روش اجرای ستون

روش اجرای ستون

در اجرای ستون به ترتیب زیر عمل می شود.

گام نخست- آماده سازی ریشه ها
قبل از آرماتوربندی ستون می بایست میلگردهای انتظار را از هر نوع آلودگی پاک نمود . پاکیزگی میلگردها شامل آلودگی به انواع روغن ها و همچنین بتن های پاشیده شده در هنگام بتن ریزی شالوده یا طبقه نیز می شود .

گام دوم- آرماتور بندی ستون
باتوجه به مندرجات نقشه ها ، میلگردهای اصلی را کنار یکدیگر قرار داده و توسط خاموتها آنها را در فواصل مشخص به یکدیگر می بندیم . برای این کار دو عدد خرک روی زمین و با فاصله از هم قرار داده تا سر و ته میلگردهای اصلی روی آن قرار گیرد و بتوان خاموتها را دور آن رد کرده و پس از تقسیم بندی فاصله خاموتها آنها را ببندیم.
خاموتها به طور کلی در ابتدا و انتهای ستون با گامهای کوچکتر و در میانه ستون با گامهای بزرگ تر بسته می شوند . اجرای صحیح خاموتها این اجازه را به ستون می دهد که قبل از فرو ریختن ساختمان در زلزله های شدید ، تغییر شکل داده و فرصت فرار را به ساکنین ساختمان بدهد . نکته مهم این که قبل از بستن میلگردها ، ابتدا می بایست از محل طول وصله ( در بخش ریشه ، در مورد طول وصله توضیح داده شده است ) ، میلگردهای طولی را خم کنیم تا دو میلگرد طولی یا اصلی بالا و پایین دقیقا در راستای یکدیگر واقع شوند.
گام سوم- استقرار سبد آرماتور
ستون بافته شده را به صورت قائم در جای خود نگه داشته و میلگردهای طولی را با سیم به میلگردهای ریشه می بندیم. در مواردی که ستون بافته شده سنگین باشد ، بلند کردن و جا دادن میلگردها توسط جرثقیل انجام می شود.

گام چهارم- قالب بندی
در این مرحله نوبت به قالب بندی ستونها می رسد . با توجه به آسیب پذیر بودن آرماتورها در برابر رطوبت ، همچنین کاهش مقاومت آرماتورها در صورت وقوع آتش سوزی و گرم شدن بیش از حد ، لازم است میلگردها توسط لایه ایی از بتن پوشیده شود .

ضخامت لایه پوششی باید به حدی باشد که آرماتور را در برابر عوامل ذکر شده محافظت نماید . برای اطمینان از پوشش مناسب میلگردها ، در فواصل مناسب بروی خاموتها ، نگهدارنده ( Spacer ) می بندیم تا پس از بستن قالبها میلگردها بدون این که به بدنه قالب بچسبند، درست در وسط قالب جای گیرند و ضخامت مناسب لایه پوششی رعایت گردد .

ستونها وزن طبقات بالای خود را تحمل می کنند . در صورت انحراف ستون از حال شاقول حتی به مقدار جزئی ، فشار اضافی به ستون وارد می آید و ظرفیت طاقت آنرا کم می کند از اینرو با دقت بالایی قالب بسته شده را شاقول کرده و با مهار بندی های جانبی از جابه جایی یا کج شدن ستون در هنگام بتن ریزی یا سفت شدن بتن جلوگیری می کنیم.

برای به دست آمدن سطح صاف و زیبا لازم است پیش از بستن قالب ها از صاف بودن موضعی و کلی سطوح داخلی قالب و همچنین از تمیز بودن آنها اطمینان حاصل نماییم . برای مراقبت از چسبیدن بتن به قالب علاوه بر آغشته کردن سطوح داخلی با روغن سیاه، در گوشه های ستون از پخ 45 درجه با اندازه 25*25 میلیمتر به شکل زیر استفاده می کنیم.

