩٠ اولین گالری های دائمی خودرا در سال ١٩٩٣
افتتاح کرد. با این تغییر که نمایشگاههای برگزار شده از مجموعه های
دکوراسیونی که در طبقه ششم نمایش داده می شدند و هنرهای زینتی اروپایی
آمریکایی قبل از ١٩٠٠ را نمایش می دادند.گالری های طراحی شده در قرن بیستم
در طبقه دوم واقع شده اند. هنر آسیایی
مجموعه ی هنر آسیا یی موزه تنها منبع اینچنینی در منطقه ی راکی مانتین می
باشد که شامل ٤ گالری اصلی که بدهند هند، چین ، ژاپن و آسیای جنوب غربی
اختصاص داده شده است . گالری های اضافه شده آثاری از تبت ، نپال و آسیای
جنوب غربی را ارائه می دهند . در حالیکه گالری های موضوعی هند مذهبی و
صنایع دستی سنتی ملل را نمایش می دهند. مدرن و معاصر
مجموعه ی مدرن و معاصر از هند قرن بیستم شامل بیش از ٤٥٠٠ اثر با تأکید بر
هند منوال معروف بین المللی و نو ظهور می باشد. این بخش همچنین شامل
مجموعه ی هولبت بایر و آرشیوی از منابع پژوهشگرانه و هندی باهارس شامل
٢٥٠٠ موضوع که آثار هنرمندانی همچون �من ری ، اندی ورهول ، دیوید هاکنی ،
رابرت مادرول ، دامین هیدست ، فیلیپ گاستون ، دن فلاوین ، جان رو آندره ،
گاتفرد هلن وین و جومینجون� لیندا
لیندا یکی از محبوب ترین بخش از کلکسیون مدرن و معاصرمی باشد که غالباً در
مورد آن سؤال می شود . لیندا اثر هنرمند دنوری به نام جان دو آندرو یک
مجسمه رئال به اندازه ی واقعی از یک زن خوابیده می باشد. این مجسمه از پلی
وینیل ساخته شده و به نور خورشید حساس می باشد . بنابراین فقط در دوره های
کوتاهی به نمایش گذاشته می شود . موزه همچنین اثری از همین هنرمند را دارا
م یباشد. هنر های بومی هنر بومی آمریکایی
موزه دارای کلکسیونی معروف بین المللی از هند آمریکایی سرخپوشی با بیش از
١٦٠٠٠ اثر که معرف ١٠٠ قبیله در سرتاسر شمال آفریقا می باشد . زیر نظر
آرنولد رانبک مدیر هندی از سال ١٩٢٦ تا ١٩٣٥ موزه هنر دنور جزء اولین موزه
هایی بود که از کیفیتی ظریف به عنوان معیاری برای گسترش چنین کلکسیونی
استفاده می کرد و اولین موزه هندی در این کشور که هندهای آمریکایی
سرخپوستی را جمع آوری کرد. این موزه مهم می باشد. چرا که این اقلام را به
عنوان هنر نمایش می دهد نه به عنوان صنایع دستی باستانی . محدوده ی سبک
های هنر بومی آمریکایی در چنین نشریه ممتازی مثل کندکاری چوبی ساحل شمال
غربی ، جامه نقاشی شده چرمی ناسکایی ، بافته ی جفت وینباگو ، تسبیح پهن
سرخپوستی بافته ی ناواجو ، ظروف سفالی پابلو و زنبیل بافی کالینرنیا می
باشد. اقیانوسیه
مجموعه اقیانوسیه نمایش داده شده در ساختمان همیلتون شامل تمامی گروه های
اصلی جزیره با منبت کاری و پوشاک درست شده و رنگ شده از پوست درخت به دست
آمده از جزایر سامرا تانگما و هاوایی ازاواخر قرن ١٨ و اوایل قرن ١٩ می
باشد . آفریقایی
مجموعه های آفریقایی شامل تقریباً ١٠٠٠ شی می باشد و بر روی رسوم هندی
ممتاز آفریقا شامل آثار نادر و ظریف در مجسمه سازی ، پارچه بافی ،
چواهرسازی ، نقاشی ، چاپ و طراحی می باشد. مستعمره اسپانیایی
موزه هند دنور شامل مجموعه ی نفیسی از نقاشی ها و مبلمان مستعمره
اسپانیایی در آمریکا می باشد . این مجموعه در نقاشی مکزیکی قرتمند می باشد
. این بیش تر به دلیل جمع آوری علایق خانواده شهردار می باشد. نقاشی و مجسمه سازی (اروپایی و آمریکایی)
بیش از ٣٠٠٠ شی در این بخش تشکیل شده است از نقاشی های آمریکایی ، اروپایی
، مجسمه ها و چاپ در طول اوایل قرن بیستم مجموعه ی اروپایی غنی ترین
مجموعه در نقاشی های رنسانس و قرن ١٩ فرانسوی ها می باشد. کلکسیون برگز
آثاری از مجموعه ی برگز به نمایش در آمده که یکی از بزرگترین مجموعه های
فردی خصوصی از هنر انگلیسی در دنیا با بیش از ١٥٠ اثر از هنرمندان انگلیسی
مانند توماس گینزبرگ، ادوارد لیرو سایر هنرمندان از مدرسه ی بریتانیا می
باشد که دوره ای به طول ٦ قرن را پوشش می دهد. دنیای جدید ( مستعمره اسپانیایی و پیش کلمبیایی) به
طور بین المللی موزه هند دنور در نمایش جامع جنبش های ادبی اصلی از تمامی
مناطق جغرافیایی و فرهنگ های آمریکایی لاتین بی نظیر می باشد . مجموعه ی
دنیا ی جدید شامل بیش از ٥٥٠٠ شی می باشد که در نمایشگاهی یکپارچه از
هنرهای آمریکایی لاتین به نمایش گذاشته شده است .
مرکز فدریک و جان ماید در موزه هنرهای دنور به گسترش آگاهی و تبلیغ بورسیه
در موضوعات هند مستعمرع اسپانیایی و پیش کلمبیایی اختصاص داده شده است. پیش کلمبیایی
مجموعه پیش کلمبیایی موزه هنرهای دنور در عمق و جان جامع می باشد و در یک
گالری سر باز نمایش داده می شود که به دانش پژوهان اجازه می دهد تمامی
مجموعه را ببینید مجموعه پیش کلمبیایی تقریباً تمامی فرهنگ ماسومریکما ،
آمریکایی مرکزی پایینی و آمریکای جنوبی را نمایش می دهد. هنر پارچه بافی
این مجموعه از پارچه بافی قبطی و پیش کلمبیایی گرفته تا آثار هندی معاصر
از فیبر که با تمامی بخش هنر بومی به صورت فرهنگی و سلسله مراتبی هم
پوشانی دارد. غربی
مرسسه پتری از هنر آمریکایی غربی در موزه هند دنور در سال ٢٠٠١ تأسیس شد.
همچنین در همان سال ، مجموعه با اهدای ٧٠٠ نقاشی توسط بنیاد هارمسن تقویت
شد. مجموعه هارمسن به مجموعه ی غنی قبلی عکس های قرن ١٩ از غرب با چنین
شاهکارهایی از چارلز ماریون راسل بانام در کشور دشمن ، فدریک رمینگتون با
نام پین و چارلز دیز با نام (کثافت طولانی) اضافه شد.