زن و مرد در رابطه با جنس مخالف و همجنس
كتاب: آشنايى با قرآن جلد 4 صفحه 82نويسنده: استاد مرتضى مطهرى
از اينجا وارد به اصطلاح آيات نگاه و آيات پوشش مىشود (1) : «قل للمؤمنين يغضوا من ابصارهم و يحفظوا فروجهم ذلك ازكى لهم ان الله خبير بما يصنعون» بگو به مؤمنين كه چشمها را فرو خوابانند و دامنهاى خودشان را حفظ كنند، اين براى آنها پاكتر و پاكيزهتر است، يعنى اين دستورهاى عفاف به منظور پاكيزگى داده شده است و خدا داناستبه آنچه كه شما انجام مىدهيد.
در اين آيه مسائل زيادى است كه بايد بحثبشود.مفسرين راجع به اين «يغضوا من ابصارهم و يحفظوا فروجهم» خيلى بحث كردهاند.
بعضى اعتقادشان اين است كه اين دو جمله مربوط به ستر عورت است، چون يكى از واجباتى كه ما در اسلام داريم اين است كه چه بر مرد و چه بر زن واجب است كه عورت خود را از غير همسر خود بپوشانند.ستر عورت بر مرد و بر زن هر دو واجب است.
غير از زن و شوهر كه نسبتبه عورات يكديگر محرم هستند، ديگر هيچ كس نسبتبه عورت ديگرى محرم نيست.پدر و مادر نسبتبه پسر و دختر خودشان و برادرها سبتبه يكديگر و خواهرها نسبتبه يكديگر محرم نيستند.واجب است پوشاندن عورت و حرام است نظر كردن به عورت غير.اين از مسلمات دين مقدس اسلام است.
قرآن در اينجا مساله «ذلك ازكى لهم» را بيان مىكند، مىگويد اين دستور باز براى پاك بودن روح شماست، يعنى چه؟
فلسفه اين مطلب اين است كه اسلام نمىخواهد[در]مردم بيش از آن اندازهاى كه طبيعت از ارضاى غريزه جنسى اقتضا مىكند موجبات اشتغال خاطر، اشتغال ذهن و تهييجشهوت را فراهم كند.
هر چه را كه انسان نمىبيند دربارهاش هم نمىانديشد.
مردم به دليل اينكه هميشه عوراتشان از يكديگر پوشيده است-البته در سنت اسلامى نه در سنت فرنگى-هيچوقت اتفاق نمىافتد كه كسى درباره عورت ديگرى بينديشد.اصلا اين امرى است «مغفول عنه» ، يعنى هرگز مورد توجه نيست.فكر انسان، مغز انسان، قلب انسان، انديشه انسان، مقدستر و منزهتر از اين است كه درباره اينجور مسائل بينديشد و ضرورتى ندارد كه در اين باره بينديشد.براى اينكه قلبهاى شما، فكرهاى شما و مغزهاى شما پاك باشد كه درباره اين جور مسائل نينديشيد كه عورت فلانكس اينجور است و عورت ديگرى اينجور است و هرگز چنين چيزى نباشد[اسلام دستور به ستر عورت داده است]و چقدر هم از اين جهت نتيجه گرفته است.
نتيجه، همين است كه ذهن و فكر اتباع خودش را هميشه پاك و عالى و برتر از اين نگه داشته كه در اين باره اساسا بينديشند، و اصلا در اين باره فكر نمىكنند.
از جمله سنن بسيار بسيار ناپسندى كه تدريجا در دنياى اروپا رايجشده و مىشود و مخصوصا در شمال اروپا خيلى رايج است و در جاهاى ديگر هم دارد رواج پيدا مىكند و افرادى نظير برتراند راسل اين را تشويق مىكردند، مساله كشف عورت و مبارزه با ستر عورت است.راسل در كتابى كه در تربيت نوشته و اسم كتابش هم «در تربيت» است اصرار دارد كه بايد اساسا مساله ستر عورت از ميان برود، و قرآن اصرار دارد كه بايد اين قضيه محفوظ بماند و مخصوصا اين كلمهاى كه بعد مىفرمايد: «ذلك ازكى لهم ان الله خبير بما يصنعون» مىخواهد بگويد ما بهتر مىدانيم كه اين مطلب را بيان مىكنيم.
