نقد نشریات (6) / روزنه

این نشریه در سال های نه چندان دور پولی عرضه میشد و فروش خوبی هم می کرد. در شماره های اول خود دانشجویان برای چاپ و خرید آن لحظه شماری می کردند. ولی حالا روزنه مفت و رایگان در اختیار دانشجویان قرار می گیرد و نه از آن شور و نشاط برای خرید روزنه وجود دارد و نه از استقبال برای خرید نشریه ای رایگان. (قبلا در نقد نشریات (1) / تریبون در مورد مضرات نشریات رایگان سخن گفته شده است.)

1- به دلیل فضاهای خالی زیاد در صفحات، اگر نشریه در قطع A4 هم چاپ می شد مشکلی به وجود نمی آمد. درست است که روزنه تعداد بخش هایش کم بوده است و انقاداتی در ادامه به تیترها خواهد شد ولی همه تیترها را با ذکر صفحه مرتبط در صفحه اول آورده است که شمای کلی نشریه با دیدن صفحه اول به مخاطب می توان القا می شود و این نکته مثبتی براین نشریه محسوب می شود.

2- شورای صنفی بعد از یک ترم اقدام به چاپ روزنه کرد. روزنه ای که به گفته سردبیر به خاطر سخنان دکتر روحانی در جمع اساتید دانشگاه جرقه چاپ شدنش زده شده است. حال چقدر وظایف شورای صنفی به سخنان رئیس جمهور مربوط است یا اگر دکتر روحانی در جمع دانشگاهیان سخنرانی نمی کرد روزنه چاپ نمی شد، جای سوال است.

3- سردبیر در ادامه به تبیین گفتمان ها حاضر در دانشگاه ها می پردازد و آن ها را به سه بخش تقسیم می کند. به دلیل نکاتی در آنها هست دو مورد از آنها ذکر می گردد. الف) گفتمان دانشجویی (خوابگاه ها) و ب) گفتمان مسئولین (پشت پرده و به صورت عمده در شورای فرهنگی).

الف) این که تمامی گفتمان دانشجویی را محدود به خوابگاه ها بدانیم نگاهی به شدت تک بعدی و مطلق نگر است. درست است گفتمان دانشجویی در سطح کلاس ها و فعالین دانشجویی چندان پر رونق نیست ولی نمی شود کل گفتمان دانشجویی را منحصر در خوابگاه ها دانست. این نگاه ناشی از این است که در دوره های متمادی اکثریت اعضای شورای صنفی از دانشجویان خوابگاهی بوده اند و این اکثریت علی الظاهر در این شورای صنفی نیز باقی مانده است و نگاه تک بعدی آنها را به وجود آورده است.

ب) از سوی دیگر گفتمان مسئولین دانشگاهی به صورت عمده در شورای فرهنگی توسط سردبیر ذکر می شود در حالی که شورای فرهنگی به تشکیل شدن های نا منظم و دیر خود معروف است. گفتمان مسئولین اغلب در پشت پرده است ولی این پشت پرده شورای فرهنگی نیست. تناقضی که در سر مقاله دیده می شود این است که به گفتمان خوابگاهی حمله می شود که گاهی مفاهیم بنیادی انسان نیز گاهی زیر سوال می رود ، ولی در دو جا آنها تفریحات سالم شمرده می شوند. این در حالی است که اثری از سخن کنایه آمیز در متن دیده نمی شود.

4- سردبیر به انتقادات وارد بر کرسی های آزاد اندیشی به خوبی اشاره می کند که در این کرسی ها نظری چندان مطالعه شده ای مطرح نمی کنند که دانشجو آن را نقد کند، ولی تناقض دیگری که نشریه با سخنان سردبیر دارد این است که در مصاحبه با دکتر اکرمی هیچ اشاره ای به این سخنان سردبیر در رابطه با انتقادات کرسی های آزاد اندیشی اشاره نشده است و سوالی منفعلانه مطرح شده است. در " سوالهای ناقص روزنه / چه کسی جوابگوی سوالهای بی پاسخ است؟ " به این موضوع پرداخته شد.

5- در ادامه سردبیر انتقاد به جا از ناسیونالیسم افراطی کرده اند و اشاره شایسته ای به این گفته کرده اند که این ناسیونالیسم تنها معطوف به دانشجویان نیست بلکه مسئولین هم گرفتار این موضوع هستند. در جایی دیگر به خوبی به ویژگی های مدیر موفق و دموکرات و یک مدیر نا موفق و دیکتاتور اشاره کرده اند و راهکارهای خوبی برای مسئولین دانشگاه داده اند.

