گردشگری (شکــــار)
- ایجادشکارگاه
گردشگری (شکــــار) یکی از پرسودترین انواع گردشگری در دنیاست .
========================
کنجکاوی ، تعقل و تعمق در جهان هستی خصوصا عناصر طبیعی و بالاخص دنیای وحش جهت استفاده بهینه از طبیعت ، تطابق با محیط و مقابله با جنبه های قهرآمیز آن ضروری ، اجتناب ناپذیر و هر روز دامنه اطلاعات انسان در زمینه علوم جانورشناسی و جنبه های کاربردی آن گسترده تر می شود. در دنیای امروز که انسان ها محصور در دیوارهای بلند شهرهای صنعتی دور ، ستیزی فرسایشی با رایانه ـ تلفن ـ موبایل ـ و مهمتراز همه ترافیک و… می باشند قطعا ورود به طبیعت با همة زیبائی های سمعی و بصری آن آرام بخش جان وصیقل روح می باشد.
حضور ناهنجار واستفاده نادرست و قهرآمیز انسان در گستره طبیعت عرصه را برای حیات وحش روز به روز تنگ و تنگ تر کرده است . امروز کار به جایی رسیده که فرزندانمان دیگر نمی توانند شاهد پرواز ستون منظم لک لک ها وحرکت گله های شکار قوچ ومیش و کل و بز در کوهستان یا رقص دست جمعی گله های آهو در بیابان های دامغان باشند.
دوری از طبیعت ، انباشت خستگی ها و صدمات روحی ناشی از دنیای صنعتی امروز موجب شده است جوانان ، خسته در عین حال سرکش و ناآرام باشند . بسیاری از ناهنجاری های اجتماعی دربین جامعه جوان ناشی از نبود فضاهای تفریحی مناسب و تاثر از عدم الفت جوانان با طبیعت و محیط زیست می باشد .
طرح ایجاد شکارگاه در منطقه یکی از طرح های ملی منطقه ایست که می تواند ضمن حفظ زیستگاه ها وغنی کردن آن و جلوگیری از انقراض گونه های جانوری کمیاب وزمینه زیست برای گونه های نایاب ومنقرض شده ومهمتر از همه حفظ تعادل زیست محیطی ، زمینه اشتغالزایی پایدار ، جذب گردشگری شکار و درآمد زایی و ارز آوری را تضمین نماید.
ورود هر گردشگر شکارچی علاوه بر این که ۱۰هزار دلار عایدی برای کشور دارد، سبب حفظ زیستگاه‌ها ، پناهگاه‌ها ، مناطق حفاظت شده و همچنین بهبود وضعیت معیشتی ساکنین منطقه وعوامل درگیر با آن می شود. و حتی ضامن بقای حیوانات در خطر انقراض خواهد بود .
ایجاد پایداری در انجام فعالیت‌های گردشگری از اهمیت زیادی برخوردار است و در محافل علمی و پژوهشی دنیا و همچنین به توصیه‌ی سازمان‌های جهانی مانند UNWTO و IUCN استفاده پایدار از منابع همواره مورد تأکید بوده است. استفاده‌ی پایدار از منابع موجود در حیات وحش تضمین کننده‌ی بقای گونه‌های در خطر انقراض است. تحقق پایداری در استفاده از منابع ، نیازمند همکاری تنگاتنگ بخش داوطلب (شامل تشکل‌های مردم نهاد NGO ) ، بخش خصوصی و بخش دولتی است. برای استفاده بهتر از منابع ، ایجاد شکارگاه های خصوصی می تواند با تکثیر گونه‌های اصیل و ارزشمند ، امکان پاسخگویی به تقاضاهای داخلی و خارجی را فراهم سازد. سالانه صدها هزار پروانه شکار انواع گونه‌های حیات وحش در کشورهای اروپایی صادر می‌شود که عمدتا با هدف کنترل جمعیت و جلوگیری از آسیب به مزارع ، کشتزارها یا باغ های مردم است.
