کاروان زیارتی مشهد مقدس

زیارت، زیارت واقعی قسمت چه كسی می‌شود؟شاید اگر همه زیارت به این بود كه: بار سفر ببندیم و با قطار یا اتوبوس یا ماشین شخصی، خود را به مشهد برسانیم، چند روز بمانیم و برگردیم، كار خیلی ساده بود و همه طلبیده می‌شدند! <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

<?xml:namespace prefix = v ns = "urn:schemas-microsoft-com:vml" /><?xml:namespace prefix = w ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:word" />اما موضوع به همین سادگی نیست، نمی‌تواند باشد. زیارت، یعنی تلاش برای ارتباط برقرار كردن با انسان كاملی كه واسطه فیض خداوند است و مسئول راهبری تو، هم ملزوماتی می‌خواهد و هم الزاماتی دارد.
مگر انسان برای طی یك سفر فقط به كنسرو و كالباس و بنزین و بلیط احتیاج دارد؟ چشم و گوش و دل و جانت باید آماده، گوش به زنگ و هوشیار باشد. با تمام وجود باید بجهی در این دریای فیض و محبت.

● شستشویی كن و آنگه به خرابات خرام

مگر می‌شود با تنی خسته و آلوده مشرف شد؟ در احادیث مربوط به آداب زیارت آمده است كه از ابتدای سفر وضو بگیرید، به نام خدا بگویید،لباس های پاكیزه بپوشید و خود را معطر كنید. در هنگام نزدیك شدن به حرم، تامل كنید، آرامش داشته باشید و به جای آنكه مشغول خرید یا صحبت با دیگران شوید، روی نام و شخصیت امام تمركز كنید. اینها همه در یك كلام یعنی: < بدانید و به خودتان یادآوری كنید كه كجا می‌روید و چرا می‌روید و مهمان چه كسی هستید! آگاهی جزء مهم هر حركت و عملی است. انجام دادن كاری تنها از روی عادت و تكرار و تقلید دیگران، هم ممكن است ما را به بیراهه ببرد و هم قسمت مهمی از فواید و آثار آن عمل‌را ‌از‌ما می‌گیرد. وقتی به حرم می‌رسید، تامل كنید. ناگهانی و بی‌مقدمه وارد نشوید. حالت موِدبانه به خود بگیرید، سلام كنید و اجازه بگیرید، چرا كه می‌خواهید به مكان خاصی وارد شوید. دارید در محضر انسان بزرگواری حاضر می‌شوید و می‌خواهید كه این بزرگی و پاكی وی در شما هم تاثیر بگذارد و شما را رشد دهد. پس تفاوت این نقطه زمین را با جاهای دیگرش عمیقا و از بن جان حس كنید.

● جلوگاه رخ او دیده من تنها نیست

از همه جای ایران و از برخی كشورهای دیگر برای زیارت امام به مشهد می‌آیند. در روزهای خاص، به خصوص در مناسبت‌های مذهبی مثل همین نیمه شعبان، حرم و كل شهر مشهد بسیار پر‌ازدحام و جمعیت فوق العاده متراكم است. اگر تا به حال در این روزها به مشهد رفته باشید، این شلوغی بیش از اندازه را به خوبی حس كرده‌اید و نیاز به توضیح بیشتر نیست. یك نكته مهم برای كامل شدن زیارت امام، كنار آمدن با این شلوغی است، چرا كه از چند جهت مهم، سفر شما را تحت تاثیر قرار می‌دهد و نمی‌گذارد به هدف مورد نظر خود دست پیدا كنید. سال گذشته را به یاد می آورید ؟ اولین موارد وبا از قم گزارش شد. جایی كه مشابه مشهد، شهری زیارتی بوده و هر ساله پذیرای زائران و علم جویان حوزه‌های دینی است. جمع شدن گروه زیادی از مردم، به خصوص وقتی از جاهای مختلف آمده باشند، باعث دشوار شدن مهار آلودگی‌ها و كنترل بهداشت می‌شود. جمع آوری زباله‌ها و پاكیزه نگه داشتن محیط سخت‌تر می‌شود و تماس افراد با یكدیگر، از روی اجبار، بیشتر و بیشتر. در چنین فضایی، رعایت كردن توصیه‌های بهداشتی اهمیت حیاتی دارد وگرنه مجبور خواهیم شد روزهایی را كه برای كسب فیض و سر و سامان دادن امور زندگی‌مان به واسطه امام اختصاص داده‌ایم، زیر سرم و یا در حال استفراغ بگذرانیم. البته مدتی پیش مسئولان استان خراسان رضوی قول سروسامان دادن بر وضعیت بهدشتی و رفاهی زائران مشهد را داده‌اند. آنها نهایت سعی خود را خوهند كرد، اما ما هم باید به توصیه‌های بهداشتی بیشتر توجه كنیم. توصیه‌های بهداشتی برای پیشگیری از انتقال بیماری‌های عفونی، چیزهای عجیب و غریبی نیستند. همان‌ها هستند كه بارها و بارها شنیده ایم. به ویژه در فصل تابستان كه فصل سفر و گرما و وبا محسوب می شود.

