گفتگو با دکتر سام محمدی، نقل از نشریه عدلیه دانشگاه مازندران(قسمت اول)

- استاد عزیز ضمن عرض سلام و خسته نباشید لطفا به عنوان اولین سوال بفرمایید متولد چه سالی و در کدام شهر هستید؟

من متولد ۱۳۴۱ در شهر آمل هستم.

- چطور شد که رشته حقوق را انتخاب کردید؟

تقریبا تصادفی٬من در ابتدا خیلی علاقه مند به ادبیات بودم.معمول هست که جوانها در دوره ی جوانیشان جذب ادبیات و مخصوصا شعر بشوند.من هم مدتی هم شعر میگفتم و هم داستان می نوشتم.بعد از آن متوجه فلسفه شدم و یکی از علاقه هایم این بود که کتاب فلسفی بخوانم.من سال ۵۹ دیپلم گرفتم.در این هنگام دانشگاه تعطیل شده بود و در سال ۶۱ اولین رشته هایی که در دانشگاه ها ارائه شد الهیات و پزشکی بود.من در کنکور شرکت کردم و رفتم سربازی و یادم رفت که کنکور داده بودم!شش٬ هفت ماهی گذشته بود که یکی به من تلفن زد و گفت اسمت توی روزنامه هست.قبولی در دانشگاه غیر از کنکور مصاحبه هم داشت.سربازی بودم که برای مصاحبه رفتم و اسمم جزء پذیرفته شدگان نهایی در آمد دانشکده الهیات تهران.یک سالی طول کشید تا من بتوانم از سربازی مرخص شوم.بنابراین با تاخیر وارد دانشگاه شدم.سه ترم در دانشکده الهیات درس خواندم و بعد متوجه شدم علاقه ای به این رشته ندارم.چرا که با هدف من و برنامه هایی که در ذهنم بود مناسبتی نداشت.تغییر رشته دادم به رشته حقوق.سال ۶۴ بود که به دانشکده حقوق آمدم.سال۶۷ لیسانس گرفتم ولی در سال ۶۶ درحالیکه دانشجوی کارشناسی بودم امتحان فوق لیسانس دادم و در دانشگاه آزاد تهران قبول شدم.بنابراین در یک ترم هم کلاس فوق لیسانس می رفتم و هم کلاس لیسانس.و در زمانی که در دانشگاه آزاد بودم در کنکور فوق لیسانس دولتی شرکت کردم و در دانشگاه تهران قبول شدم.دو ترم در دانشگاه آزاد طی شده بود.اساتید من پیشنهاد کردند که در دانشگاه تهران ادامه تحصیل بدهم.سال ۶۷ به دانشگاه تهران رفتم.سال ۷۰ فوق لیسانس گرفتم.سال ۶۹ هم در حالیکه دانشجوی فوق بودم در کنکور اعزام به خارج شرکت کردم و جزء پذیرفته گان شدم.۶ ماه روزی ۶ ساعت کلاس زبان انگلیسی رفتم.چون سربازیم هنوز به اتمام نرسیده بود گفتند که باید به سربازی بروی تا وقتی که پذیرش بگیری و من برای بقیه خدمتم به اداره ناجا رفتم.در آن ۶ ماهی که آنجا بودم یک گروهی از فرانسه آمده بودند بنام اسفر.اینها از بین پذیرفته شدگان اعزام به خارج افرادی را برای بورس فرانسه انتخاب می کردند.از بین جمعیتی که بود ۲ نفر از رشته حقوق پذیرفته شدندکه یکی من بودم.من دوباره از سربازی مرخص شدم و تمام کارها هم انجام شد.ابتدا باید می رفتیم ویشی پایتخت زمان جنگ جهانی دوم فرانسه و آنجا ۹ ماه زبان فرانسه می خواندیم و بعد وارد دانشگاه میشدیم.یک هفته به پرواز مانده بود که یک پذیرشی از دانشگاه ناتینگهام انگلستان برای من آمد که شما می توانید اینجا درس بخوانید.پذیرش فرانسه را رها کردم تا به انگلستان بروم.به دلایلی نشد و دو سال مهلت ما هم تمام شده بود.در پی اعتراضی که کردم سه ماه دیگر به من مهلت دادند و من در این سه ماه از یکی از دانشگاه های استرالیا پذیرش گرفتم.در نهایت به آن مهلت داده شده پایبند نماندند و من دوباره برگشتم به سربازی.بخاطر این مسئله فشار زیادی به من وارد شد.سال ۷۳ سربازی تمام شد و من در تیر ماه سال۷۳ به دانشگاه مازندران آمدم.اینجا که آمدم دیگر کنکور ندادم.از همه چیز قهر کرده بودم و تمام انگیزه ام را از دست داده بودم.تا سال۷۷ که من دوباره در کنکور شرکت کردم و در دانشگاه تهران قبول شدم(دکتری حقوق خصوصی).سال ۷۸ وارد دانشگاه تهران شدم و سال ۸۴ هم با آقای دکتر کاتوزیان رساله ام را نوشتم.

