جيب خالي پز عالي

نويسنده : سارا دماوندان

20 و اندي سال است که پوشاک ايراني با پيشينه اي تاريخي در چنگال نامي است که روزگاري ايرانيان را با هدف تلاش براي رسيدن به آرزوها پاي جعبه جادويي ميخکوب مي کرد و شايد آن زمان کمتر کسي تصور مي کرد نام خانوادگي اوشين تاناکورا به مرور زمان تيشه به ريشه صنعت پوشاک ايران بزند و طيف وسيعي را درگير اين بحران کند.

اجناس مارک دار
با قيمت بسيار ارزان رسيد...

چند روز پيش بود که وقتي از جلوي مغازه هاي لباس فروشي خيابان انقلاب عبور مي کردم بوي آزار دهنده اي به مشامم رسيد . بي اختيار وارد مغازه شدم که لباس هاي متنوع و رنگ به رنگي را در ويترين و رگال مغازه اش جا داده بود. لباس هايي که نه اتيکتي به آنها بود نه تو مي توانستي از يک مدل دوسايزمتفاوت را ببيني. شروع به چرخاندن رگال کردم، فروشنده که خانوم جواني بود به طرفم آمد و با همه تلاشش که سعي مي کرد از کلمه هاي انگليسي و واژه هاي فرنگي استفاده کند با لهجه خاصي گفت: "اين آخرين مدل اروپاس. تمام مانکناي به نام اونجا از اينا مي پوشن. اين شلوار رو ببين. تن خورش عاليه ميخواي بري بپوشي ؟" شلوار، بوي خاصي مي داد گفتم: "ببخشيد اين بوي چيه؟ فروشنده گفت: "عزيزم چون اين بارا از اونور مياد و يه مسافت طولاني رو طي مي کنه براي اين که ويروس نگيرن يه سري مواد ضدعفوني بهش مي زنن اين بو مال اونه نگران نباش برو پرو کن". گفتم :" دست دوم ديگه ؟ نه! " گفت: "عزيزم تو فکر مي کني لباسايي که تو فروشگاه مانگو و زارو مي فروشن نو و تازه از کمپاني دراومده؟ نه گلم. اونا هم لنگه همينن هيچ فرقي ندارن. خيلي از اين لباسا رو مارکاشونو مي کنن که نخوان گمرگي و اين جور چيزا بدن. وگرنه با يه بار پوشيدن و اين حرفا که آدم مريض نمي شه يه عالمه مواد ضدعفوني بهش مي زنن. شما نگران سلامتيت نباش من خودم چند سال که دارم همين لباساي تاناکورا رو مي پوشم لباسيي رو که مي خوام 100 هزار تومن هزينه کنم با ده ، پانزده هزار تومان سر و تهش رو هم ميارم و هميشه شيک و به روزم برو پرو کن عزيزم". گفتم : "ممنون خانوم قصد خريد ندارم فقط يه کنجکاوي ساده بود همين. از مغازه اومدم بيرون.

نامي که اقتصاد پوشاک را فلج کرد...

حدود 20 سال پيش بود که گوش ها براي نخستين باربا واژه تاناکورا آشنا شدند. سريالي که سرسختي يک زن را براي رسيدن به آرزوهاي بزرگش نشان مي داد. اوشين تاناکورا شخصيت داستاني بود که از کودکي واژه فقر و نداري را مي شناخت اما او براي رسيدن به آرزوهاي بزرگش از هيچ کوششي دريغ نداشت. سريالي که در زمان خودش بينندگان بسيار را جذب خود کرد. پخش سريال " سال هاي دور از خانه" همزمان با مهاجرت ايرانيان به کشورهاي آسيايي به خصوص ژاپن بود. در آن زمان بود که برخي از مسافراني که از آن طرف آب مي آمدند براي دوستان و آشنايان خود سوغاتي هايي ميآوردند که به مرور زمان مشخص مي شد آن اجناس نو نيستند و از آن زمان بود که واژه تانکورا در ميان مردم باب شد و راهي شد براي تجارت. بعضي از فروشندگان لباس با خريداري کردن اجناس دست دوم، آنها را با قيمت پايين تري به مردم مي فروختند و بدين ترتيب اجناس تاناکورا وارد کشور وبا استقبال مردم به خصوص قشر کم درآمد جامعه روبه رو شد و اين امر بهانه اي شد براي ايجاد شغلهاي کاذب و کله پا کردن توليدي هاي لباس که تمام دلخوشيشان فروش اجناسشان بود.
يک بام و دوهوا ...

