شخصیت و محیط

شخصیت ممکن است به عنوان یک سر فصل عجیب در یک کتاب مربوط به روان شناسی محیطی تلقی شود. اغلب شخصیت به عنوان پدیده ای در درون ما به حساب می آید. بنابراین ممکن است ارتباط بین شخصیت و محیط فیزیکی در صورت وجود تعجب بر انگیز باشد.

این دیدگاه با نظری به تعریف شخصیت که توسط تعدادی از تئوریسین های با نفوذ در مقوله شخصیت بیان گردیده، تقویت می شود در یک تعریف آمده است که «شخصیت الگوی رفتاری ویژه یک شخص واحد است». در تعریف دیگری آمده است که «شخصیت ساختار دینامیکی درون سیتسم های روان شناختی فردی است که خصوصیات رفتار تفکر شخص را شکل می دهد.» اگر شخصیت در درون او و محیط در بیرون است شاید هیچ ارتباط قابل توجهی (با ارزشی) جهت مطالعه نداشته باشد.

شخصیت و تنظیم فیزیکی اغلب برای تحت تاثیر قرار دادن رفتارها، در راستای هم عمل می کنند. برای روشن کردن جزئیات این امر، مطالعه روی شرکت جستن در مصاحبه ها را به خاطر آورید. نه شخصیت (تدافعی در مقابل زودباور) و نه شیوه تنظیم (ردیف در مقابل نیم دایره) هیچ کدام مستقلاً میزان مشارکت را پیشگویی نمی کردند. اگر چه، مشارکت افرادی با حالت روحی تدافعی وقتی صندلی ها به طور ردیفی چیده می شدند بیشتر بود و افرادی که اعتماد به نفس داشتند، وقتی صندلی ها به صورت نیم دایره ای چیده می شدند، بیشتر مشارکت می کردند.

واضح است که شیوه چیدمان نیم دایره ای صندلی ها، شرکت کنندگان را رو در روی هم قرار می دهد که این حالت بیش از حالت ردیف های مستقیم ارتباط بصری ایجاد می کند در این حالت، محافظه کاری افراد و تدافعی افزایش یافته و آنها خود را کنار می کشند. درعوض افراد با اعتماد به نفس در سیستم ردیفی صندلی ها احساس راحتی نمی کنند و کمتر از زمانی که صندلی ها به شکل نیم دایره ای چیده شده اند، در بحث ها شرکت می کنند. برای پیش بینی مشارکت در مکالمات، نه تنها نیاز به شناخت شخصیت افراد حس می شود بلکه باید شیوه چیدمان صندلی ها را هم مورد توجه قرار داد.

به طور خلاصه، برخی معیارهای سنتی شخصیت به درک رفتارهای وابسته به محیط کمک می کنند ولو این که به این منظور طراحی نشده باشند. افراد با شخصیت برون نگر عموماً فواصل کم بین افراد را ترجیح می دهند و فشار کمتری را در شرایطی که سطح تراکم بالاست، حس می کنند آنها مبلمان را به شیوه بازتری می چینند، مناظر را طور دیگری درک می کنند و نسبت به اشخاص دورن نگر، حس بهتری برای درک جهات دارند. افرادی با مکان هندسی داخلی کنترل بالاتر بهتر از کسانی که مکان هندسی خارجی کنترل دارند، واکنش نشان می دهند درونگرایان اغلب بیشتر در فعالیتهای حمایت از محیط مثل بازیافت مواد شرکت می کنند اگر چه عوامل دیگری هم می توانند روی این امر تاثیر بگذارند، آنها ممکن است معماری کنترل شده تر را هم ترجیح دهند. سلامت روانی و قاعده مندی هم با رفتارهای وابسته به محیط ارتباط دارند. بعضی رفتارها به نظر می رسد تحت تاثیر اثرات پیوسته شخصیت و چیدمان فیزیکی قرار داشته باشند.

1 - پنج ارتباط بین محیط و شخصیت

پنج دلیل برای این موضوع که شخصیت بحثی از روان شناسی محیطی است وجود دارد:

1. در برخی از تئوریهای (از ابتدا تاکنون) شخصیت در ارتباط نزدیک با محیط فیزیکی بیان شده است. در بررسی دقیق مشخص می شود که حتی تئوری های رفتاری که به نظر می رسد نقش محیط را نادیده گرفته اند، به برخی از فاکتورهای محیطی توجه داشته اند. به عنوان مثال، در تعریف اولیه برونگرایی/ درونگرایی، خصوصیاتی را که به طور طبیعی به عنوان فاکتورهای درونی می دانیم، بر اساس ارتباط شخص با محیط بیان شده است. کارل یونگ که مفهوم این دو خصوصیات را بنیان گذاشته است، گفته است که اختلاف بین افراد دورنگرا و برونگرا بر اساس میزان ترجیح اشخاص برای تاثیر پذیری از محیط بنا نهاده شده است، البته صرف ادعای وجود یک ارتباط بین شخصیت و محیط آن را به وجود نمی آورد، گرچه دلیل دوم علت اول را تاکید می کند.

2. شناخت خصوصیات فردی به ما کمک می کند که رفتارهای آشکار محیطی را حدس بزنیم. به عنوان مثال، با دانستن این که فردی اجتماعی و پر تحرک است می توان به طور مشخص نوع رفتارهای انتخاب او را در شرایط مختلف حدس زد.

3. جدا از رفتارها و خصوصیاتی که توسط تئوریسین های سنتی و تجربی شخصیت تشریح گردیده است (از قبیل برونگرایی، شخصیت اجتماعی و...) روان شناسان محیطی بیان نموده اند که افراد، رفتار و منشهایی دارند که به طور مشخص نتیجه تقابل بین محیط و فرد است به عنوان نمونه جورج مک ککنی چندین رفتار و منش محیطی را مشخص نموده است که یکی از آنها اعتماد محیطی است یعنی روشی برای تمایل فرد به احساس امنیت در یک محیط بالقوه خطرناک.

4. رفتارها و منشهای افراد بر مبنای یک مفهوم روان شناختی- محیطی مهم به نام قابلیت تطابق فرد و محیط تعریف می شوند. یکی از اهداف اصلی طراحان و معماران این است که تناسب خوبی بین آنها حاصل نمایند. ارزیابی خصوصیات انسانی، مدلی از منشها و رفتارها را به دست می دهد که بخش مهمی از انسانها در مفهوم تناسب شخصی و محیط را شامل می شود.

