قابل توجه دانشجویان مهندسی دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر

فارغ‌التحصیلان رشته‌های دریایی می‌گویند هیچ‌كس ارزشی برای مدارك آنها قایل نیست

...گول حرف‌های قشنگ را خوردیم!

ترابران- رشته مهندسی الكترونیك و مخابرات دریایی دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی در سال 84 در دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار راه‌اندازی شده است، اما اكنون فارغ‌التحصیلان آن با مشكل استخدام در شركت‌های روبه‌رو هستند. در جلسه‌ای كه ماه گذشته در انجمن صنفی دریانوردان با هدف ثبت مشكلات دریانوردان برگزار شده بود، فرصتی دست داد تا با چند نفر از این فارغ‌التحصیلان آشنا شویم و در جریان گلایه‌های آنها از بی‌توجهی به تخصص، هزینه و انرژی كه صرف آموزش در این رشته كرده‌اند قرار گیریم. آنچه در ادامه می‌آید حاصل گفت‌وگو با آنهاست.

ناصر حسین‌رضایی فارغ‌التحصیل مهندسی الكترونیك و مخابرات دریایی دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار است. او با بیان اینكه این رشته برای اولین بار در سال 84 وارد دروس دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار شده و تاكنون چهار گروه (حدود 80 نفر) از این رشته فارغ‌التحصیل شده‌اند و سه گروه حدود 80 نفره نیز مشغول به تحصیل هستند، می‌گوید:« در بهمن ماه سال 1386 از طریق آزمون كنكور كارشناسی در شاخه ریاضی فیزیك، در رشته مهندسی الكترونیك و مخابرات دریایی با گرایش تجاری وارد دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار شدم. هنگام ورود ما به دانشگاه این رشته هنوز فارغ‌التحصیلی نداشت و ما گروه سوم این رشته محسوب می‌شدیم. به عبارت دیگر، قبل از ما دو گروه دیگر نیز وارد دانشگاه شده بودند كه همزمان با ما مشغول تحصیل بودند. در خرداد ماه 1391 من و بقیه گروه فارغ‌التحصیل شدیم. اما هم ما و هم دو گروهی كه قبل از ما در سال تحصیلی 90 -89 فارغ التحصیل شده‌اند، یا در مشاغل غیر مرتبط مشغول كار شده‌ایم یا بیكار هستیم.»

رضایی به مكاتبه با سازمان بنادر و دریانوردی، نامه به مدیرعامل و حراست شركت كشتیرانی جمهوری اسلامی، اتحادیه مالكان كشتی و ارسال رزومه به شركت‌های زیرمجموعه‌ كشتیرانی، شركت ملی نفتكش و ... برای حل مشكل كارآموزی و استخدام اشاره كرد و افزود:« وقتی برای استخدام به شركت ملی نفتكش مراجعه كردم، این شركت در پاسخ عنوان كرد كه در رشته مهندسی برق كشتی، نیروی انسانی بیش از نیاز داریم و قادر به جذب شما نیستیم. این در حالی است كه تعداد قابل توجهی نیروی خارجی بر روی ناوگان دریایی جمهوری اسلامی فعالیت می‌كنند كه تحصیلات آكادمیك ندارند و تخصص مورد نظر را به شكل تجربی و آزمون و خطا و به طور ناقص فراگرفته‌اند و چندین برابر نیروهای بومی هم حقوق دریافت می‌كنند.»

وی پاسخ شركت كشتیرانی جمهوری اسلامی به درخواست‌های استخدام را چنین توضیح داد:«... آنها می‌گفتند به خاطر مسایل و مشكلات مربوط به تحریم، در حال اخراج تعدادی از نیروهای موجود هستیم، چه برسد به اینكه نیروی جدیدی جذب كنیم.»

رضایی افزود:« سازمان بنادر و اتحادیه مالكان كشتی با برخوردی نامناسب كمترین توجهی به حرف‌های ما نكردند. شركت‌های دیگر هم یا مساله تحریم را پیش می‌كشیدند و یا در كمال ناباوری می‌گفتند كه ما نیروی انسانی مورد نیاز در این رشته را از طریق فراخوان و از بین مهندسین برق در تمامی گرایش‌ها انتخاب می‌كنیم و با وجود اینكه شما تخصص دریایی دارید و یا حتی دوره‌های مهم دریایی مانند دوره ایمنی چهارگانه را گذرانده‌اید، برای ما كوچكترین تفاوتی با كسی كه مثلا در دانشگاه آزاد تحصیل كرده و حتی در عمر خود یكبار از نزدیك كشتی ندیده است ندارید.»