پس بعضى معتقدند كه اين «يحفظوا فروجهم» يعنى عورت خودشان را از نگاه حفظ كنند، بپوشانند. «يغضوا من ابصارهم» چشم خودشان را بخوابانند و ببندند، از چه چيز؟
گفتهاند از نگاه كردن به عورتها.ولى ما معتقديم كه اين آيه اعم است، هم «يحفظوا فروجهم» اعم از پوشاندن عورت است و هم «يغضوا من ابصارهم» .اين كه در روايتها هم آمده است «هر جا حفظ فرج است مربوط به زناست الا اينجا كه مربوط به نظر است» بعيد نيست كه مقصود اين باشد كه در اينجا شامل هر دو هست و « يغضوا من ابصارهم» تقريبا جزم داريم كه اختصاص به نظر به عورت ندارد، بلكه شايد بيشتر اختصاص دارد به نظر به غير عورت. «غض» يعنى كم كردن، و «غض بصر» يعنى كم كردن نگاه و خيره نشدن (2) .
در آيه بعد مىفرمايد: «و قل للمؤمنات يغضضن من ابصارهن و يحفظن فروجهن» متقابلا به زنان مسلمان هم بگو كه عين همين مطلب را رعايت كنند، اگر مقصود عورت باشد به عورت يكديگر نگاه نكنند و دامن خودشان را از زنا و يا به قول ديگران از نگاه كردن ديگران حفظ كنند.هر چه در آيه قبل راجع به غض بصر و حفظ فرج گفتيم در اينجا هم هست.
درباره زنها دستورهاى ديگرى هم راجع به پوشش آمده است، مىفرمايد: «و لا يبدين زينتهن الا ما ظهر منها و ليضربن بخمرهن على جيوبهن و لا يبدين زينتهن الا لبعولتهن...» كه خيلى مفصل است و در جلسه بعد اين قسمت را براى شما بيان مىكنم.و صلى الله على محمد و اله الطاهرين.
آيات پوشش
بسم الله الرحمن الرحيم ...اعوذ بالله من الشيطان الرجيم و قل للمؤمنات يغضضن من ابصارهن و يحفظن فروجهن و لا يبدين زينتهن الا ما ظهر منها وليضربن بخمرهن على جيوبهن و لا يبدين زينتهن الا لبعولتهن او ابائهن او اباء بعولتهن او ابنائهن او ابناء بعولتهن او اخوانهن او بنى اخوانهن او بنى اخواتهن او نسائهن او ما ملكت ايمانهن او التابعين غير اولى الاربة من الرجال او الطفل الذين لم يظهروا على عورات النساء و لا يضربن بارجلهن ليعلم ما يخفين من زينتهن و توبوا الى الله جميعا ايها المؤمنون لعلكم تفلحون (3) .
اين آيه و آيه قبل هر دو درباره وظيفه زن و مرد در برخورد با يكديگر و به علاوه مساله ستر عورت است.در آيه اول كه مربوط به مرد است و در جلسه قبل تلاوت شد، دو فرمان به مردها داده شده بود:نهى از چشم چرانى كردن و ديگر امر به ستر عورت و يا به تعبير بالاتر امر به خوددارى از زنا، يعنى حفظ كردن دامن هم از نگاه كه معنايش ستر عورت است و هم از فحشا.پس مردان موظفند هم چشمهاى خودشان را از چشم چرانى نگهدارى كنند و هم دامن خودشان را از فحشا نگهدارى كنند.آيهاى كه درباره مردهاست كوتاهتر[از آيه مربوط به زنها]است و همين مقدار بيشتر نيست جز آن كه بعد توصيه مىكند اينكه ما مىگوييم چشمها را از نگاه كردنها نگهدارى كنيد و دامنها را از فحشا، خيال نكنيد يك كارى است كه ما بد شما را مىخواهيم نه، پاكى شما را مىخواهيم و خداى شما بهتر مىداند و بهتر به كار شما آگاه است.
در آيه دوم كه مربوط به زنهاست، عين همين دو دستور آمده استبا همان تعبير، با اين تفاوت كه ضمائر، مؤنث است.مىفرمايد به زنها هم بگوييد كه چشمها را از چشم چرانى و از نگاه به آنچه نبايد نگاه كرد حفظ كنند و دامنهاى خودشان را، هم از نگاه كردن ديگران و هم از فحشا حفظ كنند، يعنى همان دستور و همان عبارتى كه در مورد مردان آمد.
