واکاوی فرصت کار برای دانشجویان داروسازی در حین تحصیل

>دوستان گرامی من دانشجوی داروسازی هستم . در دانشگاه ما به افرادی که معدل کمتر از 14 دارن کارت انجمن و اجازه به کار در داروخانه نمیدن میخواستم بدونم ببینم جاهای دیگه هم اینجوریه

>
خوب به نظرم خوب که در این مورد یعنی امکان کار دانشجو در حین تحصیل و لزومش و محدودیتهاش نکات منفیش و خلاصه از دید موافق و مخالف و دانشجو و داروساز بهش نگاه کنیم ببیینم کلیتش چطور هست؟

خود من وقتی دانشجو بودم و در داروخانه دانشگاه با حقوقی تقریبا یک سوم عرف بیرون کار میکردم اونموقع زمزمه هایی بود که میگفتن داروسازای فارغ التحصیل از اینکه دانشجوها بتونن کار کنن ناراضی هستند و اون موقع خوب احساس بدی نسبت به این موضوع داشتم چرا که فکر نمیکردم جای کسی تنگ میشه یا لذت استقلال و کسب درامد در حین آموزش هم مزیدش بود. اما الان با گذر از اون دوران نسبت به این مساله میتونم کمی فراجناحی فکر کنم

ببینین یک دانشجو هنوز اونقدر به کار داروخانه مسلط نیست که بتونه تنهایی مسئولیت کل نسخه های یک روز داروخانه رو بدون ایراد بعهده بگیره. اگه یک داروخانه شلوغ هم باشه اگه پرسنل داروخانه خیلی مسلط نباشن و... یاده اونموقع من نسخی که شک داشتم رو به پرسنل میگفتم من اینو با مسئولیت شما! رد میکنم و الان فکر میکنم که چه فکر بی معنی بود. هیچکس جز من که نسخه رو رد میکردم و داروسازی که من جانشینش بودم در این زمینه مسئول نبودند. وقتی من قراره جانشین کسی بشم باید بتونم بخوبی نبودش رو پوشش بدم و این کاریه که همیشه بطور کامل محقق نمیشه

بعد تصور کنید شروع کار یک دانشجو بشه اعتماد و تکیه کردن به پرسنل نسخه پیچ داروخانه، این دانشجو از ابتدا بخاطر تجربه و تسط کمی که داره امور داروخانه رو وا داده ظاهرا در دست داره و این با حالت مطلوب تری که قبلش اون دانشجو اونقدر با جزیات کار و محیطش آشنا شده که در بدو ورودش حوزه اختیارات و مسئولیتهاش رو بدونه و از اهمیت نقش مستقلش آگاه باشه فاصله داره

و بعد هم باز ببنین که این دانشجو در حال لمس و تطبیق اصول تئوری با اصول علمی کار در داروخانه هست. اطلاعات دارویی و فارماکولوژی که در سر کلاس یاد گرفته رو باید یاد بگیره که عملا با بیمار در موردشون صحبت کنه با اون دید نسخه رو بررسی کنه و یک مهارت خیلی مهم رو کم کم برای خودش جا بندازه. چیزی که با صرف چک کردن درست بودن اقلام نسخه و دستورشون از لحاظ علمی در یک سطح نیستند.
دقیقا این تفاوت سطح عملکرد داروساز با علم آکادمیک با یک پراتیک تجربی هست و نقطه کاملا حساسیه و نباید باری به هر جهت برگذار بشه و سپرده بشه به اختیار خود دانشجو.
من در داروخانه دانشگاهی کارم رو شروع کردم و این شانس رو داشتم که در کنار دست یک داروساز با تجربه قرار بگیرم. واقعیت اینه که من در حین کار مدام نیاز داشتم از داروسازی که کنازم بود سوال بپرسم. لازم بود وقت داشته باشم نسخه رد کردن رو رها کنم و برم دنبل جواب سوالم در کتابهای دارویی. لازم بود نسخ رو رها کنم و به سوالات تلفنی بیماران پاسخ بدم و درستیش رو مجددا با داروساز مسلطی که هم شیفت بودم چک کنم. اینا رو اصلا سرسری نگیرین. من توی این یک سالی که دارم در داروخانه خودم کار میکنم یک دهم اون موقع وقت نمیکنم برم دنبال پیدا کردن جواب سوالام. یعنی اینقدر وجود این سیستم بنظرم لازم هست که اگر فردا بگن در داروخانه به ازای فلان تعداد نسخه باید یک مسئول فنی کار کنه با این پیش زمینه مثبتی که دیدم شخصا خیلی ازش استقبال میکنم.

