پرورش بلدرچین

بلدرچین با داشتن ویژگی هایی مناسب از قبیل رشد سریع ٬ بلوغ زودرس ٬ تولید تخم بالا ٬ کوتاهی فاصله میان نسل ها ٬ بالا بودن تراکم پرورشی در واحد سطح ٬ ارزان بودن جیره مصرفی ٬ حساسیت کم نسبت به بعضی از بیماریهای رایج طیور ٬قیمت بالای تولیدات که شامل گوشت و تخم مرغ میشود و به خصوص بازگشت سریع سرمایه ( سرعت رشد این پرنده در حدود ۵/۳ برابر از زود بازده ترین طیور سریعتر میباشد ) از دیگر طیور متمایز میشود .90 درصد گوشت بلدرچین كشور در استان یزد تولید می‌شود. میزان تولید سالانه گوشت بلدرچین استان یزد را 550 تن و رقم تولید سالانه 45 تن تخم بلدرچین در این استان از رواج این صنعت در این استان حکایت میکند . در حال حاضر هفت واحد پرورش بلدرچین در شهرهای میبد و تفت فعالیت دارند. مدت پرورش جوجه تا رسیدن به سن بلوغ ۴۲ روز می باشد که در سیستم های پرورش بلدرچین در سن ۳۵ تا ۳۸روزگی تعدادی از بلدرچین ها به تشخیص مدیر مزرعه که معمولا نرهای اضافه و ماده های ضعیف می باشند کشتار میشوندو بقیه به سالن های پرورش فرستاده و به بلدرچین های مادر خوراکی و نطفه دار تبدیل میشوند.که پس از معمولا ۶ ماه به کشتارگاه روانه میشوند طی این ۶ ماه بلدرچین ها حدود ۱۲۰ تا ۱۵۰ تخم میگزارند.تخم ها ی نطفه دار تولیدی به دستگاه های جوجه کشی روانه میشوند.و پس از ۱۷ تا ۱۹ روز به جوجه تبدیل میشوند.شرایط درون دستگاه جوجه کشی کاملا تحت کنترل میباشد معمولا فاصله دو نسل از بلدرچین حدود ۴ تا ۸ ماه بیشتر طول نمی کشدکه این فاصله کم به دلیل جوانی بلدرجین ها و عدم پرت دان سود شایانی را نصیب تولید کننده می کندبلدرچين داراي استقامت مناسبي در برابر بيماري‌ها است و گوشت آن به دليل داشتن ويتامينها، آهن، فسفر، كلسيم و اسيدهاي آمينه از ارزش غذايي بالايي برخوردار است.

مناسبترين پيشنهاد جهت تشکيل گله های مادری و بدست آوردن تخمهائی با درصد نطفه داری بالا استفاده از ترکيب گله 1 نر به ازای هر 5- 3 ماده می باشد که در اين حالت بيشترين احتمال جهت توليد تخمهائی با نطفه داری مناسب وجود دارد.

در هنگام شروع کار می توان از سه روش معمول جهت تشکيل گله استفاده کرد که عبارت اند از:

۱ -خريد تخمهای نطفه دار و جوجه کشی در مزرعه

۲-خريد جوجه های مادر يکروزه

۳- خريد نيمچه های آماده تخمگذاری

بايستی توجه داشت که هرکدام از موارد بالا دارای نقاط ضعف و قوت خاص خود هستند و انتخاب يکی از آنها برای شروع کار منوط به در نظر گرفتن عوامل گوناگونی است.
به طور مثال در موارد 1 و 2 با اينکه ميزان سرمايه اوليه مورد نياز کمتر از حالت سوم می باشد اما تنها هنگامی پيشنهاد می گردد که شما بعنوان يک پرورش دهنده داری تجربه کافی در جوجه کشی و پرورش جوجه يکروزه باشد که در غير اينصورت با مشکلات جدی در کار مواجه خواهيد شد.
و اما در حالت سوم با وجود اينکه در ابتدای کار شما نياز به سرمايه گذاری بيشتری جهت خريد پرندگان مادر داريد، اما ريسک کمتر و مدت زمان سريعتری که برای رسيدن به توليد صرف می شود امکان بهره برداری سريعتر را به شما خواهد داد. حال صرفنظر از روشهای سه گانه پيشنهاد شده و اينکه کداميک از آنها بيشتر با شرايط شما سازگار هستند بايد به اساسی ترين نکته نيز اشاره کرد و آن اين است که در هر حال سعی نمائيد با انتخاب مناسبترين نژاد از لحاظ ميزان توليد تخم، داشتن وزن کشتار بالا، دارا بودن ضريب تبديل پائين، دارا بودن بيشترين سازگاری با اقليم طبيعی منطقه و مقاومت مناسب نسبت به عوامل نامساعد محيطی از معتبرترين مزارع، گله ای خوب با قابليت های ژنتيکی بالا و توانائی توليد مناسب را تشکيل دهيد و مطمئن باشيد که صرف هرگونه هزينه منطقی در اين گام متضمن سودآوری بيشتر مجموعه شما خواهد بود.
با وجود تمامی موارد گفته شده، انتخاب مناسبترين روش جهت راه اندازی يک مزرعه منوط به بررسی کامل شرايط محيطی، فنی و اجرائی پروژه می باشد که در اينخصوص بايستی از کارشناسان خبره فن ياری گرفت.
بلدرچین اهلی شده تمایلی برای خوابیدن روی تخم ندارد و بنابرین تخم هارا بایستی با انکوباسیون مصنوعی انکوبه کرد.تخم بلدرچین را میتوان با موفقیت بالا در اکثر دستگاه های تجاری که به منظور مرغ یا سایر پرندگان هستند تبدیل به جوجه کرد، برای این کار فقط کافی ست تا شانه های مخصوص بلدرچین را جایگزین شانه های تخم مرغ کرد. دما ، رطوبت ، چرخش ، و تهویه ۴ عامل مهم در انکوباسیون هستند . عدم توفیق در هر یک از این ۴عامل موجب کاهش شدید در قابلیت جوجه درآوری می شود. همواره توصیه های سازنده دستگاه را به دقت زیادی دنبال کنید.تخم ها باید حداقل ۳نوبت در روز چرخانده شوند . تخم ها باید حدود ۱۰۸ درجه بچرخند . این امر برای ۱۴روز متوالی ادامه می یابد. تخم های بلدرچین ژاپنی عموماً در روز ۱۴ به هچر منتقل میشوند و در روز ۱۷ جوجه ها از تخم بیرون می آیند. پس از هر بار استفاده از دستگاه باید انکوباتور را به خوبی ضد عفونی و گازدهی کرد.
نقش قفس در پرورش بلدرچین
يكي از مهمترين نكات در پرورش بلدرچين انتخاب قفس مناسب مي باشد . متاسفانه يكي از عواملي كه تا كنون باعث شده از پرورش بلدرچين در ايران همانند ساير طيور استفبال نشود عدم وجود تجهيزات مناسب بوده است.

خوشبختانه در سال هاي اخير با تلاشهايي كه گروه بلدچين دماوند با ساير پروش دهندگان و توليد كنندگان تجهيزات طيور داشته است توانسته اند بعد از شناسايي استاندارد هاي لازم جهت توليد قفس براي انواع بلدرچين به توليد قفس براي نياز هاي داخلي شركت بپردازند. در اين مطلب سعي مي شود تا نكاتي را پيرامون انتخاب قفس بلدرچين براي شما توضيح دهيم.

انواع قفس :

منبري يا كاليفرنيايي: در اين مدل كود در كف سالن ريخته شده و يا درون گودالي كه در كف در نظر گرفته شده ريخته مي شود و توسط يك طيقه به بيرون سالن هدايت مي شود اين گونه فقس ها براي پرورش بلدرچين در واحد هاي صنعتي ونيه صنعتي توصيه نمي شود.

طبقه اي (باطري) : كود درون سيني يا نوار نقاله زير هر طبقه ريخته مي شود و به طور اتوماتيك يا دستي تخليه مي شود اين نوع از قفس بلدرچين مناسب ترين حالت براي پرورش بلدرچين مي باشد.

1-ابعاد:

تجربه نشان داده كه بلدرچين هاي تخمگذار در اجتماع هاي 20-30 به بالا محصولات بهتر و بيشتري توليد مي كنند. و همچنيين براي كنترل بهتر بيماري ها و حذف سريعتر پرنده هاي معيوب اجتماع هاي بيشتر از 30 بلدرچين مفيد فايده نبوده. لذا از باكس هايي استفاده شود كه بيشتر از 30 بلدرچين با هم در ارتباط نباشند

بهترين ابعاد براي اين تعداد 35* 90 سانتي متر مي باشد و ارتفاع مناسب 25 الي 30 سانتي متر مي باشد.

2-جنس قفس:

بهترين جنس براي ساخت فقس بلدرچين استيل و آهن گالوانيزه مي باشد كه استيل به دليل قيمت بالا معمولا استقبال نمي شود .