جنگ و خسارات ناشي پس از آن، سالهاي سازندگي و تحريم هاي اقتصادي همه و همه دست به دست هم داد تا مردم به خصوص صاحبان مشاغل پوشاک با فشار اقتصادي و کمبود بودجه روبه رو شوند. گراني اجناس و پس لرزه هاي پس از جنگ که بخاطرش برخي از مردم تمام زندگي شان را از دست داده بودند از يک طرف و تورم و ميل به متنوع بودن از طرفي ديگر، همه و همه دست به دست هم داد تا مردم به سوي اجناس دست دوم اروپايي روي بياورند. شايد در ابتدا خريدش را از هم ديگر پنهان مي کردند اما به مرور زمان کار به جايي رسيد که هيچ کس ديگر بخاطر پوشيدن لباس هاي تاناکورايي خود را از ديد ديگران پنهان نمي کرد و اين يک زنگ خطري شد براي سلامت تن و روان جامعه و ايجاد شغل هاي کاذب و اقتصادي که پايه هايش هر روز نسبت به روز گذشته لرزان تر مي شد. حساب هاي بانکي صاحبان توليدي به دليل مشکلات گفته شده هر روز خالي تر از روز پيش مي شد و برعکس آن اين غول اقتصادي هرروز فربه تر از ديروز. کار به آنجا رسيد که توليدي ها و کارگاه هاي لباس بسته شدند و صاحبان و کارگران آنها که نان آور خانواده بودند از کار بيکار! لباس هاي دست دوم موسوم به "تاناکورا" از کشورهاي اروپايي و آسيايي وارد مرزهاي جنوبي و غربي ايران مي شود اما نکته غالب توجه اين است که اين پوشاک در کشورهاي مبدا معمولا به قصد فعاليت هاي نيکوکارانه جمع آوري مي شوند، نه به نيت فروش." و از شهرهاي مرزي چون مهاباد، پيرانشهر و بانه در استان هاي آذربايجان غربي و کردستان به تمامي نقاط کشور توزيع مي شود. بنا به شنيده هاي غير رسمي ، روزانه بطور متوسط180 تن توسط ده ها دستگاه تويوتا از عراق وارد بانه در کردستان و شهرهاي مرزي مي شود که فروشندگان لباسهاي دست دوم با مراجعه به اين شهرها بار خود را که در اصلاح بازار به آن "عدل " مي گويند خريداري مي کنند.

مهاباد، پايتخت تاناکوراي ايران ...

اکنون مهاباد مهمترين مرکز تاناکوراي کشور است و هر روز بخصوص در ايام تعطيل ده ها هزار نفر از مردم شهرهاي مختلف کشور براي خريد اجناس دست دوم خارجي از بازار تاناکوراي مهاباد ، به اين شهر سفر مي کنند. بر اساس گزارشات بعمل آمده از مهاباد، فروش اجناس دست دوم ايجاد شغل را براي 17 هزار نفر از جمعيت اين شهر فراهم کرده است و شهرداري براي جلوگيري از هرگونه اغتشاش و نابساماني ناخواسته مجبوربه در اختيار گذاشتن فضاي تجاري براي اين صنف کرده است. شايد در نگاه اول بتوان نمره مثبتي را به عملکرد شهرداري مهاباد داد اما اين سوال در ذهن بوجود مي آيد که اين تنها راه عاقلانه براي مبارزه با بيکاري است؟ آيا اين امر باعث نمي شود که ريشه شغل هاي کاذب در کشور روز به روز محکم تر شود ؟

فروش لباس هاي دست دوم
از نگاه يک کارشناس اقتصادي...