بحث دیگه مربوط میشه به حق و حقوق بیماران و البته اعتبار و جایگاه داروساز بعنوان منبع موثق مشاوره دارویی. آیا یک دانشجو اونقدر آموزشش کامل بوده که بتونه بدرستی بیماری که نمیتونه تشخیص بده منبع دریافت مشاوره اش یک داروساز یک دانشجو و حتی بعضا یک پرسنل تجربی داروخانه هست. تمام این جوابهای اشتباه به پای داروساز ریخته خواهد شد.

نکته بعدی رقابت منفی و سواستفاده داروخانه داران از بکارگیری نیروی دانشجو با حقوق کمتر و البته قدرت مانور کمتر در کنترل و نظارت بر امور داروخانه هست. یک دانشجو حاضر هست با حقوق کمتری کار کنه چون منفعتی هم بعنوان آموزش میبینه و خودش رو هم سطح انتظار داروسازی که جویای کار هست و این همان شغلش است که باید با درامدش روزگار بگذراند نمیبینه. متقاضی داروساز و دانشجو هم ترجیح میده تا مجبور نشده و کار داروخانه اش گیر بازرس و بیمه نیافتاده در هزینه حقوق داروساز صرفه جویی! کرده و از نیروی دانشجو استفاده کنه یا برای چانه زنی از امکان بکار گیریشون دم بزنه.
بعضی مسائل صنفی هستند و باید در موردشون جدی و بدون احساسی شدن فکر کرد. همون دانشجو فردا جای همون داروساز رو میگیره و خودش هم متقاضی کار در یک داروخانه خواهد بود و نباید بپسنده اونچیزی رو که ان موقع بر خودش در این موقع نمیپسندد!

از طرف دیگه آشنا شدن با کار داروخانه قبل از فارغ التحصیلی جهت گیری آموزش و توقعش رو تغییر میده، البته هم میتونه به این نتیجه برسه که خیلی احتیاج به علمش نیست (متاسفانه بخاطر نگرش غلط در موردش نقش و وظایف داروساز بوجود اومده) و یا یک منتقد سیستم بشه و بخواد که اساتیدش بیشتر روی مباحث علمی داروخانه نیازها و سوالاتش رو مرتفع کنند و آموزششون رو قابل پیاده سازی و اجرا در داروخانه نزدیک کنن

و باز هم کسب درامد برای یک دانشجو عزت نفس داره، افتخار و خوش بینی و رضایت به همراه داره که در کمتر رشته ای این رضایت رو میبینیم. کار در داروخانه اگه اصولی باشه اگه به منظور تقویت و نشستن معلومات نظری سر کلاس باشه کاملا یک امر ایده آل و مطلوب هست و خیلی خوبه که تقویت بشه

یعنی در نهایت نظر من این هست که باید این راه باز باشه اما یکسری محدودیتها باید براش تعیین بشه.
چون منطقی این هست که اولویت اول دانشجو تحصیل هست و مزایای کار در حین تحصیل رو میشه بعنوان تشویقی و مکمل تحصیلش در نظر گرفت.این محدودیتها میتونه متنوع باشه، شرط معدل هم میتونه یک گزینه باشه (هرچند وضع معدل من اون موقع هم چندان تعریفی نداشت! ) محدود کردن ساعات کار ، محدود کردن به همراهی با یک داروساز، محدود کردن به کسب حداقل نمره هایی در بعضی درسهای کاملا مرتبط، اینها هم بیشتر بخاطر این باید باشه که جهت بده نحوه شگل گیری نگرش دانشجو رو به کار آینده اش که صرفا دلخوش به زحمت کمتر و درامد بیشتر نباشه و بدونه که میشه خیلی خیلی بهتر از روند رایج کار کرد و این پیشقراولان راه رو برای بالا بردن کیفیت کاری داروسازان حتما هموار خواهند کرد.

واکاوی فرصت کار برای دانشجویان داروسازی در حین تحصیل

مطالب مشابه :

کار دانشجویی در مالزی

دانشجویان علوم پزشکی و تقاضا برای کار حین تحصیل در دانشگاه

تصویب 6 واحد درسی برای دانشجو معلمان رشته آموزش ابتدایی

واکاوی فرصت کار برای دانشجویان داروسازی در حین تحصیل

آینده و بازار کار رشته مهندسی کامپیوتر

Repair کردن ویندوز XP

استخدام دانشجو در کرج

استخدام نیمه وقت "پاره وقت "