چست تیوب chest tube

پرده جنب (pleura)

ریه ها و قفسه سینه بوسیله یک غشاء سروزی بنام جنب پوشیده می شوند پلور از دو لایه تشکیل شده است: 

1)لایه جداری(parietal pleura)

لایه احشایی (visceral pleura)

تحت شرایط عادی، فشار intrapleural زیر فشار اتمسفر است.هنگامی که بدلیل فشار بیش از حد هوا و یا مایع تغییرات فشار در ریه رخ میدهد، گذاشتن چست تیوب اجازه می دهد تا تخلیه مایعات از فضای جنب صورت گیرد و فشار intrapleural ، به فشار نرمال برگردد و در نتیجه تبادل گاز مناسب صورت گیرد و تنفس بیمار راحت شود.

لوله قفسه سینه یا چشت تیوب و یا تراکئوستومی تیوب یک لوله پلاستیکی انعطاف پذیر است که از طریق یک ست دارای کلمپ وصل به یک باتل میشود که هیچ ارتباطی بین درون این لوله و هوای بیرون وجود ندارد و  درون این باتل باید آب مقطر استریل و یا نرمال سالین ریخته شود طوری که قسمت انتهایی یا دیستال لوله 2cm زیر سطح آب قرار گیرد در باتل یک ارتباط دیگر با بیرون دارد که در هنگام تنفس بیمار حباب های هوای ایجاد شده از طریق این راه به بیرون می رود. (در واقع مانند قلیان عمل می کند)

 کاربرد های چست تیوب:

  • پنوموتراکس :تجمع هوا در فضای جنب
  • هموتراکس :تجمع خون در فضای جنب
  • پنووهموتراکس
  • پنوموتراکس نشنی
  • پیوتراکس یا آمپیم :تجمع چرک در فضای جنب
  • چیلوتراکس :تجمع لنف ناشی از مجرای توراسیک
  • هیدروتراکس :تجمع مایع سروزی غیر التهابی
  • افیوژن پلور :تجمع انواع دیگرمایع در فضای جنب

موارد منع استفاده از چست تیوب:

موارد مقاوم به درمان مانند اختلالات انعقادی، عدم همکاری بیمار، فتق دیافراگم، زخم های قبلی در فضای پلورکه باعث چسبندگی های شدید شود.

توراکوستومی به سه طریق ممکن است انجام شود:

  1. با لوله پلاستیکی (Chest tube)
  2. با لوله فلزی (Trocar)
  3. با سر سوزن یا آنژیوکت (Needle)

محل کارگذاری لوله سینه

پنوموتوراکس: دومین فضای بین دنده ای

هموتوراکس: چهارمین تاششمین فضای بین دنده ای

وسایل و تجهیزات مورد نیاز

دستکش استریل ، گان ، ماسک ، کلاه جراحی ،سرنگ 5 تا 10 سی سی ، محلول ضدعفونی کننده ، تیغ جراحی ، نخ غیر قابل جذب نمره 0-1 یا 0-2 ، گاز استریل ساده و وازلینه ،لوله سینه مستقیم نمره  24-22  برای پنوموتوراکس و نمره  36-34  برای هموتوراکس، سیستم یا دستگاه تخلیه

سایز لوله سینه

   Adult or Teen Male =28-32 Fr ، Adult or Teen Female= 28 Fr

  Child  =18Fr .  Newborn = 12-14 Fr

انواع سیستم یا دستگاه تخلیه

  1. سیستم یک بطری
  2. سیستم دو بطری
  3. سیستم سه بطری

1.سیستم یک بطری  

انتهای لوله درناژکه از سینه بیمارخارج می شود، در آب شناورقرار داده میشود وهوا ومایع از فضای جنب درناژمی گردد اما امکان برگشتن هوا به عقب و به طرف سینه وجود ندارد.از نظرعملی ، درناژ بستگی به قدرت جاذبه و مکانیک تنفس دارد،با افزایش سطح مایع دربطری ، خروج هوا و مایع از قفسه سینه ، دشوارترخواهد شد.

