جواب بروجردی ها به مقاله خرم ابادی ها

آنچه از مقاله ( به ظاهر مقاله ی) مندرج در هفته نامه ی " آفتاب لرستان" مطبوع مرکز استان برمی آید اینست که ظاهراً هم استانی های عزیز ما اصلاً دوست ندارند که از بروجرد شهر فرزانگان جدا شوند و دعوی جدایی طلبی مردم این شهر را بر نمی تابند. در صورتیکه آنچه بروجردی ها خواستار آنند نه تنها نابجا نیست که بسیار به حق می باشد، زیرا روشن است که همواره آداب و رسوم و فرهنگ مردم شریف سایر نقاط استان لرستان با بروجرد تفاوتهای بسیاری داشته است. اصولاً آداب و رسوم، گویش، پوشش، فرهنگ و در کل شیوه ی زندگی مردم لر منحصر به فرد و متفاوت از سایر قومیت ها بوده و هست همانطور که قومیت های دیگر مثل بلوچ و کرد و ترک و ... نیز آداب و سنن و فرهنگ منحصر به خود را دارا می باشند و همه از این نظر شناخته شده هستند و کسی هم حق این جسارت را ندارد که بگوید این فرهنگ خوب نیست یا چرا اینگونه است و ... . مشخص است که در سراسر کشور سعی شده تا استان ها را بر اساس همین قومیت های مختلف تقسیم بندی کنند و مثلاً قوم بلوچ در استان بلوچستان، قوم کرد در استان کردستان و قوم ترک زبان در استان آذربایجان ساکن باشند و چون از نظر فرهنگی تناسب و نزدیکی زیادی دارند لذا وحدت ، همکاری و همدلی آنان نیز با هم بیشتر خواهد بود. اما در مورد نسبت بروجرد با استان لرستان باید گفت که به دلیل تفاوتهای فرهنگی بسیاری که میان مردم بروجرد و اکثریت مردم ساکن در این استان وجود داشته و دارد، مردم بروجرد همواره خواستار جدایی از این استان و تشکیل استانی مستقل بوده اند که با مردم آن احساس قرابت فرهنگی بیشتری داشته باشند به خصوص در سالهای اخیر که سیل مهاجرت مردم لر به این شهر رو به فزونی گذاشته، زیرا تعلق داشتن به یک استان یعنی تحت تأثیر و حتی فشار فرهنگی زیاد از جانب فرهنگی متفاوت می باشد و طبیعی است که این امر در طول سالیان گذشته به مذاق بسیاری از شهروندان بروجردی ناخوشایند بوده زیرا فرهنگ اصیل خود را در میان هجوم بی شمار مردم سایر نقاط استان به خصوص مرکز استان که به این شهر مهاجرت کرده اند گمشده، و حتی در معرض نابود شدن می بیند. حالا اگر آقایان محترمی که در شهر ما جایی خوش کرده اند و بروجردی ها را با ابزار قدرت و جوازی که از طرف مرکز استان کسب کرده و می کنند، کنار زده اند (که البته این تنها پیامد منفی تعلق داشتن به این استان طی سالیان گذشته نیست و درد دلها فراوان می باشد)، از این داعیه بروجردی ها برای احقاق حقوق خود و برای رسیدن به خواسته ی به حق خود یعنی " حفظ بروجرد با فرهنگ و آداب و رسوم بروجردی" ناراحت هستند و دلشان نمی خواهد کرسی های غصب شده را به صاحبان اصلی آن پس بدهند، دلیل بر آن نمی شود که برای سرکوب این استحقاق دست به دامن توهین و اراجیف بی معنا و واقعاً مبتذل و بی ارزش و در حقیقت داستان پردازی و فیلم نامه نویسی و نه مقاله نویسی بشوند، که اصلاً در خور یک هفته نامه که نماینده ی فرهنگ مسؤلان آن و همچنین مردم آن شهر است، نمی باشد. از همه بدتر اینکه نماینده ی مردم بروجرد را که شخصی بسیار محترم بوده و علاوه بر نمایندگی مجلس شخصیتی کشوری محسوب می شوند را به شکلی ناشایست، با چاپ عکسی توهین آمیز و مطالبی پر از اراجیف، در یکی از هفته نامه های معتبر استان مورد اهانت قرار دهند و با کمال تعجب مدیر مسؤل این روزنامه (حامد احمدی) نه تنها از این اقدام خود ابراز پشیمانی و تأسف نکرده بلکه از این کار خود خرسند بوده و مدعی است که این کار باعث شده تا آقای بروجردی سکوت خود را در برابر این جدایی طلبی مردم بروجرد بشکند و تفرقه افکنی را محکوم نماید.