استفاده از چوب و سيم توري و كليه موادي كه آلودگي را در لابلاي ساختار خود جاي مي دهد پيشنهاد نمي شود

3-آبخوري:

استفاده از آبخوري نيپل علاوه بر كنترل بهتر مصرف آب باعث جلوگيري از آلوده شدن آب مي كند.نيپ ها انواع گوناگوني دارند (استيل ، پلاستيكي و ساير فلزات) معمولا نيپل هاي پلاستيكي براي بلدرچين ها كفايت ميكند. اما نيپل هاي استيل از دوام و تكنولوژي بالاتري برخوردار است.

استفاده ا آبخوري هاي ناوداني و غيره به هيچ عنوا براي بلدرچين هاي تخمگذار و گوشتي داخل قفس توصيه نميگردد.

4-دان خوري

استفاده از دانخوري هاي اتوماتيك زنجيري فقط در هنگامي توصيه مي گردد كه طول خط بيشتر از 30 متر بوده ويا قيمت كارگر در منطقه فعاليت بالا باشد .جنس دانخوري ها بايد ورف گالوانيزه باشد .

5-تهويه:

در نظر گرفتن فضاي كافي بين سيني كود و كف قفس بالايي و سقف قفس پايين براي جريان بهتر هوا اهميت بسزايي در توليد دارد متاسفانه توليد كنندگان تجاري قفس بلدرچين در ايران به خاطر كاستن از هزينه ها به هيچكدام از اين موارد دقت كافي نميكنند.

چند نکته مرتبط با این موضوع را خدمت شما بازدید کننده محترم مطرح نماییم :

۱-با توجه به اینکه در ایران هیچ موسسه یا شرکتی به طور مستقل و اصولی جهت جوجه کشی بلدرچین و فروش جوجه یک روزه وجود ندارد از خرید جوجه یک روزه بلدرچین از افراد سود جو و فاقد مجوز قانونی بشدت اجتناب ورزید.

۲-جابجایی جوجه بلدرچین با توجه به شرایط مورد نیاز پرورشی که دارد بشدت آسیب دهنده بوده و اصولاً جوجه هایی که جابجایی بین شهری دارن بازدهی مناسبی ندارند.

۳- برای پرورش بلدرچین گوشتی در ایران از ملزومات است که یک واحد پرورش بلدرچین مادر و کارخانه جوجه کشی در مجموعه طراحی گردد.

۴-برای تاسیس واحد بلدرچین مادر حتماً از سلامت و استاندارد لازم بلدرچین پولت قبل از خرید مطمئن شوید.

كشتار گاه

يكي از مشكلاتي كه تا چندي پيش پرورش دهندگان بلدرچين با آن مواجه بودند نحوه كشتار و پَركني بلدرچين بوده است . خوشبختانه امروزه علاوه بر كشتار گاه هايي كه در داخل براي ظرفيت هاي مختلف پرورش بلدرچين طراحي شده است ، خطوط كشتار بلدرچين به صورت هاي تمام صنعتي واتوماتيك از كشورهاي اروپايي توسط چند شركت وارد شده است . يكي از ده ها مزيت كشتارگاه هاي وارداتي منطبق بودن آنها با استانداردهاي اروپا است و اين امكان را به توليد كنندگان بلدرچين ميدهد كه صادرات محصولات خود مخصوصاً به اروپا را انجام دهند.

بیماری های بلدرچین

پیشگیری :

باید این مهم را به خاطر داشت که می توان از بروز اکثر بیماری های ویروسی با بکارگیری یک مدیریت خوب و کاربردی پیشگیری کرد . لانه ها باید تمیز و دارای تهویه و دمای مناسب باشند و از ورود جانوران موذی به آنها ممانعت شود. بلدرچین نباید با انواع دیگر پرندگان پرورش داده شود، زیرا به خوبی مشخص شده که گونه های مختلف پرندگان دارای حساسیت های متفاوت در برابر ارگانیسم های عامل بیماری هستند. از آنجا که بلدرچین های جوان به بیماری حساس تر هستند بنابراین آنها باید جدا از بلدرچین های مادر پرورش یابند زیرا بلدرچین های مادر ممکن است به طور تحت بالینی با میکروارگانیسم هائی آلوده باشند و یا به عنوان حاملین عوامل بیماریزا عمل کنند. در مزارع بزرگ پرورش بلدرچین توصیه می شود که سرپرست های مستقل جهت مراقبت از این پرنده ها گماشته شوند. شواهدی مبنی بر انتشار بیماری های خاصی مانند لکوز در مزارعی که بلدرچین و ماکیان به طور جداگانه پرورش می یابند ولی سرپرست آنها یکی است، وجود دارد. برعکس بلدرچین های ژاپنی ممکن است به عفونتهای تحت بالینی مبتلا شوند و آن را به سایر گونه های پرندگان انتقال دهند. این پرندگان باید با غذای مناسب که از منبع مورد اطمینان خریداری شده تغذیه شوند. غذا باید در مکان خشک نگهداری شده و از رشد کپکها ممانعت بعمل آید و همچنین باید از جانوران موذی که ممکن است سبب ایجاد بیماری یا انتقال میکروارگانیسمها شوند محافظت گردد. این پرندگان باید به طور مرتب و روزمره بازبینی شده و اگر نشانه هائی از قبیل کزکردگی، لرزش، فلجی را نشان دادند جهت معاینه به دامپزشک ارجاع داده شوند. پیشگیری در هنگام شیوع

