همه چیزدرباره فلفل

مشخصات گياهشناسي:

فلفل سبز گياهي است يكساله كه درجه حرارت پايين باعث كم شدن دوره رشدش مي شود. در بعضي از مناطق كه اب وهوا مساعد باشد ، ممكن است ساقه خشبي شود.وبيش از يك سال عمر كند وبه صورت گياه دو ساله درايد.وقتي كه ساقه اصلي آن10تا 12 برگ توليد كرد به گل مي رود وتوليد ميوه مي كند . سپس شاخه هاي جانبي ان بوجود مي ايند كه در انتهاي انها گلها ظاهر مي شوند .در بعضي از انواع ان بوته عرضي رشد كرده ، روي زمين پهن مي شود. برگها به صورت ساده،منفرد،بيضي شكل ومتناوب روي ساقه قرار دارند. اگر بر اثر جابه جا شدن بوته انتهاي ريشه قطع نشود،ممكن است تا عمق 50تا 60 سانتي متري در داخل خاك رشد كند.

هر گل فلفل سبز داراي 5 گلبرگ پيوسته است كه به رنگ سفيد يا ارغواني ديده مي شود. گاهي رنگ پرچم ها به صورت ابي ديده مي شود وحشرات در گرده افشاني ان نقش مهمي ايفا مي كنند. ميوه ان به صورت سته است كه داراي تعداد زيادي بذر است وداخل ان از چند حفره يا قسمت تشكيل شده است كه ممكن است بين 2-4 وگاهي تا 5 قسمت متغير باشد. گاهي روي يك بوته تمام انواع ميوه با حفره هاي مختلف ديده مي شود.

ارزش غذايي وويتامين ها :

در يكصد گرم فلفلهاي مختلف بين 80-93 گرم اب و3/2-2/1 گرم پروتين و4/0-2/0 گرم چربي وبين 8/15-8/4 گرم كربوهائيدرات و9-18 ميلي گرم كلسيم و49-22 ميلي گرم فسفر و4/1- 7/0 ميلي گرم اهن و25-12 ميلي گرم سديم و560- 210 ميلي گرم پتاشيم وجود دارد.همچنين ويتامين هاي انواع فلفل به شرح زير است:

ويتامين آ در فلفل هندي سبز 770 واحد – فلفل سبز شيرين 420 واحد وفلفل هندي سرخ 2160 واحد وريبوفلاوين در فلفل هندي سبز وفلفل سبز شيرين 07/0 ودر فلفل هندي سرخ 2/1 ميلي گرم ومقدار نياسين در فلفل هندي سبز 7/1 ودر فلفل سبز شيرين 5/0 ودر فلفل هندي سرخ 9/2 ميلي گرم ومقدار متوسط اسيد اسكوريبيك در اين سه نوع فلفل حدود 235 ميلي گرام مي باشد .

اهميت فيزيو لوژيكي اين گياه بر اساس خاصيت اشتها اوري ،هضم غذا، مقدار كاروتين وبه ويژه ويتامينc آن است . مقدار ويتامين (سي)در ميوه هاي نارس بين 60 تا 70 ميليگرم ودر ميوه هاي رسيده بين 120 تا 140 ميلي گرام در 100 گرام ميوه تازه است . كاروتين وويتامين (پي ) دراين گياه در تنظيم فشار خون بسيار موثر است.

رنگ سرخ فلفل مربوط به ماده كاپسانتين (Capsanthin) با فرمول شيمياييC4H58O3 است كه متعلق به گروه رنگدانه زانتوفيل است . ازاين ماده شيميايي غير فعال در رنگهاي خوراكي مواد غذايي به مقدار زيادي استفاده مي شود با توجه به مقدار نسبا زياد اين ماده در فلفل هاي رسيده (بيش از 10 ميليگرام در 100 گرم وزن تر ) كاشت اختصاصي فلفل براي تهيه رنگ خوراكي نيز مرسوم است.

تندي فلفل سبز مربوط به ماده آلكا لوييدي كاپسايسين با فرمول شيميايي C18H28NO3 است كه قسمت اعظم آن در سيتوپلاسم ومقدار كمي نيز در دانه ها وديوارههاي مزوكارپ وجود دارد.

املاح معدني وويتامينهاي موجود درفلفل دلمه (ميليگرام در100 گرام ميوه)

كلسيم	فسفر	آهن	منيزيم	پتاشيم	ويتامين آ	تيامين	ريبوفلاوين	نياسين
0/11	0/30	0/7	0/12	0/190	33/0	06/0	05/0	60/0

همچنان مواد غذايي موجود در فلفل دلمه (گرام در 100 گرام ميوه) عبارت است از :

آب4/93وپروتين0/9وچربي0/1مقداركربوهايدريت1/2موادسلولوزي0/2ميباشد.