5. اگرچه این مفهوم هنوز کاملاً تکامل نیافته و ابعاد آن مشخص نشده است ولی می توان بر روی مفهوم شخصیت تکیه کرد و آن را به جای عنوان عمومی مردم به کار برد. میادین، حدود و همجواریها، مساکن و سواحل و... خصوصیات پایدار و بادوامی دارند. کاربرد اصطلاح محیط گرایی در این جا مناسب است بسیاری از روشها و رویکردهایی را که در طول ماهها توسط روان شناسان شخصیتی برای فهم انسانها تکامل یافته است، می توان با تغییرات چندی جهت شناخت محیط به کار برد.

2 - ابعاد شخصیت محیطی

قضیه اساسی نظریه شخصیت است که محققان باید تنها از مقرراتی استفاده کنند که برای حوزه رفتارهای مورد مطالعه طراحی شده اند. بر طبق قضیه، تمام مطالعات قبلی درست صورت نگرفته بودند. اما همان طور که قبلاً اشاره شد، روان شناسان محیط پیشرو، هیچ معیار هدفداری برای استفاده در تحقیقات شخصیتی و محیطی نداشتند. چنین معیارهایی باید ایجاد می شدند و این امر نیازمند زمان زیادی است.

به دلیل این که معیارهای هدفدار نسبت به معیارهای قبلی جدید تر هستند، بررسی روی معیارهای طراحی شده خصوصاً برای روان شناسان محیط، کافی نیست. برخی از بررسیها، به هدف دسترسی به قابل اعتماد بودن و اعتبار معیارهای جدید است با وجود این، تحقیقات کافی برای کیفیت بخشیدن به کاربردهای بالقوه از معیارهای جدید، در دسترس است. از جمله، خلاصه ای از هر ساختار چند تحقیق که در آنها از آن استفاده شده است، در این بخش آمده است.

2 – 1 - پرسشنامه شخصیت محیطی

ساختارها. گونه شناسی جدید شخصیت محیطی توسط جوزف سونفلند ایجاد شده بود. این گونه شناسی شامل چهار مفهوم می شود:

1. حساسیت محیطی. این بعد، میزان و پیچیدگی تاثیری را که محیط بر شخص می گذارد می سنجد. وقتی از آنها سوال می شود که آیا محیط سکونتشان رویشان تاثیر مثبت، منفی یا خنثی دارد، اشخاص حساس که به محیط بیان می دارند که ویژگی های بسیاری از انواع گوناگون روی آنها تاثیر دارند.

2. تحرک محیطی. سونفلند معیاری برای تحرک محیطی عنوان می کند، به این ترتیب که از افراد می خواهد تعیین کنند که تا چه حد دوست دارند مکانهای مشخصی در سراسر جهان را ببینند و فکر می کنند تا چه حد هریک از این مکانها خطرناک یا عجیب هستند. عموماً، افرادی که خیلی پر تحرک می باشند، کسانی هستند که تا حد زیادی مایل به دیدن مکانهای خطرناک یا عجیب و غریب و یا حتی مهاجرت به آنها هستند.

3. کنترل محیطی. این بعد، نشان می دهد که افراد تا چه حد به این امر معتقدند که محیط یا بر عکس، آسیب های محیطی، آنها را کنترل می کنند. مثلاً در مورد سیل، افراد با هم متفاوت هستند یا مایل اند از جلگه های سیل خیز دوری کنند، یا در جهت کنترل عمل کنند یا بیاموزند که با سیل زندگی کنند و یا حتی هیجان و کشمش های ناشی از سیل را دوست دارند.

4. پذیرش خطرات محیطی. پذیرش خطرات و ارزیابی فعالیتهای گوناگون به عنوان خطر آفرین یا بی خطر، معیار تمایلات یک فرد است بعضی از افراد از صخره ها بالا می روند، روی آبهای کف آلود موج سواری کرده، با سرعت پایین می آیند یا در مسابقات اتومبیل رانی شرکت می کنند در حالی که دیگران هرگز در چنین فعالیتهایی شرکت نمی کنند. اگر چه، ساختار سونفلند شامل اعتقادات شخصی در این مورد هم می شود که آیا این فعالیتها و فعالیتهای مختلف دیگری از این قبیل خطرناک هستند یا نه.

دستاوردهای تحقیق: سونفلند، طیفی از تفاوتهای آماری را در معیارهایش عنوان می کند. برای مثال، میزان خطر پذیری افراد مسن و زنان پایین تر بود؛ مکانهای خطرناک و عجیب و غریب بیشتر مورد علاقه مردان جوان بود اما نه به طور یکسان: مثلاً افرادی که در زمینه های تجاری، صنعتی و فنی- مهندسی کار می کنند، مقاصد عجیب و غریب و خطرناک را ترجیح می دادند، اشخاصی با شغل های خلاق، مناطق غریب را ترجیح می دادند و احتمالاً شگفت آور است که اشخاصی با مشاغل پیراپزشکی، موقعیتهایی خطرناک تر را ترجیح می دادند که زندگی کنند، در زمینه حساسیت محیطی بیشترین امتیاز را آوردند ولی آنهایی که از شهرهای بزرگ آمده بودند، کمترین امتیاز را کسب کردند. محققانی که از معیارهای متفاوتی برای حساسیت محیطی استفاده می کردند، دریافتند که این امر شدیداً به رفتار محیطی ناشی از خود مربوط است.

2 – 2 - پرسشنامه پاسخ محیطی

ساختارها: هدفدارترین حرکت برای بر آورد شخصیت وابسته به محیط، تا به امروز، پرسشنامه پاسخ محیطی مک ککنی (ERI)، بوده است که شامل معیارهایی برای بر آورد هشت مفهوم است. مک ککنی، ERI را یک وسیله ارزیابی با دامنه گسترده می پندارد. یعنی برای اولین بار، تلاشی برای بر آورد مقام یا قسمت اعظم حالات شخصی مربوط به تبادلات همیشگی با محیط فیزیکی انجام شده است.

ERI، در نتیجه رشته ای آزمایشهای ساختاری پیچیده و چند مرحله ای تهیه شد. بعد از چندین بار ایجاد، مطالعه، ارزیابی، تلخیص و آزمایش معیارها، به این نتیجه رسیدند که هشت مفهوم زیر به اندازه کافی با معیارهایی که هر کدام از حدود 20 سوال تشکیل شده اند، سنجیده شده اند.

1. روحانیت گرایی. تمایل به ایستادن در مقابل تحول زمین، حفظ فضای باز، پذیرش نیروی طبیعی به عنوان عوامل موثر و ترجیح خود کفایی.

2. مدنیت گرایی. تمایل به لذت بردن از زندگی پر تراکم و ارج نهادن تحرکات فرهنگی و بین مردمی گوناگون موجود در زندگی شهری.

3. سازگاری محیطی. تمایل به همراهی با تغییر محیط باری سازگاری با نیازها و آرزوهای انسان، تقابل با کنترل تحولات و ترجیح اشیا و سیستم های بسیار ظریف.

