واقعه نگاری پیگیری یک سرقت

این مطلب، هرچند وقت به روز می شود. آخرین به روزرسانی : ۹ آبان ۹۲

چندوقتی است از کلانتری پیگیر سرقت مبایلم هستم. برای ملاحظه نزدیک عملکرد پلیس و نحوه رسیدگی قضایی این نوع جرایم پرونده را جدی پیگیری کردم. به نحوی با موضوع رساله دکتری خودم که جرایم خشونت آمیز هست هم مرتبط بود. تاکید میکنم هدف اصلی این واقعه نگاری تشریح عملکرد پلیس و دستگاه قضایی در خصوص این قبیل جرایم و یا به عبارت دیگر ارزیابی سیاست کیفری قضایی است.

عنوان جرم: سرقت مبایل (مبایل قاپی)

زمان سرقت: پنج شنبه شب ساعت ۲۲ مورخ ۲۴/۵/۹۲

مکان سرقت: خیابان بهشتی- روبری خیابان پاکستان

شرح واقعه: درحالیکه در اتومبیل پارک شده خود در حال ارسال پیامک بودم ناگهان شخصی که از قبل مراقب من بود مبایل را از دست من قاپید و بر ترک موتورسواری که خلاف جهت حرکت اتومبیلها منتظر او بود سوار شد و متواری شدند.

شرح پیگیری:

۱- تماس با ۱۱۰ همان لحظه بود و خوشبختانه پلیس به فاصله اندکی در محل حاضر شد. با برخورد خوب مامور، گزارش سرقت تنظیم شد و باید برای ثبت گزارش باید به کلانتری ۱۰۴ عباس آباد - میدان نیلوفر در همان نزدیکی مراجعه میکردم. (البته دفعه قبل بخاطر سرقت زاپاس ماشین با ۱۱۰ تماس گرفته بودم که حضور مامور پلیس با چندبار تماس حدود دوساعت طول کشیده بود!) بعد از سرقت مبایلم من ۴ رقم پلاک موتور را دیده بودم. ۶۱۳۸ بود! ولی انگار شماره آخر پوشیده شده بود. این شماره اگر چه با بی سیم توسط مامور پیج شد و من هم در متن شکایت نوشتم ولی بعدها درکلانتری مورد توجه پلیس قرار نگرفت... .

۲- سوزاندن هردو سیمکارت مبایل با تلفن فوری با شماره ۱۸۶۸ (شرکت خدمات اول) میسر شد. این مساله بسیار مهم است. چرا که هرگونه اقدام خلاف قانون یا مجرمانه مانند تهدید و توهین و افترا و آدم ربایی و مزاحمت و ... از طریق این خطوط انجام بگیرید صاحب خط باید بی گناهی خود را ثابت کند که در جرایم سنگین به این راحتی میسر نمیشود. بنابراین عمل فوق کمتر از گزارش سرقت به پلیس نیست! خصوصا اینکه با تماس با این شماره شما با پرداخت هزینه ۱۵ هزارتومانی سیمکارتهای جدید خود را درب منزل و با ارائه مدرک شناسایی با فاصله زمانی یکی دوساعت تحویل میگیرید.

بعد نوشت: امروز (۳۰ مهر) متن رایی از دادگاه کیفری سنندج را دیدم که رای سنگینی به میزان شش ماه حبس تعزیری و سی سال انفصال از خدمات دولتی و استخدام و وکالت دادگستری و ... را برای یک وکیل دادگستری صادر کرده بود. به جرم مزاحمت تلفنی و ارسال پیامک توهین آمیز. متهم ادعا کرده بود که مبایل و سیمکارت از وی سرقت شده بوده و دادگاه این ادعا را بعلت عدم اعلام سرقت به شرکت مخابراتی ایرانسل و عدم شکایت در دادسرا و البته بررسی مفاد پیامهای کوتاه ارسالی نپذیرفته بود.

توصیه امنیتی: از آنجا که سارقین مبایل برای عدم شناسایی، بلافاصله باطری مبایل را خارج میکنند، یکی از بهترین راهها برای جلوگیری از سواستفاده از سیمکارت شما این است که "پین کد" سیم کارت که رمزی چهارشماره ای است را فعال نگه دارید که در این صورت حتی اگر با فاصله کارت را بسوزانید امکان سواستفاده از سیم کارت به هیچ عنوان وجود ندارد.