▪ قبل از غذا خوردن دست‌هایتان را با آب و صابون بشویید. با لیوان تمیز آب بخورید و از دستشویی‌های بهداشتی استفاده كنید.

▪ زباله‌ها را در ظروف مخصوص خودشان بریزید.

▪ خرید از دستفروش‌ها را كنار بگذارید و به هیچ عنوان تسلیم وسوسه

آب و رنگ یا بوهای اشتها آور آنها نشوید.

▪ آب سالم برای آشامیدن تهیه كنید و به خصوص مراقب یخ‌های آلوده باشید.

● هوای نفستان را داشته باشید

اینها توصیه‌هایی برای پیشگیری از انتقال بیماری ها از راه آب و غذا بود. اما در جایی كه تماس‌های نزدیك و محیط های پرتجمع وجود دارد، احتمال انتقال بیماری‌های تنفسی مانند آنفلوآنزا وجود دارد. قطرات تنفسی افراد مختلف در فضا معلق شده و به راحتی می‌تواند باعث آلودگی افراد دیگر شود. متاسفانه راه عملی و موِثری به طور مشخص برای محافظت در برابر این بیماری‌ها در چنین محیط‌هایی وجود ندارد. شاید مهم ترین اصل آن باشد كه تجمع را كمتر و تهویه را بهتر كنیم.

● اما توصیه‌های زیر در به حداقل رساندن این احتمال مفیدند:

▪ می توانید از ماسك استفاده كنید یا با دستمال جلوی دهان وبینی خود را بگیرید. راه صد در صد كاملی نیست ولی تا حد زیادی از آلوده شدن شما جلوگیری می‌كند. گرچه شك دارم بتوانید در آن شلوغی و كمبود هوا برای تنفس، از چنین راه حلی بهره ببرید!

▪ ساعت‌های خلوت‌تر را برای زیارت انتخاب كنید. بعد از نیمه شب و قبل از سحرگاه زمانی است كه اهالی مشهد كمتر به حرم آمده‌اند و بنابراین برای زیارت مناسب تر است.

▪ ایمنی بدن ما تحت تاثیر عوامل مختلفی بالا و پایین می‌شود. البته یكی از راه‌هایی كه جدیدترین تحقیقات نشان می‌دهد در افزایش ایمنی بدن موِثر است، شركت در مراسم مذهبی و دعا و نیایش است. اما راه‌های دیگر شامل مصرف مایعات بیشتر، تغذیه كامل وصحیح مثل استفاده از شیر و لبنیات و سبزیجات و میوه تازه ( كه كاملا شسته و تمیز شده یا این كه پخته و یا پوست گرفته شده باشند) و نیز كاهش استرس و مواجهه كمتر با هوای سرد است. به یاد داشته باشید كه برای اغلب آدم‌ها سفر خود به تنهایی یك استرس محسوب می‌شود.
پس با رعایت این موارد می‌توانید به خودتان كمك كنید كه كمتر سرما را بخورید و بدن قویتری داشته باشید.

▪ سالمندان و كودكان و كسانی كه بیماری‌های مزمن مانند دیابت، قلبی، كلیوی و غیره دارند، دستگاه ایمنی ضعیف تری دارند و در مقابل ویروس‌ها و باكتری‌های احتمالی محیط حساس‌ترند. برای زیارت این عده تمهیدات‌تان را شدت ببخشید.

