سفرنامه ارمنستان

ارمنستان Armenia هفتمین سفر - تابستان ۱۳۸۸

1-پرچم ارمنستان

ارمنستان همسایه شمالی ایران می باشد که با کشور های آذربایجان،ترکیه،گرجستان هم مرز مشترک دارد. و کوچکترین جمهوری بجا مانده از شوروی سابق می باشد .که محصور در خشکی است با تابستانی گرم و خشک و زمستانی بسیار سرد می باشد .دولت ایران روابط خوبی با ارمنستان دارد و به آنها مساعدت و کمک زیادی می کند .

۲-مسیر زمینی ایران به ارمنستان

پایتخت آن ایروان و به قول ارامنه یروان می باشد .و اکثر جمعیت آن کشور ارمنی هستند ،واحد پول ارمنستان درام می باشد که هر درام تقریبا ۳ تومان و کوچکترین اسکناس ۱۰۰۰ درامی است که به مبلغ ۳۰۰۰ تومان است.

قیمت بنزین هم تقریبا ۱۱۲۰ می باشد بنزین سوپر ۳۹۰ درام و بنزین معمولی ۳۶۰ درام می باشد .

مردم ارمنستان انسان هایی بسیارمهربان و آرام و متین و در آنجا مردهای زیادی را با دندان های طلا می بینید و زنان ارمنی بسیار شیک پوش می باشند . چیزی که در شهر ها دیده نمی شود دوچرخه و موتور می باشد .

بعد از بازگشت از جمهوری آذربایجان به ایران راهی سفر به ارمنستان شدیم که بعد از خارج شدن از آستارای ایران به سمت استان اردبیل رفتیم و از آنجا راهی شهر تبریز شدیم .

در اتوبان تبریز در یک ایستگاه پلیس با اشاره افسر پلیس ماشین را نگه داشتیم در صورتیکه سرعت غیر مجاز نداشتیم ، افسر مدارک ماشین را تقاضا کرد علت را پرسیدیم ممنوع بودن پلاک ترانزیت در داخل کشور می باشد چون بعد از خارج شدن از کشور آذربایجان نمره ترانزیت را با نمره اصلی عوض نکرده بودیم با جریمه ۱۳هزار تومانی راهمان را برای رسیدن به تبریز ادامه دادیم بعد از رسیدن به شهر و صرف نهار در تبریز راهی شهر جلفا که ۱۳۰ کیلو متر با تبریز فاصله داشت شدیم .

( بعد از رسیدن به جلفا در قسمت انتهایی شمالی شهر ،خیابان بعد از پارک دو مسیر مختلف می شود که شمال غرب به جمهوری خود مختار نخجوان که در ۳۵ کیلو متری جلفا قرار دارد منتهی می شود.و جاده شمال شرقی که کنار ریل راه آهن جلفا قرار دارد می توانید به مرز نوردوز برای رفتن به ارمنستان بروید.)

بعد از رسیدن به شهر تاریخی جلفا و کمی استراحت کردن راهی مرز نوردوز شدیم که تا جلفا ۷۵ کیلومتر فاصله دارد .بعد از حدود ۳۵ کیلو متر به شهر کوچکی بنام سیه رود رسیدیم در این مسیر رود ارس با غرش آبهای زلالش و همچنین باد های شدید و خنک در فصل تابستان بسیار مطبوع و دلپذیر می باشد .

چون آخرین پمب بنزین ایران در سیه رود واقع شده است بنابراین باک ماشین را تا جاییکه جا داشت پر نمودیم و راهی مرز نوردوز شدیم که حدودا ۴۰ کیلو متری باقی مانده است .

بالاخره حدود ساعت ۷ غروب بعد از طی مسافت ۴۵ کیلومتری از دور گمرک مرز نوردوز نمایان شد که قبل از ورودی درب اصلی چندجوان منتظر مسافران برای فروش ارز و تبدیل ریال به درام واحد پول ارمنستان بودند که با اصرار آنها حدود ۳۰۰ هزار تومان تبدیل ارز نمودیم سپس وارد محوطه گمرک شدیم .

مانند همه مرز های ایران با کمترین زمان کارخروج ماشین و مهر زدن به پاسپورتها و پرداخت ۵ هزار تومانی مالیات خروج از کشور انجام گرفت . و از گیت ایران خارج شدیم .

( مرز بین ایران و ارمنستان پلی بزرگ روی رودخانه ارس که تقریبا ۶۰-۵۰ متری می باشد)

فاصله بین گیت خروج ایران تا گیت ورود به ارمنستان( مرز مقری ) حدودا ۲۰۰-۱۵۰ متری می شود آنهایی که ماشین ندارند باید پیاده مسیر را طی نمایند.