رضایی تاكید كرد:« فارغ‌التحصیلان دانشگاه چابهار علاوه بر كسب تخصص مربوط به دریا از لحاظ روحی و روانی نیز برای كار بر روی كشتی آماده شده‌اند. حتی ما در طول چهار سال تحصیل در دانشگاه، تنها سالی دو بار -یكبار در عید نوروز و یكبار در تعطیلات تابستانی- به خانه می‌رفتیم. آن هم در شرایطی كه یكی از مشكلات اصلی در جذب نیروهای جدید، وفق دادن آنها با شرایط سخت و دور از محیط خانواده است.»

این فارغ‌التحصیل خاطرنشان كرد:« در دانشگاه چابهار علاوه بر رشته‌ای كه ما در آن مشغول به تحصیل بودیم، دانشجویان در رشته‌های دیگری مانند مهندسی كشتی گرایش موتور و مهندسی عرشه نیز مشغول به تحصیل هستند كه از بدو ورود، بورسیه شركت‌های كشتیرانی و نفتكش محسوب می‌شوند. آنها از طریق كنكور كارشناسی و مصاحبه شركت‌های مذكور وارد دانشگاه شده‌اند و تمامی مخارج تحصیل آنها بر عهده این شركت‌هاست. بدون شك این دانشجویان مشكل استخدام ندارند و شركت‌های كشتیرانی و نفتكش، نیروی انسانی مورد نیاز خود را در این دو رشته از دانشگاه چابهار تامین می‌كنند. حال سوال این است كه چرا به جای نیروهای كم‌سواد خارجی با حقوق‌های چندین برابر، دانشجویان مهندسی برق كشتی را بورسیه ارگا‌ن‌های دریایی نمی‌كنیم. ارگان‌های دریایی چنان از وجود ما - كه با هزینه خود و وزارت علوم در این رشته تحصیل كرده‌ایم- بی‌خبرند كه نیروهای خود را از بین رشته‌های بی‌ربط یا كم‌ربط گزینش می‌كنند.»

رضایی همچنین به پاره‌ای از مشكلات در خصوص تحصیل در دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار اشاره كرد و افزود:« با وجود اینكه دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار یك دانشگاه تخصصی در زمینه رشته‌های دریایی است، بیشتر مسئولین آموزشی و مدیران آن هیچگونه تخصص یا حتی سابقه دریایی ندارند، چه رسد به اینكه بدانند برای حل مشكل و یا حتی مدیریت یك تخصص دریایی چه باید بكنند. به عنوان مثال وقتی به مدیر گروه یا مسوولان آموزشی رشته مراجعه می‌كنیم تا مثلا اقدامات و هماهنگی‌های لازم را با مسئولان اداره بندر در مورد بازدید از كشتی‌های پهلو گرفته در بندر چابهار انجام دهند تا دروس و مطالب تئوری كه در مورد كشتی تدریس شده را از نزدیك و به صورت عملی مشاهده كنیم، پاسخ می‌دهند كه نیازی به این كار نیست و ما باید شخصا با دوندگی‌های فراوان و در فضای بوروكراسی اداری مساله را پیگیری كنیم كه آیا به نتیجه برسد یا نرسد.»

وی مدعی بود رشته مدیریت بازرگانی دریایی و كاردانی ناوبری نیز با چنین مشكلاتی روبه‌رو است و رشته ناوبری هم چند سالی است كه منحل شده است.

... اگر ما را نمی‌خواهند، این رشته را حذف كنند

حسین سقفی كه از دیگر فارغ‌التحصیلان ممتاز رشته الكترونیك و مخابرات دریایی از دانشگاه دریایی و علوم دریایی چابهار در سال 91 است، در رابطه با مشكلات و عدم برنامه‌ریزی درست در این رشته می‌گوید:« كارورزی دانشجویان این رشته باید بر روی كشتی انجام شود تا دانشجویان مذكور بتوانند در پایان تحصیل در آزمون شایستگی شركت كنند. لازمه این كار داشتن شش ماه sea time است. در عین حال این دانشجویان باید بتوانند در حین تحصیل به عنوان كارآموز، از كشور خارج شوند، اما چون بورسیه هیچ ارگان دولتی نیستند، نمی‌توانند با توجه به بند 9 قانون نظام وظیفه از كشور خارج شوند.»

وی معتقد بود:« دانشجویان بدون برنامه و احساس نیاز وارد این رشته می‌شوند و بدون آینده مشخص، چهار سال هزینه و وقت خود را هدر می‌دهند. اگر فارغ‌التحصیلان رشته الكترونیك و مخابرات دریایی را هیچ ارگانی نمی‌خواهد، این رشته را هم مانند رشته كاردانی ناوبری كه در سال 89 از رشته‌های دانشگاه چابهار حذف شد، حذف كنند.»

