رقصنده‌های آماتور و حرفه‌ای هیپ‌هاپ در کابل

شام‌های پنجشنبه و جمعه‌ای که گذشت، در حاشیه رویدادهای سیاسی و انتخاباتی افغانستان و دور از دغدغه‌های روزمره، ده‌های شهروند کابل به استقبال یکی از گروه‌های به‌نام رقص هیپ هاپ جهان در مرکز فرهنگی فرانسه گرد آمدند.
انستیتوی فرانسه در کابل برای نخستین بار در افغانستان نمایش رقص هیپ‌هاپ حرفه‌ای را روی صحنه برد، با دعوت از گروه هنری پوکی‌مون کریو فرانسه و رقصنده‌های غیر‌حرفه‌ای افغان.

نمایش رقص هیپ هاپ پوکی مون کریو با تلفیقی از موسیقی روز و تئاتر و نورپرداری معیاری اجرا شد و هر چند دقیقه یک بار با صدای چیغ و سوت تماشاچیان استقبال می‌شد.
گروه هنری پوکی مون فرانسه تا حالا سه بار عنوان قهرمانی جهان را در رقص هیپ هاپ به دست آورده و سه بار هم قهرمان ملی این رشته در فرانسه شده است.

راه مشترک
هنرمندان پوکی مون فرانسه، روایتی از دهه سی و چهل میلادی را برای مخاطبان افغان اجرا کردند. گفتند که پانزده سال زحمت کشیدند و تمرین متواتر کردند که حالا به عنوان یکی از مشهورترین گروه‌های همنوع خود شناخته می‌شوند.
خیابان های هموار همواره نقطه آغاز گروه‌های رپ در موسیقی و هیپ هاپ و تکنو در رقصندگی بوده است.

آماتوران افغان در سال‌های پس از سقوط گروه طالبان رقص تکنو را به افغانستان آوردند
اولین حرکات موزون و ناموزون گروه پوکی مون از خیابان‌های مقابل تالار اپرای شهر لئون فرانسه شروع شد. در سال‌های ۱۹۶۶ و ۱۹۶۷ که وقتی عابران رقصنده‌های جوان خیابانی را می‌دیدند با تعجب به حرکات‌ آنان خیره ‌می‌شدند.
سال قبل که به دیدن گروه چهره‌های خاموش (Face-Off) کابل رفته بودم، ماجرای کاملا مشابهی را بازگو می‌کرد. بصیر شاکری سردسته این گروه گفت که وقتی در خیابان های کابل نمایش رقص تکنو برگزار می کنند، مردم به اعضای گروهش می خندند و آن ها را دست می اندازند و کسی آن ها را جدی نمی‌گیرد.

اولین حرکات موزون و ناموزون گروه پوکی مون از خیابان‌های مقابل تالار اپرای شهر لئون فرانسه شروع شد. در سال‌های ۱۹۶۶ و ۱۹۶۷ که وقتی عابران رقصنده‌های جوان خیابانی را می‌دیدند با تعجب به حرکات‌ آنان خیره ‌می‌شدند.
سال قبل که به دیدن گروه چهره‌های خاموش (Face-Off) کابل رفته بودم، ماجرای کاملا مشابهی را بازگو می‌کرد. بصیر شاکری سردسته این گروه گفت که وقتی در خیابان های کابل نمایش رقص تکنو برگزار می کنند، مردم به اعضای گروهش می خندند و آن ها را دست می اندازند و کسی آن ها را جدی نمی‌گیرد.
گروه چهره‌های خاموش دیگر چندان فعال نیست. چرا که به قول خودشان رقص و هنر درآمدی ندارد، دست کم نوع رقص و هنری که گروه‌هایی مثل چهره‌های خاموش افغانستان حالا اجرا می‌کند و یا پوکی مون پانزده سال پیش در فرانسه رایج کرد، در افغانستان بازاری ندارد. هرچند گروه‌هایی هم هستند که می‌گویند برای هنر کار می‌کنند و هنرشان بیشتر از این ها ارزش دارد.

