صنایع ذوب آهن
تاریخچه
انسان اولیه معلوم نیست چگونه و از کجا سنگ آهن را کشف ، ذوب و فلز آهن را بدست آورده است. اما از شواهد امر پیداست که از 2400 سال پیش و شاید هم بیشتر ، انسانهای اولیه آهن را شناخته اند. بنظر میرسد ابتدا شهابهای ثابت آسمانی که حاوی آهن و نیکل است، مورد استفاده انسانهای اولیه قرار گرفته باشد و اطلاق سنگ و فلز آسمانی به آهن توسط انسانهای اولیه موید همین امر است. بعدها سنگ آهن شناخته شد.دید کلی
آهن عنصری است با حرف اتمی Fe ، وزن اتمی 56 ، چهارمین عنصر موجود در پوسته زمین از نظر فراوانی و میزان آن در پوسته زمین در حدود 5 درصد میباشد و سنگهائیکه بیشتر از 20 درصد آهن داشته باشند سنگ معدنی آهن اصطلاح میشوند.استخراج فلز آهن از سنگ آهن با یک عمل شیمیایی انجام میگیرد، باین معنی که سنگهای اکسیدی آهن بوسیله کربن ، احیا و عنصر آهن آزاد میشود. قرن ها زغال چوب بعنوان احیا کننده بکار میرفته، ولی از سال 1907، که نقطه عطفی در کار ذوب آهن پدید آمده، کک جای آنرا گرفت که بعنوان مهمترین سوخت کوره بلند نیز بکار میرود.
برای تحصیل یک تن آهن خام ، حدود 3- 5/1 تن سنگ آهن ، 1000-900 کیلوگرم کک و 6-5 تن هوا لازم است و سنگ آهک نیز بعنوان ماده گداز آور در کوره بلند بکار میرود. در ابتدا ذوب آهن در کورههای ابتدائی که از سنگ یا آجر ساخته میشد و از هوای دم برای جریان هوا استفاده میشد، انجام میگرفت و ارتفاع کوره نیز ، حداکثر به 10 متر میرسید.
ولی امروزه با اختراع ماشین و وارد کردن هوای تحت فشار به کوره ، ارتفاع و قطر کوره افزایش یافته و کوره های بلند جدید از ورقه های آهنی که روی ستونهایی استوار گردیده و ارتفاع بدنه کوره به حدود 30 متر میرسد، ساخته شده است. بدین ترتیب ، پیشرفت صنعت و احتیاج روز افزون بشر به نوع بهتر آهن ، کورههای بلند جدید را بوجود آورده است.
سنگهای معدنی آهن
سنگهای معدنی آهن ، که میتوان از آنها با صرفه اقتصادی استخراج کرد، باید بیش از 20 درصد آهن داشته باشد. با ارزش ترین سنگهای معدنی ، سنگ آهن مغناطیسی یا مگنتیت (Fe3O4) و هماتیت (Fe2O3) میباشند که مقدار آهن در آنها تا 70% میباشد و بقیه عبارتند از: لیمونیت (Fe2O3,3H2O) و اسپانیک (FeCO3) ، پیریت (Fe2S) ، ایلمینت (FeTiO3) و غیره. مقادیر عمدهای از سنگهای معدنی بهمان شکلی که از معدن استخراج شدهاند، در کوره ها بکار برده میشوند، ولی بسیاری از سنگهای معدنی را ، برای اینکه آسانتر در کورهها ذوب شوند، قبلا آرایش کرده و آماده میسازند.مراحل مختلف آرایش سنگهای معدنی عبارتند از: خرد کردن سنگهای معدنی ، دانهبندی سنگهای معدنی ، پر عیار کردن سنگهای معدنی ، گرفتن آب مواد معدنی ، تکلیس ، اگلومراسیون ، مخلوط کردن مواد معدنی.