و اما در اینجا خطاب به این آقای مدیر مسؤل صحبتی دارم. جناب آقای مدیر مسؤل هفته نامه ی آفتاب لرستان که حاضر نیستید به خاطر این اقدام تمسخر آمیز خود لااقل از مردم بروجرد عذرخواهی کنید و کاملاً شأن و ارزش مردم این شهر را نادیده گرفته اید، شمایی که ادعا میکنی اگر مردم بروجرد نمی خواهند در لرستان باشند از اینجا بروند تا چغندر جایشان بکاری، هنوز به یاد داریم و شما نیز باید به یاد داشته باشی که طبق اسناد تاریخی شما حتی چغندر نیز نمی توانید بکارید.
مگر فراموش کرده ای که همین سوادی که با آن علیه بروجرد مطلب می نویسی را معلمان و دلسوزان این دیار به شما آموخته اند. مگر آقای اعتضاد و رازانی، اساتیدی که خون دل خورده اند تا در شهر شما مدرسه بسازند تا امثال شما از پیشرفت و تحصیل باز نمانید را فراموش کرده ای یا شاید هم اصلاً آنها را نمی شناسی. ظاهراً خبر نداری معلمانی که به شما خواندن و نوشتن یاد داده اند همگی خود دانش آموزان سید جواد خندانی و سید جلال فاطمی، آن دو معلم فداکاری بودند که در سال 1302 از بروجرد به خرم آباد هجرت کرده و اولین دبستان شهرتان را با نام سپه در کوی بابا طاهر ایجاد نمودند، و این در حالی بود که مردم این شهر با مدرسه و درس و تحصیل بیگانه بوده و حتی میز و صندلی های مورد نیاز را از بروجرد به این شهر انتقال داده بودند و دانش آموزان اولین مدرسه ی خرم آباد را با زور و اجبار از مکتب خانه ها به سر کلاس های درس نشاندند.(منبع: کتاب اعتضاد فرهنگ)
اما ظاهراً حرف و حدیث هایی هم در مورد شجاعت مردم بروجرد که از جنگ و شرارت بی جا بی زارند و معتقدند که مشکلات را باید در وهله اول با گفتگو حل کرد نه درگیری و شرارت و گرز و چماق، از سوی عوام بی سواد و البته بی فرهنگ به ترسو بودن مشهورند. ولی اگر فقط آمار شهدای بروجرد نسبت به جمعیت این شهر را با کل شهدای استان در مقایسه با جمعیت کل آن بسنجی خواهی دید که مردم بروجرد نه تنها هیچگاه از بذل جان و مال خود در راه دفاع از میهن و حق دریغ نورزیده اند بلکه هرگاه منافع کشور و دینشان در خطر باشد بسیار دلیر ، رشید و چابک هستند. از همشهریان رزمنده ات در مورد دلاوری های رزمندگان گردان ثارا... بروجرد در تیپ 57 بپرس. از زحمات جهادگران و ارتشیان این شهر بپرس و بعد به خودت اجازه بده در مورد مردم یک شهر آن هم با فرهنگی ریشه دار و غنی حرف بزنی و به خود جسارت توهین کردن و به سخره گرفتن مردم و شخصیت های آن را بدهی.

جواب بروجردی ها به مقاله خرم ابادی ها

مطالب مشابه :

آموزش پرورش قارچ خوراکی

نحوه ی پرورش قارچ

قارچ

بازديدمديركل محترم آموزش وپرورش استان لرستان ازآموزش وپرورش منطقه اشترينان

جواب بروجردی ها به مقاله خرم ابادی ها

روش تدریس علوم تجربی پایه ی سوم ابتدایی2