اسامی 28کشوراتحادیه اروپایی/پیمان شنگن

کشورهای اتحادیه اروپا/پیمان شنگن

تا پيش از معاهده شنگن، شهروندان كشورهاي اروپايي غربي مي توانستند با ارائه كارت هاي شناسايي ملي و يا گذرنامه هاي خود در پست هاي مركزي، به كشورهاي همسايه سفر كنند اما اتباع بسياري از كشورها براي ورود به هر يك از كشورهاي اروپايي نيازمند ويزاي جداگانه بودند و اگر در سفر خود مثلاً ديدار از پنج كشور اروپايي را گنجانده بودند به پنج ويزاي مجزا ياز داشتند. استقرار شبكه اي گسترده از پست هاي مرزي در سراسر قاره اروپار به اختلال در تردد، و تحميل ضرر و زيان به هر دو صنف گردشگري و بازرگاني مي انجاميد. پس از معاهده شينگن و با تصويب قوانين جديد، اتباع غير اروپايي (خارجي از حوزه اتحاديه اروپا و كشورهاي مشترك المنافع مشتق شده از شوروي سابق) براي ورود به منطقه شينگن كافي است به سفارتخانه ها و كنسول گري هاي اعضاي شنگن را دريافت كنند. اين ويزا به افراد اجازه تردد در تمام نواحي تحت پوشش شينگن را بدون ناز به ارائه ويزاي جداگانه و بازرسي هاي مرزي مي دهد. پيمان شنگن: پيمان شنگن قراردادي است كه در 14 ژوئن سال 1985 ميلادي جهت ورود آزاد ساكنين كشورهاي اروپايي بدون نياز به ويزا و كاهش مشكلات رفت و آمد آنها از جمله بر چيده شدن مرزها و ايستگاههاي بازرسي مرزي، در عرشه كشتي پرنس ماري آستريد روي رودخانه ماسل نزديك شهري به نام شنگن در لوكزامبورگ – مرز بين فرانسه و آلمان – به امضاي 5 كشور آلمان، فرانسه، هلندف بلژيك و لوكزامبورگ رسيد و در 3 اكتبر سال 1990 ميلادي پس از اتحاد آلمان شرقي و غربي، مجدداً با امضاي آلمان متحد تكميل گرديد. كشورهاي عضو محدوده شنگن عبارتند از 28 كشور: آلمان، فرانسه، ايتاليا، اسپانيا، پرتقال، هلند، بلژيك، لوكزامبورگ، سوئد، نروژ، فنلاند، دانمارك، ليتواني، لتوني، لهستان، مجارستان، اتريش، استوني، اسلواكي، اسلواني، چك، ايسلند، مالت و يونان. همچنين لازم به ذكر است در سال 2009 ميلادي چهار كشور قبرس، بلغارستان، روماني و سوئيس به طور كامل مفاد اين پيمان را قبول كرده اند و رسماً وارد شنگن شده اند. پيش بيني مي شود كه انگلستان و ايرلند جنوبي تا سال 2011 وارد اين پيمان خواهند شد. امضاي اين معاهده در حقيقت مسير را براي ايجاد منطقه شنگن هموار كرد. در ادامه، يك سند مكمل با عنوان كنوانسيون شنگن براي مشخص كردن و اجراي قوانين شنگن تهيه شد كه پس از مدتي جايگزين سند اوليه شد و به ترتيب زماني زير توسط اين كشورها به امضاء رسيد: 14 ژوئن 1985 (نسخه اوليه) : بلژيك، فرانسه، آلمان غربي، لوكزامبورگ، هلند. 3 اكتبر 1990 : اتحاد دو آلمان و امضاء مجدد اين كشور به عنوان كشوري واحد. 27 نوامبر 1990 : ايتاليا 25 ژوئن 1992 : پرتغال، اسپانيا 6 نوامبر 1992 : يونان 28 آوريل 1995 : اتريش 19 دسامبر 1996 : دانمارك، فنلاند، ايسلند، نروژ و سوئد 1 مه 2004 :‌ قبرس، چك، استوني، مجارستان، لايوتا، ليتواني، مالت، لهستان، اسلواكي، اسلوني 26 اكتبر 2004 :‌ سوئيس 1 ژانويه 2007 :‌ بلغارستان، روماني كشورهاي عضو اتحاديه اروپا (27 كشور) را نبايد با كشورهاي محدود شنگن (28 كشور) اشتباه نمود! كشورهاي عضو اتحاديه اروپا شامل 27 كشور يعني 24 كشور از محدوده شنگن (بجز نروژ و ايسلند) بعلاوه 3 كشور روماني، انگلستان و ايرلند مي باشند، بهمين دليل ويزاي ساكنين و اتباع اين سه كشور جهت ورود به منطقه شنگن بي اعتبار است و اين افراد بايد هنگام ورود و خروج از كشورهاي محدوده شنگن مورد كنترل مرزي قرار بگيرند. جالب است بدانيد كه واحد پولي يورو در حال حاضر تنها در 15 كشور اروپايي استفاده مي شود كه شامل بلژيك، قبرس، فنلاند، فرانسه، آلمان، هلند، مالت، لوكزامبورگ، ايتاليا، اسپانيا، اتريش، يونان، اسلواني، ايرلند و پرتغال مي شود. كشورهاي نظير ليختن اشتاين، كرواسي، صربستان، مقدونيه، اوكراين، مولداوي و آندورانه عضو اتحاديه اروپا هستند و نه عضو اتحاديه اروپا هستند و نه عضو محدوده شنگن پس براي ورود به اين كشورها نياز به ويزاي جداگانه داريد و ساكنين و متعاقباً اتباع اين كشورها نيز براي ورود به ساير كشورهاي اروپايي نياز به ويزاي شنگن دارند.

اسامی 28کشوراتحادیه اروپایی/پیمان شنگن

مطالب مشابه :

پیمان "اسلو " چیست؟

حلف الفضول/پیمان جوانمردان

نحوه محاسبه ضريب بالاسری پیمان

سئوالات مطرح شده از طرف خوانندگان این وبلاگ

شرایط عمومی پیمانهای EPC - سه

مقایسه قرارداد پیمان عمومی با قرارداد فدیک

اسامی 28کشوراتحادیه اروپایی/پیمان شنگن

ای پدر ای مادر

شرایط عمومی پیمان(قسمت اول)