سوخت کوره
سوختها ، در کوره بلند ، دو عمل را انجام میدهند: عمل ایجاد گرما و عمل احیا کنندگی و به دو دسته عمده طبیعی و مصنوعی تقسیم میشوند. بعضی از سوختهای طبیعی از قبیل زغال سنگ آنتراسیت و زغال سنگ قیری و لینیت ، بیشتر جنبه تاریخی دارند تا جنبه اقتصادی و از سوخت های مصنوعی که زغال چوب و کک میباشند، کک اهمیت زیادی داشته و در اکثر کارخانه ها بکار میرود.مزایای کک عبارت از تخلخل ، سختی ، فراوانی ، قابلیت احتراق بیشتر و ارزانی آن میباشد. برای تهیه کک باید چند نوع زغال سنگ را که مواد فرار موجود در آنها متفاوت میباشد، با یکدیگر مخلوط و در کورههای مخصوص به کک تبدیل نمود. این عمل را کربنیزاسیون مینامند. ترکیب شیمیایی کک عبارت است از 94-85 درصد کربن و بقیه شامل مواد فرار ، خاکستر ، گوگرد و رطوبت میباشد.
هوای لازم برای احتراق و ایجاد حرارت
همانطور که قبلا گفته شد، برای تحصیل یک تن آهن خام ، حدود 6-5 تن هوا لازم است که این هوا از مخلوط دو گاز اکسیژن و ازت به نسبت 1و 4 تشکیل شده است. در کورههای بلند جدید ، هوا بوسیله کمپرسورهای توربینی به داخل کوره دمیده میشوند. این توربینها با بخار یا برق کار کرده و فشار دم بیشتر و یکنواختی تولید میکنند. همچنین جهت تهیه هوای دم بعضی از کوره های بلند ، کمپرسورهای گازی نیز بکار برده میشود.در این ماشین ها ، گاز کورههای بلند همراه با هوا وارد ماشین شده و پس از متراکم شدن توسط جرقه الکتریکی آتش زده میشود و فشار حاصله باعث حرکت موتور کمپرسور میگردد.
مواد گداز آور
بعد از سنگ آهن و سوخت ، مواد گداز آور مهمترین ماده تشکیل دهنده بار کوره بلند میباشد. این مواد دو کار انجام میدهند:- ذوب کردن ناخالصیهای موجود در سنگ آهن که نقطه ذوب آنها بالاتر از درجه حرارت معمولی کوره است.
- بعضی از عناصر که همزمان با سنگ آهن احیا میشود یا در آهن حل و یا با آن ترکیب شده و جدا کردن آن ممکن نمیگردد، مواد گداز آور با این ناخالصیها ، قبل از ترکیب با آهن ، ترکیب میگردند. نوع مواد گداز آور بستگی به ترکیب مواد متشکله بار کوره دارد.
- در صورتیکه سنگ آهن ، آهکی (قلیایی) باشد، ماده گداز آور باید اسیدی (مثل SiO2 سیلیس) باشد.
- در صورتیکه سنگ آهن ، سیلیسی (اسیدی) باشد، ماده گداز آور باید قلیایی (مثل سنگ آهک ، دولومیت و سنگهای فسفاته) باشد.
- در مواردیکه بخواهند سرباره خیلی سیال باشد، از مواد گدازآور خنثی از جمله فلوراسپار که دارای نقطه ذوب پایینی میباشند، استفاده میشود.
سرباره کوره بلند
سرباره ، عبارتست از ماده مذابی که بر اثر فعل و انفعال بین مواد گداز ، سنگ آهن ، سوخت و ناخالصیهای اکسید موجود در فلز بوجود میآید و در اثر این فعل انفعالات ، ناخالصیهایی که نباید در چدن وجود داشته باشد، از آهن خام جدا میشود.مواد متشکله اصلی سرباره عبارت است از: MgO , Al2O3 , SiO2 , CaO که جمعا 90 درصد سرباره را تشکیل میدهند. 10 درصد بقیه عبارتند از: CaS , MnS, MnO , FeO و غیره.
موارد کاربرد سرباره
سرباره برحسب ترکیب شیمیایی ، خواص فیزیکی و نحوه سرد کردن آن ، موارد کاربرد مختلفی پیدا میکند. سرباره را به سه شکل سرد میکنند و بر حسب نحوه سرد کردن به سه شکل در میآید:- سرباره سرد شده با هوا ، خرد و غربال شده و جهت مصارف زیر بکار میرود: بلوکهای ستونی توخالی ، زیرسازی جاده ، ماسه شیشهای جهت ساختن سرامیک ، زهکشی فاضلاب ، آسفالت بیندر و غیره.
- سرباره دانه دانه شده با آب ، جهت موارد زیر بکار برده میشود: سیمان ، عایقکاری ، زیرسازی جاده ، مصالح بتون ، بلوکهای ساختمانی خاکریزی راه آهن و سایر خاکریزیها و غیره.