به گفته عليرضا احمديان کارشناس اقتصادي و استاد دانشگاه ، تاناکورا و مشتقات آن فقط بيکاري را در کشور گسترش داده است . احمديان معتقد است که مردم ايران تاريخچه اي ديرينه دارند ما ريشه اي داريم که بسياري از کشورها و آرزوي آن را دارند . پوشش ايراني روزگاري زبانزد خاص و عام بود اما حال به دليل مشکلات اقتصادي و عملکرد ناصحيح برخي از دولتمردان باعث شده است که ما روبه اجناس بخصوص لباس هاي دست دومي بياوريم که معلوم نيست تن چه کساني را پوشش داده است. اين کارشناس اقتصادي در ادامه با اشاره به اين مطلب که تاناکورا گذشته از تخريب اقتصادي، مشکلات بهداشتي و بيماري هاي مختلفي را ايجاد مي کند مي گويد: با وجود آنکه شهرداري و وزارت بهداشت و درمان کاملا به اين امر واقف هستند اما هيچ کدام به طور قاطعانه با اين معضل بزرگ برخورد قانوني نمي کنند.
احمديان معتقد است که يکي از عمده ترين دلايلي که باعث مي شود لباس هاي دست دوم با استقبال مردم روبه رو شود فشار اقتصادي و نداشتن قدرت خريد براي کالاهاي نو است.
تاناکورا فقير و غني نمي شناسد...

اويل که اجناس تاناکورا وارد کشور شد بيشتر کساني که از اين اجناس استقبال مي کردند افراد فقير و قشر مستضعف جامعه بودند که به دليل فشار اقتصادي و تورم بالا و درآمد پايين به اجبار از اجناس دست دوم استقبال مي کردند. اما به مرور زمان اين معضل اجتماعي دامنگير قشر بيشتري از کشور نيز شد. جامعه مارک بازي که هر روز با يک مارک جديد و مدل جديد روبرو مي شد. پسران و دختران جوان براي آن که از يکديگر در مد و پوشيدن لباس هاي مارک دار عقب نيفتند به مغازه هاي تاناکورايي روي آوردند. آنها مي توانستند با کمي بالاو پايين کردن اجناس نوع استوک و دست دوم يک لباس مارک معروف را با قيمت بسيار پايين خريداري کنند. اما به مرور زمان و استقبال بي نظير مارک بازها از اين اجناس، باعث شد که بوتيک هايي در نقاط شمالي شهر به وجود بيايد که لباس هاي تاناکورا را در قالب پوشاک نوي خارجي با قيمت هايي بالا به مشتريان عرضه کنند.
اما فروش لباس هاي تاناکورا تنها منحصر به مغازه نيست. مکانهاي ديگري که لباس هاي تاناکورا را در قالب پوشاک نو و مد روز اروپا و آمريکا به خريداران خود قالب مي کنند، مزون ها و اصطلاحا شوهاي لباس هستند که در خانه ها برگزار مي شوند. گردانندگان اين گونه برنامه ها نيز که عموما يا وارد کننده پوشاک تاناکورا هستند و يا با سرشاخه هاي وارد کننده ارتباط دارند نيز با کلاهبرداري از مشتري هاي خود اين گونه پوشاک را به فروش مي رسانند. گفتني است که در ميان پوشاکي که به اسم تاناکورا وارد کشور مي شوند بعضا پوشاک نو و دست اول نيز وجود دارند که به دليل اينکه در محل توليد دچار نقص و ايراد شده اند و به اصطلاح استوک هستند در کشورهاي مبدا مورد استفاده اي ندارند و به همراه پوشاک دست دو به ديگر کشورها فرستاده مي شوند.

نحوه توزيع پوشاک تاناکورا
درميان فروشندگان لباس...