هنگامی که بیماری شیوع پیدا می کند صاحبان مزارع باید به توصیه هائی مبنی بر جداسازی پرندگان سالم از بیمار عمل کنند. زیرا کانی بالیسم ، خوردن مواد دفعی پرندگان بیمار و انتقال از طریق آئروسل سبب انتشار بیماری خواهد شد. توصیه می شود که لاشه ها سوزانده و یا به وسیله آهک مدفون شوند و تمام محل ضدعفونی گردد. همچنین انکوباتورها ضدعفونی شده و جوجه بلدرچین های تازه هچ شده در محلهای ضدعفونی شده پرورش یابند. منبع شیوع بیماری در صورت امکان شناسائی گردد و با اقدامات پیشگیری کننده مناسب بیماری تحت کنترل درآید. بلدرچین ژاپنی با این که نسبت به برخی از بیماریها مقاوم است ولی نسبت به ابتلا طبیعی به اکثر بیماریهای ویروسی ماکیان حساس می باشد به خصوص هنگامی که تحت شرایط مدیریتی ضعیف پرورش یابد. هرچند تعداد گزارشهای مربوط به وقوع طبیعی بیماری در بلدرچین ها در مقایسه با ماکیان دیگر کمتر می باشد. اما این موضوع ممکن است ناشی از این واقعیت باشد که تعداد معدودی مزرعه پرورش بلدرچین وجود دارد. با توجه به پیشرفتهای اخیر در امر روشهای فنی تشخیصی در ویروس شناسی این احتمال وجود دارد که موارد بیشتری از وقوع طبیعی بیماری های ویروسی خصوصا آنهائی که ناشی از اعضای گروه آدنوویروس هستند گزارش شوند.

سالمونلا گالیناروم

شیوع بیماری ناشی از سالمونلا گالیناروم سبب تلفات بالائی در جوجه بلدرچین های 1 تا 3 روزه شده و در جوجه بلدرچین های نر نیز تلفات پائینی را ایجاد کرد. نشانه های بالینی بیماری شامل افسردگی و تجمع جوجه بلدرچین ها به دور هم بود که در کالبدگشائی جوجه بلدرچین های تلف شده، پری کرادیت، نقاط نکروزه بر روی کبد، پر خونی ششها ، هیدروپری کارد، انتریت توام با خونریزی حاد و بزرگ شدگی خفیف طحال وجود داشت. نشانه ها و ضایعات بیماری در جوجه بلدرچین های نر، شامل کاهش اشتها، نفس نفس زدن خفیف، پرخونی کبد و انتریت بود. ارگانیسم از کبد و خون درون قلب این پرندگان جدا شد. عفونت پروتئوسی

عفونت پروتئوسی به عنوان عمل کز کردگی شدید، کما و تلفات بالا در جوجه بلدرچین هائی که به طور متوالی و به دنبال هم هچ شده اند، قلمداد می گردد. جوجه های جوان و بلدرچین های در مرحله رشد با سن بالای دو هفته، در برابر این عفونت از خود مقاومت نشان می دهند که این امر اشاره به وجود مقاومت سنی دارد. (Age Resistance) ضایعات پاتولوژیک شامل: اکسودای موکوسی در داخل نای، پر خونی ریه ها، پرخونی عروق خونی سروز و مزانتر و پر خونی کبد و کلیه ها می باشد. از خون درون قلب و شش های جوجه های مبتلا، ارگانیسمی جدا شد که بر اساس تستهای بیوشیمیائی به عنوان پروتئوس میرابیلیس شناسائی گردید. بیماری زائی این جدایه در موش آلبینو جوان و جوجه بلدرچین های یک هفته مورد آزمایش قرار گرفت که ظرف مدت 48 ساعت پس از تلقیح مرگ این جانوران را به دنبال داشت. اریزیپلاس