- سرباره سبک ، موارد کاربرد آن به قرار زیر است: مصالح ساختمانی بتونی ، مصالح ضد حریق ، فرش کف ها ، محصولات ساختمانی بصورت قطعات پیشساخته بتونی از جمله تیورستون و غیره ، آجر ، کاشیهای عایق صدا ، دیوارهای تیغه ای.
فعل و انفعالات شیمیایی کوره بلند
در کوره بلند ، عمل احیا ، بین دو ستون که در دو جهت مخالف یکدیگر در حرکتاند، صورت میگیرد. ستون گازهای متصاعده و ستون بار کوره. بتدریج که مواد اولیه از بالای کوره بارگیری پایین میآید گرم و احیا میشود، بطوریکه ، موقعیکه به منطقه شکم کوره میرسد، سنگهای آهن احیا شده و یک قسمت از سرباره تشکیل شده، به حالت مذاب در میآید.احیا سنگ آهن توسط اکسیدکربن ، در دمای 200 درجه سانتیگراد شروع و با افزایش درجه حرارت ، عمل احیا تسریع میگردد. مراحل احیا شدن Fe2O3 بترتیب زیر است:
Fe2O3→Fe3O4→FeO→Fe
و فعل و انفعالات مربوط بقرار زیر است:
3Fe2O3+CO↔2Fe3O4+CO2
Fe3O4+CO↔3FeO+CO2
Fe+CO↔Fe+CO2
هوا جهت احتراق کک از لولههای دم که در بالای بوته قرار دارد، وارد کوره میگردد. بمجرد تماس کک و هوا ، احتراق صورت گرفته و اکسیدکربن بدست میآید:
گرما+ C+O2→CO2+C→2CO
هیدروژن ، از تجزیه بخار آب موجود در هوای دم بر اثر کک طبق فرمول زیر حاصل میشود:
C+H2O→CO+H2
ازت موجود در گاز کوره ، عملا غیر فعال بوده و فقط به مقدار کمی با کربن داغ ترکیب و تولید گاز سیانوژن میکند:
C+N→CN
گاز ازت با هیدروژن نیز ترکیب شده تولید آمونیاک میکند:
2N+3H2→2NH3
مواد مذاب حاصل شامل آهن خام و سرباره میباشند که به سمت بوته کوره که قسمت تحتانی استوانه است جاری میشوند و بعلت وزن مخصوص متفاوت آهن و سرباره این دو از یکدیگر جدا میشوند و آهن توسط شیر تخلیه تحتانی و سرباره توسط شیر تخلیه فوقانی از انتهای کوره بلند تخلیه میشوند.
مقداری از گوگرد ، فسفر ، منگنز و سیلیس موجود در سنگ معدنی که بصورت اکسید و ناخالصی بودهاند، به همراه آهن از کوره خارج میشوند. بدین ترتیب ، فرایند تولید آهن خام و فلز کوره بلند از "ذوب آهن" اصطلاح میکنیم که 90 درصد آهن خام تولید شده، شامل آهن (Fe) و بقیه عناصری از قبیل C , P , Mn, Si میباشد.
فراورده های تولید شده از آهن خام
چدن
هرگاه آهن خام را گداخته و در قالب هائی از ماسه یا فلز ریخته و سرد کنیم، چدن بدست میآید. در تبدیل آهن خام به چدن ، تصفیه دقیق و مخصوصی صورت نمی گیرد.چدن چکش خوار
در صورتیکه روی چدن عملیاتی از قبیل اضافه کردن منیزیم و سیلیکات آهن ، بلوری شدن کربن و تبدیل به گرههای گرافیت انجام گیرد، چدن چکش خوار بدست میآید که نسبت به چدن نرمتر بوده و مقاومت کششی بالا و مورد استفاده بیشتری داردآهن کار شده
هرگاه آهن خام را ذوب کرده و بگذاریم بصورت اسفنجی شکل در آید، ضمن آنکه ناخالصیهای آنرا از قبیل سیلیسیم ، منگنز و کربن بشکلی تصفیه میکنیم، آهن کار شده بدست میآید.چدن سفید
کربن این چدن ، بصورت بلور سمانتیت (کربید آهن Fe3C) میباشد که از سرد شدن مذاب حاصل میشود. این ماده را میتوان نرم کرد تا درجه شکنندگی آن کاهش یابد.فولاد
آلیاژی است از آهن (چدن سفید) و کربن و سایر عناصر که از تصفیه دقیق آهن خام ضمن اختلاط با آهن قراضه بدست میآید.آهن قراضه
به قراضه های فولاد ، آهن قراضه اطلاق میشود.