پوشاک تاناکورا به صورت قاچاق وارد کشور مي شود که اين سرشاخه ها هر کدام در شهرهايي مشخص و يا فروشگاه هاي معين همکاري مي کنند. به محض اينکه کلاهاي دست دوم وارد کشور مي شوند، ابتدا صاحبان فروشگاه هاي گرانقيمت را که مشتريان لباس هاي نو و سالمتر هستند و بابت آنها بهاي بيشتري مي پردازند خبر مي کنند، فروشندگان بر سر عدل اين لباسها حاضر شده و پوشاک مورد نظر خود را انتخاب و بعد از قيمت گذاري، خريداري مي کنند اجناس را به دست خياطان متبحر مي سپارند تا معايب آن را برطرف کنند و پس از آن با شستن و اتوکشي لباس با استفاده از مارک هاي تقلبي آنها را آماده فروش مي کنند. پس از فروشندگان فروشگاه هاي لوکس نوبت به فروشگاه هاي تاناکورا مي رسد که آنها نيز بنا به جايگاه شان در سطح شهر و قدرت خريد آن منطقه به عمده فروشان مراجعه کرده و براساس درجه بندي هاي ذکر شده پوشاک را خريداري و براي عرضه به مصرف کننده آماده مي کنند.

سردي هوا و
گرمي بازار تاناکورا...

شواهد نشان مي دهد در فصل سرما به دليل گراني البسه گرم استقبال مردم بخصوص قشر ضعيف و فقير جامعه از مراکز تاناکورا بيشتر مي شود. افرادي که تعداد خانوار آن ها زياد است و منبع درآمديشان کم به گفته خودشان ناچار هستند که براي درامان ماندن سرما به فروشگاه هاي تاناکورا روي بياورند. به گفته يکي از خريداران اين نوع البسه"لباس هاي زمستاني با جنس خوب بسيارگران است و من و خانواده ام به اجبار به اين فروشگاه ها ميآييم " او مي گويد: ما اين لباس ها را درخانه قبل از آنکه استفاده کنيم چندين بار با آب جوش مي شوريم اما اينکه بيمار بشويم يا نه نمي دانم! به گفته فروشندگان تاناکورا، اين لباس ها هيچ مشکل پوستي و بيماري خاصي براي خريداران و مصرف کنندگان به وجود نياورده است. آنها براين عقيده اند که اگر پوشيدن لباس هاي تاناکورا باعث بوجود آمدن بيماري مي شد تا کنون بايد اين مغازه ها پلمپ مي شدند.

لباس هاي دست دوم زنگ خطري براي سلامتي ...

اما پزشکان برخلاف فروشندگان لباس هاي دست دوم بر اين باورند که به هيچ عنوان نبايد از لباس دست دوم استفاده کرد.
دکتر عزيز حشمتي متخصص پوست و مومي گويد: شايد شستشو و جوشاندن و ضدعفوني کردن مشکل بهداشتي را براي مصرف کنندگان لباس هاي تاناکورا به وجود نياورد اما من به عنوان يک متخصص به هيچ عنوان به افراد پوشيدن اين لباس ها را توصيه نمي کنم. بسياري از ميکروب ها با شستشو نيز از بين نمي روند و در پرز لباس باقي مي مانند. استفاده از اين البسه امکان ابتلا به آلرژي و بيماري هاي انگلي و قارچي را افزايش مي دهد، وبه مردم توصيه مي شود که به هيچ عنوان از البسه دست دوم بخصوص لباس هاي زير و کفش هاي دست دوم استفاده نکنند. وي همچنين تصريح کرد : فضايي که اين لباسها در آنها به فروش مي رسد فضايي بسيار آلوده اي است . هواي اين اماکن به دليل استفاده از مواد ضدعفوني متفاوت، فاقد حداقل استاندارد تنفسي است حتي ورود به اين مکان ها نيز براي افراد خطردارد. به گفته دکتر حشمتي بسياري از کساني که از اين نوع لباس ها استفاده مي کنند پس از مدتي به بيماري هاي قارچي و عفوني مبتلا مي شوند که شايد در نگاه اول علت بيماري نامعلوم به نظر برسد.