ولی سوالی که مطرح می شود این است که خود روزنه نیز حاضر است از این تضارب آراء نترسد یا خیر؟ تاریخ گفت و گوهای وبلاگ دانشجویی با شورای صنفی در طول این 2 سال اخیر خلاف این حرف را ثابت می کند که بزرگترین انها حل و فصل مسئله گرانی قطار بود که به طور مفصل "در انتظار دوشنبه 15 نفر یاغی " به آن اشاره شده است.

بعد از گذاشتن مطلب مذکور، تماس های مکرری از سوی شورای صنفی سابق و کنونی گرفته شد و خواستار حذف مطلب شدند و با لحنی طلبکارانه تهدید به شکایت کردند. این تماس ها با شماره های ناشناس حاصل شده بود که حاضر نبودند خود را معرفی کنند و با وجود این که بیان می کردند در این قضیه اسنادی در دست دارند که اقداماتی انجام داده اند و در فرجه های میان دو ترم در دی ماه در اختیار ما قرار می دهند ولی هنوز هیچ مدرکی دال بر رد این موضوع از سوی شورای صنفی ارائه نشده است. مسئله وقتی عجیب تر شد که در تماس روز سه شنبه 3 دی یکی از اعضای شورای صنفی بیان شد که اعضای شورای صنفی نیز مانند سایر دانشجویان به فرجه رفته اند و در روزهای آتی تا پایان امتحانات باز نخواهد بود ولی روز چهارشنبه 4 دی دفتر این شورا باز بود.

6- سردبیر در بخش آخر نوشته خود به نقد نشریات دانشجویی می پردازد که به دلیل عدم پذیرش دانشجو در رشته های مرتبط روزنامه نگاری و خبرنگاری به صورت غیر حرفه ای اداره می شوند. این گفته سخن شاملی است ولی جامع نیست.

ذکر 2 نکته اینجا لازم می باشد:

الف) یکی از وظایف معاونت فرهنگی دانشگاه برگذاری کلاس آموزشی برای مدیران مسئول ، سردبیران و علاقه مندان روزنامه نگاری است که دو سال است از کلاس های این چنینی خبری نیست و سردبیر هیچ اشاره نسبت به این مسئله نمی کند. بهتر است مسئولین این نشریه نگاهی به شماره 8 نشریه شان بیندازند که از عدم برگذاری کلاس های فرهنگی انتقاد کرده اند. این انتقادات که از سوی شورای صنفی سابق مطرح شده بود باید توسط مسئولین جدید پیگیری می شد که متاسفانه نشده است. بهتر است مسئولین شورای صنفی سری به آرشیو نشریه بزنند و ببینند چقدر کار بر زمین دارند که می توانست تیتر یک این شماره قرار بگیرد. این انتقادات به این خاطر نیست که نشریه روزنه و مسئولین شورای صنفی تخطئه بشوند، بلکه به این خاطر است که توجه و دقت و تلاششان را در کار افزایش دهند. شورای صنفی این دانشگاه در ابتدای فعالیت خود از جمله اولین شوراهای صنفی دانشگاه های سطح کشور بود و فعالیت هایشان در خور توجه بود و مسئولین فعلی نیز با همت بیشتر می توانند شورای صنفی را به جایگاه اصلی خود برسانند.

پیگیری برگذاری کلاس های فرهنگی در شماره 8 روزنه

ب) دانشگاه آزاد اسلامی تبریز چندین سال است تمامی زیر مجموعه های علوم اجتماعی از جمله روزنامه نگاری را در دوره کارشناسی دارا می باشد ولی نسبت به چند سال گذشته روندی تنزلی داشته است. با توجه به این که دو سال است رشته روزنامه نگاری در سطح کارشناسی ارشد نیز به این دانشگاه آورده شده است ولی تغییری حاصل نشده است. فلذا این دلیل نمی تواند دلیلی متقن و منطقی برای کیفیت پایین نشریات باشد. این حرف در شماره اول تریبون نیز مطرح شد و از آنها مدرک و سند خواسته شد مبنی بر این که کیفیت و تعداد نشریات دانشگاه ما نسبت به نشریات دانشگاه تبریز و صنعتی سهند و دیگر دانشگاه ها کم تر است. این سخن که نشریات ما عقب تر از نشریات سایر دانشگاه های همجوار هستند معلوم نیست از سوی چه کسی در دانشگاه پیچیده است. از سوی هرکسی باشد حرفی اشتباه است و می خواهند با این حرف دست و پای فعالین نشریاتی را سست کنند. در حالی که بار دیگر باید گفته شود که نشریات ما اگر از دانشگاه های همجوار جلو نباشند عقب نیستند و نظر حقیر این است که یک سر و گردن نیز از آنها لااقل در تعداد نشریات چاپ شده جلو تر هستند.