4. محرک طلبی. تمایل به بهره بردن از سفر و اکتشاف، لذت بردن از احساس پیچیدگی و فشردگی محیط و داشتن علایق بسیار گسترده.

5. باور محیطی. تمایل به احساس امنیت در محیط، صلاحیت داشتن در پیدا کردن راه خود و نداشتن بیم از مکانهای جدید یا تنها ماندن.

6. باستان گرایی. تمایل به لذت بردن از اماکن و اشیای باستانی، ترجیح طرحهای سنتی، جمع آوری اموال نفیس تر از چیزهایی که دیگران دارند و تحسین دستاوردهای اعصار گذشته.

7. نیاز به تنهایی. تمایل به نیاز جدا بودن، ارج نهادن به همسایگان، پرهیز از آشفتگی و به دنبال تنهایی بودن.

8. جهت گیری مکانیکی. تمایل به لذت بردن از تحولات مکانیکی و تکنولوژیک، لذت بردن از کار با دست و توجه به چگونگی عملکرد اشیا.

2 – 3 - توصیف

توصیف ممکن است به وسیله استفاده درست و بجای یکی یا همه ابعاد شخصیت محیطی که قبلاً توصیف شده، انجام شود. در صورتی که آنها به منظور توصیف یک شخص یا یک عضو شاخص گروهی مشخص استفاده شوند طراحان محیطی نمی توانند شخص را تا زمانی که خصوصیتهای شخصیش شناخته شوند، به حساب آورند. توصیف، جواب سوال را می داند کسی که این فضا برای او طراحی خواهد شد، کیست؟ به علاوه، ممکن است سوال به این صورت بر گردانده شود که معماران، طراحان و مدیران منابع آبی و مدیران تسهیلات که فضا را سازماندهی می کنند، چه کسانی هستند؟ شناختن شخصیتهای آنها به درک ما از چگونگی گرایش آنها در طراحی کردن و مدیران محیط کمک می کند؟

2 - 4 - قیاس

قیاس به نقشه کشان، معماران و طراحان و دیگران اجازه می دهد که تفاوتهای بین اشخاص و گروهها را بدانند. برای مثال دانستن اختلافهای موجود در خصوصیات شخصی ماشین های مخصوص حرکت روی برف و اسکی کنندگان در فضاهای باز، باید به نقشه کشان پارک در طراحی بهتر فضاهای تفریحی جدید و پرورش سیاستهای موثر برای فضاهای موجود، کمک کند. بسیاری قیاسهای گروهی دیگر ممکن است به عنوان قسمتی از روند طراحی ایجاد شود. آیا در رابطه با گرایش های محیطی یک دانشجوی شاخص در قیاس با یک استاد شاخص متفاوت است؟ آیا پرستاران متفاوت از پزشکانند؟ آیا بیماران متفاوت از پرستاران و پزشکان ( یا هر دو) هستند؟ در هر وضعیت رفتاری، چندین گروه استفاده کننده وجود دارد. به فرض این که شخصیتهای شاخصشان متفاوت باشد. این تفاوت چقدر است؟ روشن کردن این تفاوتهای خاص باید به طراحان کمک کند که موقعیتهایی را خلق کنند که بسیار متناسب با نیازهای هر گروه باشد.

2 - 5 - پیشگویی

سومین کاربرد بینش شخصیتی، پیشگویی است. بررسی اختلافات فردی، مکرراً پیش بینی رضایت، باروری یا برخی رفتارهای یک شخص در یک محیط داده شده را موجب می شود. برای مثال، به یاد آورید که ERI برای پیش بینی این که کدام یک از دانجشویان پزشکی مهاجرت خواهد کرد، استفاده می شد. استفاده های دیگر پیشگویی از ابعاد شخصیت محیطی مطابق فصلهای این مقاله است آنها ممکن است به منظور فهم چگونگی فکر کردن افراد در محیط اطرافشان، چگونگی استفاده آنها از فضای اطرافشان و چگونگی به دست گرفتن منابعشان، استفاده شوند.

این بخش اتصالات ظاهراً باور نکردنی بین محیط و شخصیت را توصیف می کند. دلایل این که چرا روان شناسان محیطی باید شخصیت را در ملاحظه داشته باشند، ارائه می شود روشهای کلاسیک هنری مورداری و کرت لوین شرح داده می شود. راههایی که بی ثباتی های شخصیتی متداول مکان هندسی کنترل صادر شونده/ ذخیره شده و درونگرای برونگرا، عملکرد مصلحتی نسبت به روان شناسی محیطی را توضیح می دهند، آورده می شود. شش سیستم به منظور تعیین شخصیت محیطی شامل توصیف، مقایسه و پیشگویی است. دانستن گرایش های رفتاری کسانی که قرار است از یک موقعیت استفاده کنند یا آن را کنترل کنند، ممکن است به طراحان در ایجاد کردن یک تناسب سازگار بین اقامت کنندگان و ساکنان، کمک کند.

دانستن این که چگونه افراد و گروهها در ابعاد شخصیتی کلیدی، اختلاف دارند، می تواند به طراحان کمک کند که در مورد این که چگونه برای افراد مختلف باید ترکیبات روان شناسانه روشنی را منعکس کنند، آگاه باشند. دانستن شخصیت محیطی افراد، پیشگویی بهتری از رضایتشان و ایفای نقش در موقعیتهای فیزیکی متفاوتی را ارائه می دهد.

3 – فضای شخصی

چند سال پیش توسط رابرت سامر یک تعریف ساده از فضای شخصی پیشنهاد شد:

«فضای شخصی ناحیه ای است با پیوندهای نامرئی که بدن شخص را احاطه کرده اند تا امکان ورود عنصری مزاحم وجودنداشته باشد». اما تقریباً هیچ چیز در روان شناسی محیط ساده نیست. این حباب فرضی ناشی از فضای شخصی که به دور آدمی است، بین او و محیط اطراف فاصله ای را مطالبه می کند. نخست، آشکار می شود که فضای شخصی ساکن است ولی وقتی که در شرایط مختلف قرار بگیرد، امکان انبساط و انقباض دارد. دوم، در حقیقت این فضا واقعاً شخصی نیست بلکه بین شخصی است. فضای شخصی وقتی وجود دارد که ما با دیگران رو یا رو هستیم (کنش و واکنش داریم) سوم، این تعریف آنقدر بر فاصله تاکید دارد که جنبه هایی از ارتباط متقابل اجتماعی که بسیار به هم مربوط اند، مانند زاویه دید و ارتباط چشمی را از دور خارج می کند. چهار، این تعریف پیشنهاد می کند که فضای شخصی (بدون مزاحمان این حریم یا با آنها) پدیده ایست متحرک تا ساکن. بنابراین تعبیر من از فضای شخصی مانند بخشی از مرز جغرافیای روابط دورن شخصی است.