- کمی از سوابق اجرایی خود بگویید.

من مدتی در سازمان امور اراضی در تهران کار کردم که در مورد امور اراضی فعال بود.در دوران فوق لیسانس به علت مشکلاتی که گفته شد کار نمی کردم و از طرفی خیلی علاقه مند به کارهای اجرایی نبودم.وقتی هم که به دانشگاه مازندران آمدم مدتی مسئول کتابخانه ی دانشکده علوم انسانی بودم.یکی دو سالی هم مدیر گروه بودم.

- از اساتید دوران تحصیل خود چند نفر را نام ببرید و بفرمایید به کدامیک از این اساتید علاقه بیشتری دارید وعلت این علاقه چه بود و چه خصوصیاتی داشتند ؟

برای دکتر کاتوزیان احترام زیادی قائل هستم .من به شخصیت افراد توجه بیشتری دارم تا دانششان٬انسانهایی که برای اصول وعقایدی که به ان معتقدند ارزش قائلند و حاضر نیستند خلاف آنها عمل بکنند. در دوره لیسانس نحوه تدریس آقای دکتر آزمایش را با اینکه رشته ایشان حقوق جزا بود خیلی قبول داشتم و جزو اساتید خیلی خوب ما بود. آقای دکتر بهروز اخلاقی هم معلم بسیار توانایی بود. از لحاظ شخصیتی و از نظر روابط خوب با دانشجویان آقایان دکتر درودیان و دکتر عرفانی را می توانم نام ببرم. آقای دکتر صفایی هم استاد بسیار خوبی بود.

- درس شما در مدرسه چگونه بود ؟

من در ابتدای دوره مدرسه حرکتم خیلی کند بود ولی بعدها تحولی در من ایجاد شد که به حرکت من سرعت بخشید حافظه ام قبلا خیلی خوب بود ولی الان اینطور نیست.من یادم نمی آید که در دوره دانشجویی هیچ درسی را دو بار خوانده باشم و همیشه هم برای من سوال بود که مگر می شود آدم چیزی را فراموش کند که بخواهد دوباره بخواند ؟! ولی الان اینطور نیست و من به دانشجویان توصیه می کنم که تا جوان هستید و توانایی زیادی برای یاد گرفتن دارند به معلومات خود اضافه کنند.

پایان قسمت اول

گفتگو با دکتر سام محمدی، نقل از نشریه عدلیه دانشگاه مازندران(قسمت اول)

مطالب مشابه :

شورشیان آرمان خواه (بررسی ناکامی چپ در ایران) دکتر مازیار بهروز

گفتگو با دکتر سام محمدی، نقل از نشریه عدلیه دانشگاه مازندران(قسمت اول)

برنامه مصاحبه اختلال‌های اضطرابی برای DSM-IV (نسخه بزرگسالان و راهنمای درمانگر)

مصاحبه با دکتر محمدی

دکتر حاج ابراهیم آقامحمدی (دریکوند)

بالاخره آقای دکتر بهروز واثقی از درس ژئو فیزیک کناره گیری کرد !!!!!

عناوین تصویب شده در مقطع کارشناسی ارشد کارآفرینی

اولین همایش ملی حسابداری یزد