۳- ساعت ۲۳: در کلانتری ۱۰۴ در مدت زمان حدودا سی تا چهل دقیقه شکایت ثبت شد و به بنده اعلام شد که برای ادامه پیگیری و تشکیل پرونده باید شنبه مراجعه کنم.

۴- شنبه ۲۶/۵/۹۲ ساعت ۱۰ صبح: به کلانتری مراجعه کردم. تهیه مدارک مورد نیاز پرونده هم حکایتی دارد در این کلانتری ها. غیر از فتوکپی مدارک شخصی باید پوشه بخرید و جالب تر اینکه فرمها را به تعداد لازم ندارند. حتی اگر داشته باشند به شما فرمی میدهند و میگویند از این فرم دو فتوکپی بگیر و هرسه نسخه را برگردانید که یک فرم مختص شماست و دو فرم دیگر برای مراجعان بعدی که باز بروند دو تا فتوکپی از هر فرم بگیرند !! پرونده که تکمیل شد ماموری که دستور پیگیری به واحد کیف و مبایل قاپی میداد دستور قضایی دادسرا خواستار شد. کجا ؟ دادسرای جنایی ناحیه ۲۷. سه راه آذری ! این دوری مسافت یعنی یا انصراف از پیگیری یا حداقل چند روز تاخیر در پیگیری که برای من مورد دوم بود. همان حکایت اطاله ! دستور قضایی جرایم در دادسراها تقسیم شده که دستور قضایی موارد کیف و مبایل قاپی در این دادسرا انجام میگرفت. حتی اگر در نیاوران کیف شما را سرقت کنند!

۵- دوشنبه ۲۸/۵/۹۲ ساعت ۱۰صبح: واقعا با زحمتی با مترو و تاکسی و پیاده روی حدود ۲۰ دقیقه به دادسرای ناحیه ۲۷ رفتم. یک برگه فتوکپی کارت ملی گرفتند و روی برگه ی دستور قضایی که از قبل آماده بود یک امضا کردند. همین! دستور قضایی واقعا هم همین است ! و باید باز برمیگشتم به کلانتری ۱۰۴ عباس آباد. مسافت را ببینید از کجاست تا کجا آنهم برای امضایی که مسما به دستور قضایی بود! در دادسرا بزدیده ی دیگری کیفش را از روی پای خانمش در ماشین با همه مدارک (از مبایل و سیم کارت و کارت بانکی و دلار و ...) سرقت کرده بودند که ناراحت و نگران و مشوش بودند.... خسارت های معنوی ...

۶- چهارشنبه ۳۰/۵/۹۲ ساعت ۳۰/۸ صبح: مجددا فرمهایی برای کپی به تعداد سه عدد! و خرید پوشه و تکمیل فرم و ... و اعلام اینکه پرونده برای ثبت میرود.البته شماره سریال گوشی و فتوکپی از روی جعبه هم قابل اهمیت بود. بالاخره بعد از شش رو پیگیری وارد مرحله جدی پرونده کلانتری شدم و این در حالی بود که تصور اولیه و سینمایی سریالی عمومی! این است که با همان چهار شماره پلاک بشود خیلی زودتر به نتیجه ای رسید !!

۷- شنبه مورخ ۱۶/۶/۹۲ (دوهفته بعد از آخرین اقدام): از کلانتری روی تلفن ثابت منزل پیام گذاشته بودند که فردا ساعت ده صبح برای شناسایی دو سارقی که دستگیر شده اند به سروان ... مراجعه کنیم.

عکس تزیینی است ولی شبیه !