اينجا دو مطلب بايد عرض كنم.اين دو مطلب در مورد خانمها، با اينكه هيچ فرقى با آنچه در مورد مردهاست نمىكند، تا اندازهاى كوچك شمرده مىشود:يكى اينكه برخى زنها شايد اينجور خيال كنند كه فقط مردها مجاز نيستند كه به زنها نگاه كنند(حال مطلقا نمىتوانند يا از روى ريبه و تلذذ نمىتوانند، بعد بحث مىكنيم)، فكر مىكنند اگر ممنوع است، فقط مردها از نگاه كردن يا نگاه كردن با تلذذ و ريبه ممنوعند و ديگر زن چنين ممنوعيتى نسبتبه مرد ندارد و حال آنكه هيچ فرق نمىكند، اگر جايز نيستبراى هر دو جايز نيست و اگر جايز استبراى هر دو جايز است، يعنى در همان حد كه مرد ممنوع است زن هم در همان حد ممنوع است.ولى معمولا خيال مىكنند كه نه، فقط مرد است كه نبايد چشمش به زن بيفتد يا از روى تلذذ نبايد نگاه كند ولى زن اگر چشمش به مرد افتاد يا هر جور ورانداز كرد اشكالى ندارد زيرا او زن است كه به مرد نگاه مىكند!
اينطور نيست، قرآن هيچ فرقى در مساله نگاه ميان زن و مرد قائل نيست.البته بعضى از خانمها به اين مساله توجه دارند ولى شايد خيلى از آنان به آن بىتوجهند.
مطلب دوم كه اين را البته بيشتر توجه دارند و شايد قليلى توجه نداشته باشند اين است كه خيال مىكنند زن به زن مطلقا محرم استيعنى حتى به عورت زن هم محرم است، فقط مرد است كه نسبتبه عورت مرد ديگر نامحرم است ولى زن نسبتبه تمام بدن هر زن حتى نسبتبه عورت او، محرم است.البته اين را همان طور كه عرض كردم غالبا مىدانند كه چنين نيست ولى يك اقليتى خيال مىكنند كه زن به زن مطلقا محرم است.اينطور نيست، در مورد عورت، زن هم به زن محرم نيست، حتى مادر هم به دختر خودش محرم نيست، دختر هم به مادر محرم نيست، خواهر هم به خواهر محرم نيست.
راجع به اين دو مطلب، قرآن دستورى كه به مرد مىدهد مشابه آن را به زن هم مىدهد و دستورى كه به زن مىدهد مشابهش را به مرد هم مىدهد، ولى براى زنان يك وظيفه ديگرى قائل شده است كه اين وظيفه، ديگر براى مرد نيست و آن اينكه زن را مكلف كرده است كه بايد خودش را بپوشاند ولى مرد را مكلف نكرده است، يعنى اين تكليف متوجه زن است نه متوجه مرد.تعبير قرآن اين است: «زنان زينتخودشان را نبايد آشكار كنند» .البته زينت و لو جدا هم باشد -مثل يك النگو كه در كنارى افتاده-مقصود نيستبلكه زينت در حالى كه در بدن است مقصود است چون[آشكار كردن آن]مساوى استبا ديدن خود زن.زنان نبايد زينتخودشان را ظاهر كنند، اعم از اينكه از نوع زينتى باشد كه بشود از بدن جدا كرد مثل النگو و يا انگشتر، يا زينتى كه چسبيده به بدن است مثل چيزهايى كه به بدن مىمالند مانند «گل گونه» به اصطلاح قديم.
زن زينتخود را نبايد ظاهر كند مگر[در دو مورد].دو استثنا در اينجا وجود دارد:يك استثنا در مورد خود زينت است، يعنى مگر بعضى از زينتها و به تعبير قرآن زينت ظاهر (4) ، و استثناى دوم در مورد افراد است:و مگر براى بعضى از طبقات كه در برابر آن طبقات كه غير شوهر او هستند(در مورد شوهر كه محرز است) زن مىتواند حتى زينت غير ظاهر را آشكار كند، و آنها پدران، پسران، برادرزادگان، خواهرزادگان، فرزندان شوهر[و چند طبقه ديگر هستند]كه استثناها را بعد عرض مىكنيم.