اریزیپلاس روسیوپاتیه می تواند سبب بیماری در بلدرچین های ژاپنی شود. این بیماری در گله بلدرچین های ژاپنی مادر با مرگ ناگهانی بلدرچین ها ظاهر شد. در کالبد گشائی ، ضایعاتی از قبیل احتقان عمومی (General Congestion)، خونریزی در عضلات ران و سینه، تورم کبد، طحال و کلیه ها، ریه های ادماتوز و تیره رنگ مشاهده شد. از کشت ارگانهای احشائی بلدرچین های مبتلا، اریزیپلاس روسیوپاتیه جدا گردید. منبع احتمالی عفونت در حالت فوق پودر ماهی بوده است. با تجویز پنی سیلین در آب آشامیدنی بلدرچین ها تلفات ناشی از ایریزیپلاس کنترل شد. تاول کف پائی بلدرچین های مبتلا به تاول کف پائی نشانه های لنگش را نشان داده و در معاینات، مفاصل درگیر متورم و بزرگ شده بودند. بالشتک کف پائی و بافتهای اطراف دچار تورم پیازی شکل (Bulbons Swelling) بودند. کپسول مفاصل تارس پا ضخیم و سفت شده و غشاهای سینوویال نیز ضخیم شده بود. با برش سطح محل ضایعه، برجستگی سفید رنگی در داخل بافت دیده می شد، که از این ضایعات باکتری E.Coli جدا شد.

باکتری استافیلوکوکوس آلبوس میزان بالای جراحات وارده به سر، بالها و پا به علت تهییج و تحریک بلدرچین ها در هنگام تغذیه و یا تیمار و اداره آنهاست. هنگامیکه بلدرچین ها می ترسند و یا مضطرب می شوند، پرواز کرده، به علت برخورد به سقف و دیواره قفسها، سر و سایر نقاط بدنشان آسیب می بیند و عفونت باکتریائی سبب تشکیل آبسه در نقاط جراحت دیده سر، بالها و پاها می شود. از این آبسه ها ، غالبا باکتری استافیلوکوکوس آلبوس جدا شده است. عفونت کلامیدیاجوجه بلدرچین های یک روزه به عفونت تجربی C.Psittaci (سویه ای با منشا مرغ عشق استرالیائی) با تلقیح از راه کیسه های هوائی بسیار حساس هستند. در مقابل بلدرچین های هفت روزه نسبت به عفونت تجربی با همان دز مورد استفاده برای جوجه بلدرچین های یک روزه مقاوم بوده و تلفاتی در آنها دیده نشد. در جوجه بلدرچین های یکروزه عفونت به شکل حاد و کشنده با تکثیر کلامیدیا بروز نمود. تلقییح این باکتری به میزان زیر دز کشنده، سبب عفونت نهفته در جوجه بلدرچین های یکروزه شد. بلدرچین های هفت روزه ای که سیستم ایمنی آنها با تجویز سیکلوفسفامید سرکوب شده بود، مقاومت خود را از دست دادند. تجویز سیکلوفسفامید سبب برگشت عفونت نهفته به شکل کشنده بیماری شد که به علت توقف تولید آنتی بادی و تکثیر کلامیدیا در جوجه بلدرچین های یک روزه می باشد. بورلیا انسرینا چهار قطعه بلدرچین به طور تجربی با بورلیا انسرینا (Borrelia Anserina) تلقیح شدند. گسترش های خونی یک قطعه از بلدرچین ها پس از 96 ساعت مثبت بود، هرچند نمونه های گرفته شده پس از 120 ساعت منفی بود. یکی از بلدرچین ها پنج روز پس از تلقیح تلف شد. نشانه های پیش از مرگ شامل کزکردگی، لاغری و کم خونی بود. کالبد گشائی بلدرچین تلف شده، ضایعات مربوط به عفونت ناشی از بورلیا انسرینا را نشان داد که شامل بزرگ شدگی طحال و انفارکت های ستاره ای شکل بی رنگ با اندازه 4 میلی متر بر روی آن، بزرگ شدگی کبد همراه با نواحی نکروزه بود. رنگ آمیزی لامهای حاصل از مهر کردن کبد (Impression) طحال و کلیه با روش گیمسا، عفونت شدیدی از اسپیروکت را نشان می داد.