● قلب های ناراحت

همه می‌خواهند خود را به ضریح طلایی برسانند. صحن‌ها همه شلوغ است و برای گذشتن از بین مردم، حتی در نقاط دورتر از ضریح هم باید مراقب باشی كسی، پایی، بدنی را در حال سجده یا كودكی را سرگرم بازی، لگد نزنی. اما به راستی چقدر وقتی می خواهیم خود را به ضریح طلایی برسانیم، مراقب همدیگر هستیم؟ آیا حواسمان به سالمندان، كودكان و بیماران هست؟ آیا نوبت را رعایت می كنیم؟ آیا سعی می‌كنیم طوری زیارت خود را تنظیم كنیم كه دیگران هم بتوانند از نزدیك با امام خود راز و نیاز كنند؟ اگر ما باعث زیر پا افتادن و زخمی شدن زائری شویم یا اگر فردی كه بیماری قلبی دارد، از هجوم جمعیت مشتاق، رگ‌های قلبش بگیرد و نتواند نیاز افزایش یافته او را تامین كند و لحظه‌ای باز ایستد، آیا توانسته‌ایم زیارت كاملی داشته باشیم؟ آیا در این صورت امام رضا ما را طلبیده اند؟

آداب زيارت حضرت علي ابن موسي الرضا عليه السلام

1- سه روز روزه قبل از سفر به طوري كه روز خروج از وطن روزه دار باشد.اين روزه آثار باطني ويژه اي دارد.

2-غسل ؛ يك غسل قبل از سفر و در وطن لازم است چون 2 فرسخ مانده به شهر مشهد حضرت رضا عليه السلام به ديدن زائر مي آيد و به او سلام مي كند.

در مشهد هم در صورت امكان براي هر بار كه به زيارت مي رويم يك غسل انجام دهيم بهتر است ولي اگر مشكل بود هر 24 ساعت يك غسل زيارت كافي است.

ذكر هنگام غسل:

اللهمَ طَهِِِرني وَ طَهرلي قَلبي و اش‍رَحْ لي صَدري و اَجْر علي لساني مدحَتك و الثَناء عَليك فانه الا بك اللهم اجْعَلْه لي طَهوراً و شفاءً

3- هنگام خروج از منزل از زير كلام الله مجيد عبور كنيد و صدقه بدهيد و بگوييد:

بسم الله وَ بالله وَ إلي الله وَ إلي ابن رسول الله تَوَكَلْتُ عَلي الله اللهم عَليك تَوَجَهْتُ وَ عليك قَصدْتُ و ما عندكَ اَرَدْتُ.

4-هنگامي كه به مشهد رسيديم بهتر است بعد از مستقر شدن در محل اقامت و استراحتي كوتاه و خوردن غذايي سبك غسل زيارت كنيم و لباس هاي تميز و رنگ روشن بپوشيم و از عطر و امگشتر عقيق استفاده كنيم و با آرامش و با گام هاي آهسته و كوتاه (بهتر است پياده به زيارت برويم) به سمت حرم مطهر برويم.و در طول راه به هيچ چيز دنيايي (اجناس-اشخاص) توجه نكنيم .

5- صدقه؛بايد قبل از ورود به حرم صدقه كنار گذاشته شود و بعد از زيارت و هنگام خروج از حرم صدقه را رد كنيم.

6-اذن دخول؛قبل از ورود به صحن و قبل از ورود به حرم بايد از امام اجازه گرفت.اين اجازه بايد با حضور قلب باشد و مي توان با زبان عادي خود اجازه خواست.بايد در منتهاي خواهش و گدايي صورت گيرد .

7-بوسيدن عتبه؛بوسيدن دست يا پاي شخصي نشانه اوج محبت و اتصال و ابراز حقارت است.بوسيدن عتبه (درگاه ورود) حرم از ضروريات وشرايط قبولي زيارت است.

8-خواندن زيارت نامه معتبر؛بهترين مكان براي خواندن زيارت نامه بالاي سر حضرت است.زيارت نامه معتبر مثل جامعه كبيره و امين الله.