مي توان به راحتي تشخيص داد...

بر اساس گزارشات بدست آمده، حدود 10 درصد از اين البسه، نو و اتيکت آنها هنوز به آنها آويزان است. کساني که در امر توزيع اين البسه هستند معتقدند که: بيشترين افرادي که از ما لباس خريداري مي کنند فروشندگان بوتيک هاي شيک و گران قيمت هستند که اين لباس ها را به راحتي در ويترين خود مي گذارند و آنها را به عنوان جنس مارک دار مي فروشند. البته تشخيص زياد سخت نيست مي توان به راحتي متوجه شد، جنسي را که خريداري مي کني دست دوم نيست! نخست اين که لباسهاي تاناکورا اغلب داراي بوي خاصي هستند و تو اگر کمي شامه خود را به کار بيندازي به راحتي مي تواني آن را تشخيص بدي ونکته دوم آن که، اين دست لباس ها به صورت تک بوده و از نظر طرح، رنگ و حتي اندازه نيز دومي ندارد.

قانون مي گويد جرم است اما....

زماني که طرح ساماندهي مد و لباس در مجلس مطرح شد ماده 12 آن از برخورد نيروي انتظامي با مسوولان قاچاق لباس و فروشندگان لباسهاي دست دوم خبر داد. براساس اين طرح نيروي انتظامي و وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکي مکلف هستند از فروش لباس هاي خارجي دست دوم که به صورت قاچاق وارد کشور مي شود، ممانعت به عمل آورند. براساس قانون ورود کالاي دست دوم به کشور جرم است . اما وقتي برخورد قانوني با فروشندگان لباس هاي دست دوم کم رنگ مي شود، وزارت بهداشت ودرمان نيز اين مساله را جدي نمي گيرد و هريک مساله را به ديگري واگذار مي کند. شايد عدم برخورد جدي و قانوني با فروشگاه هاي تاناکورا يکي از دلايل افزايش و رشد بي رويه اين شغل باشد، اما اين تنها دليل آن نيست. ازديد قانون مجازات قاچاقچيان اين کالاها در صورتي که ارزش آنها کمتر ازيک ميليون تومان باشد، فقط ضبط کالا و در صورتي که بيش از اين مقدار باشد، جريمه اي دوبرابر ارزش ريالي آنهاست.

تن آدمي شريف است.....

وقتي در جامعه اي پوشش ارزش مي شود و افراد برتري انسانها را در پوششان مي بينند روي آوردن به جنس هاي دست دوم براي تازه زندگي کردن يکي از راه ها خواهد بود. علي نقوي پژوهشگر مسائل جامعه درباره علل روي آوردن مردم به اجناس دست دوم مي گويد: چند سالي است که لباس و پوشش دارد در بين مردم جايگاه ويژه اي را بدست مي آورد در نتيجه مردمي که قشر پايين و کم درآمد جامعه را تشکيل مي دهند تمام توان خود را به کار مي بندند که مانند اقشار ثروتمند و مرفه زندگي کنند. مثل آنها لباس بپوشند و حتي مثل آنها به زندگي نگاه کنند. پس به دليل نداشتن قدرت خريد به اجناس دست دوم روي مي آورند.اين مساله تنها شامل لباس دست دوم نمي شود. خريد بدليجات و زيورآلاتي که اصل نيستند نيزدر بين افراد بسيار شايع است. داشتن روحيه خودباوري و اعتماد به نفس مهمترين راز پيشرفت انسان است. نداشتن اعتماد به نفس باعث مي شود که انسان نيمه خالي خود را با مسائل حاشيه اي پر کند بر همين اساس روي به تجملات مي آورد و سعي مي کند به وسيله ظاهر، خود را از ديگران برتر و يا همتراز آنها نشان دهد. نقوي تلاش براي افزايش سطح درآمد را يکي از راه حل هاي نجات جامعه از مصرف اجناس دست دوم مي داند. به گفته اين پژوهشگر جامعه ، دولت با استفاده از چند راه حل ساده مي تواند به مردم کمک کند، نخست با برنامه ريزي صحيح، رفاه عمومي را افزايش دهد وتورم را به حداقل برساند. دوم آن که ، قيمتها ثبيت شوند و قوانين اقتصادي به طور مرتب رو به تغيير نباشند و در نهايت به مردم آگاهي و آموزش دهد. روي عرضه اجناس نظارت کافي داشته باشد و با مشاغلي که به مردم جنس دست دوم عرضه مي کنند به شدت برخورد کند. اگر اين راه حل ها در کشور اجرا شود بي شک مردم با برنامه ريزي بهتري مي توانند شرايط مالي و اجتماعي خود را با هم تطبيق دهند در نتيجه براي به روز زندگي کردن نياز به اجناسي که سلامت آن ها را به خطر مي اندازد ندارند و مسلما اين يکي از عمده ترين وظايف دولت است که متاسفانه ناديده گرفته شده است.