در ایران گونه‌های نادری از انواع کل و بُز و قوچ و میش وجود دارد که رتبه‌ی کشورمان را در جهان در مقایسه با سایر کشورها در سطح بسیار بالایی قرار می‌دهد. قوچ البرز همراه با کَل کویری طرفداران بی‌شماری در دنیا دارند.که خوشبختانه منطقه تویه دروار رتبه خوبی را از نظر زیستگاه حیات وحش خصوصا کل وقوچ رادارد.
به‌عنوان مثال، از محل صدور یک پروانه می شود برای توسعه وتامین شکارگاه و تهیه علوفه و آب هزینه کرد. منافع حاصل از صدور پروانه‌ها و توسعه‌ی سازمان یافته‌ی شکار و شکارگری به شکل پایدار آن می تواند در مسیر آموزش افراد محلی به کار گرفته شود و نقش ساکنان محلی را در حفاظت از مناطق افزایش دهد.
تکثیر گونه‌ها و همچنین اختصاص بخش قابل ملاحظه‌ای از درآمدها به پروژه‌هایی مانند پروژه‌ی حفاظت از پلنگ ویوزپلنگ ایرانی وهمچنین ایجاد مکان هایی به منظور تکثیر و پرورش پرندگان شکاری سازگار با منطقه چون کبک ، طیهو ، بلدرچین ، کبوتر ، کبک دری وکل وقوچ البرزبا کمک افراد محلی وموارد مشابه آن ، گام‌هایی مهم واساسی وزیربنایی در ایجاد تعادل بیشتر در طبیعت است.
تشکل‌های مردمی با تشکیل یک تعاونی برای هر روستا ونهایتا یک اتحادیه برای ۵ روستای منطقه تویه دروار با اتکا به نیروی نهفته در این نهاد مردمی می‌تواند برای صیانت از محیط‌های طبیعی و حیات وحش منطقه به‌کار رود. شکارچی واقعی با تجربه ها وآمزش هایی که دریافت می کند اعم از شکارچیان خارجی یا ایرانی نه به دنبال شکار گونه‌ها ی جوان و ماده بلکه به دنبال شکار گونه‌های پیر و نرهای اضافه گله و یا شکارهای در آستانه‌ی حذف از طبیعت است.
شکارچی واقعی قانونگراست و به طور مسئولانه در طبیعت رفتار می‌کند در حالی که شکارچیان غیرمتعهد با ابزار وتفنگ نامناسب به ولع و تطمیع متوسل می‌شود بطور مثال با تفنگ ساچمه زنی برای یک شکار، چندین شکار دیگر را زخمی واز بین می‌برد.
شکارچی واقعی دلسوز طبیعت است و چه بسا منابع مالی ونیروی خود را نیز برای حفظ محیط زیست صرف می‌کند، ولی متخلفین ومعترضین به عرصه شکارگاه ها به دنبال محو طبیعت از گونه‌های حیات وحش است.
جای تأسف است که در میان بسیاری از علاقه‌مندان به طبیعت و طرفداران محیط زیست ، حد و مرزی برای تفکیک میان شکارچیان واقعی و غیرمتعهد وجود ندارد. تأسف بارتر این که برخی از مسئولان محیط زیست کشور نیز برداشت های مشابهی دارند و هر دودسته را یکی می پندارند.
شکارچیان واقعی همواره به دنبال حذف گونه‌های پیر و فرتوت از چرخه‌ی حیات زمینه‌ی زادآوری و زایش مجدد را در مناطق حفاظت شده پدید می‌آورد و فرصت‌های مناسبی را برای تکثیر نسل در اختیار گونه‌های جوان تر قرار می‌دهد. در عین حال، در بسیاری از کشورهای پیشرفته ، فعالیت‌های شکار در چارچوبی کاملا نظام مند و با برنامه به مرحله‌ی اجرا در می‌آید، چراکه دولت‌های جهان همواره به‌دنبال کسب درآمدهای بیشتر از طریق تنوع بخشیدن به انواع فعالیت‌های اقتصادی هستند.