9-نماز زيارت؛اگر زيارت جامعه خوانديم بعد از آن 2 ركعت نماز مي خوانيم كه در ركعت اول بعد از حمد يس و ركعت دوم الرحمن تلاوت مي شود.اگر امين الله خوانديم يعد از آن 2 ركعت نماز زيارت مثل نماز صبح خوانده مي شود.ميتوانيم از طرف افراد ديگر نيز نماز زيارت بخوانيم.

10- تلاوت قرآن؛شايسته است كه در حرم امام قرآن تلاوت كنيم و ثوابش را از طرف امام به حضرت رسول هديه كنيم.

11-تدبر و تفكر و سكوت؛اين امر براي تسكين اضطراب هاي باطني ثمر بخش است.

12-حاجت خواهي؛در بالاي سر امام 2 ركعت نماز حاجت بخوانيم و در قنوت حوائج را بيان كنيم .

13-شكر؛قبل از خروج به سجده برويد و 100 بار شكر لله بگوييد

از ‏جانب مادرم فاطمه (س) طواف كنيد

موسى بن قاسم گويد: به أبى جعفر ثانى (امام جواد) (ع) گفتم: خواستم به عوض شما و پدرتان طواف كنم، ولى مى‏گويند از طرف اوصياء، طواف صحيح نيست؛ فرمود: نه، هر قدر بتوانى طواف كن، اين كار جايز است.

بعد از سه سال، به آن حضرت گفتم: من از شما اجازه خواستم كه از جانب شما و پدرتان طواف كنم، اجازه فرمودى، آنچه خدا خواست از طرف شما طواف كردم، بعد چيز ديگرى به نظرم آمد و به آن عمل كردم؟ امام فرمود: آن چيست ؟

گفتم: يك روز از طرف رسول الله (ص) سه بار طواف كردم، در روز دوم از طرف اميرالمؤمنين (ع) طواف به جاى آوردم، در روز سوم از جانب امام حسن و در روز چهارم از طرف امام حسين، روز پنجم بعوض على بن الحسين، روز ششم از أبى جعفر محمد بن على، روز هفتم از جعفر محمد، روز هشتم از جانب پدرت موسى بن جعفر روز نهم از جانب پدرت على بن موسى، روز دهم از جانب شما اى آقاى من!. اينها آنان هستند كه به ولايتشان عقيده دارم.

فرمود: آن وقت به خدا قسم به دينى اعتقاد دارى كه خداوند از بندگان غير آن را قبول ندارد، گفتم: گاهى هم از جانب مادرت فاطمه (س) طواف كردم وگاهى نكردم، فرمود: اين كار را زياد كن، اين انشاء الله أفضل اعمالى است كه مى‏كنى.

دل نوشته ها

نمی دونی چه حال و هوایی داره وقتی رو به پنجره فولادی و داری نماز می خونی ، هیچ وقت یادم نمی ره شب نیمه شعبان وقتی رسیدم نزدیک پنجره ی فولاد و نوزادی شفا گرفت ، بعد از آن هم تو فاصله ی 10-12 حدود 7 نفر شفا گرفتند . غیر قابل توصیف.

آرامگاه نخودکی داخل صحن انقلاب اسلامی دقیقا رو به گنبد و پنجره ی فولاد است ، مقبره ی اصلی داخل راهرو است و چون محل رفت و آمد بوده ، مقبره را به دیوار زدند ، خیلی آدم خالصی بوده و خیلی حاجت می ده ، وقتی می ری بالای مقبره اش و "یس" می خونی ، حس خوبی بهت دست می ده ، خیلی عزیز و مقرب بوده است .

سقاخونه اسماعیل طلا: این سقا خانه داخل صحن انقلاب و رو به حرم و پنجره ی فولاد است ، نمی دونی چقدر قشنگ میشه وقتی مردم پایین دارند از آب سقاخانه برمی دارند برای شفا و روی گنبد کوچولوی آن کبوترها آرام وبی صدا نشستند ، خیلی صحنه ی زیبایی ، روز آخر با اینکه دیر شده بود اما خود آقا کمک کرد و تونستم توی آن شلوغی سقاخانه از آب آن برای کسانی که قسمتشون نشده بود بیارم .