قبل از اينكه من اين آيه را تفسير كنم دو مطلب را بايد توضيح دهم تا مطلب درست روشن بشود.يك مطلب اين است كه چرا زن مكلف شده است كه خود را بپوشاند و مرد مكلف نشده است؟پوشش به عنوان وظيفه زن ذكر شده است نه به عنوان وظيفه مرد؟
سر اين امر واضح و روشن است و آن اينكه زن و مرد نسبتبه يكديگر احساسات مشابه ندارند و از نظر وضع خلقت هم وضع غير مشابهى دارند، يعنى اين زن است كه مورد تهاجم چشم و اعضا و جوارح و دست و همه بدن مرد است نه مرد مورد تهاجم زن.به طور كلى جنس نر و ماده در عالم اينطورند، اختصاص به زن و مرد انسان ندارد، جنس نر در خلقت، «گيرنده» خلق شده است و جنس ماده به عنوان موجودى كه مورد تهاجم جنس نر قرار مىگيرد. در هر حيوانى هم كه شما نگاه كنيد آنكه به سراغ جنس ديگر مىرود هميشه جنس نر است، در كبوتر و مرغ و اسب و الاغ و گنجشك و شير و گوسفند [و غيره]اينطور است.در هر حيوانى آنكه وظيفهاش تهاجم است و غريزه تهاجم به او داده شده جنس نر است، جنس ماده در عين اينكه طالب جنس نر است ولى به اين صورت نيست كه او به سراغ جنس نر برود، و به همين دليل است كه در انسان هم جنس نر است كه بايد برود و خطبه كند و دختر را خواستگارى كند و اين پسر است كه به خواستگارى دختر مىرود.خواستگارى كردن پسر از دختر يك امر بسيار عادى و يك امر بسيار طبيعى و فطرى است.اين اواخر، كسانى كه ندانسته، يا بگويم تحميق شده، دم از تساوى حقوق زن و مرد مىزنند-و تساوى را با تشابه اشتباه مىكنند و خيال مىكنند تفاوت جنس مرد و زن فقط و فقط در آلات تناسلى آنهاست و هيچ تفاوت ديگرى در كار نيست-مىنويسند اين عجب عادت بدى شده!چرا پسرها بايد به خواستگارى دخترها بروند؟نه، بعد از اين رسم اينجور باشد كه دخترها هم به خواستگارى پسرها بروند!
اولا اين، مبارزه با قانون خلقت است.اگر قانون خلقت را -آنجا كه دو جنسى است-در همه جاندارها عوض كرديد، اينجا هم مىتوانيد عوض كنيد.ثانيا اين خودش يك امرى است كه به اين وسيله ارزش جنس ماده بالا رفته است، يعنى جنس نر جورى خلق شده است كه طالب است و بايد رضايت او را به دستبياورد و به همين دليل جنس نر هميشه خود را در خدمت جنس ماده قرار مىدهد.در بسيارى از حيوانات و از آن جمله انسان نفقه جنس ماده بر عهده جنس نر است(در حيوانات لا اقل در مدت باردارى يا در مدتى كه جنس ماده روى تخم مىخوابد اينطور است).احساسات جنس نر، جورى آفريده شده است كه همين قدر كه جنس ماده به همسرى او رضايت دهد جنس نر حاضر استخود را در خدمت او قرار دهد، و اينها بر اساس حكمتهاى بسيار بزرگى در عالم است.
«مهر» هم از همين قبيل است.اينكه گفتهاند مرد يك چيزى را به عنوان «صداق» قرار بدهد، بر اساس همين اصل و ناموس (5)
است، يعنى زن بايد در مقامى خودش را معرفى كند كه بگويد اين تو هستى كه به من نياز دارى و نه من به تو، و جنس مرد بايد در شكلى ظاهر شود كه اوست كه بايد چيزى به زن نثار كند تا زن در مقابل او «آرى» بگويد.مرد بايد به او هديه ببخشد.قرآن هم صداق را به عنوان «نحله» يعنى يك تعارف بيان مىكند.اشتباه مىكنند كسانى كه مىگويند «مهر» يعنى ثمن، يعنى بها، يعنى پول براى خريد.نه، قرآن مىگويد:اين نحله و هديه است[همان طور كه] وقتى شما مىخواهيد كسى را راضى كنيد به شكلى كه نياز شما را رفع كند، شما به او هديه مىدهيد نه او به شما.