بدین معنا که فاصله و زاویه دید (مانند کنار هم قرار داشن یا رو به رو بودن) بین افرادی که از یکدیگر متاثرند، مطرح است.

تعریف موجزی که در این بخش ارائه شد، شامل مفاهیم مهم متعددی است که در این بخش تشریح شده اند. سه وجه فضای شخصی برای مصور کردن برخی از این مفاهیم تشریح شده اند.

یک قلمرو شخصی و متحرک: قلمروها مکانهایی کاملاً کنترل شده اند. بعضی از افراد خارج از این حیطه ممکن است اجازه ورود داشته باشند و برخی این اجازه را نداشته باشند. فضای شخصی با بیشتر این قلمروها این تفاوت را دارد که متحرک است. با تمام این ها شما چه نشسته باشید و چه ایستاده، در تمام جهات با فضای شخصی احاطه شده اید. با این همه هنوز بر خلاف مرزهای تیز و قاطع، خطوط مالکیت مرزهای فضای شخصی بسیار تدریجی مطرح می شوند، ورود سر زده و بی اجازه در این قلمرو شخصی یا به صورت تصادفی (یعنی شخص متوجه نشود که مرد یا زنی در حال بر خورد به اوست) یا از روی نیت خاصی است. همچنین ورود سر زده و یا اجازه نیز ممکن است (مانند مادری که فرزندش را ناگهان در آغوش می گیرد).

یک کانال ارتباطی: فضای شخصی راهی است برای فرستادن پیام. بر طبق نظریات ادوارد هال، از محققان پیشگام فضاهای شخصی، فاصله بین شخصی هم به مشارکت کننده و هم به کسی که از بیرون مشاهده می کند، طبیعت روابط مشارکت کنندگان را اطلاع می دهد.

1- فاصله صمیمی: صورت نزدیک فاصله صمیمانه (0- 6 اینچ یا 0-15 سانتی متر) می باشد. که در این فاصله، راحتی، حفاظت، ایجاد عشق و دیگر فعالیتهای ناشی از تماس کامل میسر می شود اشخاصی که از این فاصله تاثیر می پذیرند، یا در مراحل صمیمانه ای هستند یا این که آنها تحت تاثیر قوانین جدی رفتار می کنند (مثل قوانین مسابقه کشتی) یا این که آنها احساسات قوی و منفی خود را بیان می کنند (مثل مربی خشمگین بیس بال که به تصمیم داور اعتراض می کند). صورت دورتر فاصله صمیمانه (6-18 اینچ یا 15-45 سانتی متر) توسط افرادی عمل می شود که رابطه بسیار نزدیک دارند.

یک رفتار نمونه در این فاصله نجوا کردن است به طور کلی مشارکت کنندگان در یک تاثیر و تاثر در همان محدوده دوستان بسیار خوبی هستند.

2. فاصله شخصی: صورت نزدیک فاصله شخصی 18- 30 اینج یا 45- 47 سانتی متر است و این محدوده کسی است که با دیگری آشنایی داشته و رابطه خوبی دارد. دوستان خوب یا یک زوج خوشحال این فاصله را برای مصاحبت به کار می برند.

حالت دور فاصله شخصی (5/2 – 4 فوت یا 75-120 سانتی متر) برای ارتباطات اجتماعی بین دوستان و آشنایان استفاده می شود. اگر شما دو همکلاسی را که با یکدیگر آشنا هستند اما رابطه خاصی با هم ندارند مشاهده کنید، در می یابید که آنها در مرتبه ای دور در محدوده فاصله شخصی کنار هم می نشینند و صحبت می کنند.

3. فاصله اجتماعی: علی رغم عنوان این مرتبه، این محدوده بیشتر برای تاثیر و تاثر بین افراد غیر آشنا یا آنهایی که معاملات تجاری دارند مورد استفاده قرار می گیرند. مرتبه نزدیک (4-7 فوت یا 2/1-2 متر) فاصله ای است که شخص ممکن است هنگامی که به مادر یکی از هم اتاقی هایش معرفی می شود، انتخاب کند، یا مثلاً در حالی که یک دستگاه صوتی را خریداری می کند. مرتبه دور فاصله اجتماعی (7-12 فوت یا 2-5/3 متر) بیشتر نمونه ای است برای معاملات رسمی تجاری. شاید ادوارد هال اگر نام آن را، فاصله فعالیتهای تجاری می گذاشت بهتر بود. اینجا احساس دوستی یا حتی تلاش در جهت ایجاد رابطه ای دوستانه بسیار اندک است.

4. فاصله عمومی. این محدوده کمتر مورد استفاده دو نفر است که رابطه کلامی یا شنیداری با یکدیگر دارند. بیشتر رابطه ای است بین کسانی که صبحت می کنند و شنوندگان آنها. مرتبه نزدیک فاصله عمومی (12-25 فوت یا 5/3-7 متر است). اغلب در سخنرانی ها مورد استفاده واقع می شود.

مرتبه دور فاصله اجتماعی (بالای 25 فوت یا 7 متر) است و هنگام ملاقات یک فرد معمولی با افراد خیلی مهم این فاصله رعایت می شود.

سه مفهوم فضای شخصی (قلمرو، مکانیسم فضایی و کانالهای ارتباطی) مکمل همدیگر هستند، وقتی که ما نظریه های فضای شخصی را مطالعه و آزمایش می کنیم. مشاهده می کنیم، که بیشتر آنها روی این سه عنصر اساسی پایه گذاری شده اند.

3 – 1 - آگاهی و انتخاب

قوانین حاکم بر فضای شخصی اکتسابی هستند. بچه ها به تدریج این قوانین را فرا می گیرند، آنها این قوانین را چنان خوب فرا می گیرند که نیازی به آگاهی لحظه به لحظه از فرایندآن ندارند وقتی قوانین فضای شخصی شکسته می شود، این مساله می تواند نتایج منفی در بر داشته باشد.

یک دیدگاه به ما می گوید که دو نوع فضای شخصی وجود دارد. فضای شخصی آلفا که عینی است و از بعد خارجی قابل اندازه گیری است و زاویه ای است بین اشخاصی که با هم ارتباط دارند. فضای شخصی بتا که تجربیات ذهنی فرایند فاصله یابی است و مانند تمام تجربیات فرایند فاصله یابی باید غیر مستقیم اندازه گیری شود. فضای شخصی یک حس فردی است از فاصله و جهت یابی زاویه ای در تاثیر رو یا رویی های اجتماعی.

یک راه تحقیق فضای شخصی بتا این است که از افراد در فواصل بین شخصی معمول بخواهیم فاصله از خودشان تا شخص دیگری را تخمین بزنند. در یک تحقیق، فضای شخصی بتا به عنوان فاصله درک شده بین خود شخص و دیگری اندازه گیری شد، 24 درصد بزرگ تر از فاصله آلفا بود که فاصله واقعی بین دو شخص بود.