سقفی گفت:« خبرها حاكی از آن است كه شركت ملی نفتكش 32 كشتی خود را در سال 2012 تحویل می‌گیرد، آیا نمی‌تواند 20 نفر را جذب كند و یا نیروهای خارجی خود را كه به گفته افسران خود نفتكش، در حد باطری‌ساز هم نیستند و حقوق سه برابر می‌گیرند، اخراج و ما را جایگزین آنان كند؟ یا پسوند دریایی را از روی رشته ما بردارند كه فارغ‌التحصیلان بتوانند در خشكی مشغول به خدمت شوند و یا شاهد به هدر رفتن تمام هزینه‌هایی باشند كه صرف تربیت این نیروهای متخصص دریایی شده است.»

وی افزود:« البته سال گذشته شركت ملی نفتكش هفت نفر از فارغ‌التحصیلان دانشگاه ما را جذب كرد، اما شركت كشتیرانی در دو سال گذشته حدودا60 نفر فارغ‌التحصیل رشته برق بدون گرایش دریایی را جذب كرده است.»

او كه نفر اول گروه از لحاظ معدل و در كنكور كارشناسی ارشد امسال دارای رتبه 202 در رشته برق گرایش مخابرات بوده و موفق به راهیابی به مرحله نهایی المپیاد دانشجویی در رشته برق شده است، می‌گوید:« با اینكه می‌توانم به راحتی در گرایش دیگری ادامه تحصیل بدهم، دوست دارم در صنعتی كه به آن علاقمندم فعالیت كنم. چهار سال در دورافتاده‌ترین دانشگاه با كمترین امكانات رفاهی- امنیتی درس خوانده‌ام به امید روزی كه بر روی كشتی مشغول به خدمت بشوم. هزینه تربیت هر دانشجو در این رشته حدود سی میلیون تومان است كه اگر این عدد را ضرب در تعداد دانشجویان كنیم رقم قابل‌توجهی می‌شود.»

سقفی به بازدید مسئولین وزارت علوم تحقیقات و فناوری در قالب سفرهای استانی به شهرستان چابهار اشاره كرد و افزود:« طی این بازدید مسائل و مشكلات این رشته مورد بررسی قرار گرفت و قرار شد كه پیگیری شود، اما تا الان خبری نشده است.»

... حاضر نیستند ما را به عنوان نیروی متخصص جذب كنند

محمد شادمان‌مهر یكی دیگر از فارغ‌التحصیلان این رشته است كه در نیمه اول سال 91 فارغ‌التحصیل شده است. او می‌گوید:« دو سال پیش برای بورس شدن به شركت ملی نفتكش جمهوری اسلامی مراجعه كردیم كه به ما گفته شد ترم آخر اقدام كنید. ما هم از ترم آخر تاكنون به این شركت و شركت كشتیرانی جمهوری اسلامی مراجعه می‌كنیم. اما با این پاسخ كه به علت تحریم‌های تجاری علیه ایران ما در حال تعدیل نیرو هستیم و نیروی جدید نمی‌گیریم مواجه شده‌ایم.»

او هم تاكید كرد:« شركت ملی نفتكش هر ساله تعدادی دانشجو در رشته مهندسی الكترونیك و مخابرات دریایی با گرایش نظامی در نوشهر بورسیه و بقیه نیاز خود را از رشته مهندسی برق گرایش قدرت و الكترونیك جذب می‌كند، اما از رشته ما در چابهار تاكنون تنها پنج نفر از گروه 2 و یك نفر از گروه 1 جذب شده‌اند. شركت كشتیرانی جمهوری اسلامی نیز به صورت آزاد از رشته مهندسی برق، نیروی انسانی خود را تامین می‌كند.»

شادمان‌مهر با بیان اینكه در پیگیری‌های اولیه ما مسوولان شركت‌های كشتیرانی و نفتكش از وجود چنین رشته‌ای در چابهار بی‌اطلاع بودند افزود:« ما باید دو واحد كارآموزی 1 و 2 را به مدت چهار ماه می‌گذراندیم، اما به دلیل عدم هماهنگی‌های لازم بین وزارت علوم و ارگان‌های دریایی مجبور به گذراندن دوره كارآموزی در شركت‌های دیگر نظیر كارخانجات تولیدی و مخابرات و ... شدیم، در حالی كه هیچ یك از این شركت‌ها به دلیل داشتن پسوند دریایی، فارغ‌التحصیلان ما را به عنوان نیروی مورد نیاز آینده خود قبول ندارند. به طور مثال من كارآموزی خود را در شركت مخابرات شهرستان لاهیجان گذراندم، ولی چند ماه پیش كه شركت مخابرات ایران، آگهی جذب نیروی مهندس برق را داده بود و من و تعدادی از دوستانم قصد ثبت‌نام داشتیم، به دلیل اسم رشته ما و داشتن پسوند دریایی، از ثبت‌نام ما در مرحله اولیه آزمون جلوگیری شد، چه برسد به استخدام. واقعا نمی‌دانم هدف از گذراندن كارآموزی در رشته ما چیست. شركت مخابرات حاضر است ما را به عنوان كارآموز آموزش دهد، اما حاضر نیست ما را به عنوان نیروی متخصص جذب كند. از طرف دیگر ارگان‌های دریایی نیز از رشته‌های غیردریایی (مهندسی برق گرایش قدرت و الكترونیك) نیروی انسانی خود را تامین می‌كنند. پس فقط این وسط سر ما بی‌كلاه می‌ماند.»

