برداشتی آزاد از دو کتاب : سلوک منتظران و مناجات منتظران است.

«یا راحم العبرات و یا کاشف الزّفرات» یا انیس من لا انیس له

قال الأمام علی فی رثاء الزهراء علیهما السلام

نفسی على زفراتها محبوسة
یالیتها خرجت مع الزفرات

لا خیر بعدک فی الحیاة وإنما

أبکی مخافة أن تطول حیاتی

نفس من در کنار آه اندوه بار خود، به زندان افکنده شده است
اى کاش به همراه آه عمیق ، نفس من از بدن خارج مى شد
پس از تو در زندگى دنیا خیرى نیست از آن مى ترسم که زندگى من طولانى شود ...... و من گیاهان را در نور

و گیاهان را در ظلمت

دیدم

و جانورها را در نور

و جانور ها را در ظلمت

دیدم

و بشر را در نور

و بشر را در ظلمت دیدم

...

الهی ادرکنی

اهل کاشانم اما

شهر من کاشان نیست

شهر من گم شده است...

آه .....

[هر کس هر طور دوست داره از این پست برداشت کنه ، برداشت کنه، من هیچ

توضیحی نمیدم...ازم نپرسید که جوابم سکوت خواهد بود، چون اگه حسم قابل توصیف بود که توصیفش می کردم!]

نویسنده : ستاره ; ساعت ۳:۱۸ ‎ق.ظ ; ۱۳۸٩/٤/۳٠

+ بلای بزرگ و مغفول

«بسم الله الرحمن الرحیم»

این پست برداشتی آزاد از دو کتاب : سلوک منتظران و مناجات منتظران است.

شما رو نمی دونم اما من قبل از خوندن چندتا کتاب خوب، اصلا به این مسائل که خواهم گفت فکر نکرده بودم، و به تصور دیگه ای از ظهور امام زمان علیه السلام و غیبت ایشون داشتم، حتی گاهی به شوخی می گفتم ، امام زمان (علیه السلام) که دیگه نمی یاد ، یا حداقل تا فلان سال دیگه نمی یاد. و می گفتم این همه ملت دارن دعا می کنن و این دعا مستجاب نمی شه ،پس حتما خدا نمی خواد حضرت بیاد که مستجاب نمی کنه دیگه!!!

اما بعد از خوندن کتاب های: سلوک منتظران و مناجات منتظران - هر دو از دکتر سید محمد بنی هاشمی- نظرم عوض شد، فهمیدم زمان تعیین کردن برای ظهور فقط این نیست که بگیم حضرت فلان سال میاد یا فلان سال دیگه حضرت میاد، بلکه اگه بگیم حضرت با این شرایط که الان هست، تا فلان سال ظهور نمی کنه هم یه نوع تعیین وقت برای ظهوره..... و همه می دونیم که کذب الوّقاتون! (تو درسهای عمومی دبیرستان بود، برای همین می گم همه می دونیم)

اما از همه مسائلی که تو این دو کتاب خوندم ، یک مساله برام عجیب تر و جدید تر بود، حرفی که هیچ جا نه شنیده بودم و نه خونده بودم، نه حتی به ذهنم خطور می کرد، و اون اینکه این غیبت حضرت یه نوع بلا برای کسانی است که در عهد غیبت زندگی می کنن، الان شاید خیلی از خواننده ها بگن که ، این بلا نیست ، اما اگه یه کم فکر کنیم می بینیم از بزرگترین بلا هاست و ما متوجه اون نمی شیم ، فکر می کنیم همه چیز همین طوری که هست خوبه ، دنیا باید همین طوری باشه ، نمی دونم چه طوری توی یه پست کوتاه این بلا بودن رو توضیح بدم! فقط همینو بگم که تو دعای عهد داریم: فساد به علت آنچه مردم انجام می دهند ، در زمین و دریا آشکار شد! همین بس نیست برای بلا بودن؟ گرچه اکثر مردم، این بلا رو حس نمی کنن و حتی وقتی می گی : این بلاست، می گن نه این بلا نیست و درکش نمی کنن.... نمی دونم چرا ، اما شاید به خاطر بازیچه شیطان شدن و قساوت قلبامونه که درک نمی کنیم. قساوت قلب طبق احادیث ، یکی از بزرگترین عقوبت ها و مجازات های خداست.

