رمان مستی برای شراب گران قیمت

با صدای زنگ گوشیم بلند شدم . نگاهم و از کتاب پیش روم گرفتم و به طرف تلفنم رفتم . روی کابینت اشپزخونه بود .
با دیدن اسم بابا اه بلندی کشیدم . گوشی رو برداشتم . صدای بابا بلند شد : دخترم سلام .
-:سلام .
-:خوبی بابا ؟
-:خوبم .
نپرسیدم اونم خوبه یا نه . خیلی وقت بود برام مهم نبود خوبه یا بده .
-:زنگ زدم بگم این چهار روز تعطیلی رو داریم میریم شمال میای ؟
چهار روز تعطیلی ؟ یادم نبود از فردا تعطیل بود .
چهار روز تعطیلی . بدون مهیار ؟ مهیار ... تعطیلات و با هم می موندیم خونه و خوش می گذروندیم .چه سخت می گذشت بدون اون . یعنی اینقدر به حضورش عادت کرده بودم ؟ مهیار برام مهم بود . بیشتر از اونی که فکرش و می کردم .
فکری به ذهنم زد .
-:نه بابا ... قراره با دوستام برم جایی .
-:کجا دخترم ؟
-:یعنی چی بابا ؟
-:خوب می دونی دخترم ... تو دیگه یه دختر یا زن شوهر دار نیستی ... می دونی که ...
-:بابا ...
-:می دونم دخترم . اما برات حرف در میارن .
-:می دونم بابا . من باید برم . به مامان سلام برسون .
-:حتما ... مامانت و سامیار هم سلام می رسونن .
-:بله . بله . خداحافظ .
سامیار ... برادر خل و چل من . ازش متنفرم . نمی بخشمش ... هیچوقت .
گوشی رو دوباره روی کابینت انداختم و به طرف اتاق خواب دویدم .
از توی کشوی میزم جعبه کوچیک کنده کاری شدم و بیرون کشیدم و بهش خیره شدم .
درش و باز کردم . با دیدن کلید لبخندی روی لبم نشست .
به سرعت از جا کنده شدم .
به طرف کمد رفتم . تمام لباسهایی که اون روز خریده بودیم و از توی کمد بیرون کشیدم و توی ساک ریختم . چند تا لباس دیگه هم برداشتم و توی ساک ریختم .
بعد از برداشتن وسایل و اماده شدن بالاخره بعد از چک کردن همه چیز گوشیم و از روی کابینت برداشتم و توی جیبم گذاشتم .
در و قفل کردم و از وارد اسانسور شدم .
ماشین و از توی پارکینگ بیرون اودرم . به نگهبان خبر دادم چند روزی میرم مسافرت و حواسش به خونه باشه . پیرمرد قابل اعتمادی بود .
پشت فرمان که نشستم شماره سروش و گرفتم : سلام سروش .
-:سلام ابجی خانم . حالت چطوره ؟
-:خوبم . تو خوبی ؟
-:خدا روشکر مثل اینکه بالاخره شما خوب شدین .
-:چرت و پرت نگو . زنگ زدم بگم دارم چند روزی میرم مسافرت . نیای ببینی نیستم دنیا رو بهم بریزی .
-:کجا کجا ؟ تنهایی ؟
-:اره دیگه تنهایی . می خوام یه چند روزی با خودم خلوت کنم .
-:مرسده خوبی ؟
-:اره عزیزم . نگران نباش .
-:کجا میری ؟
-:میرم کردستان ... اون طرفا .
-:مرسده اونجا چرا ؟ دختر خوب اونم تنهایی . دیوونه شدی ؟
-:نگران نباش حواسم هست . یه کاری دارم . زود برمی گردم .
-:کی میای ؟ می خوای باهات بیا م.
-:نه . خودم میرم . اخر تعطیلات برمی گردم .
-:باشه . زود زود باهام در تماس باش نگران میشم .
-:باشه . کاری نداری ؟
-:نه عزیزم .
-:به بهار سلام برسون .
گوشی رو قطع کردم و روی صندلی کناری انداختم . ضبط و روشن کردم .