در همین حین پیر مرد ارمنی را دیدیم که راهی گمرک ارمنستان می باشد او را سوار ماشین کردیم با هم به گمرک رفتیم .

مرد ارمنی ایرانی الاصل که از حدود ۴۰ سال پیش تا کنون در شهر کاپان kapan ارمنستان اقامت دارد .

به او پیشنهاد همراه شدن با ما در سفر را کردیم که قبول کرد .

ساعت کارگمرگ ایران و ارمنستان ۲۴ ساعته می باشد .

بعد از کارهای امور گمرکی ماشین شامل مجوز ورود و بیمه ماشین در ارمنستان با پرداخت هزینه 6100 درام یعنی 63000 تومان بیمه نامه گرفتیم و پرداخت15 دلار بعنوان ویزا که بیش از 3ساعتی وقت ما را گرفت .

بیشتر ماموران گمرک روسی بودند و تعدادی هم ارمنی که با دندانهای طلایی مشخص هستند کلا نسبت به ماموران آذربایجانی در مرز آذربایجان رفتار بهتری نسبت به ایرانی ها دارند . فقط یک مامور درخواست پول کرد که ندادیم .

ساعت حدود ۱۱ شب آماده رفتن به ارمنستان شدیم و از آنهایی که از ارمنستان برگشتند چگونگی جاده را سوال کردیم که همگی بخاطر وجود مه بسیار غلیظ و خطر ناک بودن جاده پیشنهاد میکردند که صبح حرکت کنیم سر انجام با توافق مرد ارمنی که اهل شهر کاپان در ۸۰ کیلومتری مرز بود حرکت کردیم و قرار شد با اصرار مرد ارمنی شب را در خانه ایشان بگذرانیم .

پیر مرد زنده دل و بسیار آگاه و دارای اطلاعات زیادی بوده است که می گفت حدود چهل سال پیش تمام زندگی خود را در ایران گذاشتم و راهی ارمنستان شدم و حالا ۴ پسر دارم که ۲ تا در ارمنستان و یکی در روسیه و دیگری مقیم آلمان است و بسیار علاقمند به کمک کردن به ایرانیانی که به ارمنستان سفر می کنند می باشد . ( یادش بخیر و سلامت باشد )

چهار نفره سوار بر ماشین از گمرک گذشتیم کنار جاده غرش بلند آب رود خانه ارس به گوش می رسد و هوا بسیار تاریک بدون هیچگونه چراغ و تیر برق و اثری هم از علایم رانندگی وجود ندارد جاده ای تنگ و کوهستانی چون شب بود نمی توانستیم اطراف را ببینیم و با پیر مرد در ماشین گرم صحبت شدیم و او هر از گاهی با فرزندش با موبایل صحبت میکرد و می گفت که در حال آمدن هستیم .

با توجه به نقشه مسیر جاده از مرز ایران تا ایروان مرکز ارمنستان را که از اینترنت گرفتم ابتدا باید بعد از عبور از مرز و گذشتن از مقری به ترتیب از شهر های :

گجران (حدود ۴۰ کیلو متری) - کاپان( حدود ۸۰ کیلو متری )- گوریس ( در ۱۵۰ کیلومتری ) - سیسیان - وایک - یقنازور - آرارات - آرتاشات و سرانجام ایروان ( ۴۱۵ کیلو متر ) به پایتخت ارمنستان رسیدیم .

حدود ۳۰-۲۰ کیلو متری نیامده بودیم که به مه شدیدی برخورد کرده بودیم چنان غلیظ که ۳-۲ متری بیشتر را نمی توانستیم ببینیم بغیر از آنمرد ما واقعا ترسیده بودیم چون جاده نه خط کشی داشته است و نه هیج گارد ریل و تابلویی و به آرامی راهمان را ادامه دادیم و هر از گاهی به همین گونه مه برخورد می گردیم و جاده بنظر می رسید که هر از گاهی بصورت مارپیچ شدید باید به بالای کوه می رفتیم .

در برگشت از ارمنستان چون روز بود دیدیم که جاده ای بسیار پر پیچ و خم و با شیب های خطر ناک ولی چشم اندازی واقعا زیبا دارد.

اگر شب به مرز رسیده اید و بار اول تان می باشد به هیچ وجه با ماشین شخصی خودتان شب این مسیر را نروید چون واقعا پر پیچ و خم و خطرناک می باشد .شب را در گمرک بمانید و روز حرکت کنید چون هم خطر عدم دید شب را ندارید و دیگر اینکه جاده تا حدود 100 کیلو متری واقعا قشنگ می باشد .