مایکوپلاسما گالی سپتیکوم

عفونت طبیعی مایکوپلاسما گالی سپتیکوم در بلدرچین ژاپنی گزارش شده است. در یک گله 20000 قطعه ای بلدرچین، سینوزیت چرکی واگیردار شایع شده بود. این بیماری روند آهسته ای داشت و میزان تلفات روزانه آن 25 عدد بود. در گزارش دیگری 10 درصد از جمعیت 1000 قطعه ای بلدرچینهای مادر دچار تورم صورت و کونژونکتیویت شده بودند. نشانه های بالینی اصلی شامل اختلال تنفسی، فلج اندامهای حرکتی، افسردگی، کاهش مصرف غذا و وزن بدن، کاهش تخمگذاری و افزایش تعداد تخمهای فاقد رنگ دانه و لمبه بودند. معاینات پس از مرگ نشان داد که سینوس زیر کاسه چشمی متورم شده، به وسیله مواد پنیری و یا اکسودای موکوئیدی و ژلاتینی پر شده است. تخمدان ها دچار آبروفی گردیده و در بعضی از آنها تورم کیسه هوائی دیده می شود. نتیجه کشت باکتریائی از سینوسها، نای، ریه، طحال، کبد و تخمدانها بر روی محیطهای کشت گوناگون و جداسازی ویروس از این ارگانها منفی بود. با استفاده از محیط کشت مایکوپلاسما که بر اساس روش Frii's Methodتهیه شده بود، سویه هائی از مایکوپلاسما گالی سپتیکوم، که به عنوان Fa11 مطرح شدند، از سینوسهای سه بلدرچین جدا گردید. رشد این سه جدایه در آزمایش مهار رشد با استفاده از سرم هیپرایمیون علیه سویه S6 مایکوپلاسما گالی سپتیکوم متوقف شد. ترکیبات آنتی ژنیک این سه جدایه با سویه S6 مایکوپلاسما گالی سپتیکوم وابستگی نزدیکی داشت. اما بر اساس آزمایش ها با هم یکسان نبودند. مایکوپلاسما سینوویه گزارشهائی از جداسازی مایکوپلاسما سینوویه از بلدرچین ژاپنی وجود دارد. پاستورلوزبلدرچین ژاپنی همانند بلدرچین باب وایت به پاستورلوز حساس می باشد در بیشتر گزارشها شیوع بیماری پس از ورود بلدرچین های جدید از گله دیگری به مزرعه پرورش بلدرچین اتفاق افتاده است. بلدرچینهای مبتلا در کنار هم تجمع یافته و نشانه هائی از قبیل کزکردگی و اسهال سبز رنگ نشان داده و در نهایت زمین گیر شده و تلف می شوند. در برخی از گزارشها میزان تلفات تا 50 درصد ذکر شده است. در کالبد گشائی بلدرچین های تلف شده هیپرمی عمومی، کبد متورم همراه با نواحی نکروز چند کانونی، نقاط نکروزه بر روی طحال، تیره رنگ بودن ششها و خونریزی در لایه موکوسی دوازدهه دیده شد. در هیستوپاتولوژی پنومونی بینابینی، نکروز چند کانونی طحال و کبد وجود داشت. برای تشخیص این بیماری از خون درون قلب و مهر حاصل از کبد لام هائی تهیه نموده و پس از رنگ آمیزی با رنگ ارگانیسم دو قطبی پاستورال مالتوسیدا مشاده

مواد معدني مورد نياز در بلدرچينها مي پردازيم:
...
مواد معدني

علاوه بر پروتئين، كربوهيدرات‌ها، چربي‌ها و ويتامين‌ها، بسياري از ديگر عناصر بخشي از نيازهاي غذايي بلدرچين را تشكيل مي‌دهند. مواد معدني را مي‌توان به ريزمغذي‌ها و درشت مغذي‌ها تقسيم نمود. درشت‌مغذي‌ها در مقادير بالا مورد نياز هستند و اغلب عناصر اسيد، باز يا ساختاري را تشكيل مي‌دهند كه عبارتند از: كلسيم، فسفر، پتاسيم، منيزيوم، گوگرد و نمك. ريزمغذي‌ها در فعال سازي يا تكميل آنزيم‌ها نقش دارند و عبارت اند از: كبالت، مس، يد، آهن، منگنز، سلنيوم و روي. مواد معدني 3 تا 5% وزن بدن بلدرچين را تشكيل مي‌دهند و چون قابل سنتز نيستند بايستي حتماً از جيره تأمين شوند.