تاريخچه صنعت نساجي در ايران

پيدايش لباس و هنردوخت يکي از هنرهاي قديم ايرانيان است که شايد قدمت آن به 3000 سال قبل از ميلاد مسيح برگردد اين را کاوشگران و باستان شناسان در شوش مي گويند. به گفته آنان تا زماني که مغولان وارد اين کشور نشده بودند نساجي ايران هميشه يکي از صنايع پر رونق بوده و همين عامل باعث خودکفايي ايران نسب به ساير کشورها بوده است. اسناد و مدارکي نيز موجود است که نشان مي دهد علاوه بر خودکفايي منسوجات ايراني جنبه صادراتي نيز داشته است. اما چگونه اين صنعت به طور ناگهاني رشد نزولي پيدا کرد و ايراني که صنعت نساجي اش زبانزد خاص و عام بود به ناگاه سقوط کرد، به حمله مغولان به ايران باز مي گردد. پس از حمله مغولان به ايران، همپاي تغييرات متعددي که در زندگي ايرانيان به وجود آمد به دليل آن که مغولان خراج گذار دولت چين شمالي بودند و اصرار به رواج کالاهاي چيني در متصرفات خود داشتند منسوجات چيني در ايران رايج شد. تنوع رنگ و ارزان بودن قيمت هاي چيني با اسقبال مصرف کنندگان روبرو شد و توليدکنندگان داخلي به جاي آن که در کيفيت توليدات خود ترتيب اثربدهند شروع به پايين آوردن قيمت توليدات خود کردند تا بتوانند از نظر قيمت با بازار آنها رقابت کنند و عده اي نيز ناخواسته از چرخه توليد خارج شدند. با به قدرت رسيدن صفويان، آنها تمام تلاش خود را کردند که اين صنعت را بار ديگر احيا کنند اما به دليل تغيير در روحيه توليدکنندگان صنعت نساجي اين امر ميسر نشد. در سالهاي بعد از سقوط دولت صفويه،کريم خان زند هنگام فرمانروايي خود به فکر اين افتاد که تا بر خلاف پيشينيان خود که عادت به لباس هاي تجملي داشتند لباس هاي بسيار ساده بپوشد. اميرکبير که بعد از کريمخان زند مديريت کشور را به دست گرفت تلاش کرد که از آمدن اجناس خارجي به کشور جلوگيري کند اما به دليل قراردادهاي تجاري که با کشورهاي اطراف بسته بود نتوانست با اين امر مبارزه کند اما در عين حال جنس خارجي را مردود مي دانست و متاع ولباس مملکت خود را برتن مي کرد. زمامداري اميرکبير بسيار اندک وکوتاه بود،که اين مساله باعث شد نه تنها راه او ناتمام ماند بلکه آنچه رشته بود نيز پنبه شد .چرا که بعد از فوت اميرکبير ديگر به آن ترتيب کار نمي کردند وشال نمي بافتند. اين مساله باعث شد که سيل واردات منسوجات به طرف بازارها سرازير شود. دانشمند ديگر ايران شناس بنام "رنه گووسه" نيز بيان مي کند که لباس هاي مردم اوليه ايران بيشتراز مجسم هايي شناخته مي شود که در حفاري هاي مختلف پيدا شده ونوع لباس را مشخص کرده است. قديمي ترين مجسمه انساني در فلات ايران پيدا شده است،اين مجسمه کوچک بوده و متعلق به 4200سال قبل از ميلاد مسيح مي باشد لباس اين مجسمه در کاشان به دست آمده است.