گام پنجم- بتن ریزی
پس از استقرار و محکم کردن میلگردهای بافته شده و تکمیل قالب بندی، بتن ریزی آغاز می گردد. به طور کلی بنا بر توصیه آئین نامه ارتفاع بتن ریزی نباید بیش از 9/0 الی 2/1 متر باشد چرا که ریختن بتن از ارتفاع زیاد منجر به جدا شدن دانه ها خواهد شد. معمولا بتن ریزی ستون در روش بتن ریزی دستی ، در 2 یا 3 مرحله انجام می شود. اگر بتن در چند مرحله ریخته و متراکم می گردد باید دقت نمود فاصله زمانی مراحل بتن ریزی را محدود نمود تا بتن قبلی حالت خمیری داشته باشد و اتصال کامل بین لایه های مختلف بتن ریزی به وجود آید.
در ستونهای بلند جهت جلوگیری از آب انداختن زیاد بتن از بتن سفت ( بتن با اسلامپ کم ) استفاده گردد.
برای پیشگیری از ضعف بتن بالایی ستون به خاطر آب انداختن بتن بهتر است ارتفاع قالب را حدود 5/2 سانتی متر بلند تر گرفت و پس از باز کردن قالبها مقدار اضافی را تراشید و تمیز کنیم.
سرستون، ماهیچه و براکت ( کوربل ) می بایست حتما با ستون به صورت همزمان و یکپارچه بتن ریزی شود.
از نکات مهم دیگر این که پس از اتمام عملیات بتن ریزی و متراکم ساختن آن و در لحظه سفت شدن بتن به هیچ وجه ضربه یا نیرویی به میلگردهای ریشه باقیمانده از بالای قالب وارد نگردد که موجب جدا شدن میلگرد از بتن محصور کننده آن خواهد شد.
ستونهایی که تیر پله در آنها اجرا می شود باید در ارتفاع مورد نظر آرماتور هایی را به صورت کاملا مفصلی و به صورت ریشه در آن قرار داد که بعد از بتن ریزی ستون آرماتورهای ریشه تیر پله در حالت نهایی قرار می گیرند .
بعد از اتمام بتن ریزی برای باز کردن قالب ها باید تا زمانی که بتن به حد لازم سفت شده باشد صبر کرد . بعد از باز کردن قالبها ، برای ادامه و تکمیل روند هیدراتاسیون لازم است ستونها را با گونی یا پاریه کفنی مرطوب پوشاند .

بعد از اجرای ستون ، نوبت به اجرای تیرها ، سقف و پله ها می رسد . در ساختمانهای بتنی مرحله اجرای سقف اختصارا به جای اجرای تیر و سقف و پله به کار برده می شود . علت این امر ، همزمانی عملیات اجرایی این 3 قسمت با یکدیگر است . قالب بندی و شمع بندی ، آرماتور بندی و بتن ریزی تیرها ، سقف و پله ها همزمان انجام می شوند و نمی توان اجرای آنها را به طور مجزا انجام دارد.

روش اجرای همزمان تیر ، سقف ، پله

گام نخست – شمع بندی و قالب بندی
جهت قالب بندی تیرها و سقفها و پله ها ، نیاز به پایه ها یا شمع های مناسب جهت نگهداری قالب در ارتفاع مورد نظر می باشد. شمع ها یا پایه ها بایستی بطور کامل زیر قالب را مهار کرده و فاصله آنها به گونه ای باشد که توانایی نگهداری وزن قالب، میلگرد، بتن روی آن و کلیه کارگرانی که در هنگام کار روی سقف راه می روند را داشته باشد.

این محاسبات باید توسط مهندس محاسب صورت گرفته و توسط مهندس ناظر کنترل گردد و قبل از هر عملیات از قبیل آرماتوربندی و بتن ریزی محکم بودن و درست بودن آنها کنترل گردد زیرا در صورت نقص سیستم قالب بندی احتمال فرو ریختن سقف بسیار محتمل می باشد. از قرار دادن شمع ها بروی قطعات سفال که فاقد استحکام کافی هستند خودداری شود . همچنین ضربه ناشی از پرتاب بتن در صورت استفاده از روش پمپاژ بتن باید در نظر گرفته شود .