اهميت دارويي:

فلفل از نظر علماي طب سنتي گرم وخشك است .مهمترين مشخصه بارز اين گياه با ديگر گياهان تندي آن است كه علت تندي آن جود ماده اي بنام كاپيسائي سين است .

تندي فلفل وابسته به حرارت ان است اما ماده كاپسائي سين موجود در اين گياه يك محرك هپيوتالاموس است. كه به طور موثر حرارت بدن را پايين مي اورد. بومي هاي مناطق نيمه گرمسير واستوائي مرتبا فلفل سبز مصرف ميكنند تا بتوانند حرارت هوا را تحمل كنند .

فلفل سبز مواد دفعي را از طريق ازاد ساختن كلسترول افزايش ميدهد. به اين وسيله ميزان كلسترول خون را كاهش مي دهد. فلفل شامل شش تركيب ضد درد وهفت تركيب ضد التهاب است. كه مهمترين اين تركيبات كاپسايي سين است ،كاپسايي سين موجود در فلفل سبز موقع كه به صورت موضعي بكار رود يك مسكن خيلي قوي است. فلفل سبز بزاق وترشحات معده را تحريك مي كند وهضم غذا راافزايش ميدهد. به علت ضد باكتري بودن ان مقاومت ناحيه ابتلاي به عفونت معده اي را افزايش ميدهد. ومي تواند اسهال عفونتي را فرونشاند فلفل سبز به عنوان داروي ضد ريزش مو بر حسب مقدار مو استفاده مي شود. يك يا دو قاشق غذا خوري فلفل خشك را در يك گيلاس اب حل نموده هفته دو يا سه باربه پوست سر بماليد. وپس از يك دقيقه بشوئيد.

البته كساني كه دچار حساسيت هستند از مصرف فلفل سبز خودداري نمايد.مصرف زيادكاپسائي سين مي تواند سمي باشد. استفاده دوامدار يا طولاني ان ممكن است سبب سوزش پوست و بروز تاول و التهاب پوست دربرخي

اشخاص شود. قبل از استفاده دريك منطقه كوچك پوست امتحان كنيد اگر موجب سوزش گرديد از مصرف ان خودداري نمايد..

ممكن است سبب سوزش هاي معده وروده شود وحتي ممكن است كليه را ازكار بندازد . اگر چه روي زخمهاي اثناعشر تاثير نمي گذارد. مصرف ان در زمان حاملگي مشكلي ندارد.

احتياج آب وهوايي:

احتياج آب وهوايي نيز تقريبا مانند بادنجان رومي بوده وتا حدودي پرتوقع تر ازآن است. اين گياه براي رشد ونمو مناسب طالب نور،دما ،آب زيادي است.

نور:

نور كم در ماههاي زمستان باعث افتادن گل وغنچه و حتي در بعضي مواقع تمامي برگها مي شود. از اين نظر براي توليد نشاء در مناطق معتدل ودر ماههاي زمستان از منابع نور مصنوعي استفاده مي شود كه حداقل شدت نور مورد نياز (5كيلولوكس)را تامين كند. آزمايشات نشان داده اند با افزايش شدت تابش وتعداد ساعات روشنايي فاصله كاشت بذر تا آغاز گل دهي كوتاه مي شود.

هرچند كه كاهش نور به علت سايه اندازي ودر ماههاي تابستان رشد رويشي گياه را افزايش مي دهد ولي باعث كاهش تشكيل گل ودر نهايت كاهش عملكرد مي شود .

دما:

فلفل سبز در مقابل دماي كم به وضوح عكسل العمل نشان مي دهد حداقل ميزان دما براي جوانه زني 11درجه سانتي گراد وبراي رشد ونمو وبالاي 14 درجه ساتي گراد است اين گياه مي تواند دماي 2 درجه سانتي گراد را براي مدت چند روز نيز تحمل كند ولي دردرازمدت ريشه صدمه ديده وخصارت كلي به گياه وارد مي شود دماي بالاي 30 درجه سانتيگراد نيز براي رشد ونمو مضر است وباعث كاهش عملكرد به دليل افتادن گلها وگاها نيز افتادن ميوه ها مي شود . دليل اصلي اين پديده راتلقيح نا قص مي دانند كه به علت جوانه زني ناقص گرده هاو

خشك شدن شديد كلاله به وجود مي آيد . دماي مناسب براي عمل لقاح بين 18 تا 22 درجه سانتيگراد است ويا بهتر اينكه روزها 25 وشبها16 درجه سانتي گراد باشد.تعداد برگها در اولين گره سمپو ديال ساقه وتا حدودي

تعداد گلها توسط ميزان دما تنظم ميشود . با افزايش تعدادگلها مواجه مي شود.