حدود ساعت یک شب به منزل آن مرد که واقع در طبقه دوم یک اپارتمان قدیمی ساخت شوروی سابق که ظاهر چندان زیبایی نداشته بود رسیدیم قبل از رفتن به خانه مقداری مواد غذایی برای شام خریداری کردیم و تعدادی کنسرو و کمپوت هم همراه داشتیم .

وقتی که وارد آپارتمان شدیم پسر آن مرد شام مفصلی را تهیه دیده بود و بالای میز گذاشته بود .

داخل آپارتمان بد نبود و کف آن از پارکت چوبی بوده است . شام را مهمان آن مرد مهمان نواز ارمنی خونگرم بودیم و شب را آنجا خوابیدیم و صبح برای ادامه مسیر حرکت کردیم .

ابتدا از منطقه کوهستانی که امتداد مسیر قبلی بوده است گذستیم که منطقه ای بسیار زیبا با چشم اندازی خیره کننده .

3-مسیری به ایروان

بعد از گذشتن از مسیر کوهستانی به منطقه جنگلی رسیدیم که جاده از میان جنگل بکر و زیبا می گذشت که برای صرف صبحانه و استراحت کوتاه توقف نمودیم .

۴-دختر بچه زیبای ارمنی

در بین راه کامیونها و ماشین های هموطنان ایرانی مان را می دیدیم که یا مانند ما در حال رفتن به ارمنستان و یا بازگشت از آنجا بودند با چراغ و با تکان دادن دست بهم دیگر سلام می کردیم.

جاده داخل جنگل هم پیچ و خم زیادی داشت که حتما باید با سرعت خیلی کمی حرکت می کردیم .

بعد از گذشتن از جنگل وارد منطقه دشت شدیم که بسیار سرسبز می باشد و مناظری بسیار زیبا برای عکس برداری فیلم برداری می باشد همچنین کشاورزان و باغ داران مشغول کار در زمین بودند و بعضی از آنها میوه ها را برای فروش کنار جاده چیده بودند .

کلا از مسیر ۴۰۰ کیلو متری به ایروان از شهر های مختلفی گذز کردیم که دو شهر نسبت به بقیه بزرگتر بودند یکی شهر گاپان و دومی شهر گوریس بوده است .

شهر گوریس تا ایروان حدود 260 کیلو متر می باشد .

بالاخره ساعت ۳ بعد از ظهر به شهر ایروان رسیدیم .قبل از رسیدن به شهر از دور دو قله زیبای آرارات ،قله آرارات بزرگ و آرارات کوچک نمایان می شود .ورودی شهر چندان زیبا نمی باشد ولی داخل شهرخیلی زیبا است .

ابتدا از یک پسری در باره اطلاعات شهر سوال کردیم چون انگلیسی زیاد بلد نبود از خواهرش که در خانه بود خواست تا ما را راهنمایی کند که آدرس جا های دیدنی شهر را از او گرفتیم .

ایروان شهری قدیمی که در حال نو شدن است با خیابان های بسیار عریض و تر و تمیز و ترافیک کم و بجا مانده از شوروی سابق با ساختمان هایی قدیمی از آن دوران و همچنین مجسمه هایی فلزی قدیمی که گاها رنگ و رو رفته از زمان کمونیست می باشد. و همچنین مجسمه های بسیار زیبای سنگی که در جای جای ایروان نصب می باشند .

راهمان را ادامه دادیم تا مرکز شهر ایروان رفتیم و در میدان هراپارک یا جمهوری که میدان بسیار بزرگی است توقف کردیم و گشتی در اطراف زدیم برای اقامت چند اپارتمان و تعدای از هتل ها را دیدیم ولی در نهایت تصمیم گرفتیم که ابتدا به دریاچه سوان که در ۶۰ کیلو متری ایروان قرار داشت رفتیم.

قبل از دریاچه وارد یک شهر کوچکی شدیم ابتدا در آنجا ۵۰ لیتر بنزین ۱۱۵۰ تومانی زدیم و بعد به دریاچه رفتیم و گشتی در آنجا زدیم .سپس با ماشین قسمت های دیگر دریاچه را دیدیم ودر کنار دریاچه بر بالای کوه یک کلیسای قدیمی قرار دارد که از دور نمایان می باشد .

5- دریاچه سوان از کنار کلیسا

6- دریاچه سوان در ۶۰ کیلو متری ایروان

دریاچه سوان بلندترین دریاچه آب شیرین جهان می باشد .که افراد زیادی در حال شنا و بعضی هم در حال قایق سواری و جت اسکی بودند .

