گزارش برنامه تنگ گمبیل

دو روز در یک روز

9 ساعت کوهپیمائی ، رودخانه نوردی ، دره نوردی و تنگه پیمائی

تنگ گمبیل

دیگه وقتشه نحوه ی نگارش گزارش رو عوض کنم.خسته شدم بابا.اگه بخوام اولش داستان و اواسطش شعر بگم ، این برنامه 2 روز نگارش لازم داره.

برنامه ای خاص.

پر هیجان.

طولانی.

بکر.

زیبا زیبا زیبا .......

ساعت 6:30 بود که ماشین مشتی ممدلی شیراز رو ترک کرده بود و بچه ها با چشمانی نیمه خواب آلود در انتظار برنامه ای آسون ، همراه با آب بازی و دیدن منظر زیبا ولی بی خبر از .....

سرپرست برنامه : جناب آقای تشکر

نفرات شرکت کننده : 14 نفر

آقای تشکر در میانه راه تصمیم گرفت برخلاف اون چیزی که مسیر معمولی تنگ گمبیل بود از یه مسیر دیگه بریم.قرار بود بریم به روستای بهشت مکان و از اونجا چند ساعتی رو تو تنگ گمبیل رودخانه نوردی داشته باشیم و بعد برگردیم ولی این برنامه حس ماجراجویانه ی آقای تشکر رو ارضا نمی کرد و نقشه ای خوب واسمون کشید و اونقدر مصمم بود که مقاومت راننده هم بی اثر بود و در نهایت با رای من به نفع آقای تشکر ، راننده کوتاه اومد و رفتیم به سمت جاده ی پولاد کف و از اونجا در جاده ای خاکی به سمت قله رنج.(ronj)

پای قله ی رنج بودیم که دیگه صبر راننده از جاده خاکی لبریز شد و ....

مسیر شروع شد...

حدود نیم ساعت پیاده روی با شیب ملایم ، تمام شدن جاد ه ی پهن و رسیدن به یه دره.( اینجا که رسیدین دیگه مسیر پاکوب رو ادامه ندین، دقیقا سمت راستتون رو نگاه کنید... از دور یه تنگه میبینید با پوشش گیاهی که از دور مشخصه، پس وارد دره بشید و به صورت مارپیچ به سمت تنگه برید.)از دره پائین رفتیم و با پوشش گیاهی بیشتر روبه رو شدیم.

درختان زالزالک و زرشک.بله درست شنیدین ، زرشک.رسیده ، ترش مزه و آبدار.بفرمایید .......

به اول تنگ رسیدیم و دیدن یه رودخونه جاری روحمون رو شاد کرد.

بعد از 5 دقیقه استراحت در کنارآب مسیر رو ادامه دادیم و وارد تنگه شدیم . بوته های زرشک و خارهای گل داده ی خشک شده مسیر رو مزین کرده بود.در کنار رود کم آب حرکت می کردیم و گه گاه استراحت.

صدای چند پرنده ی خوش صدا و درختان سر سبز ما رو به گوشه ای هدایت کرد.بله باغ گردو با درختان بلند و صاحبانی مهمان نواز و خوش رفتار.ساعت حول و حوش 1:30 بود و تصمیم گرفتیم همین جا بساط ناهار رو برپا کنیم.غذا های رنگارنگ ، چای ذغالی و آب تنی در رودخانه حسابی حالمون رو جا آورد.

ساعت 3 بود که دوباره راه افتادیم.

پوشش گیاهی فوق العاده ،اشکفت های عمیق و زیبا و رودخانه ای پرآب در کنار مسیر بسیار چشم نواز و روح نواز بود.خستگی مفهومی نداشت و اراده ی آهنین بچه ها ،زیبائی مسیر و نسیم خنک در پسینی رویائی در هم آمیخته شده بود.

هر از گاهی دیدن یک اشکفت خاص و یا صحنه ای از پوشش گیاهی متفاوت خستگی رو از تنمون بیرون می کرد.

از زیبائی مسیر هر چه بگویم کم است.مسیری که انتخاب کرده بودیم متفاوت از مسیر معمول کوهنوردان بود و هر چند بسیار طولانی تر و طاقت فرسا تر بود ولی بسیار بکر و متفاوت.

تنگه هایی با دیوار های بلند و زیبا همانند تو در تو های قدیمی و پر هیجان یکی پس از دیگری در جلوی ما ظاهر می شدند. گه گاه اینگونه می نمود که دیگر مسیر به بن بست رسیده ولی دوباره رود و تنگ و کوه و هیجان.......

باد در میان دره ها و بر فراز کوه ها و زیر درختان غرید

اگر در پی آرمانی باشم ، شاهد مرگ را در آغوش می گیرم و احتیاط را فراموش می کنم

نه از سنگلاخ دره ها می هراسم ، نه از زبانه آتش

آنکه از بالارفتن از کوهها می هراسد تا همیشه در میان گودالها زندگی می کند

(با شیندن این سخن) خون جوانی در قلبم می خروشد و بادهای دیگری در سینه ام غوغا می کنند

سر فرود می آورم و به غرش رعد و آواز باد و صدای پای رود گوش می سپارم

این هم خونه ی یک پرنده ی بزرگ در یکی از تنگه ها.به نظر عقاب میرسید.

یواش یواش آفتاب داشت غروب می کرد و درختان انجیر کوهی هر از گاهی ما رو به توقف وا می داشت.ساعت حول و حوش 7 بود که درختان سپیدار و جوب های آب و باغهای گردو نوید پایان راه رو می داد.صدای نوستالژیک سگ های روستا هر چند ته دل بعضیا رو خالی کرد ولی شادی همراه با حسی خوب سراسر وجودم رو فرا گرفت.واقعا بوی روستا آرامش بخش بود و .....

بعد از 9 ساعت تلاش ،ساعت 8:10 به پایان مسیری پر هیجان و زیبا رسیدیم.

گزارش برنامه تنگ گمبیل

مطالب مشابه :

راجع به باشگاه فرهنگیان شیراز گل گفتی..

قائم مقام دانشگاه فرهنگیان: شیراز، قطب علمی تحصیلات تکمیلی فرهنگیان می‌شود

گزارش برنامه تنگ گمبیل

باشگاه فرهنگیان

راه اندازي 6 رشته کارشناسي ارشد دانشگاه فرهنگيان در شيراز

صندوق ذخیره فرهنگیان به دنبال افزایش خدمات فعالیت به فرهنگیان است

کوهنورد و زمستان

تاریخچه گروه

شعر زیبای شهریار (کوه و کوهنوردان)