در دماي بالا (26 تا 22 درجه سانتيگراد) با كاهش تعداد برگها وتعداد گلها صورت مي گيرد.

آب:

فلفل سبز سيستم ريشه اي ضعيفي دارد وگسترش آن در خاك نيز كم است . از اين نظر به آب زيادي نيازدارد. اين نياز به ويژه در اوايل دوره رشد محسوس است .رشد خوب وعملكرد مناسب زماني به وجود مي آيد كه مقدار آب موجود در خاك بين 60 تا80 در صد ظرفيت مزرعه باشد.

اگر چه فلفل نسبت به سرما حساس است اما ورايتي هاي جديدي پرورش داده شده كه در منطقه سرد سير ، قابل پرورش است چنانچه درجه حرارت محيط در شب به كمتر از 16 درجه وپيش از 24 درجه برسد گلهاي فلفل مي ريزد . همچنين چنانچه در جه حرارت در هنگام روز از32 درجه بالاتر برود تعداد زيادي از گلها مي ريزد بهترين درجه حرارت براي پرورش فلفل 18 درجه درشب و24 درجه در روز است ،فلفلهاي ريز در مقابل تغييرات درجه حرارت مقاوم تر اند. لازم به ذكر است كه بوته فلفل ،مقدار توليد خود را بطور اتوماتيك تنظيم مي كند، بدين معني كه وقتي مقدار محصول يك بوته زياد شود ،گلهاي جديد پس از شگفته شدن پژمرده شده مي ريزد وتبديل

به ميوه نمي شود . بنابر اين بهتر است به طور مرتب فلفلهاي ريز را كه بازار پسنداست چيده تا دائما شكوفه هاي جديد به فلفل تبديل شوند.

كاشت:

فلفل را مي توان مانند بادنجان رومي وبادنجان سياه مستقيما كاشت ويا خزانه گيري كرد. حدود 500-900 گرم بذر براي تهيه نشاء براي يك هكتار زمين كافي است بوته ها ممكن است 7-10 هفته در خزانه باقي بمانند . فلفل را در جوي پشته نشاء مي كنند. عرض پشته ها كه همان فاصله دو خط كشت مي باشد حدود 50-70 سانتي متر وفاصله دو بوته روي خط كشت بين 30-60 سانتي متر متغير است .

فلفل از جمله نباتات حرارت دوست است .گرچه رطوبت وحرارت بلند مي تواند سبب ريختن تخمدان وگل گرديده وهم با عث تشكيل ميوه هاي كوچك شود .در صورت بارندگي از 600 -1200 ملي متر انكشاف عادي نبا تات صورت گرفته مي توا ند ،در حاليكه ،بارندگي زياد مي تواند باعث بوجود آوردن امراض وتخريب ميوه وبرگ گردد. فلفل درجاهائيكه 1500 متر از سطح بحر فلفل در خاكها ي مختلف توافق داشته ،ولي خاكهاي زراعتي با قلبه عميق را كه عاري از سنگچل وريگ با شد تر جيح مي دهد.در جاهاي كه دوره نمويي كوتاه دارد بهتر است در خاكهاي ريگي زرع گردد .فلفل اكثرا بصورت نهالي شانده مي شود ندرتا در سا حات كم تخم مستقيما در زمين پاش داده ميشود .

فاصله بين قطارها 20-40 سانتي متربوده ودر فاصله 30 سانتي متر قطار 20 دانه تخم پاش داده ميشود . در قسمت هاي استوايي نهالي ها بعد از 40 روز شانده مي شود .نهالي ها در وسط پشته شانده ميشود وبعدا آبياري در جويه ها صورت مي گيرد كه البته مقدار آن خيلي زياد نمي با شد .دو مين آبياري در روز دوازدهم پس از آبياري اول صورت ميگيرد در سيستم ريشه بهتر و عميق تر انكشاف نمايد .در شروع شكوفه فلفل آبياري كمتر صورت گرفته ودر وقت شكوفه مكمل آبياري قطع مي گردد،تااينكه شرايط براي انتقال ازنمو به بارآوري مساعدگردد،درشروع پيداشدن تخمدان ميوه آبياري از سر گرفته مي شودوبعد از هر جمع آوري حاصل آبياري صورت مي گيرد. در تكزاس 3- 4 مرتبه آبياري صورت ميگيرد، در مكسيكو واريزونا (ايالات متحده آمريكا ) 11-12مرتبه آبياري در جويه ها صورت مي گيرد.