شاید بگید، نه ما قساوت قلب نداریم...اما اگه ادامه مطلب رو بخونید متوجه می شید که همه (غیر از ائمه معصوم علیهم السلام) درجاتی از قساوت قلب رو داریم.

در آیات 42 و43 سوره انعام داریم که خداوند فرمودند:

فَأَخَذْنَاهُمْ بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ یَتَضَرَّعُونَ (۴٢)

فَلَوْلا إِذْ جَاءَهُمْ بَأْسُنَا تَضَرَّعُوا وَلَکِنْ قَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَزَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطَانُ مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ (43)

42*و آنان – امتها- را به تنگی و سختی و رنج و گزند بگرفتیم تا مگر زاری کنند.

43* پس چرا هنگامی که عذاب ما به آنها رسید زاری نکردند؟! ولی دلهایشان سخت شد و شیطان کارهاشان را در نظرشان بیاراست.

همون طوری که خوندیم، «خداوند با لحن بسیار شدید و تندی، تضرع نکردن امت را در هنگام نزول بلا و گرفتاری مذمت فرموده و آن را معلول قساوت قلب آنها و بازیچه شیطان شدنشان دانسته است»[مناجات منتظران جلد 2/ ص258]، بنابراین جا داره که به خودمون بگیم: تا حالا برای رفع غیبت امام زمان چقدر تضرع کردیم، تضرع که .... تا حالا گریه مون گرفته، تاحالا انقدر از این موضوع ناراحت شدیم که نتونیم غذا بخوریم از ناراحتی ؟ تا حالا دلمون لرزیده؟ تا حالا دعا از ته دل کردیم برای رفع غیبت؟ واقعا چقدر دعا کردیم، اگه دعا کردیم ، چه طور دعا کردنی بوده؟

بذار یه مثال بزنم :مثلا دعا کردنمون برای ظهور مثل همون موقعی بوده که داشتیم برای کسی که خیلی دوسش داریم دعا می کردیم؟ مثلا شما فکر کن ، مادرت رو می میری براش یا هر کس دیگه ای که خیلی دوسش داری، بعد، یه روز می ری خونه می بینی کسی نیست هم سایه ها بهت می گن ، حال مامانت بد شد بردنش بیمارستان، چه حالی بهت دست می ده؟ اول که می شنوی دلت یه دفعه می ریزه، احساس می کنی تمام بدبختی های دنیا ریخته رو سرت، تو راه همش دعا می کنی ، خدایا مامانم...خودت کمکش کن ، خودت نجاتش بده و...

یا بذار یه مثال عالی بزنم،فکر کن شبه ، یه نفری رفتی تو دریا قایق سواری می کنی، کلی از ساحل دور شدی... هیچ کس هم از دریا رفتنت خبر نداره، قایقی هم اون دور و اطراف نیست و تازه متوجه می شی قایقت شکتگی داشته و چند دقیقه دیگه غرق میشی.. چون شنا بلدی ، خودت می پری توی آب ، اما یه دفعه رگ پات میگیره.. دیگه نمی تونی شنا کنی... اون موقع آدم فقط به فکر خدا می افتی، می دونی فقط و فقط خدا می تونه کمکت کنه، و در همون حال که داری غرق می شی ، دعا می کنی که خدایا نجاتم بده!

حالا یه مثال واسه دعا کردن برای ظهور امام زمان علیه السلام : مثل اهدنا الصراط المستقیمی شده که توی نماز های بی توجهمون می خونیم، کلیشه ای شده، طرف بعد نمازش دعا می کنه ، خدایا ، امام زمانو برسون، بعد پا میشه می ره اون طرف ، یه گناه کبیره می کنه، و می دونه اون گناه کبیره است و می تونسته انجام نده ، اما وقتی بهش می گی : عزیزم ، تو الان داشتی بلند دعا می کردی امام بیاد، این گناه رو پس چرا کردی؟ مگه نمیدونی اگه منتظر امامی باید تقوا داشته باشی ، باید از محرمات بپرهیزی و ....و...و....