استخراج آهننگاه اجمالی
امروزه یکی از اساسیترین پایههای اقتصادی و اجتماعی کشورهای جهان را صنایع آهن و فولاد تشکیل میدهد و این ، به سبب نیاز مبرمی است که انسان جهت پیشبرد مقاصد خود در زندگی دارد. با نگاه اجمالی به کارآیی این عنصر حیاتی ، میتوان به نقش سازنده آن پیبرد؛ زیرا علاوه بر کاربرد آن در امر ساختمان سازی ، پل سازی و غیره یکی از کالاهای اساسی در صنایع اتومبیل سازی ، کشتی سازی و لوکوموتیو سازی است و بهصورت آلیاژهای مختلف ، اساس تکنولوژی ماشینآلات را تشکیل میدهد.
تاریخچه
با توجه به کشف یک تبر آهنی متعلق به 3000 سال پیش از میلاد در داخل یکی از قبرهای سومریان واقع در شهر اور که در جنوب بینالنهرین قرار داشت، نشان میدهد که استفاده از آهن توسط انسان از حدود 3000 سال پیش از میلاد مسیح آغاز و عمدتاً در کشورهای مصر ، آشور ، چین و هندوستان رواج داشت. در آغاز انسان از آهن طبیعی که بهصورت سنگ معدن آهن با درجات خلوص متفاوت بدست میآمد، استفاده میکرد.
با این حال ، نظر دیگری وجود دارد که انسانهای آن روزگاران از شهاب سنگها بهعنوان آهن خالصتر استفاده میکردند. استفاده از آهن خالص درحدود 1300 سال پیش از میلاد امکانپذیر شد که به ظن قوی بطور تصادفی بر اثر گرما دادن شدید صخرههای کانی ، آهن خالص توسط ذغال صورت گرفت با حرارت دادن گل اخری و ذغال نیز آهن استخراج میکردند.
سیر تحولی و رشد
روند استخراج آهن از ترکیبهای طبیعی آهن به مرور زمان ، راه تکامل میپیمود تا اینکه نخستین کوره استخراج آهن به سبک امروزی که به کوره کانالانی معروف بود، نوآوری شد. این کوره دارای آتشدانی به ابعاد 75×60×60 سانتیمتر بود. سیر تکاملی این روند به آنجایی رسید که امروزه ، کارخانههای عظیم استخراج و ذوب آهن و فولاد با ظرفیت چندین میلیون تن به وجود آمده است.
سنگ معدنهای آهن
سنگ معدنهایی که آهن از آن استخراج میشود، بیشتر بهصورت اکسیدهای آهن ، مانند مگنتیت یا هماتیت است که با 2 تا 20 درصد ناخالصی (نظیر سیلیکاتها و آلومیناتها) همراه است. این ناخالصیها در کوره از آهن جدا شده بهصورت تفاله خارج میشوند. سنگ معدن تصفیه شده و تغلیظ شده بهصورت پودر یا دانههای ریز در کوره وارد میشود. مناسبترین اندازه ذرات آن بین 6 تا 25 میلیمتر است. یادآوری میشود که امروزه از سولفید طبیعی آهن (پیریت) در استخراج آهن استفاده نمیشود، بلکه مصرف عمده آن در اسید سولفوریک سازی است.
فرآیندهای اولیه استخراج آهن
استخراج آهن از سنگ معدنهای آن طی فرایندهای فیزیکی و مکانیکی و شیمیایی تحت شرایط ویژه ای صورت میگیرد.
در مرحله آغازی ، سنگ معدن باید طی چندین مرحله از عملیات از جمله : خرد کردن ، آسیاب کردن ، سرند کردن ، شستشو ، استفاده از جدا کننده مغناطیسی و یا به روش فلوتاسیون تغلیظ شود. محلول غلیظ شده معمولاً دارای 60 تا 65 درصد آهن ، 8 تا 12 درصد سیلیس میباشد. پس از تلغیظ سنگ معدن آن را باید به اندازههایی به ابعاد 6 تا 25 میلیمتر که مناسب برای تغذیه کورههای وزشی است، تبدیل کرد که این عمل را اصطلاحاً آگلومریزه شدن مینامند.