تعبير ديگر قرآن «صداق» است.صداق يعنى چيزى به علامت اينكه علاقه من علاقه راستين است، صادقانه است، دروغين نيست، براى شهوترانى نيست، براى همسرى است، براى فريب دادن نيست، از روى حقيقت است.
اساسا وضع زن با مرد در اصل خلقت متفاوت است و به همين دليل اين زن است كه خودآرايى مىكند براى جلب مرد.مرد هرگز با خودآرايى نمىتواند نظر زن را به خود جلب كند.زن و زيور، زن و آرايش دو موجود توام با يكديگرند.زن موجودى است ظريف و لطيف.در هر جنسى-حتى در غير انسان هم-جنس ماده هميشه ظريفتر و مظهر جمال و زيبايى و آرايش است، و وقتى مىخواهند فتنه ايجاد نشود، به آنكه مظهر جمال ستبايد بگويند خودت را نشان نده نه به آنكه مظهر خشونت و قوت است، آن كه جلب نظرى ندارد، به به آنكه جلب نظر مىكند مىگويند اسباب غوايت و گمراهى فراهم نكن.
در دنياى امروز[به كار ديگرى روى آوردهاند]و البته اين يك چيزى است كه من به طور قطع و يقين مىگويم امرى نيست كه دوام داشته باشد و آخر سرشان به سنگ خواهد خورد و به ناموس خلقتبرمىگردند.اينكه زنها كوشش مىكنند براى مردنمايى، و بر عكس، پسرها و مردها كوشش مىكنند در جهت زننمايى و دخترنمايى، يكى از آن هوسهاى كودكانه زودگذر بشر است و بيشتر هم در ناحيه پسرها ديده مىشود.اين ديگر يك پديده مخصوص زمان ماست و از نظر من يك پديده زودگذر است.خوششان مىآيد كه مثل دخترها لباس بپوشند و ژستهاى آنها را بگيرند، مثل آنها آرايش كنند به طورى كه انسان وقتى برخورد مىكند نمىفهمد اين پسر استيا دختر، و به قول بعضى «مطالعات عميقترى لازم است تا آدم بفهمد اين پسر استيا دختر!» .اين يك امرى استبر خلاف خلقت و اصول فطرت.بشر از اين جور هوسهاى احمقانه و كودكانه زياد دارد ولى دوام پيدا نخواهد كرد.
پس يك مساله اين است كه حال كه امر دائر بوده است كه مرد و زن در معاشرت با يكديگر آنچه را كه «آزادى مطلق» ناميده مىشود نداشته باشند، يعنى به هر شكل با يكديگر تماس نداشته باشند، چرا زن مكلف به پوشيدن شده نه مرد؟رازش همين بود كه عرض كردم.
مساله ديگر اين است كه اصل مطلب براى چيست؟چه لزوم و ضرورتى دارد؟چرا بايد مساله محرم و نامحرم مطرح باشد؟
چرا بايد زن خودش را از غير محارم خودش بپوشاند؟رمز و سر اين مطلب چيست و چه فايدهاى دارد؟
اولين خاصيتش خاصيت روانى است، يعنى آرامش روانى.
در هر جامعهاى كه روابط زن و مرد بر اساس عفاف بود-عفاف در همين حدود اسلامى كه عرض مىكنم-يعنى زنان در خارج دايره ازدواج، خود آرا و خودنما نبودند و وسيله تهييج مردان را فراهم نكردند و مردان هم در خارج از دايره ازدواج دنبال لذت جويى و كامجويى به وسيله چشم، دست، لامسه و غير لامسه نبودند قلبها و روحها آرام و سالم است، و در هر جامعهاى كه بر عكس[اين حالت]است اولين ناراحتى اجتماعى، ناراحتيهاى روانى است.