4 - فضای شخصی و طراحی محیط

در روزهای اولیه تحقیقات بر روی فضاهای شخصی برخی از محققان تصور داشتند که فضای شخصی جزء مرکزی طراحی معماری است. رابرت سامر کتاب کلاسیک خود را در مورد فضای شخصی پایه های رفتاری طراحی نامگذاری نمود. پنج سال بعد اگر چه سامر تشخیص داد که فضای شخص هرگز سنگ بنای فضای معماری نخواهد بود و موضوعات زیادی مثل قواعد مکانی، سایتها (موقعیتها)، دیگر عوامل اجتماعی، بودجه، مواد و زیبایی شناسی نیز از اهمیت فراوانی بر خوردارند. فضای شخصی ممکن است که ماهیت و اصل طراحی محیطی نباشد، اما یک موضوع مهم در میان دیگر عوامل است.

ادوارد هال خاطرنشان کرد که تحقیق روی فاصله بین شخصی قادر نیست به یک معمار بگوید که چطور یک ساختمان را طراحی کند، اما به طور یقین قادر است اطلاعاتی برای معمار فراهم کند که در یک طرح به کار گرفته می شود.

از زمانی که کتابهای سامر و هال منتشر شده است، طراحان به نیازهای فضایی کارفرماهایشان بسیار حساس شده اند تعدادی از محققان به طور خاص نقش فضای شخصی را در محیط ساخته شده آزمایش کرده اند بیشتر تحقیقات متمرکز بوده است روی فضای شخصی که در نحوه چیدمان فضاهای نشمین در فضاهای عمومی مثل کتابخانه ها، فرودگاه ها، مدارس، دفاتر و رستورانها منعکس می شد. بیشتر تحقیقات روی تاثیر چیدمان مبلمان بر فعل و انفعالهای اجتماعی متمرکز شده است برخی از چیدمان ها به نظر می رسد که فعل و انفعالهای اجتماعی را تقویت می کنند برخی دیگر مانع آن هستند. اینجا مواردی از مطالعات فضای شخصی در طراحی معماری معرفی می شوند.

4 – 1 - چیدمان اجتماع گرا و اجتماع گریز

نمونه بارز چیدمان اجتماع گرا میز نهار خوری در بیشتر خانه ها است؛ جایی که افراد فامیل دور میز قرار می گیرند و چهره به چهره مقابل یکدیگر هستند. نمونه بارز چیدمان اجتماع گریز صندلی هایی هستند که بهم متصلند، به طوری که چهره کسانی که بر روی آن نشسته اند، به طرف بیرون است و جدا از یکدیگر و در جهات مختلف هستند. بسیاری از چیدمان های نشستن به صورت پیوسته از یک سمت به سمت دیگر قرار می گیرند.

بدواً ممکن است نتیجه بگیریم که چیدمان های اجتماع گرا خوب و چیدمان های اجتماع گریز بد هستند. پس از همه اینها آیا اما انتظار نداریم، تاثیرات متقابل اجتماعی هر کجا ممکن باشد؟ نه. الزاماً موقعیتهایی هستند که با وجود داشتن حداقل فعل و انفعالات اجتماعی از بهترین الگوها به شمار می روند؛ برای مثال کتابخانه دانشگاه. بیشتر ما انتظار داریم که دیگران در سکوت کامل کارهایشان را انجام دهند. در کتابخانه های عمومی گرچه کتابداران مایل هستند، که مراجعه کنندگان را به بحث و گفتگو تشویق کنند. این در حقیقت نکته اصلی موضوع است. طراحی های اجتماع گریز و اجتماع گرا ذاتاً خوب یا بد نیستند. سوالها این ها هستند: کدام رفتار در این موضوع خاص با ارزش هستند و کدام چیدمان این رفتارها را تشویق می کند.

هر چند به وسیله خلق یک نوع چیدمان یا نوع دیگری از آن طراحان نمی توانند انتظار داشته باشند که رفتارهای با ارزش رخ بدهد. تحقیقات نشان می دهد که چیدمان نشیمن افراد شرقی در مکالمات از سهولت شخصیت یا اثر قابلیت اجتماعی و معاشرت پذیری باشد. گرچه چیدمان های اجتماع گرا و اجتماع گریز احتمالاً تشویق کننده یا تسهیل کننده فعل و انفعالات اجتماعی هستند.

4 – 2 - کتابخانه ها

محققان تحقیقی را آغاز کردند با توجه به این مساله که چگونه مراجعان به اتاق مطالعه کتابخانه دانشگاه از فضاها استفاده می کنند. گرچه هدف رسیدن به رویکردی بود که بتواند پیش بینی کند که چگونه مراجعان از فضاهایی که در دسترسشان هست استفاده می کنند. محققان بررسی نمودند که کدام صندلی ها مطابق با چه نظمی استفاده می شوند. همین طور برای چه مدت و توسط کدام یک از مراجعان. یک قانون قدیمی می گوید که پس از پر شدن صندلی هایی که در یک اتاق وجود دارد. بعضی از تازه واردانی که به اطاق می آیند به جای این که بنشینند آنجا را ترک خواهند کرد. در مدل اولیه فرض بر این بود که در فاز نزدیک فاصله اجتماعی های (شعاع 6 فوتی یا حدود دو متری) هنگامی که یک صندلی پر شود، صندلی های دیگر در آن محدوده استفاده نخواهد شد. افراد از انتخاب چیدمان های در کنار هم اجتناب کردند، اما هنگامی که این نوع چیدمان را انتخاب کردند تقریباً همیشه مکالمه را شروع کردند. اطلاعات را می توان به وسیله یک مدل ریاضی مورد استفاده قرار داد و به کمک آن طراحی و ساماندهی مجدد سالن های قرائت کتابخانه ها را انجام داد. اگر مدل با واقعیتهای اساسی مثل تعداد صندلی های موجود و چیدمان فیزیکی آنها تهیه شده باشد، سپس اطلاعات در مورد قوانین غیر رسمی یا ترجیح های کاربران را می توان برای تهیه الگوی پیش بینی طرح های انتخابی استفاده کرد. بعضی از قوانین کاربرد که از این مطالعه به دست آمده اند، این ها هستند:

1. بیشترین صندلی های مورد علاقه آنهایی هستند که پشت میزهای اشغال نشده قرار دارند.

2. اگر یک میز اشغال شده باشد بیشترین صندلی که در درجه دوم مورد استفاده قرار می گیرد، آن است که دورترین فاصله را از شخص دیگر داشته باشد.