دوشنبه صبح وقتی رسیدیم مشهد رفتیم حرم . وقتی وارد می شی و آن ضریح زیبا را می بینی مدهوش می شی ، وقتی مقابلش می ایستی و زیارتنامه را می خوانی احساس می کنی آقا داره نگاهت می کنه و به حرفات گوش می ده . آنقدر معنویتش بالاست و آنقدر ضریح ، سبز و نورانی و باصفاست که نمی تونی ازش دل بکنی .

چراغانی حرم ویژه نیمه شعبان فرق می کنه خیلی زیبا و دیدنی شده بود وقتی تمام صحن ها و حرم را برا ی نیمه ی شعبان چراغانی کردند . ترکیب نورهای سبز با گنبد طلا و .. وای که چه عالی بود .آنقدر زیبا که دلت می خواد هیچ وقت صبح نشه که چراغها خاموش بشه .

شب نیمه شعبان باید آنجا باشی تا حال و هواش و بفهمی ، احساس می کنی آقا داره قدم می زنه و به زائراش خوش آمد می گه و آن کسانی که براشون رقم خورده را شفا می ده ...

بعد از 12 سال قسمتم شد و آقا حسابی طلبید ، آن هم برای نیمه ی شعبان ، وای باورم نمی شد ، وقتی اولین نماز ظهر رو به گنبد طلا و پنجره ی فولاد و خوندم تو آسمونها سیر می کردم ، شبها هم از ساعت 10 تا نماز صبح حرم بودم ، توی صحن رو به پنجره ی فولاد و گنبد می نشستم با آقا حرف می زدم . نماز می خواندم ، وقتی می رفتم داخل حرم ، رواق 3 خیلی عالی بود ، حضور امام رضا (ع) را احساس می کردم ، واقعا غیر قابل توصیف ، مخصوصا شبهاش که حال و هوای خودش را داره . یک سکوت خاص ، یک معنویت قشنگ ، آدمهای عاشق ........

ای دل اگر نخواندت ره نبری به کوی دوست

خوانده شدم از سوی آقا ، اون هم چه خواندنی و چه شبهایی ، قابل وصف کردن نیست . به یاد همه بودم و از خود امام رضا خواستم برای همتون دعوتنامه مخصوص بفرسته ، نمی دونید چه حالی داره وقتی روبروی گنبد طلا و پنجره فولاد هستی و نماز بخوانی ، غرق می شی ، یا وقتی تو خود حرم هستی و داری نماز می خونی و با آقا حرف می زنی دیگر کسی رو اطرافت حس نمی کنی ، رها می شی ، احساس می کنی داری روی آسمانها پرواز می کنی ، دور و برت فرشته ها دارن نگاهت می کنند ، لذت بخش ترین حس است.

برآورده شدن سه حاجت در اولین زیارت

دوستان عزیز آیا می دانید که امام رضا سه حاجت از هر کس را که برای اولین بار به زیارت او برود برآورده می کند. می گویند که امام رضا(ع) سه حاجت را برای هر کس که اولین بار ایشان را زیارت می کند برآورده می سازند و آقای قاضی این نکته را به کسانی که سفر اولشان به مشهد است، تذکر می دهد، فرزند ایشان ضمن نقل این مطلب می فرمودند: من یک بار از خدمت ایشان سئوال نمودم، آیا خود حضرت عالی در اولین بار مشرف شدن به زیارت امام رضا (ع) تفضلی از آن امام بزرگوار دیده اید یا نه؟مرحوم والد با حالت خاص انگشتانش را به نوک بینی من زد و مطالب پر معنی عرفانی را بیان نمود و بعد از سکوت و تفکر فرمود:«من زمانی که به زیارت ثامن الائمه امام رضا(ع) مشرف شدم، مبتلا به بیماری نقرس بودم؛ به طوری که راه رفتن برای من خیلی دشوار شده بود و با تکیه بر عصا می توانستم راه بروم. این بیماری به مدت ده سال امان راه رفتن را از من گرفته بود و نزدیک بود که زمین گیر شوم، هنگام ورود به این شهر مقدس، جهت استحمام و تعویض ضماد پا به حرم رفتم، هنگام ضماد کشیدن دور جراحت، متوجه چیز سیاه رنگی مثل ذغال شدم و این همان چیزی بود که عامل اصلی درد پاها بود و جدایی آن باعث بهبودی می شد، پس پاهایم را تکان دادم و ملاحظه کردم که درد در پاهای من به هیچ وجه نیست و پاهایم سالم هستند و احتیاج نیست که با عصا راه بروم، خیلی خوشحال شدم و این را از توجه و کرامات امام رضا (ع) دانستم.»

