ناسازگاری در کودکان

امیداست باخواندن این مطالب مخاطبان گرامی علی الخصوص والدین بتواننداستفاده کافی ولازم راببرند.

همان طوری که میدانیم «ناسازگاری» پدیده ای است اجتماعی ،وازاین رومیتوان گفت که بررسی «ناسازگاری» ودرسطح وسیعترانحراف یا «کج رفتاری» به همان اندازه که موضوعی حقوقی است باعلوم اجتماعی نیزدرارتباط است ووجودرشته ای به نام «جامعه شناسی جنائی» که شاخه ای از دانش جرم شناسی است نیز موید این ادعا است.

ناسازگاری چیست؟

ناسازگاری امری شایع در بین خردسالان است.براساس معیارهائی که دردست است ازهر صد کودک موجوددرهر جامعه حدود7-8نفرآن بنحوی دچار نوعی ناسازگاری هستندوالبته این رقم درجوامع مختلف براساس نوع تربیتی که فرزندان ازوالدین ومربیان خود اخذ می کنندوهم بر اساس شرایط جامعه متفاوت می شود.

طرز تلقی از ناسازگاری ،نوع برداشت ها ازاین کلمه ونیزنوع موضع گیری های والدین ومربیان نیز دراین امرمتفاوت است ولی درکل قضیه این نکته امری مسلم است که اولیای امورازوجود چنین حالتی درفرزندان خود احساس نگرانی کرده وسعی دارند آن رابنحوی تحت کنترل درآورند.

روانشناسان پس از بررسی هائی که درزمینه شخصیت افرادبعمل می آورندآن ها رادریکی ازدو دسته زیرقرار می دهند:

1ـ گروه عادی ، طبیعی ، بهنجار ، سازگار که ازچنان تعادلی عقلی،روانی،عاطفی وازسلامت جسمانی برخوردارهستند.

2ـ گروه غیرعادی،غیرطبیعی،نابهنجار،ناسازگارکه ازچنان تعادلی برخوردارنیستندورفتارشان غیرطبیعی است.اینان همان کسانی هستند که برای والدین ومربیان مساله می آفرینندودشواری هائی برای زندگی پدیدمی آورند.

ناسازگارکیست؟

در مورد این سوال که ناسا زگا ر کیست نظرات متفاوتی عرضه شده است ولی از جمع نظرات میتوان به این نتیجه رسید: ناسازگارکسی است که رفتارهای گوناگون ،غیرعادی وطبیعی،دشوار ومزاحم دارد. فردی است انعطاف ناپذیر، درشرایط گوناگون نمی تواند خودرابا اعضای جامعه و خانواده اش هماهنگ سازد.

رفتاراو به گونه ای است که آشکاراازقبول مقررات اجتماعی سربازمی زند.توقعات ومعتقداتی داردکه موافق باارزشهای موردقبول نیست.عمل درست وواقع بینانه ندارد،درصددارزیابی رفتار خود نیست که بداندآیا درست است یانادرست.درمواردی بادیگران دعوامی کندآن چنان که همه از اوگله مندهستند .وزمانی ازجمع می گریزدودرگوشه ای منزوی می شود.حال اوعادی نیست ودر کل روحیه خوبی ندارد.

روحیه ها ،حالات ویژگی

افرادناسازگار روحیه وحالاتی دارند که آگاهی از آنها میتواند برای والدین ومربیان آموزنده وجهت دهنده باشد.برخی ازحالات وروحیه آنها بدین شرح اند:

ـ قرار وآرام ندارندونمی تواننددرجائی ساکت وآرام بنشینند.

ـ به خودمغروروبسیاردوستدارخویشندوخودپسندی وخودمداری بسیاری دارند.

ـ ازپخته گی لازم برخودارنیستندونمی توانندواقع بینانه عمل کنند.

ـ برخی ازآنان کمترخودرادرمیان جمع نشان می دهندوحضورشان اندک است.

ـ ازمدرسه وکارهای درسی گریزانندوعلاقه ای به درس وتحصیل نشان نمی دهند.

ـ انتظارات وتوقعاتشان معقول وریشه دارنیست.

ـ قادرنیستندبه وضعی معقول توقعات دیگران رابرآورده سازنند.

ـ اغلب آنها چهره های اخمووناراحت دارندآن چنان که به زحمت می توانندباشادی وطراوت بخندند.

ـ قادرنیستندانگیزه هاواهداف خودراتغییردهندوبدین نظربه همانگونه که می خواهندعمل میکنند.