3. صندلی هایی که چیدمان پشت به پشت دارند بر مبلمان های در کنار هم چیده شده ترجیح دارند.

4. اگر اتاق بیشتر از 60% پر شده باشد استفاده کننده ها جایی دیگری خواهند رفت.

بعضی از دانشگاهها قبلاً از این مدلها برای پیش بینی حرکت دانشجویان از خوابگاه؛ تریا و کلاس ها به فضاهای مطالعه استفاده کرده بودند.

4 – 3 - رستورانها

موسساتی که غذا و نوشیدنی برای مصرف کنندگان عرضه می دارند، در طراحی بسیار متنوع هستند. وجوه مشخصی طراحی آنها به وسیله قوانین محلی کنترل می شود به نظر می رسد که منطقه درباره سر و غذا و نوشابه قوانین مختص به خود را داشته باشد. اما در خیلی از موارد هدف مالکان با توجه به تنوع ذائقه های مراجعه کنندگان جلب مشتری است.

مارک کوک نشستن در رستورانها را مورد بررسی قرار داد. او به یافته های بسیاری در این مساله دست یافت. اول پرسشنامه ها در مورد ترجیحات نشستن افراد به خوبی با رفتارهای حقیقی آنها منطبق نیست. دوم، انتخاب های حقیقی افراد در مورد نشستن به طور قابل ملاحظه ای متنوع است و این دگرگونی به این نکته بستگی دارد که آیا کسانی که غذا می خورند از نظر جنسیت مشابه هستند یا خیر. سوم، الگوهای حقیقی نشستن در رستورانها با بارها متفاوت است.

مشاهداتی از این قبیل، اطلاعات متنوعی را برای معماران فراهم می کند؛ معمارانی که متصدی ساختن یا نوسازی رستورانها هستند.

مشتری ها به ندرت با هم صحبت می کنند. اگر دو مرد شروع به صحبت کردن کنند، و بین آنها چهار پایه ای خالی وجود داشته باشد، آنها به ندرت روی چهارپایه خالی می نشینند. اما اگر یک مرد و یک زن شروع به صحبت کنند و تعداد زیادی چهار پایه خالی بین آن دوباشد، آن فضای خالی به سرعت از بین می رود.

مالکان این نوع اماکن از مدتها پیش دانستند که برخی از مشتریان دوست دارند از چیدمان اجتماع گرا استفاده کنند و برخی دیگر چیدمان اجتماع گریز را ترجیح می دهند. راه حل این است که به هر مشتری امکان انتخاب بدهیم.

4 – 4 - تدبیر آرایه ها

چیدمان صندلی ها (نشیمن ها) در حین روان درمانی ممکن است جزء بسیار مهم موفقیت یا عدم موفقیت در موقعیت ظریف باشد. خود صندلی ها می تواند معنی روان شناختی خاصی داشته باشند برای مثال اگر شخصی احساس کند که در شرایط حساس و هیجان انگیز تمایل به خرد کردن صندلی ها دارد، مداوا گران می توانند صندلی های تاشو را به عنوان یک راه حل خوب پیشنهاد دهند. چیدمان صندلی ها که به وسیله روسای چهار مدرسه بر جسته روان درمانی توصیه شده است، در این مورد راهنمای خوبی است.

رویکرد فروید در زمینه چیدمان کاملاً اجتماع گریز است. بیمار روی تختی دراز می کشد با روانکاری که در قسمت بالای تخت قرار می گیرد و کاملاً خارج از دید اوست. این آرایش با رعایت فاصله روان شناختی با اعتقاد فروید منطبق است. او معتقد است که این نوع آرایش نحوه بیان احساسات را به طور آزادانه تسهیل می کند. همین طور ایده های سرکوب شده را.

هری استاک سولیوان موسس یک مدرسه روان درمانی که بر اساس رابطه بین شخصی بیشتری است، چیدمانی را توصیه می کند که درآن بیماران و درمانگرها به صورت روبه روی هم در دو طرف یک میز قرار می گیرند.

ویلیام ریچ، شکلی از روان درمانی را که بر اساس جسم جهت گیری شده است، ارائه می دهد او از مریض هایش خواهش می کرد که روی تخت دراز بکشند، با روانکاری که کنار تخت می نشست و چهره به چهره مقابل بیمار قرار می گرفت. این چیدمان ریشه در این اعتقاد ریچ داشت که دفاع شخصیتی در بیمارانی که مشکلات روان شناختی دارند در سفت شدن عضلات و دیگر ظهورات جسمی بیمار منعکس می شود. چیدمان مبلمان طراحی شده به وسیله ریچ به درمانگر اجازه می دادکه بیمار را لمس کند و به طور متناوب در طول درمان می توانست او را ماساژ بدهد.

پرل اعتقاد داشت که هیچ چیدمان ثابتی از صندلی ها نباید وجود داشته باشد. در حقیقت او اغلب مراجعان را به سوی گروه درمانی هدایت می کرد. به طوری که مراجعان صندلی هایشان و یا مبلمانشان را در فعالیتهای مختلف مثل نقش بازی کردن یا تعریف کردن خوابهایشان حرکت دهند. او گاهی اوقات به مراجعان دستور می داد صندی ها را ترک کنند و روی زمین بنشینند.

4 - 5 - جمعبندی

فضای شخصی جزء فاصله و جهت گیری روابط بین شخصی است این فضا شامل دو بخش است. یک بخش تجربی بتا دیگر بخش عینی آلفا. بهترین راه اندازه گیری فضای شخصی آلفا احتمالاً تکنیک نگهداری فاصله پنهانی است. روشهای شبیه سازی ممکن است برای اندازه گیری فضای شخصی بتا مناسب باشد. فضای بین شخصی به صورت کلی با سن و سال وسردی درون شخصی رشد و نمو می کند. افراد مذکر فضای شخصی بزرگتری دارند و افرادی که از نظر درونی دچار آشفتگی هستند، فضای شخصی متغیر تری دارند. تاثیرات و تاثرات شخصی و موقعیتی در پیش بینی فاصله بین شخص در معاشرتها و داد و ستدهای اجتماعی باید تمرین و رعایت شوند و به طور کلی جذابیت و تعاون راه به فاصله بین شخصی کوچکتر میبرند و وضعیتهای نا مساوی و بر جسته راه بر فاصله بین شخصی بزرگتری می برند.