سختی های زیارت در قدیم

سال 1304 بود. مادر از گاراژ شیشه که در خیابان سید بود بلیت اتوبوس خرید. گویا بهای بلیت مشهد چیزی بین چهار تا پنج تومان بود. رسم بر این بود که مبلغی از کرایه را قبلاً می پرداختند و باقی به عنوان پس کرایه پس از رسیدن به محل پرداخت می شد. برای سفر به مشهد آماده شدیم. روزی که ساعت حرکت رسید، مادرم و من از خانم و آقای منتخب الملک که مقدمات سفر ما را فراهم کرده بودند خداحافظی کردیم. آن ها مرا بوسیدند. مستخدمین آینه و قرآن آوردند و یکی از آن ها قرآن را بالای سر ما گرفت و من و مادرم هفت دفعه از زیر آن رد شدیم. خانم منتخب الملک دستور داده بودند برای ما درشکه خبر کنند. هنگام حرکت درشکه، مستخدمین کاسه ی آبی را که توی سینی پهلوی قرآن و آینه آماده کرده بودند، پشت سر ما روی زمین پاشیدند و صلوات فرستادند و ما به گاراژ رفتیم؛ پس از چند ساعت که مسافرین آماده شدند؛ ماشین به راه افتاد و شبانه از راه فیروز کوه به سوی مشهد حرکت کردیم.

جاده، خاکی و پر دست انداز بود و اتوبوس سلانه سلانه زوزه می کشید و پیش می رفت. سفر از تهران به مشهد سه روز و دو شب طول کشید. شب ها را در کاروان سراهای شهر های بین راه، شاهرود و نیشابور اتراق می کردیم؛ هر جا که می رسیدیم، هر دو سه خانواده بسته به تعداد افراد، در یکی از اتاقهای کارون سرا استراحت می کردیم. روشنی اتاق ها به وسیله فانوس های نفتی معروف به‹‹ چراغ بادی›› بود که هر خانواده ای با خود داشت. در این کاروان سراها گاری های مسافری و کاروان های شتری و مادیان و الاغ بودند که در وسط صحن رها شده بودند و صدای زنگ گردن آن ها یک لحظه هم قطع نمی شد.
مسافران و صاحبان کاروان ها هم در اتاق های کاروان سرا بیتوته می کردند. بین راه قبل از رسیدن به شهرها یکی دو قهوه خانه و کبابی دیدیم که در جلوشان چراغ زنبوری می سوخت در اتوبوس ما جای سوزن انداختن نبود دو طرف اتوبوس نیمکت هایی یکسره بود و رو به روی هم مسافران می نشستند و وسط اتوبوس بارها و وسایل مسافران را جا داده بودند. بعضی از مسافران مجبور بودند روی بارها چمبرک بزنند و ده دوازده مسافر را روی طاق اتوبوس جای داده بودند. و دورشان را طناب کشیده بودند که اگر خوابشان ببرد از ماشین به پایین پرت نشوند اتوبوس می رفت مسافران یا چرت میزدند یا وول می خوردند. و یا به مقتضای وضع به درخواست مداوم راننده صلوات می فرستادند. به خصوص در سربالایی ها .

راننده ها محل پست های امنیه ی وسط راه را می شناختند در چند صد قدمی پست امنیه ی مسافران روی سقف را پیاده ی کردند و به آنها دستور می دادند که بروند دویست سی صد متربالاتر از پشت امنیه کنار جاده بایستند تا پس از بازرسی اتوبوس در محل موعود دوباره آنها را سوار کنند. موقعی که اتوبوس از تهران حرکت می کرد به وسیله ی ناظری از طرف صاحب ماشین تعداد مسافران و کرایه ها محاسبه و یادداشت می شد، ولی راننده به طور قاچاق در وسط راه هر چه می توانست مسافر قاچاقی سوار می کرد، از جمله روطاقی ها را که صاحب ماشین از این اتوبوس ها دست کمی از شکنجه نداشت. این اتوبوس ها که آن وقت ها به ‹‹اتول تمپولکته›› معروف بود، می رفت تا به یک فرسخی مشهد رسید. گنبد طلایی و گلدسته های امام هشتم(ع) لبخند شوق را بر لب مسافران می آورد. اتوبوس که متوقف شد، شاگرد راننده از مسافر ها‹‹گنبد نما›› می خواست. ‹‹گنبدنما›› پولی بود که کمک رانندهها از مسافران می خواستند و هر مسافر بنا به کرم خودش مبلغی را می پرداخت.

