ادبیات کامیونی سری اول

ادبيات به عنوان حقيقتی انکار ناپذير از زندگی قشری از جامعه و فرهنگ آنهاست کمتر کسی را می یابیم که در جاده های ايران سفر کرده باشد و بگويد که هرگز خودرويی را ندیده است که روی آن بيت شعر يا عبارتی (معمولا از دیدگاه ادبی کم مايه و گاه زيرکانه) نوشته شده است.

"بو دنيا - يالان دنيا دی"

دنیا همه هیچ و زندگانی همه هیچ ای هیچ برای هیچ برهیچ مپیچ.

از حادثه ترسند همه کاخ نشينان / ما خانه بدوشان غم سيلاب نداريم!

هر کجا محرم شدی / چشم از خيانت باز دار / ای بسا محرم با يک نقطه مجرم ميشود

مسافرانی که در پس اين خودروها حرکت می کنند، با چشم برداشتن از جاده و اطراف، کنجکاوانه اين بیت ها و عبارت ها را می خوانند و از خواندن آن ها گاه شاد و گاه از معنای نهفته در آن ها رنجيده می شوند. اين نوشته ها معمولن پیرامون موضوع های عاشقانه، عاطفی و يا مذهبی هستند. اين ادبيات حقيقتی انکار ناپذير از زندگی قشری از جامعه و فرهنگ آن ها است و بیش تر ِ پيام های آن، حکایت از داغی جانسوز و قديمی می کند و بیانگر احساسات درونی رانندگانی است که در ايران فعاليت مي کنند. گر چه "ماشين نوشته" ها در گذشته بيش تر باب بوده است، ولی هنوز بسياری از رانندگان کاميون، اتوبوس، وانت بار و تاکسی برای گفتن حرف های دل خود به اين روش وفادار هستند.

نوشته های آنان از لحاظ ادبی، جامعه شناختی و روان شناختی اهمیت دارد و اگرچه مردم ايران حتی عوام، با شعر و موسيقی ايران رابطه ای تنگاتنگ دارند، اما ادبيات رانندگان را مي توان از ادبیات ساير صنف ها جدا دانست و اين موضوع به خوبی از شعرها و نوشته های آنان بر روی ماشين های آنان دريافت شدنی است "تنهايی"، "هجران"، "دوری" و "مادر" بيش ترين مفاهيمی هستند که آنان به طور مستقيم يا غير مستقيم به آن ها اشاره کرده اند.

"ماشين نوشته" ها در اصل ادبياتی سيار هستند که در فرهنگ رانندگان ايرانی جايگاه خاصی دارد و برخی از آن ها بسيار ابتکاری است.

ماشين نوشته ها اغلب مذهبی هستند و جنبه نگرانی از بروز حادثه و خانه خراب شدن فرد را نشان ميدهد. زيرا يک تصادف يک خانواده يا چند خانواده را به خاک سياه مينشاند و اين حادثه ها هر روز رخ ميدهند.

لاستیک قلبمو با میخ نگات پنچر نکن

بوق نزن ژیان میخورمت

بر در دیوار قلبم نوشتم ورود ممنوع - عشق آمد و گفت من بی سوادم

پشت یه ژیان هم نوشته بود "جد زانتیا"

قربان وجودت که وجودم زوجودت بوجود آمده مادر

شتاب مکن، مقصد خاک است

رادیاتور عشق من ازبهر تو، آمد به جوش - گر نداری باورم بنگر به روی آمپرم

تو هم قشنگی

کاش جاده زندگی هم دنده عقب داشت

سر پایینی برنده سر بالایی شرمنده

داداش مرگ من یواش

کاش میشد سرنوشت را از سر نوشت

تند رفتن که نشد مردی شرط آن است که برگردی

یا اقدس یا هیچکس

زندگی نگه دار پیاده میشم

آیی بی وفا کجا میری اونطرفی که ورود ممنوعه

بیمه دعای مادر

“رفیق بی کلک مادر”

عاشق بی انتظار مادر

داداش جان به خاطر اشک مادر يواش!

- سلطان غم: مادر،

-به حرمت اشك مادر توبه كردم

بمیرد آن‌که غربت را بنا کرد مرا از تو، ترا از من جدا کرد.

- دریای غم اردک ندارد.

- دریای غم ساحل ندارد.

-غروب غمت را به هر بهایی خریدارم

-به مد پوشان بگوييد آخرين مد کفن است.