 2.سیستم دو بطری   

شامل همان محفظه آبی است،علاوه بر آن یک بطری برای جمع آوری مایع نیزوجود دارد.سیستم درناژ مشابه سیستم یک بطری است تنها تفاوت آن این است که افزایش حجم درناژ، برروی خروج هوا و مایع از سینه تاثیری نمی گذارد.درناژموثر بستگی به قدرت جاذبه و ساکشن داردکه به سیستم اضافه می شود.

3.سیستم سه بطری

مشابه سیستم دو بطری است،غیر از این که برای کنترل حجم ساکشن یک بطری دیگر نیز به مجموعه اضافه می شود.مقدار ساکشن، بستگی به عمق قرارگرفتن لوله شیشه ای در مایع شناور دارد . مقدار ساکشن در این سیستم بوسیله بطری مانومتر کنترل و باعث فشار منفی می شود.

نحوه جاگذاری چست تیوب:

شرح: بسته به وضعیت بیمار، گذاشتن چست تیوب ممکن است در کنار بستر بیمار یا در بخش اورژانس و یا در اتاق عمل رخ دهد. در هر صورت قرار دادن لوله قفسه سینه به روش استریل باید انجام شود و اکسیژن، ساکشن وE.Box و سینی پانسمان و ست تراکستومی که شامل تمامی وسایل لازم است، باید در اختیار پزشک قرار گیرد.

در شرایط بدون بیهوشی ، پزشک با استفاده از داروی بی حسی موضعی ، منطقه موردنظر در قفسه سینه را بی حس می کند و با استفاده از یک برش کوچک، لوله قفسه سینه را وارد فضای جنب می نماید که این کار باید gentle و در عین حال سریع باشد و بعد لوله به جای خود بخیه میشود که در تمام مدت لوله به سیستم تخلیه وصل شده است (چست باتل) گاز وازلین در محل قرار گرفتن چست تیوب قرار داده میشود تا محل کاملا" مهر و موم شود و بعد با گازهای استریل و لوکوپلاست کاملا" محل مزبور پانسمان میگردد.قبل از انجام پروسیجر چون بیمار نگران است پرستار باید با توضیح روش به آرامش بیمار کمک کند و مراقب حریم خصوصی بیمار باشد و به حمایت عاطفی وی بپردازد و همچنین حتما" رضایت عمل درصورتی که بیمار قادر به انجام آن است توسط وی امضاء شود.همچنین علائم حیاتی بیمار را چک و بعنوان پایه ارزیابی های بعدی مدنظر داشته باشد.پرستار باید به دستورات دارویی تجویز شده جهت بیمار (premedication) توجه و به آن عمل کند.در طول انجام پروسیجر باید به بیمارآموزش داد که از حرکت های ناگهانی و سرفه و تحرک بپرهیزد.

گاهی اوقات دادن داروهای آرامبخش دستور داده میشود که بیمار را آرام و خواب آلود می کند.قبل از انجام پروسیجر باید از بیمار یک chest XRay پایه داشت وبعد از پروسیجر هم از بیمار یک chest XRay دیگر گرفته میشود و پزشک محل چست تیوب و نتیجه کارش را ارزیابی می کند و معمولا" برای جلوگیری از عفونت یا درمان عفونت از داروهای آنتی بیوتیک استفاده میشود.پرستار باید تمامی شرایط و حالات بیمار را در گزارش و نت پرستاری ثبت نماید.

