گفتگو با دكتر منصوري رييس دانشگاه

تاريخ خبر: 23/1/1392
طرح مهمترين مشكلات و نگراني هاي دانشجويان پس از انتزاع دانشگاه علوم پزشكي ايران در گفتگو با دكتر منصوري رييس دانشگاه

روابط عمومي دانشگاه علوم پزشكي تهران: پس از انتزاع دو دانشگاه علوم پزشكي ايران و تهران سوالاتي براي دانشجويان مطرح شده كه مبين مشكلات و نگراني هايي در اين خصوص است. گفتگوي ذيل به اين سوالات پاسخ مي دهد.

پس از انتزاع دانشگاه علوم پزشكي ايران از دانشگاه علوم پزشكي تهران سوالاتي براي دانشجويان مطرح شده كه مبين مشكلات و نگراني هايي در اين خصوص است. به همين خاطر گفتگويي را با دكتر منصوري رييس دانشگاه علوم پزشكي تهران پيرامون اين سوالات و مسايل ترتيب داديم كه در پي مي آيد. توجه شما را به اين گفتگو جلب مي كنيم.
جناب آقاي دكتر منصوري اين روزها حتما مشغول پيگيري امور مربوط به ابلاغ اخير وزارتخانه هستيد. خسته نباشيد. يكي از انتظاراتي كه بدنه دانشگاه از ما دارند، اطلاع رساني به آنها در مورد مسائل مختلف دانشگاه است. امروز در مورد مسائل آموزشي مطرح و نكاتي كه دانشجويان را نگران كرده سوالاتي از شما داريم. آيا مصوبه اخير شوراي گسترش در حوزه آموزش هم مسائلي را ايجاد كرده است؟
بسم الله الرحمن الرحيم، قطعا! با توجه به مصوبه وزارت بهداشت مبني بر جدا شدن دانشگاه علوم پزشكي ايران از دانشگاه علوم پزشكي تهران، در حوزه آموزشي مسائلي به وجود آمده است كه بايد با ديد كارشناسي مورد مداقه قرار گيرد و براي آنها راه حل مناسبي انديشيده شود. البته حتما مسئولين محترم وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي در زمان تصميم گيري ابعاد موضوع را هم بررسي و فكري براي حل اين مسائل كرده اند. اما به هر حال الان ما در حوزه آموزش دانشگاه با سوالات و مشكلات متعددي مواحه هستيم. از جمله اين مسائل مي توان به تعيين تكليف در مورد محل تحصيل دانشجويان شاغل به تحصيل در دانشگاه، چگونگي فعاليت اعضاي هيات علمي، مسائل مربوط به امور دانش آموختگان، اعلام ظرفيت تحصيلي آينده و موارد ديگر اشاره كرد.
آقاي دكتر! در حال حاضر در ميانه سال تحصيلي هستيم. در مورد ادامه فعاليت هاي آموزشي در اين ترم وضع به چه صورت است؟
طبق ابلاغيه وزير محترم و نيز مصوبه كميته منتخب وزير كه بعدا ابلاغ شد، كليه امور آموزش تا پايان تير ماه طبق برنامه قبلي و زير نظر معاونت آموزشي دانشگاه علوم پزشكي تهران انجام خواهد شد. مسئولين محترم دانشگاه علوم پزشكي ايران هم در جلسه مشتركي كه با ايشان داشتيم، بر اين مسئله تاكيد داشتند كه كليه دانشجويان، اعضاي هيات علمي و كادر آموزشي بايد همانند گذشته و طبق همان روال فبلي و با هدايت و نظارت حوزه آموزش دانشگاه علوم پزشكي تهران ادامه فعاليت دهند تا تكليف چگونگي و محل تحصيل دانشجويان مشخص شود.
از بين اين ليست يكي از نكات مهم و اثرگذار بحث تعيين تكليف محل تحصيل دانشجويان است. تكليف اين دسته از دانشجويان چه خواهد شد؟
بله، اين يكي از مسائل مهم است. دانشگاه علوم پزشكي تهران ضمن تاكيد بر اين كه دانشجوياني كه با توجه به موقعيت دانشگاه علوم پزشكي تهران اين دانشگاه را انتخاب كرده اند، حق دارند با كيفيت در حد شان اين دانشگاه و بر اساس برنامه و ضوابط اين دانشگاه و با نظارت اين دانشگاه تحصيل كنند. لذا براي فراهم كردن زمينه احقاق اين حق صرف عنوان كردن اين موضوع كه دانشجويان حق انتخاب دارند، كفايت نمي كند و بايد تدابير لازم انديشيده شود كه اين مسائل در كميته هاي مربوط بررسي و تصميم گيري خواهد شد.
ابعاد اين مسئله به چه ميزان است؟ در برخي منابع نقل شده است كه مشكل فقط مربوط به حدود چهارصد دانشجو است. آيا اين آمار درست است؟
