معرفی نامه

علایق متعدد، در وجود همه ما هست، حال برخی به این علایق می رسند و برخی نه؛ البته نرسیدن به آن معنی نیست که در راه رسیدن به آن نباشند. اما عموماً مردم به یک سری چیزها علاقمند ترند! لذا اگر به دنبال همان چیز بروند، امکان موفقیت شان بیشتر می شود.
شاید بتوان گفت، من، از آن دسته افرادی هستم که کمی اشتهایشان بیشتر است! یعنی دوست دارم به همه زمینه هایی که علاقمندم برسم یا حداقل در راه رسیدن به آنها تلاش کرده باشم. البته تلاش را کافی نمی دانم و رسیدن،‌ملاک اصلی است. برای همین است که این وبلاگ، پنجمین وبلاگ من در زمینه علایق دیرینه من است! برای این علایق یه ترتیب ظهور آنها در خودم،‌ هم پیگیری کرده ام و هم محیطی فراهم شده که وبلاگی ساخته ام؛ حال چقدر موفق بوده ام، خدا میداند.
البته به قول دوستان، حکایت ما، حکایت بر سر ۴۰ میخ نشستن یا گذشت از ۷ دریا و خیس نشدن پاچه شلوار نیست!! همه جوره پاچه شلوار مبارک خیس است!
وبلاگهایی در زمینه علایق مادی! دارم: تمبر،‌ اسکناس و سکه که فعال هم هستند و خوانندگانی هم برای خود دست و پا کرده اند. اما در زمینه علایق معنوی، دو تای آنها را بیشتر جدی گرفته ام:‌عکس و فیلم. برای هر دو هم وبلاگ زده ام؛ اما تا بحال پر از خالی بوده اند؛ چون این علایق زحمت زیادتری دارند.
در عکس تقریباً آماتورم و هیچ ادعایی ندارم و تازگیها حتی از دوربینم هم بدم آمده و احساس می کنم بعد از گذشت ۲ سال از خریدنش،‌از مد افتاده و دیگر رزولوشن ۸ مگا پیکسل مایه آبرو ریزی است!
برای فیلمنامه؛ اما؛ تلاش بیشتری کرده ام؛‌ ادعایم هم می شود. هر چند بیشتر فیلمنامه ها هنوز نوشته نشده اند و این به قول “سید فیلد” یعنی: «کشک»! ولی خب…
چون نویسندگی کرده ام و کتابهایی (نه چندان عمومی) داشته ام؛ اما نوشتن برایم یک عادت بوده و با آن مشکلی نداشته ام و فیلمنامه هایم هم سفارشی بوده اند. شاید برای نوشتن دیگر فیلمنامه هم باید سفارش (به عبارت بهتر: ‌زور) بالای سرم باشد!! این را هم خدا می داند…
هر چند فیلمنامه هایم، ساخته نشده اند، اما جوایز خوبی را گرفته ا ند.
سال ۸۱، در دومین جشنواره سراسری نهج البلاغه، رتبه دوم فیلمنامه نماهنگ را کسب کردم (که البته رتبه اول نداشت!) (این فیلمنامه در مجموعه مقالات جشنواره به چاپ رسیده است)
سال ۸۶ هم در نخستین جشنواره خاطرات تلخ و شیرین زندگی دانشجویی، مقام سوم فیلمنامه بلند را برای دومین فیلمنامه بلند خودم که در سال ۸۱ نوشته شده؛ با نام «ورودی ۷۵»، گرفتم که البته این جشنواره هم مقام اول نداشت! اولین فیلمنامه ام با نام “صدای پای آب”‌ در سال ۱۳۷۵ نوشته شده و جشنواره روستا در همان سال شرکت کرد که نامه تشکر دبیر جشنواره را در پی داشت. (به دلیل ناهمخوان بودن موضوع فیلمنامه با موضوعات پیشنهادی جشنواره، در بخش مسابقه شرکت داده نشد)‌.
در ادامه این معرفی نامه ذکر اینکه مدرک تحصیلی من هیچ ربطی به مسائل هنری ندارد! ضروری است (فوق لیسانس مهندسی اکتشاف معدن)؛‌ لیکن تجربیاتی که در این سالها بدست آمده، در كنار تلاش،‌ مطالعه فراوان و تجربه،قطعآً جبران اين مسئله را خواهد كرد...

معرفی نامه

مطالب مشابه :