در زرع تخم بر زمين مقدار تخم 1-3 كيلو گرام في هكتار مي باشد. زرع بصورت قطار هائيكه به فاصله 75-90 سانتي متر از هم قرار دارند، صورت مي گيرد . در زمان يكه نمودن فاصله بين نبات 30-35 سانتي متر از هم قرار دارند، صورت مي گيرد.در زمان يكه نمودن فاصله بين نبات 30-35 سانتي متر گذاشته مي شود.

در صورت زرع در چقورك ها طرح 80.50 سانتي متر گذاشته تطبيق مي گرددكه در هر چقورك ا-2 نبات گذاشته مي شود. جهت محو نمودن گياهان هرزه عمليات زراعتي در بين قطار ها به عمق 5/2-5 سانتي متر صورت مي گيرد. همچنان چون كنترل امراض بادنجان رومي ،كنترل امراض فلفل نيز اهميت زياد دارد .

چون كه در چنين مزارع امراض مشترك اند در دوره دوم نموئي كودهاي معدني مقدار 1000 – 1500 كيلو گرام در في هكتار كه از آن جمله مناصفه آن قبل از شاندن نهالي ،بعدا يك چهارم داشته حصه ان بعد از 30- 40 روز ويك مرتبه ديگر پس از شروع تشكيل ميوه باقي مانده كود استعمال مي گردد.

در صورت تربيه فلفل تند وفلفل شيرين در يك مزرعه لازم است كه از هم فاصله باشند كه در صورت گرده افشاني بين آنها ميوه ارزش اقتصادي خود را از دست مي دهد.فلفل شيرين در زمان پختگي جمع آوري مي شود ،يعني بحال آبدار سبز حاصل برداري در چندين دفعه صورت مي گيرد (بعد از هر 10-7 روز يك مرتبه) حاصل

مرچ شيرين تا به 20-30 تن في هكتار مي رسد، در بعضي موارد حتي تا به 40 تن في هكتار و فلفل تند تا 15 تن في هكتار بالغ مي گردد.

كود:

احتياجات كودي آن نيز شبيه بادنجان رومي است . فلفل سبز در مقابل كودهاي كلر دار حساس است .ميزان مورد نياز كودها پس از تجربه دقيق خاك مشخص مي شود. كود حيواني پوسيده وكمپوست مي تواند در زراعت اين گياه استفاده شود .كود نایتروجن را به مقدار كم قبل از كاشت و اندكي بيشتر در آغاز گل دهي به اين گياه مي دهند .به نظر Fritz حدود 150 كيلو گرام نايتروجن در سه نوبت و100 كيلو گرام P2O5 و300 كيلو گرم K2O (بدون كلر) در يك هكتار براي اين گياه در نظر مي گيرند.در صورتي كه Krug مقدار 50 كيلو گرام نايتروجن در موقع انتقال نشاء و50كيلوگرام P2O5 و300كيلوگرام K2O به عنوان كود پايه را در يك زمين حاصلخيزي براي اين گياه كافي مي داند. اوبراين عقيده است كه كود سرك را مي توان بر اساس ميزان برداشت

محصول محاسبه نمود. بدين ترتيب كه به ازاي هر 3كيلوگرام محصول دريك متر مربع حدود 4گرام نايتروجن ،1گرام P2O5 9/5 گرام K2O 4/3 گرام Cao و8/0 گرام Mgo را از زمين خارج ميگردد.

كاشت بذر براي تهيه نشاء:

مقداربذر لازم براي تهيه يكهزار نشاء حدود 190 گرم است با آنكه در هر گرم بذر فلفل در حدود 160 عدد بذر وجود دارد ولي پس از كاشت تعدادي از آنها رشد نكرده وضايع مي گردد.بطور معمول براي هر هكتار سطح زير كشت 5/3 – 2 كيلو بذر لازم است . در جعبه هاي چوبي ، خاك برگ ،كود حيواني ، خاك باغچه را به نسبت مساوي مخلوط نموده وپس از كاشت بذر بوسيله غبارش روي سطح جعبه را كاملا خيس نموده ومادام كه تخم به نشاء تبديل نشده باشد بايد سطح جعبه ، مرطوب باشد. جعبه نشاء را در حرارت 24-18 درجه در داخل شاسي قرار داده وپس از دو هفته كه نمو بذر شروع شد و نشاها چهار برگه شدند بين آنها را تنك نموده تا رشد بوته ها به حد كا في برسد پس از انكه درجه حرارت محيط خارج به 20 درجه رسيد وتغيرات درجه حرارت هوا

درشب زياد نباشد مي توان جعبه ها را به محيط ازاد انتقال داد تا بوته ،خود را با محيط خارج تطبيق بدهد ،مدت لازم براي رشد بوته ها در داخل جعبه بين 10-7 هفته مي باشد .

