تبعیض یا احساس تبعیض ؟

سلام . وقتی بچه بودیم اگه نمره دیکته مون بیست میشد ، میگفتیم بیست " گرفتم " اگه کم میشد ، میگفتیم تک "داد " . شما آقای مریدی ، نماینده ایرانی مجلس کانادا رو میشناسین ؟ خانم هاله افشار چطور که نماینده ایرانی مجلس اعیان انگلیس هستن ؟ پروفسور فریدون فراست و برادرانشون فرامرز و فرهاد فراست رو چطور که از بزرگان دنیای علم در اروپا و آمریکا هستن ؟

این ایرانیهای موفق ، و در واقع تمام انسانهای موفق عالم ، اعم از ایرانی و غیر ایرانی ، اینهمه احترام و آبرو و قدرت اجتماعی رو از کجا کسب کردن ؟ چرا اینها حتی املای کلمه تبعیض روهم نمیدونن؟

من منکر وجود جوامع خشن و مغرض نیستم . در خیلی از کشورها روابط آمیخته با تبعیض نژادی و جنسیتی به شدت وجود داره . ولی میخوام بگم در بیشتر موارد این ما هستیم که برای خودمون کسب وجهه میکنیم و راه آزار و تبعیض رو میبندیم . همه میدونیم و شنیدیم و دیدیم که در بیشتر کشورهای اروپائی تبعیض نژادی وجود داره . ولی در همین کشورها ایرانی موفق و معتبر کم نداریم . چرا هر بار که خودمون نمره تک میگیریم ، رگبار سرزنش رو به سر دیگران میریزیم ؟ هرگز فکر کردیم شاید کم کاری خودمون باعث و بانی این پسرفت شده ؟ گاهی هم نمیتونیم خودمون رو درست معرفی کنیم . همیشه مثال همون جراح ژاپنی توی ایران به ذهنم میاد . همون که مجبور بود در مطبش روگل بگیره و برگرده ژاپن ، چون فارسی بلد نبود .

اگر زبان جامعه جدید رو بدونیم و نیاز اون جامعه رو بشناسیم و بتونیم به طور شایسته ای اون نیاز رو برطرف کنیم ، قطعا به مرحله قابل قبولی از احترام و آبرو و رضایت شخصی میرسیم که دیگه احساس تبعیض نکنیم . لازم نیست که برای رسیدن به این مرحله حتما از در دانشگاه عبور کنیم . داشتن یک نانوای ماهر یا یک نقاش ممتاز ساختمان در هر جامعه همونقدر ارزشمند و لازمه که وجود یک مهندس فیزیک اتمی . به شرطی که هم زبان جامعه باشه و در رشته خودش مهارت کافی کسب کرده باشه . این ربطی به مکان نداره . مهم نیست آفریقا باشه یا کره ماه . همه جا این نگرش کاربرد داره . به خصوص اینجا در کانادا ، کاملا به این نتیجه رسیدم که نه تنها تبعیض وجود نداره بلکه برخورد مردم بازتاب دقیق ارزش خودمونه . این ارزش خریدنی نیست ، کسب کردنیه . باید برای خودمون ارزش و اعتبار بسازیم .

براتون گفتم که دخترم به راحتی توی دبیرستان جا افتاد و دوستانی برای خودش پیدا کرد . ولی در همون کلاس دخترم ، دختری از پاکستان درس میخونه که دیگران کمتر برای دوستی با اون پا پیش میذارن . دلیلش هم ضعف زبانه . این طفلک نه میتونه با بچه ها ارتباط برقرار کنه و نه در درس توانائی نشون بده . شاید در کشور خودش دانش آموز بسیار موفقی بوده ولی اینجا علی رغم کمک و همراهی و آوانسهای پی در پی معلم نمیتونه خودش رو با کلاس هماهنگ کنه . برای دخترم درد دل کرده که "اینجا همه با من دشمنن ". چه تفاوتی بین این محصل و دختر من وجود داره که همه به نظرش دشمن میان ؟ هر دو از کشورهای آسیای میانه و حتی همسایه هستن . چرا این یکی احساس تبعیض داره و دختر من مدرسه جدید رو بهشت میدونه ؟ مشخصا مشکل از ضعف زبان سرچشمه میگیره . اگر این شاگرد پاکستانی زمانش رو به جای اعتراض ، به تقویت زبان صرف کنه دیگه احساس تبعیض نمیکنه .

زمانی یکی از دوستانم در تورنتو دنبال کار میگشت . تازه از دانشگاه تهران در رشته بازرگانی فارغ التحصیل شده بود و در زبان انگلیسی هم مدرک ممتاز آیلتز داشت ولی متاسفانه در مکالمه روزمره خیلی ضعیف و کند بود . میتونست مشکل ترین نامه ها و متن های تجاری رو به انگلیسی بنویسه ولی از درک یک صحنه از یک فیلم خانوادگی عاجز بود . به راحتی رزومه مینوشت و میفرستاد ولی وقتی نوبت مصاحبه حضوری میشد ، نمیتونست اونطور که باید و شاید خودش رو معرفی کند . مدام ناله میکرد که اینجا در تورنتو " قدر منو نمیدونن . حاضرن کارو به پیرزنهای کانادایی بدن و به ما جوونهای تازه نفس نه . حتما چون ایرانی هستم قبولم ندارن . تبعیضه دیگه . " هر چقدر به گوشش خوندم که روی مکالمه ات کار کن قبول نمیکرد . بعد یک سال که بالاخره زندگی وادارش کرد کمی در مکالمه عادی و روزمره پیشرفت کنه بالاخره شغلی هم پیدا کرد و هنوز هم میگه " اینجا تبعیض بیداد میکنه . "

خودمون باعث میشیم که حسابمون نکنن و دیگرانی رو برتر از ما بدونن . تا بچه ایم میگیم معلم استثنا قائل شد . بزرگ که شدیم میگیم تبعیض وجود داره . ولی در واقع ، از ماست که بر ماست .

تبعیض یا احساس تبعیض ؟

مطالب مشابه :

حرص و ولع مدرک گرایی در ایران

مدرک‌گرایی

کسی که خود را به خواب زده نمی توان بیدار کرد؛ فتح‌الله‌زاده: جباری خودش منظورم را فهمید

تبعیض یا احساس تبعیض ؟

نقش انسانها در کیفیت زندگی

دانلود پروژه کارآفرینی کارخانه تولید دستگاه آبمیوه گیری

حسین نوغانی : یکی از عوامل جذب جوانان و نوجوانان به قرآن تکیه بر اصل زیبایی شناسی قران است.