شادمان‌مهر به مشخصات كلی دوره كارشناسی مخابرات و الكترونیك دریایی (تجاری) به نقل از سایت دانشگاه دریانوردی چابهار اشاره كرد و افزود:« در این سایت هدف از تربیت در دوره كارشناسی رشته الكترونیك و مخابرات دریایی، شناخت نحوه عملكرد و چگونگی نگهداری و بهره‌برداری و تجزیه تحلیل سیستم‌ها و مدارهای مخابراتی و الكترونیكی دریایی عنوان شده كه با توجه به نیازهای شركت‌های كشتیرانی و سایر ارگان‌های دریایی برنامه‌ریزی شده است. در ادامه این توضیحات آمده است: فارغ‌التحصیلان این دوره دارای مهارت‌ها و آمادگی‌های بهره‌برداری، نگهداری و تعمیرات تجهیزات الكترونیكی و مخابرات دریایی، برخورداری از اطلاعات و دانش لازم برای انجام وظیفه به عنوان افسر الكترونیك و مخابرات در كشتی‌های تجاری و مهندس الكترونیك و مخابرات در سایر ارگان‌های دریایی و فعالیت در كارگاه‌ها و كارخانجات كشتی‌سازی، سرپرستی و نظارت بر فعالیت كاردان‌ها و تنظیم برنامه‌های آموزش كاربرها در زمینه‌های مخابرات و الكترونیك دریایی، اجرای پروژه‌های تحقیقاتی صنعتی و بررسی فنی در زمینه مخابرات و الكترونیك دریایی، تهیه گزارش‌های فنی و ارائه پیشنهادهای اصلاحی به منظور بهبود كار و شناسایی تكنولوژی جدید و ارزیابی آنها خواهند شد.»

این فارغ‌التحصیل دریایی گفت:« همچنین در توضیح ضرورت و اهمیت آموزش كارشناس در این رشته، به تامین نیروی انسانی متخصص مورد نیاز در مشاغل تعمیرات و نگهداری تجهیزات مخابراتی و الكترونیكی دریایی، فراهم آوردن زمینه‌های خودكفایی در تربیت افسر مخابرات و الكترونیك دریایی مورد نیاز ناوگان تجاری كشور و كمك به تحقیقات و پژوهش در زمینه‌های مختلف به منظور بازسازی و نوسازی تجهیزات و دستیابی به فن‌آوری مدرن و ساخت تجهیزات مورد نیاز اشاره شده است.»

او با بیان اینكه «ما هم گول همین حرف‌ها را خوردیم» افزود:« رشته كاردانی ناوبری در دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار بعد از پذیرش سه گروه و فارغ‌التحصیلی دانشجویان منحل شد، اگر مشكلات این رشته حل نمی‌شود هر چه زودتر آن را منحل كنند تا تعداد بیشتری از جوانان این مملكت بیش از چهار سال از جوانی و عمر خود را در این دانشگاه هدر ندهند.»

شادمان‌مهر، دوری از خانواده و قیمت‌های نجومی بلیت هواپیما، عدم آشنایی اكثر اساتید گروه با این رشته و عدم پیگیری آنها در رابطه با آینده شغلی فارغ‌التحصیلان را از مشكلات جدی دانشجویان این رشته در طول دوره دانشجویی برشمرد.

منبع : ماهنامه اقتصاد ترابری ایران

قابل توجه دانشجویان مهندسی دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر

مطالب مشابه :

خاطرات خرمشهر -آبادان

بروبچه هاي خونگرم خرمشهر

پیراهن خاکی23(فتح خرمشهر)

روز شمار مقاومت در خرمشهر 2

آیین دادرسی مدنی و آکسفورد خرمشهر...

قابل توجه دانشجویان مهندسی دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر

شهید جهان آرا به روایت همسرش

لغو تحریم کشتیرانی،خبری خوش برای بچه های مخابرات والکترونیک دریایی

مصاحبه با اساتید دانشگاه خرمشهر