عوارض تعبیه chest tube

  • خونریزی و هموتوراکس ناشی از پارگی شریان بین دنده ای
  • سوراخ شدگی عناصر احشایی (ریه، قلب، دیافراگم یا اعضای داخل شکم)
  • سوراخ شدن ساختمان های عروقی عمده مانند آئورت و عروق ساب کلاوین
  • نورالژی بین دنده ای در اثر ترومای وارد شده به دسته های عصبی-عروقی
  • ادم ریه در اثر اتساع مجدد ریه
  • عفونت در محل تخلیه پلور پنومونی و آمپیم(قرار دادن چست تیوب به مدت طولانی تر از 7 روز خطر عفونت را افزایش می دهد. )
  • همچنین ممکن است مشکلات تکنیکی همچون انسداد متناوب مسیر لوله در اثر لخته خون، چرک یا قرارگیری لوله در محل نادرست روی دهد که هر یک از این موارد به تخلیه غیرموثر منجر خواهند شد.

توجه و مواظبت در مرحله نقاهت:

  • آموزش به بیماران در جهت جلوگیری از دراز کشیدن روی لوله سیستم تخلیه و پرستار باید مطمئن شود که هیچ گرفتگی یاKink در طول لوله رخ نمی دهد و در طول لوله نشت هوا وجود ندارد.
  • توجه به مقدار و رنگ و نوع  درناژ و اندازه گیری و ثبت آن و گزارش به شیفت بعدی
  • توجه به وضعیت تنفسی بیمار و تشویق بیمار به انجام سرفه و تنفس عمیق
  • درصورت جدا شدن لوله از سیستم تخلیه حتما" باید لوله قفسه سینه کلمپ گردد بنابراین در همه حال کلمپ بایدکنار بستر بیمار نگهداری گردد.
  • در هنگام OOB 1شدن و یا انتقال و جابجایی بیمار برای احتیاط چست تیوب باید کلمپ شود.
  • درصورت وجود لخته در طول لوله تخلیه که منجر به جلوگیری از تخلیه میشود باید چست باتل عوض شود که پس از کلمپ کردن انتهای چست تیوب باید چست باتل جدید را به آن وصل کرد و حتما" قبلا" درون آن نرمال سایلین ریخته شده باشد که ناحیه دیستال لوله درون باتل 2 cm در درون آن باشد.
  • برای جلوگیری از عفونت روزانه پانسمان سایت لوله قفسه سینه تعویض و اطراف لوله تمیز گردد.
  • باید توجه داشت که سیستم درناژ قفسه سینه (چست باتل) درست و در سطح پایین تر از محل گذاشتن لوله باشد.
  • پرستار باید به fluctuation محلول در درون لوله توجه داشته باشد که نشان دهنده کارکردن لوله است.
  • طول لوله را از نظر وجود ترک و یا احتمال نشت هوا مدنظر داشته باشد.

شاخصهای کلینیکی برای خروج چست تیوب:

  • بهبود در وضعیت تنفسی (طولانی نبودن تنفس وعدم سختی انجام آن)
  • شنیده شدن صداهای تنفسی وبالا آمدن قرینه قفسه سینه
  • ریت تنفس کمتر از 24 تا در دقیقه
  • در هیدروتراکس درناژ کمتر از 200 میلی لیتر در ساعت
  • در هموتراکس ترشح کمی خون و یا تغییر از ترشح خونی به سروزی
  • در پنوموتراکس توقف بالا و پایین رفتن مایع در ظرف درناژ در حین بازدم و سرفه

 

اقدامات پرستاری قبل از خروج چست تیوب:

هدف: جلوگیری از ایجاد عفونت در پرده جنب ، لوله های درناژ را کلمپ کنید.یک عکس قفسه سینه بگیرید.