در ممالکی مانند آلمان ، کانادا و آمریکا ، اسپانیا ، سوییس ، روسیه و بسیاری از کشورهای آفریقایی مانند زامبیا ، بوتسوآنا ، تانزانیا و آفریقای جنوبی ضمن بهره‌برداری مطلوب از مناطق حفاظت شده و پارک‌های ملی ، ایجاد شکارگاه های خصوصی زمینه‌ی هدایت شکارچیان داخلی و بین‌المللی را به شکارگا ه‌های تازه تأسیس فراهم می‌آورد و به این روش ، میزان فشار به زیستگاه‌ها و پناهگاه‌های حیات وحش به حداقل ممکن کاهش می‌یابد.
کنترل جمعیت شکار از طریق صدور پروانه، نه اقدامی جنایت‌آمیز که اقدامی در مسیر ایجاد تعادل اکولوژیک در زیستگاه‌ها و پناهگاه‌های حیات وحش است. عدم صدور پروانه در برخی از مناطق حفاظت‌شده و پناهگاه‌های حیات وحش کشورمان، آسیب به زیستگاه‌ها از طریق چرای بی‌رویه و تخریب جدی زیستگاه‌ها را به‌دنبال دارد. در مواقع خشکسالی، کمبود علوفه و منابع آب نیز کنترل جمعیت را اجتناب ناپذیر می‌کند. در عین حال ، ایجاد تعادل منطقی میان نرها و ماده‌ها بقای گونه‌ها را تضمین می‌کند. افزایش بیش از حد جمعیت نرها، زیان‌های زیادی را دارد که فرصتی دیگر رابرای تشریح می طلبد.
صدور پروانه‌های شکار در حد متعادل و معقول متضمن بقای حیات وحش و استمرار فعالیت‌های شکار و شکارگری است. بهره برداری از ذخیره گاه‌های حیات وحش اقدامی سازنده در مسیر پایداری حیات وحش و تضمین حیات مستمر آن‌هاست و به همین جهت است که به شکار به منزله‌ی هرس حیات وحش نگریسته می‌شود. همان‌گونه که علف‌های هرز در مزارع نیازمند کنترل و امحاء است، حذف گونه‌های جانوری بیمار و پیر و فرتوت نیز به سلامتی و شادابی گونه‌های حیات وحش کمک می‌کند.
در کشورهای پیشرفته، دارندگان سلاح‌های مجاز با بهره‌مندی از فرصت‌های حضور در شکارگاه‌ها و ایمان به عدالت در توزیع برابر فرصت‌ها یا پروانه‌های شکار، انگیزه‌ی خود را برای انجام فعالیت‌های غیرقانونی و قاچاق از دست می‌دهند و با پیوستن به سازمان‌های مردم نهاد یا باشگاه‌های شکار تبدیل به نیروهای ارزشمندی می‌شوند که در عین اعتقاد به بهره برداری پایدار از حیات وحش ، بودجه‌ها و کمک‌های مالی و معنوی خود را در خدمت صیانت از حیات وحش قرار می دهند.
پروانه‌ی شکار هر گونه‌ی حیات وحش مانند کَل و قوچ به قیمتی حدود پنج میلیون ریال یا کمتر و بیشتر به هر شکارچی ایرانی واگذار می‌شود. حال اینکه ورودهرشکارچی خارجی که برای هر گونه تا پنج‌هزار دلار آمریکا به خزانه‌ی دولت واریز می‌کند و در عین حال، مبلغی حدود دو برابر مبلغ دلاری یادشده ی فوق در دوره‌ی حضور در ایران هزینه می‌کند قطعا درآمد قابل اعتنایی است. به عبارت ساده‌تر، ورود یک شکارچی گردشگر برای یک گونه به طور تقریبی ۱۰هزار دلار و برای دو گونه ۲۰هزار دلار هزینه دربر دارد که این مبلغ حداقل ۶۰ برابر رقم دریافتی از شکارچیان ایرانی است.
در حال حاضر سازمان حفاظت محیط زیست برای تأمین اقلام پشتیبانی پاسگاه‌های محیط بانی در مناطق مختلف کشور با کسری بودجه مواجه است. بسیاری از تخلفات در شکارگاه‌ها و پناهگاه‌های حیات وحش به‌دلیل فقدان امکانات و تجهیزات کافی برای گشت‌زنی و کنترل مداوم مناطق صورت می‌گیرد. عدم تأمین معیشت محیط بانان به‌صورت کافی، انگیزه‌ی آن‌ها را به کار و تلاش مضاعف از بین می‌برد. بسیاری از تخلفات و انجام شکار غیرمجاز، بعضا ریشه در کم انگیزگی گروه اندکی از محیط بانان دارد. مسلما منابع و درآمدهای ناشی از فعالیت‌های شکار بین‌المللی می‌تواند برای ارتقای سطح زیستگاه‌ها، پناهگاه‌ها و مناطق حفاظت‌شده و همچنین بهبود وضعیت معیشتی محیط بانان به بهره‌برداری برسد. چنانچه درآمدهای حاصل از ورود شکارچیان خارجی و داخلی مستقیما در همان مناطقی به مصرف برسد که شکارچی در آن منطقه مبادرت به شکار کرده است، مسلما بسیاری از دشواری‌های حفاظت و صیانت مطلوب برطرف می‌شود.
اعمال ممنوعیت یا کاستن از سهمیه‌ی شکار بطور غیرعادی تنها زمینه‌ی رونق فعالیت‌های غیرقانونی و قاچاق را فراهم می‌آورد. .عدم صدور مجوز در زمان پیش‌بینی‌شده صدمات جبران‌ناپذیری به فعالان این عرصه وارد می‌کند. در عین حال، ندادن پروانه‌ی شکار در زمان مقتضی به شکارچیان ایرانی نیز بعضا سبب گسترش فعالیت‌های شکار غیرقانونی می‌شود. ساده‌ترین تصمیم برای یک مدیر به تعطیلی کشاندن فعالیت‌های شکار و شکارگری در کشور است بدون آنکه به عواقب این تصمیم اندیشیده شده باشد. در چرخه‌ی فعالیت اقتصادی مجموعه‌ای از مشارکت کنندگان در برنامه ریزی ، سازمان‌دهی و اجرای برنامه‌های شکار وجود دارند که ذینفعان اصلی هستند. راهنمایان شکار، ارائه‌دهندگان خدمات حمل و نقل، هتل‌داران ، صاحبان مراکز اقامتی و پذیرایی ، ساکنان جوامع محلی ، راهنمایان محلی و …
مطالب مشابه :
گردشگری (شکــــار)
(شکــــار) چون کبک ، طیهو ، بلدرچین ، کبوتر ، کبک دری وکل وقوچ البرزبا کمک آپارات. نقشه
موزیک ویدیو بسیار زیبا-محلی مازندرانی- دانلود جانه مار ایمان فلاح » آهنگ ساز : ( حمید رشیدی )
شکار شوکا بوردمه شوکا وره داشته (رفتم بالای درخت پر شکوفه دیدم کبوتر خونه داره)
قوش آدلاری (اسامی پرندگان )
کبوتر. قیل قویروق قوش بازي و شکار با پرندگان شکاری در در آپارات از حاج قربان سلیمانی
پارکور
پارکور از زمانی که انسان نیاز به شکار کردن و شکار نشدن در کلیپی به نام کبوتر آپارات
راهنمای حل جدول1
الهه شکار در يونان = دستگاه نمايش فيلم = اپارات کبوتر ماده خاکستري =
تصاویر و اتفاقات جالب دنیای وحش
در این صحنه دیدنی، یک پلیکان حریص یک کبوتر بیچاره را با نوک بزرگ خود شکار کرده و آپارات
دره تنباکو کال هفتکل
اصلی آن تا انتها در حال کوچ و یا اتراق بوده ام اما بعدها برای شکار کبک کبوتر ، قمری، جغد
برچسب :
شکار کبوتر اپارات