گام دوم – آرماتور بندی
هنگامی که قالب زیرین تیرها تکمیل شد آرماتوربندی تیرها انجام میگیرد . آرماتورهای طولی طبق نقشه ها در جای خود قرار می گیند و از بین ریشه آرماتور های ستون عبور می کنند . در این مرحله باید 3 عدد خاموت ستون نیز جایگذاری شود .

این خاموتها که متاسفانه در اکثر ساختمانها اجرا نمی شود نقش بسیار مهمی در حفظ و پایداری اتصال ستون به سقف ایفا می کنند . نحوه اجرای این خاموتها در تصاویر آمده است . خاموتها بعد از جایگذاری در اطراف میلگردهای طولی مطابق نقشه های اجرای در فواصل مناسب جایگذاری می شود .

در صورت استفاده از نماهای دارای نگهدارنده فلزی لازم است پایه این قطعات از قبل در محل خود در تیر ها تعبیه شود و از تخریب بتن تیر بعد از اجرا پرهیز گردد .
بعد از آرماتور بندی تیرها نوبت به تیرچه های سقف می رسد . تیرچه ها می تواند از نوع بتنی یا فلزی باشد . مزیت تیرچه های فلزی آنست که به علت مقاومت بالا لازم نیست در زیر آنها شمع قرار داده شود همچنین فاصله این تیرچه ها از همدیگر بیشتر است و می توان از آنها در دهانه های بزرگتری استفاده نمود.

تیرچه های بتنی را می توان با قالب سفالی یا قالب فلزی تهیه کرد . برای رسیدن مقاومت بتن تیرچه به حد مطلوب لازم است تیرچه را در حوضچه های آب قرار داد .
در جوشکاری آرماتور های مورب بهتر است در ابتدا و انتهای تیرچه مقدار فاصله قرار داد تا در موقع قرار داد تیرچه از بریدن اعضا مورب جلوگیری شود .
فضای ما بین تیرچه ها را می توان با بلوک های سفالی ، بلوک سیمانی ( سیمان سبک ) و یونولیت ( دارای نشان استاندارد ) پر نمود . در حال حاضر از یونولیت بطور گسترده ایی در اجرای سقف استفاده می شود .

از مزایای یونولیت نسبت به سایر پرکننده ها می توان به سرعت اجرای بالا و سبکی آن اشاره نمود البته نکته بسیار مهم استفاده از یونولیت استاندارد می باشد .
یونولیت استاندارد هزینه بالاتری نسبت به یونولیت غیر استاندارد دارد ولی دارای مزایای زیادی از جمله ضریب مقاومت بالا در برابر آتش سوزی و عدم تولید گاز سمی در هنگام سوختن و مقاومت در برابر فشار و ضربه دارد . در اینجا لازم است به همکاران و پیمانکارن توصیه کنیم استفاده از یونولیت غیر استاندارد می تواند باعث کشته شدن ساکنین ساختمان آتش گرفته در هنگام خروج از آن در اثر استشاق گازهای بسیار سمی شود .

دقت شود پرکننده ها به تیرهای اصلی نچسبیده باشند که باعث از بین رفتن پوشش بتن و آسیب پذیری تیر ها می شود . بلوکهای سفالی و سیمانی و یونولیت ها نقش سازه ای ندراند و در صورت نیاز می توان بعد از اجرای سقف و استحکام بتن آن ، این عناصر را از سقف جدا نمود و از فضای ایجاد شده جهت عبور تاسیسات خاص استفاده نمود .
لازم است آرماتورهای منفی و آرماتور اودکا ( برشی ) برای هر طرف تیرچه طبق نقشه ها اجرا گردد . آرماتور حرارتی به صورت مفتول در گامهای معین و فواصل مشخص برای کنترل ترک های کف بتنی اجرا می گردد .
اگر برای لبه کنسول ها از تیر استفاده نشده حتما از تیرچه دوبل استفاده شود و از قرار دادن تیرچه تک پرهیز گردد.
آرماتور بندی پله ها طبق نقشه های اجرای انجام می گیرد . در این مرحله کنترل مجدد ارتفاع نهایی پله توسط ناظر و پیمانکار الزامی است زیرا نامناسب بودن ارتفاع پله می تواند آثار نامطلوب بر رضایت مندی ساکنین و حسن سابقه مجریان داشته باشد .
آرماتورهای طولی پله ها حتما باید روی تیر بتنی قرار بگیرند و از قرار دادن تیرچه بتنی به هر شکلی به عنوان تکیه گاه آرماتور طولی پله باید پرهیز گردد .
در ترکیب دال و تیر در سقف ها طبق نقشه ها میلگردها را در جای مناسب می بندیم. میلگردهای دال به صورت شبکه کامل بسته شده و از روی میلگردهای تیرها عبور می کنند.
با استفاده از نگهدارنده های پلاستیکی(spacer) از چسبیدن میلگردها به بدنه قالب ممانعت می کنیم. در وجود باز شو در سقف جای آن را با بستن قالب و قطع میلگردها دقیقا مشخص می کنیم تا پس از اتمام بتن ریزی و باز کردن قالب ها نیازی به تخریب و شکافتن و در نهایت آسیب زدن به سقف نداشته باشیم.

گام سوم – بتن ریزی
در ستونها و دیوارها ممکن است در یک مرحله بدون قطع بتن ریزی کل دیوار یا ستون بتن ریزی شود ولی در مجموعه سقف و تیرها بخاطر گستردگی و حجم بتن زیاد، گاهی اوقات بتن ریزی موقتا قطع شده و پس از مدتی ادامه بتن ریزی انجام می شود. این قطع بتن را وقتی بیش از 30 دقیقه باشد اصطلاحا درز اجرایی می نامند.
قطع بتن ریزی می بایست عمود بر محور اصلی عضو انجام شود و از قطع بتن به صورت مایل و زاویه دار پرهیز گردد. بنابراین در دیوارها یا احتمالا ستونها قطع بتن به صورت افقی انجام خواهد شد در حالی که این درز اجرایی در سقف ها و تیرها به صورت عمودی ایجاد می گردند. برای ادامه بتن ریزی می بایستی محل قطع بتن را که قرار است به بتن تازه متصل گردد را پاکسازی می کنیم. اگر روی آن سنگدانه های لق دیده شد سنگدانه های لق را از سطح بتن جدا می کنیم و بهتر است روی سطح اتصال قطع بتن دوغاب سیمان ریخت.

از آنجایی که بتن در تحمل فشاری و برشی مهم است و مقاومت خمشی ندارد بابراین قطع بتن در جایی از دال یا تیر انجام می گردد که دارای لنگر خمشی زیاد ولی برش کم همچون وسط دهانه تیرها می باشد و از نباید در نزدیکی ابتدا و انتهای تیرها قطع بتن انجام گیرد
در سطوح شیبدار همچون پله ها وقتی شیب دال کمتر از 45 درجه است نیازی به بستن قالب رویی نمی باشد. و جهت جلوگیری از جاری شدن بتن تازه روی سطح شیبدار از بتن سفت با اسلامپ پایین استفاده می گردد. ولی در صورت داشتن شیب زیاد مانند سقف های شیبدار ساختمان های ویلایی که بیش از 45 درجه اند نیاز به دو لایه قالب در زیر و روی سطوح سقف می باشد.

اجرای دیوارها بسیار شبیه اجرای ستون هاست با این تفاوت که در آرماتور بندی دیوار به خاطر گستردگی آن نیاز به ایجاد شیب یک به شش جهت امتداد و بستن میلگردهای قائم به میلگردهای ریشه نمی باشد بلکه میلگردهای قائم را در کنار میلگردهای ریشه قرار داده و می بندیم و بعد از آن میلگردهای افقی را به میلگردهای قائم می بندیم. جهت نگه داشتن دو لایه یا دو سفره میلگرد دیوار آنها را با میلگرد های سنجاقی به هم مهار می کنیم.

قالب بندی دیوارها نیز تقریبا شبیه ستون است با این تفاوت که جهت حفظ فاصله داخلی دو بدنه قالب دیوار تعدادی آرماتور با قطر بالا که از غلاف عبور می کنند قالبها را به یکدیگر دوخته و محکم می کنند.
برای بتن ریزی دیوارها علاوه بر ملاحظات مربوط به بتن ریزی ستونها در هر ردیف دیوار، از یک طرف بتن ریزی را شروع کرده و وقتی به انتها رسیدیم برمی گردیم طوری که لایه ها به صورت افقی ریخته شده و به طور کامل ویبره و متراکم شوند.
در بازشوهای دیوارها علاوه بر تعبیه بازشو مطابق جزئیات نقشه یک سری میلگرد تقویتی در اطراف بازشو به صورت موازی و مورب روی میلگردهای کنار بازشو بسته تا ترک های قطری به وجود نیایند.

آرماتور انتظار یا ریشه (Dowells) که در بحث شالوده نیز به آن اشاره شد عبارتست از میلگردهایی که در هر مرحله کار بتنی قرار داده می شود تا اتصال مراحل مختلف کارهای بتنی را فراهم آورد برای نمونه جهت اتصال و برقراری ارتباط بین شالوده با ستون و یا ستون هر طبقه با طبقه بالایی خود تعبیه میلگردهای انتظار یا ریشه الزامی است. در اجرا و تعبیه میلگرد انتظار رعایت نکات زیر را دارای اهمیت می باشد.
از آن جایی که پس از عملیات بتن ریزی و سخت شدن بتن دیگر قادر به جابه جایی و تکان دادن ریشه ها نیستیم بنابراین در نصب، بستن و مهار کردن میلگردهای ریشه در جای صحیح خود دقت کافی مورد نیاز است. یعنی علاوه بر یافتن راستا و جهت درست ستون ها، حداقل 4 عدد خاموت در پای آن ( برای ریشه ستون در شالوده ) و تعدادی خاموت برای آن قسمتی از ریشه که بیرون می ماند بسته شوند تا در هنگام بتن ریزی یا ویبره کردن تکان نخورند.
از حرکت دادن یا تکان دادن میلگردهای ریشه در موقعی که بتن حالت خمیری پیدا کردن و در حال سفت شدن می باشد اکیدا خودداری گردد. چرا که موجب از بین رفتن چسبندگی مابین بتن و فولاد خواهد شد.
بلافاصله پس از خشک شدن بتن، میلگردهای ریشه را از بتن پاک نمود تا نقطه ضعفی در اتصال بتن و فولاد در مرحله بعدی پیش نیاید.
تامین طولی کافی برای اتصال میلگردهای طبقه زیرین به طبقه موجود ( اورلپ Over Lap ).
چنانچه محل اورلپ یا وصله میلگرد انتظار با بتن موجود خیلی بلند باشد آرماتوربند را به مشکل خواهد انداخت و احتمال اجرای بد را خواهد داشت.
برای اتصال میلگرد بعدی با میلگرد انتظار که در یک امتداد هستند میلگرد بالایی را همانند شکل روبرو باشیب یک به شش خم کرده و به میلگرد پایینی ( انتظار) می بندیم.
در مواردی که تغییر ضخامت در ستون در هر بعد بیش از 75 میلیمتر باشد می بایستی میلگرد پایینی را خم کرده و میلگرد بالایی به پایین امتداد یابد. این خم کردن ها می بایستی قبل از قالب بندی انجام گیرد.

در ادامه جداول مربوط به اندازه پوشش بتن در شرایط مختلف، زمان قالب برداری و برداشتن شمع ها که در رابطه با اسکلت بتنی است آورده می شوند.

حداقل پوشش محافظ بتني روي ميلگرد
پوشش بتني ميلگردها عبارتست از حداقل فاصله رويه ميلگرد اعم از طولي و عرضي تا نزديك‌ترين سطح بتن. نظر به اهميت اين پوشش در حفظ و نگهداري ميلگردها و نهايتاً عمر مفيد سازه بتني، پيمانكار بايد نهايت دقت را در نصب ميلگرد و نيز ريختن و متراكم نمودن بتن به عمل آورد تا باعث جابه‌جايي و تغيير محل آرماتورها نگردد.