مثل دیوونه هاست حالم .
هزار فکر و خیال دارم .
همش کارم شده گریه .
همه شبهام و بیدارم .
تو می گفتی خداحافظ .
منم از زندگیت رفتم .
نمی دونم تو اون لحظه .
چرا چیزی نمی گفتم .
من تنها بدون تو دارم از غصه می پوسم .
تو نیستی و شبا تا صبح همه عکسات و می بوسم .
تو تازه رفتی از اینجا .
هنوز عطرت تو این خونه هست .
شب و روزم شده مستی ببین خونه ی میخونه هست .

هنوزم تا که هنوزه ، من باهاتم .
عاشق لحظه دیدار نگاتم .
توی کوچه دنبال یه رد پاتم .
اگه برگردی می بینی من باهاتم .

من تنها بدون تو دارم از غصه می پوسم .
تو نیستی و شبا تا صبح همه عکسات و می بوسم .
تو تازه رفتی از ایننجا .
هنوز عطرت تو این خونه هست .
شب و روزم شده مستی ببین خونه ی میخونه هست .

خیلی وقت بود این اهنگ شده بود جز ثابت زندگیم . درست از وقتی که مهیار رفته بود . مهیار ... حتی باهام تماس هم نگرفت . یعنی اونم بهم فکر می کنه ؟
اونم یادش هست مرسده ای وجود داشته ؟ اصلا من کجا دارم میرم ؟ چرا اونجا ؟ چرا به جای اینکه از خاطرات مهیار فرار کنم دارم میرم سراغشون ؟

____________

ماشین و جلوی ساختمون متوقف کردم . پیاده شدم و در و باز کردم . یکمی سخت باز شد اما بالاخره باز شد . ماشین و بردم توی حیاط ...
پر بود از برگهایی که روی زمین بودن . این همه برگ از کجا اومده بود ؟ خونه خیلی اروم بود .
ساکم و با وسایلی که گرفته بودم و برداشتم و از رفتم توی ساختمون .
در ورودی رو باز کردم و وارد شدم .
یک لحظه احساس کردم مهیار درست رو به رومه . منم دارم با چشمای اشک و الود و تارم بهش نگاه می کنم . اون شب کنارم نشست . درست همین جا ... این گوشه . کاش اون شب یه جور دیگه ای تموم میشد . کاش این زندگی یه جور دیگه ای تموم میشد . اما تموم شد .
وسایل و بردم توی اشپزخونه . ساکمم برداشتم و رفتم توی اتاق خواب .
تخت خواب همونطور دست نخورده بود . بالش و موقع رفتن گذاشته بودم وسط تخت . هنوزم همون جا بود . ساک و گوشه اتاق انداختم و خودم و روی تخت ولو کردم . به سقف خیره شدم .
صدای مهیار تو گوشم پیچید : خوشت اومده ؟
-:خیلی ؟
-:زودتر می گفتی اتاقمون و این شکلی می کردیم .
-:هنوزم دیر نشده .
-:شما امر بفرمایید .
نگاهم از چراغ ها سر می خورد و می رفت سراغ بعدی ...
کم کم خوابم برد .

