دزیپرامین
دزیپرامین
تنظیم کننده
دکترمهشید فروزش
دکتر رضا پوردستگردان
بیمارستان فیروزآبادی تهران
موارد مصرف: این دارو برای درمان‌بیماری افسردگی بکار می‌رود.
مکانیسم اثر: دزیپرامین از طریق مهاربرداشت مجدد نوراپی‌نفرین و سروتونین‌توسط غشاء پایانه سلول عصبی پیش‌سیناپسی، غلظت آنها را در سیستم عصبی‌مرکزی افزایش می‌دهد.
فارماکوکینتیک: این دارو پس از تجویزخوراکی به سرعت و بطور کامل جذب‌می‌شود. دارای متابولیسم گذر اول کبدی‌است. دارو فاقد متابولیت فعال است. ۹۶%آن به پروتئین‌های پلاسما متصل می‌شود.دفع دارو از کلیه است.
موارد منع مصرف: در موارد سکته قلبی‌اخیر، (بخصوص ایست قلبی)، حالات‌مانیک و نارسائی کبدی نباید مصرف‌شود.
هشدارها: در موارد زیر مصرف این داروباید با احتیاط صورت گیرد:
بیماری قلبی ـ عروقی، سابقه صرع،سالمندان، نارسایی کبدی (اگر شدید باشداز مصرف دارو باید پرهیز شود)، بیماری‌تیروئید، فئوکروموسیتوم، سابقه مانیا،جنون، گلوکوم با زاویه بسته، سابقه‌احتباس ادراری، الکتروشوک درمانی‌همزمان و پورفیری.
عوارض جانبی: خشکی دهان، تاری‌دید(اختلال در تطابق، افزایش فشار داخل‌چشم)، یبوست، تهوع، اشکال در ادرارکردن، عوارض قلبی ـ عروقی، تداخل درفعالیت جنسی، تغییرات قند خون، افزایش‌اشتها و وزن از عوارض جانبی این دارواست.
تداخل‌های دارویی: مصرف همزمان باداروهای ضد آریتمی خطر آریتمی بطنی راافزایش می‌دهد. مصرف همزمان این داروبا مهار کننده‌های آنزیم MAO باعث‌تحریک CNS و بالا رفتن فشار خون‌می‌گردد. این دارو از طریق کاهش آستانه‌تشنج با اثر داروهای ضد صرع، مقابله‌می‌کند. بعضی از داروهای ضد صرع باکاهش غلظت پلاسمایی این دارو، اثرضدافسردگی آن را کاهش می‌دهند. این‌دارو اثر پایین‌آورنده فشار خون کلونیدین‌و گوانتیدین را کاهش می‌دهد و در صورت‌قطع ناگهانی این دو دارو خطر افزایش‌فشار خون زیاد می‌شود. مصرف همزمان‌این دارو با فنوتیازین‌ها موجب افزایش‌عوارض جانبی آنتی‌موسکارینی می‌شود.مصرف همزمان این دارو با نور آدرنالین‌باعث افزایش فشار خون و با آدرنالین‌باعث پرفشاری خون و آریتمی می‌گردداما مصرف همزمان با بی‌حس کننده‌های‌موضعی حاوی آدرنالین بنظر می‌رسد که‌بی‌خطر باشد. سایمتیدین با مهارمتابولیسم این دارو، غلظت پلاسمایی آن راافزایش می‌دهد.
نکات قابل توصیه: ۱ ـ از قطع ناگهانی‌مصرف دارو پرهیز شود. در صورت نیاز،کاهش مقدار مصرف باید تدریجی و درطول یک دوره حداقل ۴ هفته‌ای انجام شود.
۲ ـ در هفته‌های اول درمان به دلیل افزایش‌تمایل به خودکشی بیمار باید تحت نظرباشد.
۳ ـ بیش از یک داروی ضدافسردگی در یک‌زمان نباید تجویز شود.
۴ ـ برای شروع اثرات درمانی این داروحداقل ۲ هفته وقت لازم است.
۵ ـ به علت نیمه عمر طولانی دارو، تجویزیکباره آن در موقع خواب، کفایت می‌کند.
۶ ـ به بیمار یادآوری شود که در صورت‌بروز علائم آنتی‌موسکارینی به درمان‌ادامه دهد چون به این اثرات تا حدی تحمل‌حاصل می‌شود.
۷ ـ در صورت مصرف مهار کننده‌های‌آنزیم MAO توسط بیمار، باید دو هفته
بعد از قطع آنها، مصرف این دارو را آغازکند.
۸ ـ در صورت ضرورت مصرف داروی‌مهار کننده MAO باید حداقل یک هفته میان‌قطع این دارو و شروع داروی جدید فاصله‌ایجاد شود.
مقدار مصرف: ۷۵ میلی‌گرم در مقادیرمنقسم یا یکجا هنگام خواب مصرف‌می‌شود. در صورت لزوم مقدار مصرف‌آن تا حداکثر ۲۰۰ میلی‌گرم افزایش‌می‌یابد. در افسردگی مقاوم تا حداکثر ۳۰۰میلی‌گرم در ۲۴ ساعت مصرف می‌شود(در صورت امکان غلظت پلاسمائی‌اندازه‌گیری شود). مقدار مصرف‌نگهدارنده ۷۵-۱۰۰ میلی‌گرم در روزخواهد بود. در سالمندان ابتدا روزانه ۲۵میلی‌گرم مصرف می‌شود و سپس تا حدنیمی از حداکثر مقدار مصرف بالغین، آنراتدریج افزایش می‌دهند.
اشکال دارویی:
Scored Tablet: 25 mg
منبع دارویاب
مطالب مشابه :
Humagroهوماگرو و کلونیدین (Clonidine Hcl)
آموزش تخصصی مصرف استروئید در بدنسازی - Humagroهوماگرو و کلونیدین (Clonidine Hcl) - خوش آمدید به
دارو31- درمان‌هاي کمبود هورمون رشد در بزرگسالان
پزشکی بالینی - دارو31- درمان‌هاي کمبود هورمون رشد در بزرگسالان -
ناتوانی مردان درعملکرد جنسی
بررسی اختلالات و ناتوانی متیل دوپا- کلونیدین هورمون‌ها و قند خون و یا
اختلالات عملکرد جنسی
دستگاه تناسلی خارجی و داخلی هورمون‌ها و هورمون‌های عصبی، پویش‌های درون‌روانی کلونیدین
دزیپرامین
این‌دارو اثر پایین‌آورنده فشار خون کلونیدین‌و گوانتیدین را کاهش می هورمون های
داروهای موثر در ناتوانی جنسی
آموزش كامل مسائل جنسي و ضد هورمون جنسی دوپا و کلونیدین از طریق تاثیر
برچسب :
کلونیدین و هورمون