واقعيت اين است كه اين موضوع خيلي گسترده تر از آن چيزي است كه بعضا نقل شده است. حتي از چهار هزار نفر هم خيلي بيشتر است. بگذاريد در مورد ابعاد مشكل قدري بيشتر توضيح دهم. همانطور كه مي دانيد ما در رشته ها و مقاطع گوناگوني دانشجو مي گيريم. در زمان ادغام دو دانشگاه يعني در نيمسال اول 90-89 حدود 11 هزار دانشجو در مجموعه دانشگاه علوم پزشكي تهران و 6200 دانشجو در دانشگاه علوم پزشكي ايران مشغول به تحصيل بودند. در مورد اين افراد شايد مشكل پيچيدگي كمتري داشته باشد. اين طور كه توسط مسئولين محترم وزارت بهداشت گفته شده بود، از آنها خواسته خواهد شد به دانشگاهي كه براي آن پذيرفته شده اند بازگردند.
اما از بهمن 89 تا بهمن 91 مجموعا بيشتر از 8000 دانشجو در مقاطع مختلف به نام دانشگاه علوم پزشكي تهران وارد دانشگاه شده اند ( بجز دانشكده داروسازي و دندانپزشكي). اين افراد هستند كه ممكن است متقاضي باشند كه در همان دانشگاهي كه پذيرفته شده اند تحصيل كنند. از اين تعداد حدود 820 نفر در مقطع دكتراي عمومي (البته فقط پزشكي- چون دانشگاه ايران دانشكده داروسازي و دندانپزشكي نداشته) حدود 3200 نفر در مقطع كارشناسي؛ حدود 1200 نفر در مقطع دستياري تخصصي، حدود 230 نفر در مقطع فوق تخصصي، حدود 250 نفر در دوره هاي فلوشيپ، بيش از 1700 نفر در مقطع كارشناسي ارشد و حدود 1300 نفر در مقطع دكتراي تخصصي PhD مشغول به تحصيلند. اين هشت هزار نفر تعداد كمي نيست و بايد به بهترين نحو برايشان برنامه ريزي شود.
اين موضوع در زمان ادغام هم بود، كه دانشجوياني براي دانشگاه علوم پزشكي ايران پذيرفته شده بودند ولي در دانشگاه علوم پزشكي تهران ادامه تحصيل دادند.
درست است. ولي چند تفاوت عمده بين اين دو قضيه وجود دارد: اول اين كه در آن زمان دانشجويان همراه با امكانات و منابع آموزشي و اعضاي هيات علمي منتقل شده بودند. در نتيجه مثلا دانشجوي پزشكي دانشگاه علوم پزشكي ايران توسط همان اساتيد و در همان محل در كلاس حاضر مي شد و يا اگر در بيمارستاني بود در همان بيمارستان قبلي آموزش مي ديد. اين باعث مي شد كه روند كار هيچ تغييري نكند. دوم اينكه به هر حال واقعيت اين است كه مثلا در كنكور سراسري رتبه هاي بالا انتخاب اولشان دانشگاه علوم پزشكي تهران است. بسياري از دانشجوياني كه در دانشكده پزشكي دانشگاه ايران مشغول به تحصيل بودند و چه بسا همه آنها دانشگاه علوم پزشكي تهران را به عنوان انتخاب اول خود داشتند كه در صحنه رقابت موفق به ورود نشده بودند. بنابراين فرصت ايجاد شده دست كم از اين نظر به ضرر آنها نبود. نكته سوم اين كه دانشجويان به همراه ظرفيتهاي موجود همزمان منتقل شده بودند و اين باعث شده بود افت كيفيت آموزشي از اين حيث اتفاق نيفتد. به عبارت ساده تر اگر دانشجو آمده بود، آزمايشگاه با فضاي بيمارستاني و درمانگاهي مورد نيازش هم آمده بود. حالا اگر دانشجو به يك سمت برود و آزمايشگاه به سمت دانشگاه ديگر، اين مساله مسلما بر كيفيت آموزش تاثير خواهد گذاشت.
خب در مورد اين دسته از دانشجويان چه تصميمي گرفته شده است؟
البته مرجع پاسخگويي به اين سوال قاعدتا تصميم گيرندگان اين انتزاع هستند و حتما بررسي ها و كارشناسي ها را كرده اند يا خواهند كرد. دانشگاه علوم پزشكي تهران هم با توجه به ارزش و مقامي كه براي دانشجويان قائل است تمام تلاش خود را خواهد كرد كه در حد توان و امكاناتش به دانشگاه علوم پزشكي ايران كمك كند تا اين كار به صورت مناسبي پيش برود و حداقل آسيب به دانشجويان عزيز برسد. البته طبيعي است كه اين مسئله بايد با در نظر گرفتن امكانات و منابع موجود در دانشگاه باشد كه به كيفيت آموزش در دانشگاه علوم پزشكي تهران آسيب نرسد.
آنچه از منابع خبري رسمي بر مي آيد اين چند مطلب است:
طبق ابلاغيه وزير محترم بهداشت در خصوص تعيين تكليف محل تحصيل دانشجوياني كه در حال حاضر در دانشگاه علوم پزشكي تهران شاغل هستند، اين موضوع "با نظر كميته منتخب اينجانب و دانشجويان محترم تصميم گيري خواهد شد". تا كنون در اين مورد تصميمي در كميته منتخب وزير اتخاذ ابلاغ نشده است. چون من هم يكي از اعضاي اين كميته هستم، قطعا اگر تصميمي گرفته شود در جريان آن خواهم بود. البته اظهار نظرهايي به صورت پراكنده در رسانه ها آمده است كه احتمالا بيشتر جنبه پيشنهاد دارد و بايد جهات مختلف آن مورد بررسي و كارشناسي دقيق قرار گيرد و الزامات آن هم فراهم شود كه انشاءالله بعدا با مشكلي روبرو نشوند.
همانطور كه گفتيد در سايت هاي خبري و به قول بعضي مسئولين مطالبي مبني بر مختار بودن دانشجويان پذيرفته شده به نام دانشگاه علوم پزشكي تهران براي انتخاب شدگان بين دو دانشگاه مطرح شده استٰ. به نظر شما راه حل تا چه حد شدني است؟
همانطور كه قبلا هم گفتم فكر كردن به اين راه حلهاي مختلف، ضروري است. ما بايد كليه راه حلهايي كه به نظر مي رسد را در نظر بگيريم و به جوانب مختلف آن فكر كنيم. قطعا كميته منتخب هم نهايتا با لحاظ نتايج بررسي هاي كارشناسي، تصميمات لازم را اتخاذ خواهد كرد.
واقعيت اين است كه دانشگاه بر مبناي منابع و امكانات موجود در آن زمان اعلام ظرفيت كرده بود و وقتي بخشي از زيرساختها و امكانات و منابع از اين دانشگاه گرفته شود شرايط لازم براي آموزش آنها با كيفيت مطلوب وجود ندارد و كيفيت آموزش افت مي كند كه به هيچ وجه مطلوب دانشگاه علوم پزشكي تهران نيست. قطعا مسئولين امر در وزارت بهداشت هم اين وضعيت را مناسب نمي دانند. ولي اگر دانشجوياني تمايل انتقال به دانشگاه ايران يا دانشگاه ديگري را داشته باشندٰ مانعي نخواهد بود.
بعضا مطالبي هم در مورد اين كه دانشجويان در دانشگاه علوم پزشكي ايران يا ساير دانشگاه ها تحصيل كنند ولي مدرك خود را از دانشگاه علوم پزشكي تهران دريافت كنند مطرح شده است. اين كار را تا چه حد شدني مي دانيد؟
البته هر پيشنهادي قابل طرح است اما به نظر مي رسد كه تحصيل در يك دانشگاه و صدور مدرك از دانشگاه ديگر باشد، صحيح نيست، به خصوص كه اين موضوع ناظر به شش هفت سال آينده است. بنابراين ممكن است دانشجويان نگران باشند، تصميمي كه الان گرفته شود، آيا در آن زمان اجراء خواهد شد يا خير. به علاوه ممكن است دانشجويان صرفا اسم دانشگاه روي مدركشان مهم نباشد و بخواهند كه تحصيلاتشان را در اين دانشگاه انجام دهند. آن وقت اين سوال پيش خواهد آمد كه با چه مكانيسمي آن دسته از دانشجويان را كه در دانشگاه ايران تحصيل مي كنند ولي از دانشگاه تهران مدرك مي گيرند مشخص خواهند شد؟ البته اين مسئله دشواري هاي اجرايي زياد ديگري هم دارد. مثلا ضوابط آموزشي قدري در دانشگاهها ممكن است متفاوت باشد. حالا اگر دانشجويي بر اساس نظامات يك دانشگاه تحصيل كرد، آيا اين مورد قبول دانشگاه ديگري خواهد بود؟ و در نهايت اين پيشنهاد قابل اجراء در دانشگاه علوم پزشكي تهران نخواهد بود. در خاتمه باز هم تاكيد مي كنم تا پايان ترم جاري امور به روال گذشته ادامه مي يابد و دانشجويان، هيات علمي و پرسنل اداري، آرامش خود را حفظ كنند و از انجام اموري كه باعث ملتهب شدن فضاي دانشگاه شود جدا پرهيز كنند تا در فضا و محيطي آرام در طول چند ماه آينده تصميمات منطقي و كاربردي اتخاذ شود. انشا الله

گفتگو با دكتر منصوري رييس دانشگاه

مطالب مشابه :

گفتگوي ويژه نوروزي دکتر اکبری

گفتگو با دكتر منصوري رييس دانشگاه

بیانیه هیات مدیره انجمن صنفی فوریتهای پزشکی در مورد خصوصی سازی اورژانس

معرفي برنامه هاي پزشکي صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران

چشم‌ها زير تيغ زيبايي

قابل توجه دانشجویان کارشناسی

مديريت پزشكي آسیب ديدگان اشعه