سفرهای پرماجرا

قسمت اول - بوشهر

دوشنبه ۸۹.۹.۲۲

ساعت ۶ بعدازظهر با یک عدد پراید با ۴ سرنشین به نامهای موریس،محمد،مهدی و خودم ( آرزو) به سمت اصفهان حرکت کردیم. ساعت ۱۱ شب رسیدیم اصفهان. شب سی و سه پل واقعا دیدنیه. موریس زنگ زد به یکی از دوستاش که ساکن اصفهان بود. ادیب اومد سی و سه پل مارو دید ما نرفتیم ها ٬ اون اومد.خوب به این قضیه دقت کنید.

شام رو خوردیم و رفتیم به سمت شهرضا و سمیرم و یاسوج. ما خوابیدیم و راننده شب٬داداش موریس ام٬ از شهرضا تا یاسوج رفت . جاده یخ زده بود و با اینکه خواب بودم ولی صدای شنی رو که کف جاده ریخته بودن میشنیدم.

سه شنبه ۸۹.۹.۲۳

۴ صبح رسیدیم یاسوج. از اونجا هم رفتیم به سمت جاده کاکان.تقریبا ۶۰ کیلومتر که رفتیم رسیدیم به آبشار مارگون. حالا ساعت ۵ شده بود و هنوز هوا تاریک بود مجبور بودیم ۴۰ دقیقه ای بخوابیم تا آفتاب طلوع کنه. هوا خیلی سرد بود. آفتاب هم که دراومد تاثیری نداشت٬باز هم هوا خیلی سرد بود.

اینم آبشار مارگون

اینم نمایی از دنا از شهر یاسوج

از یاسوج به سمت کازرون حرکت کردیم.نورآباد(ممسنی)- قائمیه - تنگ چوگان - غار شاپور

غار شاپور در انتهای تنگ چوگان و در چهار کیلومتری شهر بیشاپور در شهرستان کازرون مهمترین پایتخت ساسانیان در ارتفاع حدود ۸۰۰ متری از سطح زمان قرار دارد و دهانهٔ آن حدود ۳۰ متر می‌باشد. در دهانهٔ این غار مجسمهٔ شاپور قرار گرفته‌است و به همین دلیل این غار به نام شاپور معروف شده‌است. مجسمهٔ شاپور با وجود گذشت ۱۷۰۰ سال کماکان پابرجا می‌باشد و تنها مجسمهٔ باقی‌مانده از دوران باستان است که حدود ۷ متر ارتفاع دارد و حاصل تراشیده شدن ستون سنگی موجود در غار می‌باشد. بعد از گذشت سال‌ها کماکان سر این مجسمه سالم می‌باشد ولی دو دست آن شکسته‌اند. مجسمه در اثر وزن زیادش واژگون شده‌بود که در سال ۱۳۳۶ توسط ارتش در جای خود قرار گرفت. این مجسمه، شاپور را به صورت ایستاده نشان می‌دهد.در دهانه غار دو کتیبه سنگی وجود دارد که یکی از آنها ترجمه کتیبه شاپور در نقش رجب و دیگری نحوه برپاسازی مجدد مجسمه پس از ۱۰۰۰ سال در سال ۱۳۳۶ توسط ارتش را شرح میدهد. هر دو کتیبه توسط ارتش ایجاد شده است.

مسئول حفاظت از مجسمه مارو برد توی غار رو هم نشونمون داد از دیدن زیباییهای دالانهاش شگفت زده شدم اما دلم گرفت وقتی دیدم بعضیها رو دیواره یادگاری نوشتن. توی تنگ چوگان چند کتیبه بود که اونها رو هم دیدیم.

اینا دارن منو مسخره میکنن.... خوب مگه چیه ؟ قتل که نکردم ... فقط دمپایی هام قرمزه

بسمت برازجان حرکت کردیم. قبل از دالکی سمت چپ پیچیدیم و رفتیم سمت تنگ ارم برای دیدن آبشار رود فاریاب. ولی بر خلاف تصورمون با این صحنه مواجه شدیم.

هیچی آب نداشت

اومدیم کلمه و اهرم و حالا هم رسیدیم بندر بوشهر . عجب هوایی. عجب سرمایی. و چه بادی!!!!!

به نظرتون تو این هوا میشه رفت خارگ؟؟؟

رفتیم رستوران شام خوردیم. آقای شجاعی که قرار بود با چند تا دیگه از بچه ها با هواپیما فردا صبح بیان بوشهر زنگ زد گفت از خارگ تماس گرفتن گفتن دریا خرابه ممکنه کشتی نیاد. تقریبا برنامه کنسل بود.ما هم تصمیم گرفتیم شب بریم سیراف و صبح برگردیم بوشهر با بچه ها حالا یه جایی بریم.

شب رفتیم کمی مراسم عزاداری بوشهری ها رو تماشا کردیم. که چقدر هم زیبا بود. بی کلام اما کلی حزن تو صدای دمام و سنجشون نهفته بود.

باز هم راننده شب موریس نشست و تا بندر دیر رفتیم. شب رو اونجا خوابیدیم و صبح زود راهی سیراف شدیم.

چهارشنبه ۸۹.۹.۲۴

سیراف (صورت قدیمتر: سیراب) در بعضی نوشته‌ها صیراف نیز نوشته شده‌است. شهری باستانی واقع در بخش مرکزی شهرستان کنگان در استان بوشهر یکی از آثار تاریخی و از تقاط دیدنی استان بوشهر در جنوب ایران است. سیراف یکی از قدیمیترین بنادر ایران است که زمانی دارای رونق فراوانی بوده‌است. شهر باستانی «سیراف» دارای معماری خاصی می‌باشد که بسیار شبیه به روستای ماسوله در شمال کشور می‌باشد. سیراف پررونق ترین بندرکشور بودکه روابط تجاری زیادی با کانتون چین و...در دوره‌های ساسانی و اسلامی داشت.بازمانده‌های این شهر باستانی در نزدیکی بندر سیراف کنونی دیده می‌شود. سیراف زمانی از بندرهای اصلی ایران و خاورمیانه و محل پهلوگیری کشتی های بزرگ بود. بازرگانان سیرافی به دوردست‌های آسیا و آفریقا سفر دریایی می‌کردند. آنچه از سیراف بازمانده، حفره‌های سنگی کنده شده بر شیب تپه های سنگی است که گویا بعد از اسلام به‌عنوان قبر نیز استفاده شده‌اند. همینطور سنگچین‌ها، چاه‌ها، سنگ‌فرش‌ها و غارهایی شبیه آتشگاه در دل کوه‌ها بجا مانده‌است.

یعنی کی میتونه باشه ؟؟؟؟؟؟