گروهى از فرنگيها گفتند خير، وقتى زن و مرد از يكديگر دور باشند ناراحتيهاى روانى و عقدههاى روانى به وجود مىآيد.ولى تجربه همين يك قرن گذشته و كمتر از يك قرن گذشته كاملا ثابت كرد كه مساله بر عكس است، به هر اندازه كه آزادى در مسائل جنسى بيشتر است التهاب در افراد زيادتر و بيشتر است چون غريزه جنسى انسان(مانند چند غريزه ديگر مثل غريزه جاه طلبى، غريزه علم طلبى و غريزه عبادت) صرفا ظرفيت جسمانى ندارد، ظرفيت روحى هم دارد.غرائزى كه صرفا ظرفيت جسمانى دارند مثل خوردن، داراى يك ظرفيت محدودى هستند.انسان يك مقدار محدود مىتواند غذا بخورد، از آن بيشتر نمىتواند، اگر بگويند باز هم مىخواهى، برايش مجازات است. ولى مالكيت چطور؟مالكيت هم مثل خوردن است؟آيا ظرفيت مالكيتبراى انسان يك ظرفيت محدود است، يعنى اگر انسان مالك صد هزار تومان شد ديگر روحش هم از مالكيت [سير مىشود؟]نه، وقتى صد هزار تومان را دارا شد مىخواهد دويست هزار تومان داشته باشد، وقتى دويست هزار تومان دارا شد تشنهتر استبراى پانصد هزار تومان، ميليونر كه شد تشنهتر مىشود براى ميلياردر شدن، و آنكه از همه مردم دنيا ثروتمندتر است از همه مردم دنيا براى ثروت تشنهتر است.
جاه طلبى چطور؟آن هم همين طور است.يك آدمى كه هيچ چيز ندارد، براى اينكه رئيس يك انجمن بشود دلش[لك] مىزند ولى آيا رئيس انجمن كه شد ديگر ظرفيتش پر مىشود و مىگويد همين كافى است؟نه، بعد دلش مىخواهد توسعه بيشترى پيدا كند، شهردار يك منطقه يا يك شهر كوچك بشود، بعد، از آن بالاتر[را مىخواهد].اگر به يك نفر تمام دنيا را بدهند و بگويند تو سلطان جميع عالم هستى، باز دغدغه بيشترى دارد كه آيا مىشود يك كره ديگرى را هم تصاحب كنيم و بر آن كره هم حكومت كنيم؟
غريزه جنسى انسان هم همين طور است... (6)
پىنوشتها:
1- آياتى كه مىخوانيم، آيات پوشش است.اين را عرض كنم كه ما يك سلسله آيات در سوره احزاب داريم مربوط به زنان پيغمبر كه در اصطلاح فقه و حديث، آنها را «آيات حجاب» مىنامند، و مخصوص زنان پيغمبر است و دستور خاصى راجع به آنان است. اين آيات[سوره نور]در اصطلاح فقه و حديثبه نام آيات حجاب معروف نيست، ولى در اين آيات دستور پوشش زن در مقابل مرد و همچنين دستور ستر عورت، هم براى زن و هم براى مرد بيان شده است.
2- من درباره «غض» و «غمض» و فرق آنها در كتابى كه در همين زمينه به نام مسالهحجاب نوشتهام بحث مفصل كردهام و ديگر در اينجا تكرار نمىكنم.
3- نور/31.
4- حال اينكه مقصود از «زينت ظاهر» چيستبعد عرض مىكنيم.
5- [به معنى قانون].
6- [نوار بقيه بيانات استاد شهيد متاسفانه در دست نيست.]
مطالب مشابه :
زیباترین ژست های عروس و داماد +شب زفاف
هرچی دلت بخواد هست - زیباترین ژست های عروس و داماد +شب زفاف - همه موضوعات جالب ودیدنی - هرچی
انواع بوسیدن ( همسر و معشوق )
عروس و داماد عکسهای زیبای عروسی - انواع بوسیدن ( همسر و معشوق ) - **اداب و سنت ازدواج
یزد شهری که برنامه 5 ساله ندارد و چشم انداز 20 ساله هم ....
عروس کویر. به سوی شاهد اقدامات اساسي و زيربنايي باشيم وآقايان به جاي حاشيه سازي ،ژستهاي
پیمان عاشقی
از شنیدن کلمه عروس پیمان جلوى یه عکاسى وایستاد داخل که شدیم ، عکاس ژستهاى مختلفى رو
زن و مرد در رابطه با جنس مخالف و همجنس
من يك پديده زودگذر است.خوششان مىآيد كه مثل دخترها لباس بپوشند و ژستهاى چگونه عروس
برچسب :
ژستهاي عروس