كلسيم و فسفر

اعمال اصلي اين دو نوع ماده معدني ساخت استخوان‌هاي بدن است. كلسيم براي ترکيب روي پوست تخم ضروري است. در مورد كلسيم و فسفر فقط مقدار مهم نيست بلكه نسبت نيز داراي اهميت مي‌باشد. براي بلدرچين‌هاي در حال رشد جوان اين نسبت 1 به 1 يا 2 به 1 خواهد بود. بلدرچين جوان نيازمند حداقل 8/0% جيره كلسيم و 45/0% فسفر قابل دسترس است در حالي كه براي بلدرچين تخم‌گذار اين مقدار در مورد كلسيم به 5/2 تا 3% مي‌رسد كه اين عضو بخش اصلي پوسته را تشكيل مي‌دهد.
مطالعات انجام شده اوليه، زمانيکه جيره حاوي 58/0 تا 18/1% فسفر خام و 44/0 تا 3/2% كلسيم بود، تا 6 هفتگي تفاوتي را در وزن بدن يا خاكستر استخوان نشان ندادند.
البته مطالعات بعدي نشان دادند كه 7/0% كلسيم براي بلدرچين در حال رشد كفايت مي‌كند و ميزان 9/4% رشد را به تأخير مي‌اندازد. همچنين بلدرچين در حال رشد و تخم‌گذار تا زماني كه حاوي 8/0% ، 5/1% ، 6/2% يا 5/3% كلسيم باشد، از نظر تعادل كلسيمي در حالت مثبتي قرار دارد ولي ميزان كلسيم بالاتر از 5/3% از قابليت جوجه درآوري مي‌كاهد.
مواد معدني در بسياري از اجزاء جيره يافت مي‌شوند. پودرهاي استخوان و گوشت و لبنيات منابع مناسبي از كلسيم و فسفر به شمار مي‌آيند. همچنين مي توان از پوسته صدف، آهك، دي کلسيم فسفات و كربنات كلسيم معمولي براي تأمين اين عناصر در جيره غذايي استفاده کرد.

منيزيوم

منيزيوم يكي از اجزاء ضروري بافت و مايعات بدن است و يون ‌هاي اين عنصر به عنوان فعال كننده آنزيم‌هاي مهم دخيل در متابوليسم مطرح هستند. در صورت فقدان در جيره، بلدرچين‌ها رشد بطني پيدا مي‌كنند ، دچار تشنج مي‌شوند و سرانجام تلف خواهند شد. همچنين كمبود آن در جيره‌هاي بلدرچين‌هاي تخم‌گذار كاهش سريع تخم توليدي را به همراه دارد. نياز به منيزيوم mg/kg 300 تعيين مي‌شود.
در مطالعات انجام شده ميزان نياز به منيزيوم براي بقا و رشد با افزودن mg/kg 150 منيزيوم يا mg/kg 50 به آب آشاميدني تأمين گرديده است. سندرا و همكاران (1992) دريافتند كه اثرات زيانباري با مصرف يك هزار ميلي‌گرم منيزيوم در هر كيلوگرم جيره خالص شده حاصل مي‌گردد.
اجزاء طبيعي جيره حاوي مقادير كافي منيزيوم هستند. برخي از انواع آهك (دولوميت‌ها) حاوي درصد بالايي از منيزيوم هستند و بايستي از آنها پرهيز نمود چرا كه خاصيت مسهلي دارند و در مصرف كلسيم اختلال ايجاد مي‌كنند.

منگنز

كاركرد اصلي منگنز پيش‌گيري از وقوع پوكي استخوان است، وضعيتي كه در آن تاندون آشيل از شكاف پشت مفصل زانو حركت مي‌كند و به طرف پشت و طرفين حركت مي‌كند وجود اين عنصر براي رشد طبيعي، تريب در پوسته تخم‌مرغ، توليد تخم و قابليت جوجه‌ درآوردن ضروري است. اين ماده به شكل سولفات و منگنز به جيره افزوده مي‌گردد.

آهن، مس، كبالت

اين عناصر كمياب براي شكل‌گيري هموگلوبين ضروري هستند. كم‌خوني تغذيه‌اي ، زماني رخ مي‌دهد كه ميزان اين عناصر كم و اندك باشد. گلبول‌هاي قرمز خون حاوي آهن نيز هستند. پس از شكل‌گيري هموگلوبين، وجود مس براي استفاده از آهن ضروري است. مطالعات گزارش دادند كه نيازمندي بلدرچين ژاپني به آهن و مس به ترتيب 120 و 5 ميلي‌گرم/كيلوگرم براساس پروتئين سوياي جدا شده توسط BDTA مي‌باشد.
كبالت بخش لاينفكي از ويتامين B12 مي‌باشد كه در شكل‌گيري هموگلوبين دخيل مي‌باشد. مقدار اين عناصر در جيره حالت بسيار حساسي دارد. مقادير اضافي مي‌تواند حالت سمي داشته باشد. معمولاً فقط مقدار اندكي به جيره افزوده مي‌شوند. ماكووا و همكاران (1991) به مطالعه اثرات افزودن 50 ، 100، 250 و 500 ميلي‌گرم سولفات كبالت به ازاء هر كيلوگرم جيره بر روي ميزان B12 در كبد و روده كور پرداختند. غلظت B12 در موارد مصرف mg1200 سولفات كبالت در هر كيلوگرم جيره در بالاترين سطح ممكن بود.