وقتی که چیدمان های فیزیکی زیاد وسیع نیستند، مردم فاصله بین شخصی بزرگتری را انتخاب می کنند در فاصله بین شخصی تفاوتهای فرهنگی مشاهده می شود اما دیگر عوامل اغلب سعی در تغییر کلیشه های ساده فرهنگی های ارتباطی در مقابل غیر ارتباطی دارند. فاصله بین شخصی ممکن است برای نفوذ و تاثیر در دیگران به کار رود. مطابق با مبنایی که تعین فاصله بین شخصی افراد را با دیگران نشان می دهد، می توان به استنتاجاتی درباره افراد دست یافت. متناسب با کیفیت رابطه، فواصل نزدیک ممکن است منجر به عمل متقابل یا گریز شود. آنها ممکن است همچنین کمک به دیگران را بر انگیزند، البته اگر نیازهای شخص به طور واضح بیان شوند. نزدیکی در شرایط همکاری و فاصله در شرایط رقابت منجر به اجرای بهتر آن کار می شود.

مدلهای کامل فضای شخصی، عملکردها را به عنوان یک واسطه ارتباطی با هم متحد می کند تا ما را با ایجاد کنترل در برابر تحریک ناشی از دیگران در مواجه های بین شخصی، از فشارهای روانی محافظت کند. آنها بر طبیعت پویای این روابط، نقش ارزیابی شناختی، هدایت پرهیز از تعارضات فضای شخصی که یک مبنای مهم رفتاری برای طراحی انسانی بناها است تاکید می کنند. همان طور که هزینه های ساخت وساز بالا می رود و بسیاری از ما به هم فشرده می شویم، توجه بیشتری به آرایش فضا می شود.

فضاهای شخصی همه جا وجود دارد و در عرصه تاثیر و تاثرات اجتماعی بسیار با اهمیت است. حداقل ما می توانیم نتیجه بگیریم که طراحان بهتر است تنوع بیشتری از چیدمان های قابل انعطاف ارائه دهند که افراد بتوانند فضای اجتماعی راحتی برای ارتباط متقابل داشته باشند.

5 - حریم خصوصی و طراحی محیط

هدف طراح دادن حریم خصوصی بیشتر به همه افراد در حد ممکن است. این به معنای ساختن خانه ها، دفاتر، مدارس، موسسات و اماکن خارج از ساختمان به گونه ای که همه افراد فضاهای مستقل دیوارکشی شده داشته باشند، نیست. تمام نظریه پردازان توافق دارند که حریم خصوصی می تواندبه همان اندازه ای که مفهوم بسته بودن در برابر دیگران دارد به معنای باز بودن و پذیرا بودن دیگران باشد. مساله مهم، زندگی و کار در شرایط تنظیم شده ای است که به یک فرد اجازه می دهد نظارت بر دستیابی به دیگران داشته باشد. ما اکنون به مثال های طراحی خاص در خانه و دفاتر بر می گردیم.

5 – 1 - حریم خصوصی در طراحی خانه

اکنون سکونت یک فضای خصوصی نسبی را به وجود می آورد. در دنیای توسعه یافته، دیوارها و درهای خانه های ما شاید رایج ترین مکانیسم هایی هستند که برای اداره حریم خصوصی استفاده می شوند، اگر چه برخی بررسی ها نشان می دهند که بسیاری از افراد حریم خصوصی محل سکونت خودرا با عوامل بیرونی نظیر اندازه محوطه جلو خانه و فاصله همسایگان همراه می کنند.

حریم خصوصی ممکن است به عنوان نوعی عملکرد طراحی در مکانها و فضاهای نیمه خصوصی پروژه های خانه سازی چندواحدی، تغییر کند. در نیویورک، پژوهشگران حریم خصوصی را در سالنهای انتظار، آسانسورها و دیگر اماکن عمومی در ساختمانهای پر تراکم و کم تراکم مطالعه کردند. مسلم است، چنین حوزه هایی، گوشه نشینی کمتر یا صمیمیت و هم ارزی کمتری از آپارتمانهای شخصی خودمان ارائه می دهند، اما مطالعه نشان دادکه ساکنان عقیده داشند که عرصه های نیمه عمومی درطراحی کم تراکم بیشتر از عرصه های نیمه عمومی در طراحی پر تراکم حریم خصوصی ایجاد می کند. در پشتیبانی از این اندیشه که رضایت از حریم خصوصی به معنی ایزوله بودن نیست، ساکنان ساختمانهای کم تراکم نسبت به ساکنان ساختمانهای پر تراکم از نظر اجتماعی بیشتر فعال بودند و با سازمانهای داوطلب بیشتری مرتبط بودند. در یک بررسی که حریم خصوصی را در خوابگاهای با طرح کریدور طویل مشکلات بیشتری را در داشتن حریم خصوصی مناسب در مقایسه ساکنان خوابگاههای با کریدور کوتاه گزارش کردند. در هر دو مطالعه، فقدان حریم خصوصی ممکن است زمانی ایجاد شود که ساکنان مجبور باشند با غریبه های بیشتری در حوزه های عمومی ساختمانشان مواجه شوند.

کریستوفر الکساندر آرشیتکتی است که سالهای زیادی درباره حریم خصوصی در طراحی خانه فکر کرده است. یک راه حل ارائه شده توسط او زمانی که فضای داخلی محدود باشد شیب حریم خصوصی است. الکساندر بر اساس ملاحظات کارها و مصاحبه های فرهنگی فضایی را در خانه های مربوط به کشور پرو که ارزان قیمت هستند، از عمومی ترین، نزدیک ورودی، تا خصوصی ترین محل دور از ورودی تهیه کرد.

بر قراری تعادل میان حریم خصوصی در بینش و درک انزوا، گوشه نشینی یا صمیمیت و هم ارزی و اجتماع (ارتباط با همسایه ها) در طرح یک خانه می تواند مشکل باشد. حتی پروژه هایی که سعی در پیروی از اصول الکساندر را دارند، همیشه در متعادل سازی حریم خصوصی و اجتماع موفق نیستند. مشخصاً یک طراحی همه جانبه وجود ندارد که حریم خصوصی ساکنان را ضمانت نماید اگر طراح بخواهد یک مسکن خصوصی و مقرون به صرفه تهیه کند باید نیازهای هر خانواده یا مشتری را با احتیاط در نظر بگیرد. به هر حال، گروههای معینی از ساکنان به اندازه کافی به هم شبیه هستند که برخی ملاحظات طراحی بتواند در ساختمانهای زیادی که آنها استفاده می کنند به کار رود.

5 – 2 - حریم خصوصی در اداره

حریم خصوصی در محل کار یک موضوع در حال رشد است. مطالعات اخیر در مورد حریم خصوصی بصری، صوتی، اجتماعی و اطلاعاتی در اداره بیانگر این است که بسیاری از چیدمان ها دور از رضایت است متخصص دیگری مشاهده کرد، چیدمان ها اغلب بر اساس ملاحظات اولیه نظری تعداد کارکنان در واحد سطح میباشند، در حالی که آنها باید بر اساس بهره وری کار باشند. تاکنون، کارمندان حریم خصوصی را خیلی مهم می دانند. یک مطالعه از دفاتر هیات علمی و اساتید نشان دهنده آن است که حریم خصوصی مهمتر از مقدار فضا، دما و تهویه، اثاثیه، روشنایی، منظره و جنبه های زیباشناختی عمومی به حساب آمده است.