منصف زبیری از اعضای گروه پوکی مون کریو پس از اجرای چندین نمایش در صحبتی با بی‌بی‌سی فارسی گفت که معرفی کردن پدیده‌های نو به مردم کار دشواری است و زحمت خستگی ناپذیر می‌طلبد.
او گفت که هدف سفر آسیایی شان در کنار معرفی هیپ هاپ تشویق هنرمندان غیر‌حرفه‌ای است.

هیپ هاپ در افغانستان نو است و گروه پوکی مون آمده که به هنرمندان افغان بگوید: "به پیش بروید"
منصف گفت: "مهمترین چیزی که به هنرمندان جوان و آماتور افغان آموزش دادیم این بود که هنر را ادامه دهند. برایشان گفتیم که حتی اگر مردم به شما کمک و اعتماد نکرد به حرف مردم گوش ندهید و مستقیم به پیش بروید."
می‌گوید قبل از سفر به افغانستان به هنگ‌گونگ، فیلیپین، مالیزیا، ویتنام و تایلند هم سر زدند و نمایش رقص هیپ هاپ گذاشتند.
افغانستان جز سفر آسیایی پوکی مون کریو نبود و این گروه به اساس دعوت مرکز فرهنگی فرانسه سفر خود را به افغانستان به پایان رساند.
منصف زبیری می‌گوید که قبل از سفر به افغانستان، رسانه‌ها "تصویر دروغی" از این کشور به نمایش گذاشته بودند، برای همین وقتی روی صحنه اجرا رفتند و این همه تماشاچای پر انرژی را دیدند، شوکه شدند چون پیش از آن حتی فکر هم نمی کردند که کسی در افغانستان هیپ هاپ و تکنو را بشناسد.
پدیده رقص در افغانستان
در افغانستان رقص بیشتر از این که در بین مردان رایج باشد، بین زنان و دختران افغان معمول است و شاید صدها استعداد رقصندگی در شهرها و روستاهای افغانستان خفته باشد. چرا که رقص و بازی در میان زنان و دختران افغان تنها به محافل مطلق زنانه و خصوصی محدود می‌شود.
گسترش فراگیر رسانه‌های تصویری به شهرها و روستاها زمینه تقلید را فراهم کرده ولی با همه این ها جامعه سنتی و اسلامی افغانستان به دختران و زنان اجازه رقص در انظار عمومی نمی‌دهد.

تا سیزده سال قبل که گروه طالبان در قدرت بود، حتی محافل عروسی در خفا برگزار می‌شد، از ترس این که مبادا تطبیق کنندگان اصول طالبان و شریعت اسلامی حدودی تعیین کنند. دیدن تلویزیون هم منع اعلام شده بود اما اکنون در افغانستان شرایط چندان سخت گیرانه نیست و تلویزیون ها به راحتی آهنگ و رقص پخش می‌کنند.
هرچند در سال های اول حکومت کنونی نیز شورای علمای افغانستان برای سانسور نشرات رسانه‌ها حدودی تعیین کرده بود.
جدا از آنچه در بین خانواده‌ها و محافل زنانه اتفاق می‌افتد در کابل در بعضی از کافه‌های شهر و رستوران‌هایی که عمدتا مشتریان خارجی دارد نیز کم و بیش برنامه های رقص و آموزش رقص‌های متنوع از سالسا و بچاتا گرفته تا تانگو و تکنو برگزار می‌شود.
این برنامه ها بین تعداد محدودی از افغان‌هایی که در پایتخت زندگی می‌کنند، افغان هایی که شهروندی خارجی دارند و خارجی‌هایی که در افغانستان مشغول کار اند برگزار می‌شود و عمومیت ندارد.
آماتوران تکنو و هیپ هاپ افغانستان که در گروه‌های کوچک و بزرگ در سال‌های گذشته به میان آمده اند اما از این دسته نیستند.
در نمایش رقص هیپ هاپ حرفه‌ای که مرکز فرهنگی فرانسه برگزار کرد، تنها یک دختر افغان در میان پسران روی صحنه رفت، مسئولان مرکز فرهنگی فرانسه می‌گویند که به دلایلی تنها مردها روی صحنه اجرا داشتند، چون می‌خواهند به مخاطبان افغان و دیگر جهانیان بگویند که "رقص چیز بدی نیست، بلکه بهترین سرگرمی بوده می‌تواند."
یگانه دختری که در میان هنرمندان افغان و فرانسه هنرنمایی کرد عضو گروه "رویاهای افغان" بود و در صحبت کوتاهی به من گفت که تکنو و هیپ هاپ را به عنوان یک هنر و ورزش می‌پسندد و خوشحال است که در این زمینه تا حالا جلو آمده است.
برای این دختر افغان که در شرایط و محیطی که ظاهر شدن دختران در چنین قالب‌ها و لباس‌هایی هنوز به سختی پذیرفته می‌شود، اجرای هیپ هاپ مشترک با یکی از نامی ترین گروه‌های رقص هیپ هاپ جهان افتخارآمیز است.