سلنيوم

سلنيوم يكي از عناصر ضروري براي رشد بلدرچين حتّي در موارد وجود ويتامين E است. جيره‌هاي حاوي اسيدهاي آمينه و mg100 دي ـ آلفا ـ توكوفرول استات در كيلوگرم بايستي 1/0 ميلي‌گرم سلنيوم را به صورت سلنيت دريافت دارند تا بلدرچين بتواند به زندگي خود ادامه دهد.
اختلال توليد مثل در بلدرچين ژاپني مصرف كننده جيوه حاوي مقادير پايين سلينوم و ويتامين E از زمان خروج از تخم تا بلوغ مشاهده شده است. سرعت تخم‌گذاري و باروري تحت تأثير واقع نمي‌شود اما قابليت جوجه درآوري تخم‌هاي نطفه‌دار، زنده ماندن انواع نر و ماده بالغ و جوجه‌هاي تازه از تخم خارج شده كاهش نشان دادند. افزودن mg1 سلنيوم يا IU30 ويتامين E در هر كيلوگرم، از اختلال در توليد مثل جلوگيري مي‌نمايد. افزودن سلنيوم به جيره به ميزان mg/kg2/0 از آتروني لوزالمعده پيش‌گيري مي نمايد.

روي

بلدرچينهاي ژاپني در برابر كمبود روي در جيره بسيار حساس هستند. كمبود روي در جوجه بلدرچين با كاهش رشد، پر درآوردن غيرطبيعي، اشكال در تنفس و عدم هماهنگي در حركات و كاهش خاكستر استخوان همراه است.
نياز به روي جهت رشد طبيعي، پر درآوري مناسب و ... به mg/kg 25 جيره مي‌باشد. پرندگاني که مقادير اوليه 75 ميلي‌گرم روي به ازاي هر كيلوگرم را دريافت داشتند، بسيار بهتر از پرندگاني كه mg/kg25 روي مصرف كرده بودند رشد پيدا كردند. روي مي‌تواند در استخوان ذخيره شود و در طول محروميت از روي مورد استفاده قرار گيرد. كاهش در جذب روي در بلدرچين بالغ به دنبال مصرف مقادير بالاي كلسيم توسط كيندهولز و همكاران گزارش گرديده است.

نمك (كلريد سديم)

وجود اين ماده براي هضم پروتئين لازم است و علاوه بر اين در تعادل اسيد ـ باز هم دخالت دارد. بلدرچين هاي ژاپني در حال رشد با مصرف يك جيره خالص حاوي 042/0 تا 051/0% سديم، رشد نامناسب، تلفات بالا، تورم غده فوتلكيه، افزايش هماتوكريت و كاهش سديم پلاسما را نشان دادند كه اين موارد نشانگر اختلال در هموستاز مايعات و الكتروليت بدن است. مصرف سديم به ميران 1/0% اين مشكلات را رفع نمود.
مواد غذايي طبيعي معمولاً نيازمند نمك هستند تا نيازهاي بلدرچين به سديم و كلر رفع شود و اين ماده به طور معمول به مقادير 25/0 تا 35/0% به جيره افزوده مي شود. مصرف مقادير بالاي نمك اثرات مسهلي به دنبال دارد و سبب شل شدن مدفوع و ايجاد بستر خيس مي‌گردد

پرورش بلدرچین

مطالب مشابه :

جی تی ای 5 - تجارت مرگ 3

تجارت مرگ 1

دانلود بازی جی تی ای iv

انواع تجارت

شش رمز موفقیت یک تجارت پایدار در بیوتکنولوژی

مژده به دوستانی که حفظ ترتیبی انجام می دهند - رمز شماره آیه

شش رمز موفقیت یك تجارت پایدار در بیوتكنولوژی

پرورش بلدرچین

اس ام اس بانك چيست؟

کد تقلب و رمز و کد بازی های جدید