7- سردبیر در ادامه بیان کرده است که " کمتر نشریه ای می توان یافت که متمرکز بر روی موضوع یا موضوع خاصی کار کرده باشد و گسست زیادی میان فعالیت هایشان به چشم می خورد. نشریات ما شعار اصالت دانشجو اصالت تفکر دانشجو را یدک می شود اما آنچه در عمل دیده می شود به دور از این شعارها است". اگر به عملکرد نشریه روزنه نیز در این نشریه نگاهی بیندازیم خودشان در چاهی افتاده اند که از خطرش سخن گفته اند. نشریه ای که به مطالبات شماره های پیشین خود مراجعه نمی کند و آنها را دوباره مطرح نمی کند تا نتیجه حاصل شود و گوش برخی مسئولین که سنگین می شنوند ، بشنود خود شامل حال این حرف می شود.

8- سردبیر در آخر بیان می کند " به یاد ندارد نشریه ای را مطلبی خلاف باور گردانندگانش را به چاپ برساند و تنها امیدوار است که ببیند". اگر مدیر مسئول روزنه چنین امیدواری را دارد می تواند خود بانی این کار شود و مطلبی انتقادی محترمانه ای نسبت به شورای صنفی را چاپ کند. باید منتظر ماند و دید منظور از تضارب آرا مانند نشریه تریبون است یا یک نظر اصیل دانشجویی است و شورای صنفی به دنبال تضارب آرایی حقیقی است.

9- این که نشریه ای با وظایف صنفی تیتر یک خود را سخنان سیاسی قرار دهد جای بسی تامل دارد. کشیده شدن عناصر صنفی و فرهنگی به مسائل سیاسی اشتباه است. حل مشکلات دانشجویان و مشکلات صنفی، مسئله سیاسی چپ و راست نیست. بعضی از افراد – چه مسئول فرهنگی و چه فعالین دانشجویی – که می خواهند کار فرهنگی کنند در باطن کار سیاسی می کنند. نباید از تریبون های صنفی و فرهنگی برای مقاصد سیاسی استفاده کرد. فرقی هم نمی کند این مقاصد چپ باشد یا راست. نباید کار سیاسی در پس کار صنفی و فرهنگی کرد. این کارها ربطی به جناح های سیاسی ندارد. این ایراد از جمله اشتباهات بزرگ این نشریه است و این اشتباه زمانی بزرگ تر می شود که بعد از چند هفته این سخنرانی پوشش داده می شود که به لحاظ ارزش خبری چیزی نزدیک به صفر می شود حال اگر مقاله یا تحلیلی درباره این سخنرانی نوشته میشد ارزش خبری آن افزایش می یافت.

10- در صفحه 5 نشریه روزنه، بیمه سلامت دانشجویان از زبان صندوق رفاه دانشجویان مطرح شده است. از جمله اقداماتی که در این بیمه سلامت انجام خواهد شد : الف) ارائه انتخاب واحد مشروط به داشتن دفترچه یا کد بیمه سلامت است. ب) ثبت و پذیرش در خوابگه های دانشجویی بر اساس مستندات بند الف.

اکنون در زمانی هستیم که اگر پول نداشته باشیم نمی توانیم انتخاب واحد کنیم. انگار در آینده بیمه نداشته باشیم هم انتخاب واحد نمی توانیم بکنیم هم نمی خوابگاهی شویم. احتمالا هزینه پرداخت بیمه سلامت هم بر اساس تفسیر به رای قوانین اقتصاد مقاومتی برخی مسئولین به عهده دانشجویان خواهد بود و هزینه آن، موقع ثبت نام از دانشجویان اخذ خواهد شد. حال این بیمه با بیمه ای که موقع ثبت نام پرداخت می کرده ایم چه تفاوتی دارد رئیس صندوق رفاه دانشجویان می تواند پاسخگو باشد.