استخراج آهن از سنگ معدنهای آن عمدتاً با استفاده از کورههای وزشی صورت میگیرد که در حقیقت یک رآکتور بزرگ شیمیایی است که در آن مخلوطی از سنگ آهک ، سنگ معدن آهن و زغال کک گرما داده میشود.
مواد اولیه مورد نیاز استخراج آهن
سنگ معدن آهن
در مجاورت ذغال بر اثر گرما در کوره احیا میشود و سپس بر اثر جریانی از گازهای احیا کننده داغ که از سوختن کک در هوای گرم پایین کوره تولید میشود و در جهت عکس مسیر آهن حرکت میکند، ذوب میشود. آهن مذاب و تفاله حاصل از سنگ معدن به ازای هر دو تا چهار ساعت از آتشدان کوره تخلیه میشود. اگر مواد اولیه بطور پیوسته از بالای کوره وارد شود، در این صورت ، کوره میتواند بطور پیوسته کار کند. محصول کوره وزشی همان چدن است که برای تبدیل آن به دیگر مشتقات آهن ، بویژه فولاد ، باید در آن تغییراتی داد.
زغال کک
مشخصات ساختاری آن عبارت است از : کربن ثابت 85 تا 90 درصد ، خاکستر 5 تا 13 درصد ، رطوبت تا 8 درصد ، مواد فرّار 1.6 تا 11 درصد ، و گوگرد 0.5 تا 1.2 درصد. نقش کک در فرآیند کورههای وزشی تولید گازهای احیا کننده است و در اثر سوختن در پایین کوره انجام میپذیرد و مقاومت مکانیکی آن نیز در عمل مهم است. اندازه کک مورد مصرف ، باید بین 1.5 تا 75 میلیمتر باشد.
سنگ آهک
به منظور کمک کردن ذوب و پایین آوردن دمای ذوب ناخالصیها به سنگ معدن افزوده میشود. نسبت تشکیل دهندههای بازی در مخلوط یعنی (CaO) و (MgO) به تشکیل دهندههای اسیدی یعنی (SiO2) باید در حد ثابتی حفظ شود تا تفالههای کف مانند و سبک (سیلیکاتهای کاسیم و منیزیم ) بطور کامل تشکیل شود و سایر ناخالصیهای همراه با خود را از آهن جدا کند. برای این منظور ، سنگ آهک و دولومیت بکار گرفته میشود.
گاهی برای کنترل ترکیب تفالههای جاری ، مقداری سیلیکات نیز بدان اضافه میشود. مناسبترین اندازه این دسته از مواد برای کورههای وزشی بین 70 تا 75 میلیمتر است.
واکنشهای کوره استخراج آهن
پس از اینکه کک در قسمت پایین کوره بارگیری شده ، آن را تا حدود گرم میکنند تا بر اثر وزش هوای گرم شروع به سوختن کرده ، دما را در دهانه قسمت سوخت کوره تا افزایش دهد. دیاکسید کربن حاصل در این دما ناپایدار بوده ، بوسیله کک موجود در محیط به منوکسید کربن تبدیل میشود. بخار آب همراه با هوای داغ در واکنش با کک نیز خود تولید منوکسید کربن میکند.
واکنشهای انجام شده در دهانه سوخت که در حد بین مخزن سوخت و سنگ معدن آهن قرار دارد، در قسمت بالاتر کوره که دما زیر است، اکسیدهای آهن بوسیله منوکسید کربن و هیدروژن حاصل احیا میشوند. در قسمت بالاتر کوره وقتی که دما به تا رسید، سنگ آهک نیز تجزیه میشود. در قسمت پایین کوره دربالاتر از اکسیدهای آهن بوسیله کربن احیا شده ، دیاکسید کربن حاصل بطور همزمان با کک واکنش داده و به منوکسید کربن تبدیل میشود.
این احیا به احیای مستقیم معروف است که نیازی به انرژی زیاد دارد. بیشتر گوگرد که همراه کک وارد کوره میشود، در داخل آن به تبدیل میشود. حاصل با ترکیب شده آنها را به تبدیل می کند. حاصل ضمن واکنش ، آهن آزاد میکند. میزان و چگونگی حذف گوگرد به دمای تفاله و نسبت بستگی دارد.
احیای مستقیم
احیایی است که در آن ، سنگ معدن آهن ، بوسیله عوامل احیا کننده جامد یا گازی احیا میشود. با توجه به مقدار کربن موجود در آهن ، این عنصر بهصورت دو نوع محصول آهن یعنی چدن و فولاد عرضه میشود.