نظیر منزل، اداره مورد قبول، معمولاً بزرگ و به اندازه کافی محصور است تا اطمینان از کنترل دستیابی به خود ایجاد شود. اما همه چنین دفتری ندارند که این تا حدی به علت سیستم گسترده فضای اداری مجزا بر اساس مقام و ارشدیت است. به طور ایده ال، آیا باید دفاتر برای جدا سازی طراحی شوند؟ جواب بستگی به نوع کار، اولویتهای شخصی و هنجارهای اجتماعی دارد.

1) توجه کنید که الزاماً هر کاری در فضایی که کاملاً خلوت است بهتر انجام نمی شود. برخی کارها (نظیر نوشتن کتابهای آموزشی) نیازمند خلوت نشینی است اما برخی از کارهای دیگر در دفاتر باز بهتر انجام می شود (سیال سازی ذهن یا ارتباطات میان و دپارتمان ها).

بنابراین، نوع کار انجام شده یک عامل مهم است.

2) همه افراد مایل نیستند در یک محیط کاملا خصوصی کار کنند. ترجیحات حریم خصوصی فردی، عامل مهم دیگری است. برخی نویسندگان به صورت تیمی بهتر کار می کنند و برخی افراد در حالت تنهایی بیشتر فکرهای ناگهانی به مغزشان خطور می کند تا این که عضوی از یک گروه باشند.

3) هنجارها و واکنشهای متقابل اجتماعی باید به حساب آورده شوند. نوع واکنش متقابل (نظیر تصمیم گیری های مالی در مقابل شوخی های غیر رسمی) اغلب به محل های معینی از دفاتر مرتبط هستند برای مثال، مکالمات غیر رسمی بیشتر در راهروها و کنار فواره ها رخ می دهد اما تصمیمات مالی معمولاً به وسیله فرد یا گروه در محیط جدا صورت می گیرد. چیدمان دفاتر باید این هنجارها را انعکاس دهد.

مطالعه عملکرد و رضایت مندی در دفاتر یک نفره دیوار دار سنتی در مقابل دفاتر چهار نفره نشان داد که انواع مختلفی از افراد در دفاتر مختلف عملکرد بهتری داشتند مثلاً مردان درونگرا وظایف ساده را به بهترین حالت در دفاتر باز انجام دادند. هیچ طرح دفتر خاصی برای همه کارکنان دفتری بهترین نوع به شمار نمی آید. طراحی دفتر، نباید هرگز اتفاقی یا به آسانی بر اساس سنت و عرف صورت گیرد در عوض، باید بر اساس مقام، نوع کار، اولویتهای شخصی، هنجارها و حتی شخصیت انجام شود. تاکنون تحقیقات بسیار اندک تجربی روی فضاهای کاری برای در نظر گرفتن تمامی این فاکتورها انجام گرفته است به علاوه، شرکت دادن تمامی این عوامل در طراحی آسان نیست. در این اثنی مولفان یک بررسی، بیان داشتند که انعطاف پذیری ارائه شده توسط طرح های مبلمان یک سازش خوب میان تنش ایجاد شده به وسیله نیازهای خودمان برای حریم خصوصی و واکنش متقابل ارائه می دهد.

مطالعه گسترده در دفاتر ممکن است تمامی این عوامل را در بر گیرد.

اما آنها معمولاً فاقد کنترل تجربی هستند در نتیجه، برخی پژوهشگران به مشکل طراحی دفتر به وسیله یک یا دو عامل که در یک زمان در تجارب آزمایشگاهی به دقت کنترل می شد روی آوردند چنین مطالعه ای روی یک فعالیت کاری که قبل از هر نوع کاری انجام می شود تمرکز کرد، یعنی به دنبال کار رفتن. کسانی که به آگهی روزنامه جواب دادند، به آزمایشگاه آمدند. این آزمایشگاه دقیقاً مانند یک اتاق پرسنل طراحی شده بود. آنها برای موقعیتهای یک یا چهار نفره درخواست کردند که دانشجویان ممکن بود حقیقتاً به دنبالش باشند (مسئول پروژه گروهی، مدیریت آموزشی، دستیار تحقیقات، کارمند) که نقش های ایفا شده در ارتباط با تقاضانامه و فرایندهای مصاحبه بود.

برای تنوع در حریم خصوصی در طول مصاحبه پژوهشگران نیمی از درخواست کنندگان را بر آن داشتند که به طرف دیگر پارتیشن که صدای تایپ کردن می آمد گوش فرا دهند (درجه بالای حریم خصوصی).درخواست کنندگان که در شرایط درجه پایین حریم خصوصی خودشان اعلام کردند مخصوصاً متقاضیانی که در شرایط درجه پایین حریم خصوصی مورد مصاحبه قرار گرفتند، در هنگام پاسخ به سوالات به نحو محسوسی نسبت به آن دسته افرادی که در شرایط درجه بالای حریم خصوصی قرار گرفتند بودند، بیشتر دچار عدم پاسخگویی مناسب شدند.

شخصیت و محیط

شخصیت و محیط

1 - پنج ارتباط بین محیط و شخصیت

2 - ابعاد شخصیت محیطی

2 – 1 - پرسشنامه شخصیت محیطی

2 – 2 - پرسشنامه پاسخ محیطی

2 – 3 - توصیف

2 - 4 - قیاس

2 - 5 - پیشگویی

3 – فضای شخصی

3 – 1 - آگاهی و انتخاب

4 - فضای شخصی و طراحی محیط

4 – 1 - چیدمان اجتماع گرا و اجتماع گریز

4 – 2 - کتابخانه ها

4 – 3 - رستورانها

4 – 4 - تدبیر آرایه ها

4 - 5 - جمعبندی

5 - حریم خصوصی و طراحی محیط

5 – 1 - حریم خصوصی در طراحی خانه

5 – 2 - حریم خصوصی در اداره

مطالب مشابه :

حفاظت از شخصیت ها

شخصیت و محیط

داعش‌به‌دنبال‌هواپیماربایی‌در‌ایران‌بود

پیچیده ترین حفاظت شخصیتی که صهیونیستهارا به وحشت انداخته

شنیدنی هایی از سر تیم حفاظت احمدی نژاد

حفاظت فیزیکی از خاتمی کم شده است

خادم افتخاری امام رضا(ع)باهواپیمای اختصاصی

داعش بدنبال هواپیماربایی در ایران بود/ترور ناموفق دانشمند هسته‌ای با هشیاری سپاه/ جزئیاتی از هواپیم

دسته بندی شخصیت ها