می گه :می دونم ولی....اگه این دروغ رو نمی گفتم، دوستیمون بهم می خورد، یا اگه بهش این دروغ رو نمی گفتم، از من بدش می اومد و.....و.....و....هزار تا دلیل دیگه که در عمل برای اون فرد مهم تر از فرج آقاست.

بگذریم داشتم می گفتم (می تایپیدم) که ؛ دعا کردن هامون برای فرج چه طوریه؟ اصلا هست؟ یعنی اصلا دعا می کنیم برای فرج آقا؟ یا نه می گیم این که بلا نیست که ما برای رفعش دعا کنیم؟ نکنه قسی القلب شدیم نکنه بازیچه شیطان شدیم؟..دیگه خودتون فهمیدید چی می خوام بگم .... اما اگه حالا که فهمیدیم این غیبت ، یه بلا برای ماست، برای رفع اون دعای واقعی کردیم، که خدا رو شکر ، ظهور آقا رو نزدیک بدونیم(إنهم یرونه بعیدا و نراه قریبا/ یه قسمت از دعای عهد رو گفتم ، نگید دروغگو وقت تعیین نکن! خودت الان گفتی کذب الوقاتون) اما اگه بازم دعا نکردیم بدونیم رفع این بلا خیلی طول می کشه، حدیث داریم ازامام صادق علیه السلام که فرمودند: «آیا می دانید چه زمانی بلا کوتاه و چه زمانی بلا طولانی است؟» (اون وقت خود حضرت می گن): «هرگاه در هنگام بلا به کسی از شما الهام شد که دعا کند، بدانید که زمان آن بلا کوتاه است.» حدیث امام صادق اینجا تموم می شه اما امام کاظم علیه السلام هم در این مورد یه حدیث دارن که در قسمتی از اون می گن:« هیچ بلایی نیست که بر بنده ای نازل شود و او از دعا امساک کند (دعا نکند)، مگر آنکه آن بلا طولانی باشد»

یه حدیث هم داریم : «برای فرج زیاد دعا کنید که فرج شما در آن است»

تو این پست من واقعا خیلی خلاصه به این بحث پرداختم ، اگه می خواین کامل این مساله رو درک کنید ، برید کتاب های معرفت امام عصر، سلوک منتظران و مناجات منتظران رو بخونید، با همین ترتیبی که نوشتم بخونید خیلی بهتره. اما اگه نتونستید اولی رو بخونید(چون 6 جلده-البته قطور نیست ، معمولیه یا می تونید خلاصه اش رو تهیه کنید به نام : شمیم آشنایی) حتما دوتا آخری رو بخونید.[فکر نکنید می خوام تبلیغ دکتر سید محمد بنی هاشمی رو بکنم ها، هر کس دیگه ای هم بود که این کتابا رو نوشته بود ، معرفی شون می کردم، به خاطر مطالب کتاب نه خود کتاب، در ضمن من هنوز توفیق دیدار ایشون رو نداشتم ، حتی عکسشون رو. تازه می تونید از کتاب خونه ها هم تهیه کنید این کتابا رو، نگفتم برید بخرید، گفتم برید بخونید] این آخری رو برای اونایی نوشتم که می گن تو برای ایشون تبلیغ داری می کنی نه کتاباشون.

«اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم بقائمهم و اهلِک عدوَّهم و لاتجعلنا من اعدائهم»

http://blackorkide.persianblog.ir/1389/4/

برداشتی آزاد از دو کتاب : سلوک منتظران و مناجات منتظران است.

+ بلای بزرگ و مغفول

مطالب مشابه :

آموزش ثبت سایت و وبلاگ در گوگل مستر

دریافت و ارسال فاکس با کامپیوتر

اردوی دیبسیز

فرم-پروپزال-دانشگاه-آزاد-اسلامی-واحد-تهران-شرق

برداشتی آزاد از دو کتاب : سلوک منتظران و مناجات منتظران است.

همایش علمی مشاوران منطقه ی سردرود

تعیین زمان بوسیله ساعت خورشیدی

تهاجم فرهنگی چیست؟ تهاجم فرهنگی.نقش مدرسه و دانشگاه: