تجربه موفق ؛ پیشداوریها و قضاوتهای دانش آموزان از معلم بر اساس حسادت خاص در محیط خانواده
تجربه موفق ؛ پیشداوریها و قضاوتهای دانش آموزان از معلم بر اساس حسادت خاص در محیط خانواده
حمید رضا ترکمندی
معمولا" والدینی که دارای فرزند (دانش آموز) هستند حتما" یکبار با چنین مشکلی روبرو شده اند و گاهی قضاوت یا اطلاعات فرزندشان در مورد دیگر دانش آموزان یا روش کاری معلمان آنها ، به حدی والدین را تحت تاثیر قرار داده که ممکن است ، عصبانیت یا قضاوت والدین بر اساس نظر فرزندشان ، مشکلاتی را درست کند .یعنی ممکن است بر اثر تحریک ،احساسات یا جبهه گیری فرزند خود ، تمام قضاوت وی را قبول نمایند و آن را به دیگران نسبت دهند در حالیکه اشتباه به دانش آموز بر می گردد نه به اولیای مدرسه !
به عنوان مثال اگر با ورود فرزند شما از مدرسه به محیط منزل قبل از در آوردن کفش خود با صدای بلند ، شروع به گریه نماید ، شما شکه خواهید شد و دلتان خواهد سوخت ، که ممکن است کسی وی را تنبیه کرده و یا مورد حمله افرادی در کوچه قرار گرفته است ! و سپس با همان حالت احساسی خود به شما بگوید : من دیگر این معلم را تحمل نمی کنم او مرا دوست ندارد او دانش آموز فلان را بیشتر از همه دوست دارد ، نمره من را کمتر داده و نمره آن یکی را بیشتر ، او بین ما تبعیض قایل است و احتمالا" با من دشمنی و خصومت دارد او حق من را زیر پا می گذارد ! ( و این دشمنی خیالی را به مراجعه مادر به مدرسه و معلم در روز فلان نسبت دهد !)
معلمان با تجربه و با سابقه خدمت بالا می دانند که ممکن است اگر در مدارس ابتدایی و حتی راهنمایی پسرانه یا دخترانه ،هر روز کنار یک میز مشخص بایستند و یا هر روز کتاب درسی یک دانش آموز را برای لحظاتی نگاه کند ، یا هر هفته یک دانش آموزان معین را به عنوان نماینده کلاس ( برای امور ساده ای مانند آوردن ماژیک از دفتر )برای برخی امور به دفتر مدرسه اعزام کند ، ممکن است این اقدام وی را دال بر دوست داشتن آن دانش آموز ، در نظر بگیرند و یا اینکه دیگر محصلان و دیگر ردیف های میز و نیمکت را دوست ندارد !پس خود را فراموش شده تصور کرده و شروع به خصومت با همکلاسی ها بنمایند ..... تجربه و خاطره واقعی زیر را بخوانید :
در یک مدرسه راهنمایی دخترانه تمام دانش آموزان کلاس به طرز عجیبی با هم رقابت تنگاتنگ و صدمی داشته و والدین آنها نیز حتی از صدم های نمرات به طور کامل ، آگاه بودندو روز به روز نمرات را دنبال می کردند ، همین باعث شده بود تا حساسیت بیش از اندازه دانش آموزان به نمره ، به رقابت ناسالم و تلاش برای پشت سر گذاشتن دیگران ، استرس ، اضطراب ، حالتهای رنجیدگی و غیره تبدیل بشود و اگر کسی در یک درس پیشرفتی داشت و نمره بهتری کسب می کرد مورد خشم ، شیطنت و شاید آزار غیر مستقیم دیگر دانش آموزان قرار می گرفت ...
یکی از والدین چند هفته ای از این زود رنجی ، حساسیت ، قضاوتهای سریع و نپخت فرزندش به ستوه آمده و از من در این مورد کمک خواست . و عنوان کرد که سایر دانش آموزان حتی شروع به اعتراض به معلمان با بهانه ها مختلف کرده اند و می گویند : معلم فلان درس توجه بیشتری به فلان دانش آموز دارد و حق ما را به درستی ادا نمی کند ! معلم فلان درس بین دانش آموزان تبعیض و تفاوت قایل است ! معلم ، فلان دانش آموز را بیشتر از همه تشویق لفظی می کند ! و یا دانش آموزان شروع کرده بودند به نوشتن اعتراضات انفرادی و دسته جمعی و انداختن آن در صندوق انتقادات مدرسه و گلایه به مدیر و مربی پرورشی و شکوائیه به والدین شان در منزل !
اما هر معلم با سابقه ای می داند که هیچیک از دانش آموزان برای معلم ، عزیز تر از دیگری نیست و مانند فرزندان خود بدانها نگاه می کند و اگر تشویقی صورت می گیرد بر اساس تلاش و فعالیت دانش آموز است نه چیز دیگر . ادامه این روند به روحیه معلمان و کارایی آنان لطمه وارد می ساخت و ممکن بود دامنه این اعتراضات بیشتر شده و عواقب بدتری داشته باشد و از سویی دیگر شاید توجه به دانش آموزان زرنگ و نخبه هم کمتر میشد و آنها چوب حسادت بی دلیل دیگر دانش آموزان را خورده و دچار افت تحصیلی شوند!