۸- یکشنبه مورخ ۱۷/۶/۹۲: راس ده کلانتری بودم. خبری از اتاقک شیشه ای و از این حرفها نیست!! در محیط اداری واحد کیف قاپی ۴ مامور اداری نیروی انتظامی مشغول کارند. دقیقا پشت سر یکی از آنها دو جوان سارق ایستاده بودند. یکی خیلی مصمم و استوار و پشت به اتاق و سر به دیوار و دیگری نسبتا سیاه چهره که دستهایش بدجور از پشت و از بالاو پایین (قپونی!) با دستبند به هم متصل شده بود و برای زخمی نشدن دستهایش روزنامه زیر دستبندها بود. دومی خیلی به کسانی که برای شناسایی می آمدند خیره و مضطرب نگاه میکرد. در این شناسایی دو نکته خیلی جالب بود: اول اینکه بیشتر از آنکه ما آنها را شناسایی کنیم آنها انگار داشتند مارا شناسایی میکردند!! با توجه خاصی به قربانیان سرقت نگاه میکردند. دوم اینکه مامور رسیدگی کننده خیلی تاکید میکرد مطمئنید اینها نبودند ؟! بعد دو عکس از آنها در مبایلشان که واضحتر و با لباس معمولی خودشان بود نشانمان داد. حدس بزنید عکس را کجا گرفته بودند؟! دوسارق با دوستشان کنار ضریح حضرت معصومه (ع) عکس گرفته بودند!! این پیوند معنوی در ذات همه ما ایرانیان وجود دارد که برای رسیدن به اهدافمان علقه های معنوی را هم دخیل میکنیم. از لحاظ جامعه شناسی موضوع بسیار جالب و قابل تاملی است که حتما به تئوریهای جامعه شناسی جنایی هم سرایت میکند. البته سابقه دینی و روایی هم دارد. اینکه سارقی یا مجرمی برای رسیدن به هدف مجرمانه اش توکل و توسل میکند ... !

به هرحال آنها سارقین ما نبودند و مامور گفت شکایت ما ثبت شده و به نتیجه میرسد ولی ممکن است چند ماه طول بکشد...

تا الان اثر این سرقت نه چندان شدید، برای من و همسرم که شب سرقت همراه من بود، کم نبوده.بسیار در رفت و آمدهایم در خیابان و سایر محلهای عمومی، حساس شده ام. همه جا با موبایل صحبت نمیکنم و شما هم نکنید ! وقتی همسرم تنها در شهر رفت و آمد دارد مدام جویای حالش میشوم و تاکید به مراقبت میکنم. موتور سواران نظرم را جلب میکنند. گاهی شماره پلاکهای موتورها را چک میکنم! به دیگران اکیدا توصیه به مراقبت از کیف و مبایلشان را میکنم ....

سلب امنیت روانی از شهروندان اولین اثر مستقیم ارتکاب جرم است و عملکرد و واکنش «صحیح» و نه همیشه «شدید» نهاد پلیس و قضا در تامین و بازگرداندن این امنیت اهمیت بسزایی دارد.

این واقعه نگاری ادامه دارد....

۹- چهارشنبه ۳ مهر: این چند وقت بواسطه این پست کلی از سرقتهای مبایل از طریق دوستان و آشنایان به بنده گزارش می شود !

۱۰- چهارشنبه ۸ آبان: از کلانتری تماس گرفتند تا فردا برای شناسایی متهم دیگری ساعت ۹ صبح کلانتری باشم ...

۱۱- پنج شنبه ۹ آبان: با یک ساعت تاخیر به کلانتری رفتم. عکس سارقی را که با دوربین مداربسته گرفته شده بود نشان دادند همزمان پسر نوجوان سارق دیگری که تازه دستگیر شده بود روی زمین نشسته بود و در حال پرکردن برگه بازجویی بود. سارق ما با سارق عکس مشابهتی نداشت. علیرغم آن اصرار زیادی شد که این بشر سارق همین محدوده شما بوده و به تعداد زیادی سرقت اقرار کرده و احتمالا همین است (البته اقرار با عملیاتهای فنی ! و پلیسی ! انجام شده بود!) اعلام کردند اگر تردید دارید که این همان است یا نه همین را معرفی کنید تا پرونده در کلانتری بسته شود. به همین راحتی !! اصراری جدی و مصرانه و وسوسه انگیز بود! خصوصا اینکه گفتند از لحاظ سریال گوشی تعقیب شده و نتیجه نداده.... ولی سارق ما نبود ....

واقعه نگاری پیگیری یک سرقت

مطالب مشابه :

واقعه نگاری پیگیری یک سرقت

اخذ رشوه -سرقت(پرونده کیفری)

تفاوت عناصر جرم «سرقت» و «اختلاس»

سیستم ضد سرقت ادبی Urkund

اخذ رشوه -سرقت

سرقت ادبی (plagiarism)

جرم سرقت در قانون جديد مجازات اسلامی

ورود به عنف ، ایراد ضرب و جرح – سرقت (پرونده کیفری)

تجزيه و تحليل مقالات انگليسي از نظر نگارش و سرقت ادبي