تعدادی برای دوری از فضای سیاسی و انتخاباتی و برای شادی پای تماشای رقص هیپ هاپ نشستند
با این همه مرکز فرهنگی فرانسه در کابل برای اجرای نمایش رقص هیپ هاپ در کابل سه ماه وقت گذاشته تا بگوید که افغانستان جای مناسبی برای هنرهای معاصر است و مردم در این کشور حالا هنر را می پذیرند.
لورانس لوسر معاون مرکز فرهنگی فرانسه در کابل در پایان برنامه گفت: "هدف ما این است که به دنیا نشان دهیم که افغانستان جایگاه خودش را دارد و در آن چنین برنامه هایی برگزار می‌شود و می تواند مثل هر کشور دیگری باشد، پیام عمده این برنامه به خارجی ها این است که افغانستان کشوری عالی برای زندگی است و جایی که هنر در آن پذیرفته می‌شود."
در سال‌های گذشته برنامه‌های مشابه در بخش‌های مختلف فرهنگی و هنری زیاد برگزار شده است. اما این که این برنامه ها چه حدی توانسته افغانستان در حال جنگ را در گستره فرهنگ و هنر از خاک بلند کند، نیاز به بررسی گسترده دارد.

اما کار چشمگیری که این برنامه ها کرده تزریق نوعی انرژی و روحیه به جوانان و نوجوانان افغان است. زرلشت سرمست از دختران پایتخت که به تماشای هیپ هاپ آمده بود گفت که آمده لحظه ای شاد باشد.

زرلشت در پایان برنامه گفت: "از نظر من یکی از راه های خوب برای بیرون رفت از استرس برگزاری همین گونه برنامه ها است تا مردم بتوانند از مسایل سیاسی لحظه‌ای دور باشند و شادی کنند."

حالا صرف نظر از این که چنین برنامه‌هایی می‌تواند کاری اساسی برای توسعه فرهنگ و هنر کند یا نه، اما در شرایط امروزی همین که تعدادی می توانند برای دور ماندن از تشویش های روزمره لحظه ای را در کنار هم خنده و شادی کنند به نظر خیلی ها غنیمت است.

رقصنده‌های آماتور و حرفه‌ای هیپ‌هاپ در کابل

مطالب مشابه :

میلیاردها تومان در جیب «کاسبان فیلترینگ»!

دانلود انیمیشن عصر یخبندان ۴ دوبله فارسی و حجم کم

رقصنده‌های آماتور و حرفه‌ای هیپ‌هاپ در کابل

مراسم اختتامیه شصت و پنجمین دوره جشنواره فیلم کن

مجموعه تلویزیونی "سنسیز"در آذربایجان شرقی مقابل دوربین رفت