به فکر چاره افتادیم ، و اقدامات ساده ای در این رابطه را مطالعه بفرمایید :
چند تن از والدین کارشناس ، فرهنگی و با تجربه در قالب انجمن کلاسی بحث را مطرح و همگی متفق بودند که ضرر این حساسیتها بیشتر از فایده آن است و باید ریشه آن را پیدا کرد و در حالتی مانند اتاق فکر ، به بررسی زوایا پرداخته و علل را مشخص کردیم که به نظر من مهمترین علت ، حسادت دانش آموزان با توجه به وضعیت سنی مخصوص و فشار و حساسیت بیش از حد والدین و بویژه برخی از مادران به نمره 20 فرزندشان بود نه چیز دیگر ..
به همین منظور قرار شد در این رابطه اقداماتی را به معلم یا مدیر پیشنهاد دهیم و آنها را در اجرا یا عدم اجرا آزاد بگذاریم و تصمیم گیری نهایی با خودشان ( که دخالت در امور مدرسه تلقی نگردد!)
احادیثی در مورد مذمت ، غیبت کردن ، حسادت ، و حدیث هایی در مورد فواید خوشنودی از موفقیت و پیشرفتهای دیگران و نقش آن در پیشرفت ما ، از کتب معتبر یافتم و علاوه بر آن یک روش عملی پیامبر ص را در این مورد نوشته و مختصری در مورد طرح و علل آن را به یکی از معلمان فعال مدرسه دادیم تا ضمن وانمود کردن به اینکه از جریان مطلع نیست در یک جلسه چند دقیقه ای در این رابطه برای دانش آموزان در کلاس سخن بگوید و ضمن مباحثه و نظر خواهی از آنان شیوه های مورد نیاز را اعمال نماید . ایشان ضمن ایجاد سئوال برای دانش آموزان با زبان ساده ، مذمت و تبعات منفی حسادت و غیبت و غیره را توضیح داده و اینکه به جای آن ضمن خرسندی از پیشرفتهای دیگران ، خود نیز برای رسیدن به آن رتبه ها ، تلاش نمایند .
این دبیر مدرسه ، سپس از خاطرات خود و نیز خاطرات سایر دانش آموزان برای رسیدن به اهداف ، بهره جسته بود . مدیر مدرسه هم احادیث را به صورت درشت چاپ و در تابلو اعلانات مدرسه نصب کرده و صحبتهایی در این راستا با زبان ساده برای کل دانش اموزان داشته و اقدامات مشابه دیگری را در این راستا ( مانند برگزاری مسابقه انشا برای کل کلاس ها با موضوع : پیشرفتهای درسی سایر دانش آموزان چه تاثیری بر شما خواهد داشت ؟ و اهدای جوایز بدانها) انجام داده بود .
در جلسه عمومی انجمن اولیا و مربیان نیز یکی از کارشناسان مطلع به مدت 15 دقیقه در مورد اثرات سوء غیبت و حسادت بر جسم و روان دانش آموزان سخنرانی جمع و جور و مفیدی ارائه داد که به دلیل اینکه به موضوع سلامت و بهداشت روان دانش آموزان ربط داشت و والدین به این موضوعات بسیار علاقمند هستند ، مورد توجه و توافق پدران و مادران دانش آموزان مدرسه قرار گرفت ...
توسط مدیر آموزشگاه به امام جماعت که شیفت ظهر نماز جماعت را در مدرسه برگزار و وسط دو نماز سخنان و احادیثی را از معصومین ذکر می کرد ، توصیه شده بود یک روز را به مشکل غیبت ، بدگویی و حسادت اختصاص دهد ، که نحوه بیان آن از زاویه دیگر ،برای دانش آموزان جالب و جدید بود.
تقریبا" بعد از 3 هفته از اجرای این فعالیت ها ، اثری از اعتراضات کتبی ، درگیری ، گلایه و شکوائیه دانش آموزان مشاهده نشد و ضمن وجود یک حالت دوستانه در کلاس ، انتقال احساسات منفی یا پیشداوریهای دانش آموزان به خانواده های خود نیز کاهش چشمگیری داشت و مهمتر اینکه دانش آموزان در بازگشت از مدرسه گلایه ای نداشته و حساسیتها را مانند قبل به والدین خود منتقل نکرده و حتی از تشویق سایر دانش آموزان در مراسم مدرسه ،اهدای لوح تقدیر به دیگران ، اهدای جوایز به دانش آموزان و غیره اظهار خوشحالی می کردند . و مشکل برطرف گردید
مطالب مشابه :
چند حدیث ارزشمند درمورد والدین ، فرزندان و خانواده
انجمن اولیا و مربیان شهرستان گیلانغرب حدیث در مورد امر به معروف و نهی از منکر :
پیشنهاداتی برای انجمن اولیا و مربیان مدارس ،و موثر کردن اقدامات انجمن اولیا در راستای اهداف آموزشی
کردن اقدامات انجمن اولیا در انجمن اولیا (مورد حدیث هفته ، آیات
نکاتی برای برگزاری مفید جلسات انجمن اولیا و مربیان
حدیث نگار آمده اند تا در مورد مسایل انجمن چیزهای دبیران و انجمن اولیا در سال
پیشنهاداتی برای انجمن اولیا و مربیان مدارس ،و موثر کردن اقدامات انجمن اولیا در راستای اهداف آموزشی و
کردن اقدامات انجمن اولیا در انجمن اولیا (مورد حدیث هفته ، آیات
تجربه موفق ؛ پیشداوریها و قضاوتهای دانش آموزان از معلم بر اساس حسادت خاص در محیط خانواده
احادیثی در مورد مذمت ، غیبت کردن ، حسادت ، و حدیث هایی در مورد فواید انجمن اولیا
این فقط یک سوم کارهای منه!!!
مشارکت انجمن اولیا ادبی روزنامه حدیث مدرسه در مورد دختران نسل جوان و جلوگیری
برچسب :
حدیث در مورد انجمن اولیا