نمي‌دانم چرا خوبان در جوانی مي‌ميرند!

توكلت علي‌الله/

يا قمر بني‌هاشم

يا حسين

يامحمد/

ان الحسين مصباح‌الهدي و سفينه‌النجاه

ببوسم خاك پاك جمكران را

الحسود لايسود

يا ضامن آهو/ب

بيمه‌ي ابوالفضل

هذا من فضل ربی.

علی یارت،

- در چاله چوله‌های عشقت شاه فنرم شکست.

- گازش بده نازش نده.

-بوق نزن شاگردم خوابه

- حالا که خر تو خره ما هم پژو

- حالا که هر کی به هر کیه، ما هم ماکسیماایم!

"بو دنيا - يالان دنيا دو"

: "گشتم نبود؛ نگرد نيست؛ افسانه بود."

"دلم تنگ است و تنگی چاه تيزم / به جهدم ميروم پيش عزيزم / الهی نازنينم خواب باشد / گل پرپر به بالينش بريزم."

به روز تنگدستی آشنا بيگانه می گردد

به درويشي قناعت كن كه سلطاني خطر دارد

زندگي بدون عشق، مثل تنبان بدون كش است

درياي غم ساحل نداره .

به دريا رفته می داند مصيبت های دريا را

دو چيز در دنيا ندارد صدا / ننگ ثروتمند و مرگ فقير.

خواهی که جهان در کف تقدير تو باشد، خواهان کسی باش که خواهان تو باشد.

به گنده تر و خرتر از خودت احترام بگذار!

"عيب رندان مکن ای زاهد پاکيزه سرشت / سرنوشت دگران بر تو نخواهند نوشت."

مواظب باش ای دلاور نمالی به بنز خاور .

سلطان جاده، عروس کوير

بسيار سفر بايد،

برچشم بد لعنت،

يواش برو که دلم زير پای توست

ناز نگات / قشنگه!

سبب گر بسوزد / مسبب تو هستی،

همه از ما می ترسند / ما از نيسان

اغنيا بنز سوارند / من مسکين مزدا سوار، جان به قربان تو مزدا که بنز فقرايی

نزديک نشو ميترسم

از ما نخورده باشی.

ای جوان تا توانی زن مگير / طوق لعنتی است بر گردن مگير

I Love You MATIZ

يا رب عاشقان را غم مده،

روزگار غريبی است نازنين،

می رسد مردی که زنجير غلامان بشکند،

دو دو تا چهار تا، کی به کيه

صد سال در بيابان آواره شوی / به از آن است که در خانه محتاج نامردان شوی

مبر ز موی سفيدم گمان به عمر دراز / جوان به حادثه ای زود پير ميشود گاهی.

نميدانم چرا خوبان در جوانی ميميرند!

"موتوری بزن کنار که پيکان خوراک من است"

"دست بزن ولی خيانت مکن"

"تنهای شب"

منم يه روز بزرگ ميشم.

زندگی بر خلاف آرزوهايم گذشت

آهسته برانيد، به سلامت برسانيد / نی خود را به شفاخانه (بيمارستان) و زندان بکشانيد.

افسوس همه اش افسانه بود

من از عقرب نميترسم ولی از سوسک ميترسم/ من از دشمن نميترسم ولی از دوست ميترسم.

"همه دارند کار و ما هم داريم کار/ اين چه کاريست همه خوابند و ما بيدار

علی گفتيم و عشق آغاز شد ...

" قسمت نبود."

آنقدر در کشتی عشقت نشينم تا سحر/ يا به ساحل ميرسم يا غرق دريا می شوم.

تا تو نگاه می کنی، کار من آه کردن است / کلاغ در آرد چشم تو اين چه نگاه کردن است

من نمی گويم مرا ای چرخ سرگردان مکن / هرچه می خواهی بکن محتاج نامردان مکن

در اوج قدرت انسان باش.

از دست روزگار ناچارم

يا زهرا يا هيچکس

تو برو من ميام

شب و ظلمت و بيابان به کجا توان رسيدن / مگر آن که شمع رويت به رهم چراغ دارد

شد شد، نشد نشد

مدعی خواست از بيخ کند ريشه ما / غافل ازآن بود که خدا هست در انديشه ما.

احتياط کن / ازدواج نکن.

بوسه مگر چيست / فشار دولب / اين که گنه نيست / چه روز و چه شب.