در صورت عدم وجود حداقل پوشش بتني در نقشه‌هاي اجرايي و دستورالعملها، رعايت مندرجات اين قسمت الزامي است.
الف: ضخامت و پوشش بتني، نبايد از قطر ميلگردهاي مصرفي كمتر اختيار شود، در مورد گروه ميلگردها بدين ترتيب عمل مي‌شود كه يك گروه ميلگرد به صورت يك ميلگرد فرضي با سطح مقطع معادل كل گروه فرض مي‌شود، در اين حالت ضخامت پوشش بتن از خارجي‌ترين سطح گروه ميلگرد و در جهت مورد‌نظر اندازه‌گيري مي‌شود.
ب: ضخامت پوشش، هيچگاه نبايد از حداكثر قطر شن مصرفي (براي شن تا قطر 32 ميليمتر) كمتر اختيار شود. در مورد شن بزرگتر از 32 ميليمتر، ضخامت پوشش حداقل مساوي قطر بزرگترين شن به اضافه 5 ميليمتر اختيار مي‌شود.
پ: در مورد انتهاي ميلگردهاي مستقيم در قطعات كف و سقف كه در معرض تعرق قرار نمي‌گيرند، به شرط موافقت دستگاه نظارت، رعايت ضخامت پوشش الزامي نيست.
ت: حداقل ضخامت پوشش با توجه به شرايط محيطي و رويارويي سازه نبايد از اعداد مندرج در جدول زیر كمتر اختيار شود.

شرايط محيطي مندرج در جدول فوق به شرح زير است:
شرايط محيطي ملايم ـ به محيطهايي اطلاق مي‌شود كه در آنها عوامل مهاجم موجود نبوده يا قطعات بتني در مقابل آنها محافظت مي‌شود.
قطعاتي كه در معرض رطوبت، تعريق، تر و خشك شدن متناوب، يخزدگي، تماس با خاك مهاجم يا غير مهاجم، مواد خورنده، فرسايش شديد، عبور وسايل نقليه و ضربه اجسام ديگر نبوده يا در مقابل تهاجم به نحوي مطلوب مورد محافظت واقع شده باشند، داراي شرايط محيطي ملايم مي‌باشند.

شرايط محيطي متوسط ـ به محيطهايي اطلاق مي‌شود كه در آنها قطعات بتني در معرض رطوبت و گاهي تعريق قرار مي‌گيرند. قطعاتي كه دائماً در تماس با خاكهاي غير مهاجم هستند يا در مجاورت آبهاي با PH > 5 قرار مي‌گيرند، داراي شرايط محيطي متوسط مي‌باشند.
شرايط محيطي شديد ـ به محيطهايي اطلاق مي‌شود كه در آنها قطعات بتني در معرض رطوبت يا تعريق شديد يا تر و خشك شدن متناوب و يا يخزدگي نه چندان شديد قرار مي‌گيرند.
شرايط محيطي بسيار شديد ـ به محيطهايي اطلاق مي‌شود كه در آنها قطعات بتني در معرض گازها، مايعات، مواد خورنده و يا رطوبت همراه با يخزدگي شديد قرار مي‌گيرند. قطعات در معرض ترشح آب، قطعات غوطه‌ور در آب كه يك وجه آنها در تماس با هوا قرار مي‌گيرند، قطعات واقع در هواي اشباع شده از نمك و سطوحي كه در معرض خوردگي ناشي از مصرف مواد يخ‌زدا قرار مي‌گيرند، داراي شرايط محيطي بسيار شديد مي‌باشند.
شرايط محيطي فوق‌العاده شديد ـ به محيطهايي اطلاق مي‌شود كه قطعات بتني در معرض فرسايش شديد، عبور وسايل نقليه و يا آب با PH < 5 قرار مي‌گيرند. سطوح بتني محافظت نشده پاركينگها و قطعات موجود در آبي كه اجسام صلبي را با خود جابه‌جا مي‌كند، داراي شرايط محيطي فوق‌العاده شديد هستند.