كاشت فلفل در محيط آزاد:

زمين كشت فلفل را در زمستان به مقدار 40-30 تن كود حيواني داده وآنرا بر گردان نموده ودر اوائل جوزا زمين را ديسك زده ومقدار 350 كيلو كود شيميايي 5-10- 10 در دومرحله به خاك مي دهند وآنرا بوسيله بيلچه داخل خاك مي نمايند بخصوص قبل از ظهور گل بايستي مرحله دوم كود دهي شروع گردد.

پاي بوته ها را بايستي بطور مرتب با بيلچه سله شكني نمود وعلفهاي هرز گرفته شود.، چنانچه بعلت تاخير درآبياري پاي بوته ها خشك شود. شكوفه ها مي ريزد در موقع برداشت فلفل ،لازمست از قيچي مخصوص استفاده نمود زيرا كشيدن وكندن فلفل از بوته موجب ضايع شدن نهال وزخمي شدن آن مي گرددوقتي رشد بوته

به حد كافي يعني حدود 17-15 سانتي متر رسيد جوانه انتهاي آنرا قطع كرده تا شاخه هاي جانبي رشد نمايد.

كاشت فلفل در خانه :

دانه هاي فلفل را در حمل بطور تك تك به عمق يك سانتي متر در گلدان 8 سانتي متري كه خاك گلدان آن محتوي كود پوسيده وخاك برگ باشد كاشته وگلدان را در محيط گرم خانه به دريچه شمالي قرار مي دهند.

درجه حرارت مناسب براي آن 18درجه مي باشد وقتي نشاي فلفل به 12-15 سانتيمتر رسيد سرشاخه آنرا قطع نموده وبه گلدان 13 سانتي متر منتقل مي كنند واين گلدان نيز بايد حاوي كودپوسيده وپت باشد در اوايل جوزا گلدان را به محيط آزاد برده ودر مدت كوتاهي مي توان آنرا به گلدان 18 سانتيمتري منتقل نمودو گلدان را در محل آفتاب گيرقرارداد وبهتر است يك قيم 10 سانتيمتر ي در مجاوربوته نصب شود،وگياه را به قيم تكيه داد تا سنگيني محصول بيش از حد به بوته فشار نياورد. در دوره اي كه گياه گل مي دهد ترجيح داده مي شود كه برگهاي آنرا با غبار پاش مرطوب نمود تا موجبات تشكيل ميوه تشديد گردد. در اين مرحله هر دوهفته يكبار بجاي آبياري باكود مايع گلدان را تقويت مي نمايد.

شخم زني :

بزودي پس از گرفتن نشاء ها در زمين بايد فقط بدفعاتي كه جهت كنترل علفها كافي است . شخم زني عميق بدون استثناء باعث قطع ريشه ها وهمچنين خشك شدن آنها در بيرون خاك مي شود . كه هر دو يك وقفه شديد در گياه مي گردد.

منابع

1. يش بين ، اسمائيل . سبزيكاري درويلا . سال‌1384 . ناشرآييژ

2. پيوست، غلامعلي سبزيكاري . سال1381 . چاپ دوم؛نشرعلوم كشاورزي

3. پيوست، علامعلي. سبزيكاري. چاپ چهارم؛ نشر دانشياردانشگاه گيلان

4. پارسا ، مهرداد. دائره المعارف پزشك خانواده. سال 1380 . جلداول،انتشارات ارديبهشت

5. شكاري ،فريد . سيروس مسيحا .فيزيولوژي سبزي. سال1385 . جلد اول ، انتشارات دانشگاه زنجان

6. حسني زاده ،حسن . سبزيكاري براي همه . سال1379 . انتشارات پرتودانش

7. دانشور،محمد حسين . پرورش سبزي. سال1379 . انتشارات دانشگاه شهيد چمران

همه چیزدرباره فلفل

مطالب مشابه :

پاورپوینت آفات تیپیک فلفل دلمه ای گلخانه ای

کشت فلفل دلمه ای

روش کشت فلفل دلمه

همه چیزدرباره فلفل

مطالب درباره فلفل سبز

فلفل