با اجاره یک ویلا کنار ساحل با شبی ۶۵ دلار در آنجا اقامت کردیم و شام را در رستوران آنجا با ماهی که صید همان دریا می باشد صرف کردیم .( چون بیشتر غذا از گوشت خوک می باشد ترجیح دادیم غذای ماهی بخوریم )

فردای آن روز دو باره به ایروان بازگشتیم ابتدا به میدان جمهوری رفتیم و بعد از پارک ماشین در میدان از شخصی در آنجا خانه اجاره ای را سوال کردیم و به اتفاق هم دنبال خانه و دیدن و اجاره کردن رفتیم .

کلا خانه اجاره ای ارزانتر از هتل می باشد و هر چه تعداد روز بیشتر باشد کرایه کمتر می باشد معمولا 50 - 60 دلار برای یک روز و ان هم اقامت 2-3 روزه می باشد که مدت زمان اجاره بیشتر کرایه را می توانید کمتر بپردازید.

( در ارمنستان اگر آدرس جایی را ندارید بهترین جا همین میدان جمهوری است که اطرافش محل استراحت و تفریح است و افراد زیادی در اینجا هستند که می توانند در اجاره خانه یا آدرس مکان های دیدنی به شما کمک کنند )

7- میدان بزرگ جمهوری (هراپارک ) یا ریپابلیک

یکی از مکان هایی که کاره اجاره خانه در ایروان را انجام می دهد شرکت kyur واقع در خیابان نعلبندیان شماره 50 می باشد با مراجعه به این شرکت می توانید آپارتمان مورد دلخواه خود را اجاره نمایید .

بعد قدم زنان برای دیدن جاهای دیدنی شهر رفتیم سپس برای صرف نهار داخل پارک شدیم که پارک به قسمت های مختلف به بخش خصوصی داده شده و هر قسمت با صندلی و جا هایی هم با مبل و صندلی می باشد که می توانید در آنجا استراحت کرده و غذا صرف نمایید و بیشتر شان در اطراف میدان اپرا واقع شده اند .

8-مجسمه مادر واقع در ضلع شرقی هزار پله در بالای یک تپه که در همه جای ایروان قابل دیدن است

سپس برای دیدن هزار پله ( کاسکاد )که درست در قسمت شمالی میدان اپرا و نزدیک آن واقع می باشد رفتیم که با گلکاری و جدول بندی زیبا و ساختمانی با پله های زیاد چشم نواز می باشد .و هر طبقه با ساختمانی با وسعت زیاد می باشد . ( می گویند یک ارمنی مقیم آمریکا کار ساخت آن را بعهده دارد.)

بعد از بازدید و گرفتن چند عکس به دیدن قسمت های دیگر شهر رفتیم .

9-خیابانی در ایروان

10-هزار پله یا کاسکاد

11- تندیس تمانیان Tananyan ورودی کاسکاد

روز بعد قرارمان رفتن به پارک آبی آختاناک بود که حدود ساعت یک به آنجا رفتیم و کل روز را در آنجا گذراندیم و در آب سرد آن شنا کردیم .

و خاطره خوشی از این سفر داریم که احتمالا این سفر تکرار خواهد شد .

مکان های دیدنی ارمنستان :

۱-میدان بزرگ جمهوری که خیابانهای امیریان ، آبوویان ، نعلبندیان و تیگران متس از آن جدا می شود .و محل برگزای جشن ها و میتینگ ها است .موزه تاریخ و هنر در ۵ طبقه در اینجا واقع است .

۲-میدان اپرا

۳-هزار پله یا کاسکاد

۴-پارک آبی آختاناک

۵-دریاچه سوان

۶-جنگل دلیجان یا سوییس کوچک

۷-مجسمه مادر یا تندیس هایرمایاستان (در کل شهر قابل دیدن است)

۸-معبد گارنی

۹-کلیسای گریگور

۱۰-موزه ها

۱۱- کلیسای اچمادزین -نخستین کلیسای ساخته شده در جهان

۱۲- گغارد که بخشی از صومعه در دل کوه کنده شده است .

۱۳- مسجد کبود تنها مسجد بجا مانده ایرانی

هزینه سفر:

هر نفری 180.000 تومان

قیمت دلار : 1000 تومان

پایان

سفرنامه ارمنستان

مطالب مشابه :

سفرنامه ارمنستان

سفر به ارمنستان (2) - تجربیات سفر

خاطرات سفر به ارمنستان (قسمت دوم)

سفر به ارمنستان

رهاوردی از سفر ارمنستان

ریز و درشت از سفر ارمنستان..

سفر زمینی به ارمنستان