آن شهر کجاست؟! این شهر کجاست؟!!!...

طلوعی سهندی و غروبی دریایی

دوباره آواز مطنطنی از این شهر خواهیم شنید!؟

(( مراغا ))

امروزه شهرهای کوچک و بی سابقه ای در ایران مانند جلفا، فسا، آستارا، ازنا و حتی شهرهای خارجی چون آنتالیا ، فیلادلفیا ، جاکارتا، کازابلانکا و ... در میان مردم کشور ما اسم و رسمی به هم زده اند اما شهر باستانی و ریشه دار و مجاهد پرورمراغا نه تنها در میان ایرانیان بلکه حتی در میان مردم مراغا نیزِ اسم و رسمش را باخته است!!!

این روزها بر ما خورده می گیرند که مراغا دیگر کجاست؟ و با مراغه چه نسبتی دارد؟ ولی ما در جواب داریم: مراغه ‌کجاست؟ و چرا با مراغا عوضی افتاده است؟ با مطالعه مکتوب ذیل شاید شما هم مراغا را زیبنده تر از هر نام و نشانی برای آن شهری بدانی که کم کم حتی خاکش هم در آستانه ناپدیدشدن قرار دارد!

"مارا در اصل به زبان ترکی (جا، مکان و سرزمین) و آغا به زبان ترکی به معنای آقابزرگ، خان و امیر بنابراین از ترکیب مرآغا رفته رفته مراغه پدید آمده."

منبع:سعدیان، عبدالحسین، شناخت شهرهای ایران، انتشارات علم و زندگی، چاپ دوم 1383 ص 789

1"- مراغه از مراغم گرفته شده است و علت را وجود غروبهای غم انگیز می دانند که هر تازه واردی آنرا حس می کند لذا به این نام شهرت یافته است.

2- مراغه از مراوا یا مراوا گرفته اند و از این جهت می توان آنجا را جایگاه ماد دانست و قدمت این شهر را به دوره ی ماد نسبت داده اند.

3- مراغه را از شهرهای احداث شده توسط ماراغا اسقف نسطوری دانسته اند لذا به نام وی محل را مراغه نام گذاشته اند.

4- مراغه را انشقاق از کلمه مرغ دانسته اند که در زبان عربی به معنی چراگاه است و چون چراگاه اسبان ماد بوده است به این نام خوانده اند.

5- مراغه به معنی خاک غلتیدن و موضعی که چهارپایان در آنجا به خاک می غلتند را مراغه می گویند.می گویند که مراغه محل به خاک غلتیدن چهارپایان مروان بن محمد والی ارمنستان بوده است."

قدکساز، محمدرضا، وجه تسمیه شهرهای ایران، انتشارات گلگشت، تابستان 75، ص136

و در فرهنگ معین می خوانیم: مراغة.[مَ غَ] (ع اِمص) عمل به خاك غلطيدن. (لسان‌العرب از حواشى چهارمقاله). غلطيدن عموماً و غلطيدن اسب و خر خصوصاً. (از برهان قاطع). در عربى به معنى غلطيدن جانور است خواه طائر باشد خواه چارپا، در اين صورت اسم ظرف است از روغ به معنى غلطيدن حيوان. (غياث اللغات از قاموس و صراح و منتخب): مارغه بالتراب؛ الزقه به، والاسم المراغة. (متن‌اللغة). خرغلط. خرغلت. (يادداشت مؤلف). رجوع به مراغه شود. || (اِ) جاى غلطيدن ستور. (منتهى‌الارب) (دستورالاخوان). موضعى كه در آن دواب به خاك غلطند. (از لسان‌العرب). موضع تمرغ دواب. (متن‌اللغة). مراغ. متمرغ دابه. (اقرب‌الموارد). جاى خرغلط زدن. || (ص) خر ماده كه منع نكند گشن را. (منتهى‌الارب). ماده‌خرى كه نره‌خر را از خود منع و رد نكند. (از متن اللغة). || هو مراغة مال؛ ازاؤه. (متن‌اللغة) (اقرب‌الموارد). نيكو تيماركننده شتران است. (منتهى‌الارب).

مراغه.[مَ غَ / غِ] (از ع، اِمص) غلتيدن. (لغت فرس اسدى) (جهانگيرى). غلتيدن بود به پهنا. (نسخه‌اى از لغت فرس) (اوبهى). غلطيدن عموماً و غلطيدن اسب و خر خصوصاً. (برهان قاطع). خرغلت زدن. خرغلط زدن. به خاك غلطيدن و خود را به خاك ماليدن و غلط زدن ستور. رجوع به مراغة شود :(1) دانست كه وقتى نيك است و امير به هيچ حال جانب وى را كه دى خلعت وزارت داده امروز به حصيرى بندهد و چون خاك يافت مراغه‌اى دانست كرد. (تاريخ بيهقى ص 158).

در ره عمرى به يك مراغه چه جوئى***اى خر ديوانه در شتاب و دوانه.

(ناصرخسرو)

پس باید واقعاْ اندیشه کرد:

آن شهر کجاست؟! این شهر کجاست؟!!!...

حال این شما و شهرتان و نام و نشانش!

آن شهر کجاست؟! این شهر کجاست؟!!!...

مطالب مشابه :

آن شهر کجاست؟! این شهر کجاست؟!!!...

نحوه ساخت و تولید صابون سنتی مراغه

دهه ماه محرم در مراغه

بازاریابی و همکاری برای فروش صابون سنتی مراغه

زیباترین غزلهای اوحدی مراغه ای 3 (غزلیات 84 -134 )

تعریف صابون و تاریخچه صابون سازی در جهان

تقدیر و تشکر

آثار تاریخی و جاذبه های طبیعی مراغه