این رسم برای شهرهای زیارتی مرسوم بود. در شهرهای دیگر هم راننده به محض رسیدن به بلندایی که از آن می شد برج یا باروی شهر را دید، توقف می کرد و شاگرد راننده کلاه به دست می گرفت و با ذکر صلوات از مسافران درخواست پولی را می کرد که به آن ‹‹بارک الله دم دروازه›› می گفتند. آن وقت ها این جور بود، حالا گویا این رسم هم مثل خیلی از رسوم دیگر فراموش شده است. پس از ساعتی به مشهد رسیدیم. اتوبوس در گاراژی ایستاد و مسافران پیاده شدند. ما بقچه بدست، پرسان پرسان پیاده سراغ نشانی خانه پدر رفتیم. تمام کوچه های مشهد خاکی بود و در بیشتر کوچه ها و خیابان ها گنبد طلایی و گل دسته های حرم مطهر نمایان بود. باغ ملی در وسط شهر بود که یک سینمای تابستانی هم در گوشه ی آن بود. نام قسمت شرقی حرم حضرت رضا (ع) بست پایین خیابان بود و قسمت غربی حرم، بست بالا خیابان یا علیا. دو طرف بست پایین خیابان و بالا خیابان، پر از درخت و کاروانسرا و مسافرخانه و ..." منبع: ماهنامه زائر شماره 140

نيمه شعبان است
وصداي سبز پاي بهار مي آيد
زمزمه روشن عندليبان وصل مي وزد
نبض حضور منتشر شقايق در رگه هاي خشک غيرت زمين مي تپد
و از مجمع اهلبيت گل سرخ،رايحه دلاويزديگري جاده هاي خاکي زمان را خوشبو ميدارد

نگـــــارا
روايت هجر تو
قصه العشق لا انفصام لها
همه لحظه هاي ماست ، ديگر اکنون
منتظران و چشم انتظارانت را به نگاهي و اشاره ايي و دعايي بنواز

به مناسبت فرا رسيدن ولادت با سعادت منجي عالم بشريت حضرت مهدي (عج) و به منظور آشنايي هر چه بيشتر با فرهنگ مهدويت از شما دوستان همسفر دعوت می شود مطالب، دیده ها ، شنیده ها، سفرنامه خود را در این سفر در ارتباط با بیشترین لحظات حضور ایشان در کنار خود بنویسید. برای ارایه بهتر مطالب خود می توانید در طول سفر به ارتباط با مسائلی که رخ می دهد و حس می کنید در ارتباط با وجود ایشان است را بنویسید. می توانید از صفحات سفید پایان این نشریه استفاده کنید. نوشته های خود را فقط به مسئول کانون آقای بابایی تحویل دهید . مهلت پایان مسابقه در جلسات قرآن شبهای جمعه اعلام می شود.

کاروان زیارتی مشهد مقدس

مطالب مشابه :

نام، آدرس و تلفن زائرسراهای مشهد مقدس

اگر دنبال ثوابی بخون..خیرین گمنام..کمک به مومنان گرفتار

اطلاعاتی درباره ی شهر کرمانشاه پارک های تفریحی اماکن زیارتی جاهای دیدنی و...

شرح مختصری از شهر کرمانشاه

اخبارکوتاه گردشگری ایران

کاروان زیارتی مشهد مقدس

سرنوشت مبهم بزرگترین طرح سرمایه گذاری خارجی اردبیل و چند سوال از شهروندان

ظرفیت های گردشگری بجستان ناشناخته مانده است

مناقصه های کشور 1392/06/27