از اهداف این طرح ارتقای سلامت عمومی، کاهش سهم دانشجویان از هزینه های سلامت و کاهش دغدغه های مسائل درمانی دانشجویان و خانواده آنها است. این اهداف را به خاطر بسپارید که بعدها پیگیر این قضیه خواهیم شد. دانشجویان نیز به حافظه خود بسپارند و در آینده اگر تعللی صورت گرفت تذکر دهند.

از جمله خوبی های این طرح به گفته مسئولین این است که وام بیمه به دانشجویان در صورت تمایل و درخواست به مزیان حق بیمه سهم دانشجو پرداخت خواهد شد. پول دانشجویان را خواهند گرفت و به خودشان وام خواهند داد. آن هم در صورت تمایل و درخواست و بند های الف و ب نشان می دهد این طرح کاملا دموکراتیک است.

در آخر باید شگفت کرد که چنین خبری و طرحی را شورای صنفی به عنوان تریبون دانشجویان دانشگاه درج کرده است و از سوی دیگر هیچ پی نوشتی یا پاورقی به آن ننوشته است که مورد تایید انها می باشد یا خیر.

11- در ادامه این صفحه از تشکیل شورای تخصصی دانشجویی سخن به میان آمده است. فعلا همین نکته جالب را در ذهن داشته باشید همین نشریه در شماره هشتم خود به تعریف از شوای تعامل پرداخته است. مقایسه این شورای به ظاهر دانشجویی و شورای تعامل که کار آمدی بیشتری دارد برای وقتی دیگر بماند.

12- صفحه 6 و قسمت اعظمی از صفحه 7 اختصاص به سخنان رئیس جمهور آقای دکتر روحانی دارد. علاوه بر این که بر پاره ای از سخنان رئیس جمهور انتقاداتی (مثبت و منفی) وارد است از آن صرف نظر می کنیم و به نقد روزنه می پردازیم که با چه هدفی بعد از چند روز و هفته به انتشار سخنان رئیس جمهور آن هم نه به صورت تحلیل و گفتمانی و نقادانه بلکه به صورت سخنرانی اقدام کرده است ! آیا دانشجویان آنقدر غافل هستند که سخنان رئیس جمهور برایشان در جمع روسای دانشگاه ها اهمیت ندارد؟ اگر پاسخ مثبت باشد پس این دانشجو قطعا به دانشگاه خود و نشریات دانشگاه خود هم بی تفاوت خواهد بود و اگر کل نشریه روزنه هم به نقد موشکافانه سخنان رئیس جمهور آن هم نه به صورت کپی شده بلکه به صورت بدیع و خلاقانه بپردازد آن را نخواهد خواند. مطالعه متن سخنرانی رئیس جمهور در این نشریه نیز نشان می دهد این مطلب حتی توسط چاپ کنندگان آن نیز به طور کامل خوانده نشده است و در ویرایش برخی علائم دقت کافی نشده است.

13- " در انتظار دوشنبه 15 نفر یاغی " به وعده وعید های شورای صنفی در شماره 11 اشاره شده بود و اگر دوباره آنها مرور شوند میزان صداقت شورای صنفی مشخص خواهد شد. 5 مورد زیر از جمله وعده های نشریه روزنه بود. قضاوت این که تا چه حدی این وعده ها تحقق یافته است را به عهده دانشجویان می گذاریم.

1) سلف غذا از ترم جدید دو منوئه خواهد شد و غذا به مقدار کافی در اختیار دانشجویان قرار خواهد گرفت و ترازوی دیجیتالی در سلف استفاده خواهد شد.

2) شورای صنفی با همکاری معاونت پژوهشی اقدام به برگذاری نمایشگاه کتاب خواهد نمود. ( در اینجا ذکر شده است نظر به تقاضای مکرر دانشجویان جهت برگذاری نمایشگاه کتاب ، شورای صنفی دست به این کار خواهد زد. خواهشا با این حجم نمایشگاه کتاب در دانشگاه ، شورای صنفی مشخص کند کدام دانشجویان این تقاضاها را داشته اند آن هم به صورت مکرر؟)

3) پیگیری شورای صنفی برای آسفالت گشتن جاده ها ادامه خواهد داشت. امیدواریم در آینده ای نزدیک مشکل دیگر قسمت ها نیز برطرف خواهد شد. ( شورای صنفی اسناد خود را برای پیگیری آسفالت شدن جاده ها ارائه دهد.)

4) جهت نظارت بر بهداشت محیط آشپزخانه سلف ، نمایندگانی از شورای صنفی بر عملکرد کارکنان نظارت خواهند نمود.