اين لباس از پارچه اي است که به صورت لنگ و کمر بسته شده است. وجوداين پارچه خود دليل ان است که ساکنين آن روزگار فلات ايران از پوست حيوانات به طور طبيعي استفاده نمي کردند بلکه از پشم پارچه هايي مي بافتند. بر اساس تحقيقات بدست آمده نخستين پارچه بافته شده در ايران به 4000هزار سال قبل از ميلاد مسيح بر مي گردد که در حفاريات شوش بدست آمده است از يک تيغه مسي که با سفال هاي عهد اول در شوش بدست آمده است که معلوم مي کند که در دوره تمدن شوش (4500سال قبل از ميلاد مسيح)بافتن پارچه معمول بود و فن پارچه بافي يا توجه به ظرافت پارچه ها کمال را طي کرده بود و قسمت هايي از اين قطعه پارچه هم اکنون در موزه هاي لووروبافلو موجود است. بدين ترتيب از روي اکتشافات قابل استناد تاريخي و باتوجه به آنچه از نوشته هاي محققين و تحقيقات و ايران شناسان نقل شده است مي توان پذيرفت که در آن دوران انسان هايي بوده اند که به فن ريسندگي وبافندگي دست پيدا کردند و از اين فن بهره برده اند که اين مساله از حدود10هزارسال پيش از ميلاد مسيح بوده است. در آن زمان از پشم گوسفند و بز براي بافتن پارچه استفاده مي کردند. همچنين سيري اجمالي در شاهنامه حکيم ابوالقاسم فردوسي نشان مي دهد که پيشداديان نخستين ايرانياني بوده اند که کار ريسندگي و بافندگي و خاصه دوخت به آنان منسوب بوده است.با استناد به بحث باستاني ايراني به اين واقعيت ترديدي نيست که رشته نخ از پشم حيوانات و بافتن پارچه و فراهم آوردن فرش از پشم ونخ از زمان پادشاهان پيشدادي در ايران معمول گرديده و به اين ترتيب راه کمال را طي کرده است. نويسندگان کتاب هاي تاريخ طبري و نوروزنامه بر اين مساله متفق القول هستند که پيشداديان سرآغاز بافندگي و پوشاک بوده اند. حال با تمام اين حرف ها ، گفته ها و شنيده ها اين سوال در ذهن به وجود مي آيد که به راستي چرا صنعت نساجي ايران با چنين تاريخچه اي دچار چنين فاجعه اي شد؟ چرا لباس هاي چيني، دست دوم با مارک هاي تقلبي جاي خود را به پارچه هاي ايراني بدهند؟ چه دلايلي باعث شد که مردم ايران صنعت نساجي خود را که تاريخچه اي چند هزار ساله دارد را فراموش کرده و روي به اجناس دست دوم چيني و غيره بياورند ....

http://www.mardomsalari.com/Template1/News.aspx?NID=80676

جيب خالي پز عالي

مطالب مشابه :

پوشاک منگو

تاریخچه منگو

معروف ترین و ثروتمندترین شرکت طراحی مد و پوشاک دنیا

مانگو در جزیره کیش

اسکارلت جوهانسون در مجموعه جدید مانگو (+عکس)

جاذبه های گردشگری ازمیر

مدلهاي كفش Nike

نگاهی به رواج لباس های تاناکورا در کشور . . .

جيب خالي پز عالي