من از روئيدن خار سر ديوار دانستم / که ناکس کس نمی گردد از اين بالا نشستن ها.

عاشق هميشه تنهاست

بميرد آنکه غربت را بنا کرد / مرا از تو، ترا از من جدا کرد.

شاخه را مرغ چه داند که روزی قفس خواهد شد.

در بيابان شب و روز رانندگی کار من است / غصه ندارم چون خداوند همراه منست

نازنين بگو نام خدا

عشق برای صحت مضر است! وزارت صحت.

بوق نزن راننده خوابه

برگ از درخت خسته می شه / پاييز بهانه است

در اين دنيا که مردانش عصا از کور می دزدند / من بيچاره دنبال مرد می گردم.

رو باک يک کاميون هم نوشته بود دمت گرم تو بخور پای من

دنبالم نيا آواره ميشی.

"حالا که هر کی به هر کيه ، ما هم ماکسيما ايم !

مدير عاشقان وزارت عشق

: ژيان ساندويچ من است.

در طواف شمع ميگشت پروانه ايی / سبقت بيجا مگير جانم مگر ديوانه ايی!

هر که عاشق شد جفا بسيار بايد کشد / بهر يک گل منت از صد خار بايد کشد

رفاقت قصه تلخی است که از يادش گريزانم.

روی قلبم نوشتم ورود ممنوع / عشق آمد گفتم بيسوادم

حالا که خر تو خره ما هم پژو.

"ميازار موری که دانه کش است"

"تو هم خوبی

جگر ها خون شود تا پسری مثل پدر گردد

يا سيد علاالدين حسين (امامزاده معروف شيراز)

يا شاه چراغ حسين (امامزاده معروف شيراز)

مدتی است روی شيشه پشت و جلوی بيشتر کاميون ها و اتوبوسها و بعضی ديگر از وسائط نقليه جمله ای دو کلمه ای مينويسند به اين عبارت : ( فقط خدا ) پشت اين جمله کوتاه بسيار معنی ها را ميتوان تعبير کرد از جمله اينکه ديگر از مدعيان خدا. ما را همان يک خدا که يکی هم بيشتر نيست بس است.

ره غريب / رهبان غريب / مقصد با من / من با مقصد غريب

zoornazanfarsineveshtam

منال ای مينی بوس زير پايم / که من با ناله هايت آشنايم.

پلنگ برو / علی يارت،

از حاثه ترسند همه کاخ نشينان / ما خانه بدوشان غم سيلاب نداريم

غم عشقت بيابان پرورم کرد.

از بس خوردم مرغ و پلو / آخر شدم

سر پايينی پرنده/ سر بالايی شرمنده.

پشت يه ژيان نوشته بودن: "خودتی" آخه هر کی ژيان ميبينه اون رو مسخره ميکنه.

واسه همه لاتی واسه ما شکلاتی!

پشت کاميون حمل جوجه نوشته بود: بوق نزن جوجه ها خوابند!

روی يک کاميون حمل مرغ نوشته بود: ای به فدای تو همه مرغای من!

"غروب غمت را به هر بهايی خريدارم"

"اسيرتم ولی آزاد"

ياد آن روز که در صفحه شطرنج دلت... شاه عشق بودم و با کيش رخت مات شدم.

"قربون کله قوچ مشکی ام"

فلفل نبين چه ريزه

بابا برگرد

بخاطر دلم ولم.

"منمشتعلعشقعليم چکنم؟" ( = من مشتعل عشق علی ام چه کنم؟)،

"بخور شکمو"

"در اين درگه که گه گه گه شود ناگه / نشو غره به امروزت که از فردا نه ای آگه."

بزن بر سينه ام خنجر / ولی هزگر نمير مادر،

http://www.andarnews.blogfa.com/post/259

http://andarnews.blogfa.com/post/915

ادبیات کامیونی سری اول

مطالب مشابه :

لذت گردشگری در طبیعت بکر و دست نخورده روستای آستمال

ادبیات کامیونی سری اول

راه ارتباطی چندین روستای ورزقان همچنان مسدود است

تک چرخ زدن با تراکتور

آغاز ارائه وام 15 میلیونی مسکن روستایی

اسامی تمامی نامزدهای چهارمین دوره انتخابات شورای تبریز

استخدام بانک پاسارگاد در سال ۹۳

خنده‌دارترین دزدی‌های سال ۹۱ در ایران

طرح جدید دولت: بنزین 2500 و یارانه 120 هزار تومان!