______________________

با سر و صدایی که می اومد چشم باز کردم . با ترس بلند شدم . سر و صدای چی بود ؟ یعنی دزد اومده بود ؟
به ارومی بلند شدم . چراغ و روشن نکردم . نگاهم افتاد به مجسمه ی بزرگی که گوشه ی اتاق روی میز بود . اروم به طرف میز رفتم و برش داشتم .
از اتاق بیرون زدم . سایه یکی توی سالن بود . بهش نزدیک شدم . درست پشت سرش قرار گرفتم .
مجسمه رو بالای سرم و بردم .
قبل از اینکه مجسمه رو روی سرش فرود بیارم به طرفم برگشت . دستام همون جا خشک شد . این اینجا چیکار می کرد ؟
با تته پته گفتم : مهههــ ... ی.... یا ...ر ..
لبخندی زد . یه درخششی توی چشاش بود . احساسش می کردم : سلام .
هنوزم تو شک بودم .
مهیار دستاش و بالا اورد و مجسمه ای که توی دستم و بود و از دستام بیرون کشید : خوبی ؟
-:تو ... تو ... اینجا ؟ا ؟ آ؟
-:خوب چند روز تعطیل بود اومدم اینجا ...
-:اما تو ....
نفسم و بیرون دادم .سعی کردم به خودم مسلط باشم : مگه اتریش نبودی ؟
-:کارم زود تموم شد .
-:یعنی چی ؟
-:وقتی رسیدم ایران هوس کردم بیام اینجا ... نمی دونستم اینجایی . وقتی ماشینت و دیدم فکر کردم دیوونه شدم .
-:این وقت صبح ؟
-:هوا داره کم کم روشن میشه . خوب من تا رسیدم حرکت کردم .
هوا داشت کم کم روشن می شد .
مهیار دستم و گرفت : بریم طلوع خورشید و ببینیم ؟
قبل از اینکه چیزی بگم از ساختمان خارج شدیم .
مهیار به طرف تابی که توی حیاط بود رفت و نشست . منم کنارش نشستم .
همونطور که نگاهش به اسمون بود گفت : خوبی ؟
-:بد نیستم .
نگاهم و به اسمون دوختم . اما زیر چشمی بهش نگاه می کردم :تو خوبی ؟
مهیار اینجا بود . اومده بود اینجا ! چرا ؟ مستقیم ؟ چرا الان ؟ الان که من اینجا بودم ؟
-:خوبم . بالاخره تونستم به اون چیزی که می خوام برسم . از بابا جدا میشم .
-:خوشحالم برات ... دیگه باهاش دعوا نمی کنی .
-:درسته .
دیگه حرفی نزدیم . هر دوتا طلوع خورشید و تماشا کردیم .
بالاخره گفت : این مدت چطور بود ؟
-:قابل تحمل ...
-:برای منم همینطور ...
یکدفعه به طرفم برگشت : مرسده ؟ نظرت در مورد صبحونه با نون تازه چیه ؟
لبخندی به روش زدم . تو چشماش خیره شدم . بدنم داغ شده بود . داشتم اتیش می گرفتم . بازم اروم بودم . حالا که کنار مهیار بودم اروم بودم . نمی تونستم به چیزی فکر کنم . به اینکه مهیار اینجاست کنار من : عالیه .
بلند شد : من میرم نون بگیرم .
قبل از اینکه چیزی بگم به طرف در خروجی دوید .
به جای خالیش خیره شدم .
با دیدن کیف پولش که جای خالیش و پر کرده بود وسوسه شدم توش سرکی بکشم .
تا بازش کردم نگاهم به عکس سالگرد ازدواجمون افتاد . همون عکسی که وقتی می خواستم کیک و ببرم مهیار صورتم و بوسید . اما مگه این فیلم نبود ؟ حالا عکس شده بود ؟
مهیار این و گذاشته بود تو کیف پولش ؟
-:از دیدنش سیر شدی ؟
سر بلند کردم . مهیار پشت سرم ایستاده بود .
لبخندی به روش زدم .
اونم لبخند زد .
-:خیلی دلم می خواد اون صبحونه ای که خونه مامانت اینا برام اماده کردی رو دوباره بخورم .
کیف و به طرفش گرفتم : تا نون بگیری اماده هست .

سرانجام مستی زندگی من این شد ....
من مثل یه ادم مست که برای ارضای نیازش به شراب ، چشم بسته دست به هر کاری می زنه خودم و انداختم توی هچل زندگی با مهیار ...
بعد که مستی از سرم پرید فهمیدم چیکار کردم . ولی دیگه دیر شده بود . همونطور که ترک شراب برای یه دائم و الخمر سخته ترک مهیار هم برای من نه تنها سخت بلکه غیر ممکن بود . مهیار مثل یه شراب بود . شرابی که هر کسی می خواست داشته باشدش ... و من ناخواسته و فقط بخاطر قیمتش صاحبش شدم .
تموممممممممممم

رمان مستی برای شراب گران قیمت

مطالب مشابه :

رمان عاشقانه

معرفی رمان نمیتوانی و قسمت اول

رمان مستی برای شراب گران قیمت

رمان وسوسه

رمان قرار نبود

رمان وسوسه

رمان دنيا پس از دنيا