ـ نمیتوانندبرخوردی صادقانه بامسائل وامورداشته باشندودرمواردی بسیاربه حیله وفریب متوسل میشوند.

ـ وبالاخره رفتارشان بگونه ای است که تماس وبرخوردبا آنها دشوارونسبتا"غیرقابل تحمل است.

ناسازگاری علل وانگیزه های زیادی می تواند داشته باشدکه مهمترین آنها عبارتند از:علل ارثی، علل زیستی،علل عاطفی وعلل اجتماعی. عوامل دامن زننده به ناسازگاری نیز می تواند ناشی از خانواده ،مدرسه و اجتماع باشد.

ضرورت و امکان اصلاح

به دلایل متعددی که درباره ی وضع حال و روحیه چنین کودکانی گفته ایم و بخاطر زیان های متعددی که از این طریق ممکن است متوجه خود فرد و دیگران شود ضروری است برای اصلاح چنین رفتار و یا درمان آن اقدام گردد.

ضرورت دیگری هم در این رابطه وجود دارد و آن اینکه ناسازگاری های دوران کودکی در صورت عدم درمان ممکن است به دوران بزرگسالی کشانده شود و حتی زمینه را برای مشکلات روانی خاصی فراهم کند که این خود ضایعه ای دیگر است .و ضرورت مهم آن این است که فرد برای زندگی اجتماعی ناگزیر به اتخاذ رسم و رسوم رستی است . ناگزیر به سازگاری و تطابق اندیشیده با جمع است .بدون اقدام اصلاحی در این زمینه نمی توان انتظاری داشت.

اما امکان اصلاح در آنان وجود دارد بدان خاطر که ناسازگاری نوعی بیماری ویا اختلال در فکر و روان است .با تشخیص درست و به موقع چه بسیارند ناسازگاری هائی که قابل درمانند و چه بسیار موانعی که در سر راه رشد انسان وجود دارد و از میان رفتنی است .

شیوه های اصلاح:

اما در طریق اصلاح و درمان ناسازگاری های کودکان شیوه ها و مراقبت هائی مطرح است که ما ذیلا"به مواردی از آنها اشاره می کنیم و البته ضروری است ببینیم با چه روشی بهتر می توانیم به هدف و مقصد خود برسیم و در هر مورد با چه شیوه ای به پیش رویم تا موجبات سکون و آرامش بیشتر فراهم گردد.

1-آموزش ها: درایجاد سازگاری درکودک برای ما مهم است که شیوه و روش سازگار شدن و کیفیت زندگی مطلوب را به کودک بیاموزیم و به او یاد دهیم چه چیزی بد است. او باید مورد هدایت و راهنمائی قرار گیرد و بداند رفتار خود را چگونه نشان دهد .در هر وقت و فرصتی چگونه کار کند و به چه صورت از هدف و رغبت خود دور نماند.

تذکرات والدین ومربیان در این زمینه تا حدودی می تواند کار ساز باشد. باید هر چند گاه یکبار او را موعظه کرد،پند داد و نصیحتش کرد و از او خواست خود را به گونه ای با وضع موجود تطابق دهد .عدم موضع گیری و آموزش سبب می شود که کودک عمل خود را درست مطلوب بداند و به همان صورت وضع رفتار خود را ادامه دهد.

2-تفاهم و احترام: این هم اصلی مهم و سازنده است که اساس روابط و امر ونهی خود را با کودک بر مبنای تفاهم و احترام قرار دهیم .آغوش خود را برای محبت به او بگشائیم و سعی کنیم به او بفهمانیم که دوستدار و خیر خواه اوئیم.

کودک باید دریابد که ما او را دوست داریم ،به محبت و احترام ما باید مطمین شود و بداند که در صورت امکان خواهیم کوشید نیازهای او را به سادگی برآورده سازیم.

3-وادار به اندیشیدن:گاهگاهی لازم است فرصتی برای کودک در نظر گیریم و امکاناتی فراهم آوریم که در سایه آن درست بیندیشد ،در باره خود و رفتار خود مطالعه و تعمق کند ،دریابد آنچه را که انجام می دهد درست است یا نادرست؟

ناسازگاری در کودکان

مطالب مشابه :

ناسازگاری در کودکان

ناسازگاری در کودکان

كودكان ناسازگار

نشانه ها و درمان کودکان ناسازگار

راههای برخورد با کودکان ناسازگار

ناسازگاری چیست:

ناسازگار کیست

آسیب شناسی طلاق خاموش /علل طلاق روانی (مقاله روزخانواده )