5) از این پس مواد غذایی (میوه و تره بار) به مقدار کافی و با نظارت مستقیم شورای صنفی در دانشگاه توزیع خواهد شد.

در شماره پیشین روزنه از دو منوئه شدن غذا و قرار گرفتن غذا به مقدار کافی در اختیار دانشجویان و استفاده از ترازوی دیجیتالی در سلف سخن گفته بود. در این شماره از افزایش نیافتن قیمت غذا در نیمسال دوم تحصیلی از زبان معاون تسهیلات دانشجویی خبر می دهند.

14- پیگیری های شورای صنفی دانشجویان در این شماره نیز به شرح زیر است :

1) خرید 20 دستگاه یخچال برای استفاده دانشجویان در خوابگاه. بهتر است شورای صنفی نقش خود در این کار را به صورت عملیاتی مطرح کند تا مشخص شود مسئولین به وظیفه اداری خود در قبال خرید وسایل مورد نیاز برای خوابگاه ها اقدام کرده اند یا پیگیری های شورای صنفی موجب این خرید ها شده است.

2) رفع مشکلات گرمایشی خوابگاه ها

3) رفت مشکلات گرمایشی سلف دانشجویی

4) توسعه و تنوع ورزش های دانشجویی در حوزه تربیت بدنی مثل راکبی، اسکواش و سپک تاکرا. این توافق نامه تا جایی که در اخبار خوانده شده است مابین مدیریت تربیت بدنی با حوزه های ورزشی دیگر است. حال نقش شورای صنفی در توسعه و تنوع ورزش ها چه بوده است معلوم نیست.

5) سرو سامان دادن به وضعیت درمانگاه. چه کار صورت گرفته است. با جزئیات بهتر توضیح داده شود. وگرنه به جابجایی یک کمد و قفسه داروها نیز می شود سروسامان دادن گفت.

6) انجام مذاکرات لازم با مراجع ذی ربط جهت قرار گرفتن اورژانس جاده ای در جوار دانشگاه و امکان استفاده از خدمات آن برای دانشگاه. عزیزان شورای صنفی بهتر است میزان خدمات ارائه شده در خوابگاه های دانشجویی را بالا ببرند شاید نیاز چندانی به این کار نباشد. شورای صنفی بهتر است به جای این کار، فعالیتی انجام دهد تا اورژانس داخل دانشگاه مجهزتر شود و خبرهای تاسف بار از خوابگاه های دانشجویی نخوانیم. اورژانش داخل دانشگاه سروسامان پیدا بکند اورژانس جاده ای پیشکش.

قربانی بعدی کمبود امکانات درمانی کیست؟

//www.bargozideha.com/static/portal/95/957095-519859.jpg

15- صفحه 8 نیز به مشکلات دانشگاه به روایت تصویر اختصاص دارد. به جای روایت تصویر مشکلات بهتر بود خبرهای شماره پیش که در 5 بند نوشته بود را بهتر بود بزرگواران پیگیری می کردند که به کجا رسید و اگر گیری در کار پدید آمده است، در کجا و از سوی چه کس یا کسانی بوده است.

مرتبط با موضوع :

در انتظار دوشنبه 15 نفر یاغی / انتشار سخنان رییس حراست وقت بعد از یکسال

سوالهای ناقص روزنه / چه کسی جوابگوی سوالهای بی پاسخ است؟

نقد نشریات (1) / تریبون

نقد نشریات (2) / فریاد بی حنجره

نقد نشریات (3) / تریبون

نقد نشریات (4) / اولدوز

نقد نشریات (5) / فرهنگ

نقد نشریات (6) / روزنه

مطالب مشابه :

پرداخت شهریه معضل جدید دانشجویان

50- انتخاب واحد یا اجبار واحد؟ - مطلب ارسالی یکی از دانشجویان دانشگاه

پردیس دانشگاه شهید مدنی آذربایجان تاسیس می‌شود

93- از تربیت معلم آذربایجان تا شهید مدنی - مطلب ارسالی یکی از خوانندگان

نقد نشریات (6) / روزنه

شانزدهمین شماره «فریاد بی حنجره» + حواشی دانشگاهی

44- چند خبر کوتاه از دانشگاه

100- مشروح مناظره پزشکیان، جوانعلی آذر و سعیدی + فایل صوتی

گزارش تصویری و تشریحی/ دلیل اغتشاش در دانشگاه شهید مدنی آذربایجان چه بود؟

نامه سر گشاده تعدادی از دانشجویان شهید مدنی آذربایجان به ریاست دانشگاه