  1. برای بیمار توضیح دهید که خروج چست تیوب فقط چند ثانیه زمان می برد.برای بیمار توضیح دهید که دارو درمانی از قبل به کاهش درد در او کمک خواهد کرد (مورفین، کتورولاک) که درصورت لزوم 30 دقیقه قبل از انجام پروسیجر آنرا تزریق کنید.
  2. دستها را شسته  و سپس ست استریل را برای کشیدن بخیه و پانسمان مجدد باز کنید.
  3. بیمار را در پوزیشن مناسب قرار داده و از نظر جسمی و عاطفی مورد حمایت قرار دهید.
  4. بعد از کشیده شدن بخیه ها از بیمار بخواهید یک نفس عمیق بکشد و تا زمان خروج لوله ها توسط پزشک نفس خود را نگهدارد. (مانور والسالوا)
  5. با قرار دادن چند عدد گاز وازلین و گاز در محل کشیده شدن چست تیوب با چسب، پانسمان را فیکس کنید.
  6. پانسمان قفسه سینه را بررسی کرده ، مقدار و نوع مواد درناژ شده از قفسه سینه را بررسی و مراقبتهای پرستاری لازم را بعمل آورید.
  7. بیمار را از نظر وجود آمفیزم بعد از خروج چست تیوب بررسی کرده و تمام موارد انجام شده را در گزارش پرستاری ثبت کنید.

 

آموزش به بیمار:

  • به بیمار آموزش دهید خروج هر نوع مایع چرکی و خیس شدن پانسمان را گزارش دهد.
  • به بیمار آموزش دهید پانسمان محل چست تیوب را تا معاینه مجدد توسط پزشک باز نکند.

 

**طبق دستور بیمارستان، چست تیوب، دستکشها و دیگر تجهیزات را دفع کنید.**

 

اقدامات پرستاری بعد از خروج چست تیوب:

یک عکس قفسه سینه بگیرید تا مطمئن شوید لوله در زمان نامناسب خارج نشود و یا ورود تصادفی هوا به

داخل فضای جنب صورت نگرفته است.

ظرفیت اشباع اکسیژن را با پالس اکسیمتری کنترل کنید.

صداها و عملکرد تنفسی را بررسی کنید.

درصورت وجود بخیه، پوست را از نظر وجود نکروز بررسی کنید.

وجود نشانه های عفونت را بررسی کنید.

علائم حیاتی بیمار و سطح راحتی او قبل و بعد از خروج چست تیوب را کنترل کنید.

اطلاعاتی مانند خارج کردن سوچور، نوع پانسمان بکار برده شده، نوع درناژ و اینکه آیا بخیه سر کیسه ای در محل بکار رفته است یا خیر و انجام عکس قفسه سینه و اطلاعات حاصل از آن را ثبت نمایید.

اینم یه فیلم چست تیوب گذاری

Chest-Tube-Insertion

out of bed1


مطالب مشابه :


چرا پرستاران لباس سفید می پوشند؟ چرا جراحان هنگام عمل جراحی، لباس سبز یا آبی می پوشند؟

کیس ریپورت بخش نوروسرجری(Case report of Spinal Cord Injury) پيوندهای



چست تیوب chest tube

کیس ریپورت بخش نوروسرجری(Case report of Spinal Cord Injury) پيوندهای



تکامل بینایی در کودکان

کیس ریپورت بخش نوروسرجری(Case report of Spinal Cord Injury) پيوندهای



نامه سرگشاده دبیرکل خانه پرستار به رئیس محترم جمهور

کیس ریپورت بخش نوروسرجری(Case report of Spinal Cord Injury) پيوندهای



نحوه گزارش نویسی پرستاری

در یک بررسی زمان راند بالینی در یک بخش از 30 دقیقه تا 45 دقیقه متغییر بوده است.



آشنایی با سندرم فانکونی

کیس ریپورت بخش نوروسرجری(Case report of Spinal Cord Injury) پيوندهای



مرکز جامع مراقبت از بیماران نوروفیبروماتوز ، بیمارستان جان هاپکینز Comprehensive Neurofibromatosis

نوروفیبروماتوز, بیمارستان جان هاپکینز, Comprehensive Neurofibromatosis Center, بخش نورولوژی و نوروسرجری



برچسب :