شرايط محيطي جزاير و حاشيه خليج فارس و درياي عمان، به طور عمده جزو اين شرايط محيطي قرار مي‌گيرند.
ث:   براي بتن‌هاي رده C35 و C40 به استثناي شرايط محيطي شديد و فوق‌العاده شديد، مي‌توان اعداد جدول 5-11-11-1 (ت) را تا 5 ميليمتر و براي بتن‌هاي رده بالاتر تا 10 ميليمتر كاهش داد، مشروط بر اينكه ضخامت پوشش از 20 ميليمتر كمتر اختيار نشود.
ج:    براي ميلگردهاي با قطر بيش از 36 ميليمتر بايد مقادير جدول فوق را به اندازه 10 ميليمتر افزايش داد.
چ:    در صورتي كه بتن مستقيماً روي خاك ريخته شود و به طور دائم در تماس با خاك باشد، بايد حداقل ضخامت پوشش 75 ميليمتر اختيار شود.
ح:    اگر سطح بتن نقش‌دار يا داراي شكستگي باشد، ضخامت پوشش از عمق فرورفتگي اندازه‌گيري مي‌شود.

برداشتن پايه‌هاي اطمينان
الف: براي تيرهاي تا دهانه 7 متر، برداشتن كل قالب و داربست و زدن پايه‌هاي اطمينان ميسر است، ولي براي دهانه‌هاي بزرگتر از 7 متر، تنظيم قالب و داربست بايد چنان انجام گيرد كه برداشتن قالب بدون جابه‌جا كردن پايه‌هاي اطمينان صورت پذيرد.
ب:   براي سازه‌هاي متشكل از ديوار و دال بتن‌آرمه، نظير سازه‌هايي كه با قالب تونلي و يا قالب‌واره‌هاي به ابعاد بزرگ ساخته مي‌شوند، مي‌توان برچيدن و زدن مجدد پايه‌هاي اطمينان را تا دهانه 10 متر مجاز تلقي كرد، مشروط بر اينكه زدن پايه‌هاي اطمينان بلافاصله پس از برداشتن قالب صورت گرفته و در عمل از عدم بروز تركها و تغيير شكلهاي نامطلوب اطمينان حاصل گردد.
پ:   به طوركلي در صورتي كه قطعه موردنظر جزئي از يك سيستم سازه‌اي پيوسته باشد، موقعي مي‌توان پايه‌هاي اطمينان را برداشت كه تمام قطعات مجاور قطعه مزبور بتن‌ريزي شده باشند.
ت:   در صورتي كه قالب‌بندي طبقه فوقاني روي طبقه زيرين تكيه نمايد، برداشتن پايه‌هاي اطمينان زيرين وقتي ميسر است كه بتن طبقه فوقاني مقاومت لازم را به دست آورده باشد. ارجح آن است كه هميشه در دو طبقه متوالي پايه‌هاي اطمينان وجود داشته باشند، پايه‌هاي اطمينان در طبقات بايد در امتداد هم باشند.
ث:   برداشتن پايه‌هاي اطمينان بايد بدون اعمال فشار و بدون ضربه، طوري صورت پذيرد كه بار به تدريج از روي آنها برداشته شود. براي دهانه‌هاي بزرگ و قطعاتي كه نقش حساس سازه‌اي دارند، بايد برداشتن بار از روي پايه‌هاي اطمينان با وسيله‌اي قابل كنترل انجام پذيرد كه در صورت لزوم بتوان برداشتن بار از روي پايه اطمينان را متوقف نمود.

روش اجرای ستون

مطالب مشابه :

سقف کامپوزیت عرشه فولادی-Metal Deck

سقف عرشه فولادی

روش اجرای ستون

تجهیزات سقف عرشه فولادی

سقف کامپوزیت

تعریف دال بتنی به زبان ساده

سقف کامپوزیت عرشه فولادی-Metal Deck

سبک سازی دال های بتنی (Cobiax)