جدول نام و فرمول شیمیایی سنگ معدن های مهم آهن
کوره بلند آهن
مراحل تولید آهن در کوره
از بالای کوره بلند ، کانه یا کانی آهن ، کک و سنگ آهک را که "گداز آور" یا "بار کوره" نیز مینامند، وارد میکنند و از پایین کوره نیز جریان شدیدی از هوای گرم میدهند. این هوای گرم گاهی با اکسیژن تقویت میشود. هوای ورودی با کک یا همان کربن ، ترکیب شده ، به کربن منوکسید کاهیده میشود و مقدار قابل ملاحظهای گرما آزاد میکند. در این مرحله دمای کوره بالاترین مقدار یعنی حدود 1500ċ را دارد.
بار کوره که در حال نزول است به تدریج گرم میشود. نخست رطوبت آن گرفته و سپس کانی آهن بطور جزئی توسط کربن منوکسید کاهیده میشود. در قسمت داغتر کوره ، کاهش کانی آهن به آهن فلزی ، تکمیل میشود و سنگ آهک نیز CO2 از دست میدهد و با ناخالصیهای موجود در کانی آهن (که بطور عمده سیلیسیم دیاکسید است) ترکیب شده ، سرباره مذاب تولید میشود. آهن مذاب و سرباره مذاب با یکدیگر مخلوط نمیشوند و در ته کوره دو لایه جداگانه تشکیل میشوند.
واکنشهای این مراحل عبارتند از:
در ناحیه پایینتری از کوره که داغتر است به کاهیده می شود:
در داغترین ناحیه کاهش به آهن فلزی صورت می گیرد:
نقش سرباره
لازم به ذکر است که سرباره مذاب عمدتا کلسیم سیلیکات است و بوسیله اثر نمایی گدازآور بر روی هرزه سنگ تولید میشود. این سرباره بر روی آهن مذاب شناور است و به این ترتیب فلز را از اکسید شدن بوسیله هوای ورودی حفظ میکند.
نقش مقدار زیاد کک در کوره
واکنشهای کاهش اکسیدهای آهن برگشت پذیرند و کاهش کامل فقط وقتی صورت میگیرد که دیاکسید کربن حاصل را از بین ببریم. این کار توسط کاهش آن با مقدار زیاد کک صورت میگیرد.
گاز خروجی از بالای کوره
گازی که از بالای کوره خارج میشود، بطور عمده از منواکسید کربن و نیتروژن موجود در هوای دمیده شده ، تشکیل میشود. این مخلوط گازی داغ را با هوا ترکیب میکنند تا منواکسید کربن آن بسوزد و محصولات این احتراق را که گرمای بیشتری دارد از درون دستگاه تبادل گرما عبور میدهند و به کمک آن هوای ورودی را گرم میکنند.
جایگزین هوا در بعضی از کورهها
در بعضی کورهها به جای هوا از اکسیژن نسبتا خالص استفاده میکنند. در این مورد ، ابعاد کوره کوچکتر و دمای آن قدری زیادتر است و مونواکسید کربن حاصل نسبت به مخلوط نیتروژن و مونواکسید کربن ، سوخت بهتری است.
کلمات کلیدی
- آهن
- استخراج آهن
- چدن
- سنگهای معدنی و استخراج آنها
- عناصر واسطه
- فلز
- فلزات
- فولاد
- کوره بلند آهن
مطالب مشابه :
صنایع ذوب آهن
صنایع ذوب آهن رشته صنایع شیمیایی در زیرا علاوه بر کاربرد آن در امر ساختمان
صنایع ذوب آهن
صنایع ذوب آهن در ابتدا ذوب آهن در کورههای ابتدائی که از سنگ یا آجر موارد کاربرد
کاربرد گچ در صنایع کاغذ
کاربرد گچ در صنایع در کاغذ های بدون پوشش،
صنایع ذوب آهن
صنایع ذوب آهن . در ابتدا ذوب آهن در کورههای ابتدائی که از سنگ یا آجر موارد کاربرد
کاربرد فناوری نانو در صنایع هوا فضا و نظامی
نانو تکنولوژی و کاربرد آن در علوم و صنایع اكسيد آهن معمولي عمل مي
برچسب :
کاربرد اهن در صنایع