سفر نامه اقلیم کردستان عراق(بخش دوم)جشن تولد و گردش در سلیمانیه

ساعت 8:30 به هتل محل جشن تولد رسیدیم و در آنجا آقای miran که جشن تولد او بود از ما استقبال گرمی کرد.در ابتدای جشن دختری از مهمانانی که از کشورهای مختلف به این جشن تولد آمده بودند به زبانهای گوناگون که در انتها زبان فارسی بود خوش آمد گفت.

با اینکه در این جشن به جز ما که از ایران آمده بودیم مهمانانی از کشور های آلمان،امریکا،فرانسه و .. نیز شرکت داشتند اما miran برای مهمانهای ایرانی خود سنگ تمام گذاشت و از DJخواست بهترین آهنگ های ایرانی را بگذارد و تمامی مهمان ها و نیز خود ما با آهنگ های ایرانی شروع به رقص کردیم.برای من جالب بود که بعضی کارکنان هتل و جشن ، دختران ایرانی بودند.در انتهای جشن ، miran که جشن به دعوت او انجام شده بود از بهترین لباس شب،بهترین رقصنده مرد،بهترین رقصنده زن و بهترین رقصده مهمان با دادن هدیه هایی تشکر کرد.در پایان جشن، miran به همراه دوستش که فارسی را اندک ولی با لهجه بامزه میدانست ، آهنگی از داریوش به نام ""به من نگو دوستت دارم که باورم نمیشه ""را برای ما به زبان و لهجه خاص خود خواندند و این کار آنها در انتهای جشن بهترین پایان برای یک جشن تولد خاطره انگیز بود و ما را هیجان زده کرد.جشن تولد خاطره انگیز در ساعت 3 صبح به پایان رسید و در انتها هدیه کوچکی برای miran از ایران تهیه کرده بودیم که تابلوی چرمی کتیبه تخت جمشید بود به او دادیم . بعد از جشن سوار تاکسی شدیم و به سمت خانه مهندس sami رفتیم،اما ساعت 3:30شب بود و ما خجالت زده بودیم که آنها را از خواب بیدار کنیم.اما آنها بدون دلخوری با اینکه خواب بودند در را باز کردند. صبح روز بعد آقای مهندس گفت که شب گذشته خیلی نگران ما شده بود و اینکه که شاید راه منزل را گم کرده باشیم و ما مجدد از ایشان و خانواده شان عذر خواهی کردیم. مهندس sami در بالکن منزلشان که 2 طبقه بود و در طبقه دوم خانه قرار داشت مرغ نگه داری میکرد و صبح ، خانم مهندس صبحانه مفصلی برای ما تهیه کرده بود که در صبحانه تخم مرغ ، مرغ های مهندس نیز بود.بعد از صبحانه به همراه مهندس به گردش در شهر رفتیم. ابتدا اقدام به تبدیل دلار به دینار کردیم که 100 دلار برابر با 122000دینار بود به تعبیری هر3.5 تومان ایرانی 1 دینار عراقی بود که در 2 سال گذشته هر 1000 تومان ایرانی 800دینار بود ولی بدلیل پایین آمدن روز به روز ارزش ریال در دنیا دینار عراق هم در مقابل ریال ایران قدرتمندتر شده بود!!نکته جالب این بود که تبدیل پول ریال ایران به دینار عراق به دلیل پایین آمدن ارزش ریال به سختی انجام می گردید.بعد از چنج پول، به دیدار بازار مولوی که بازار سنتی شهر بود رفتیم و اغلب فروش پوشاک و مواد خوراکی بود. طرز نوشتن کردها برای من نیز جالب بود که حروف را جدا مینوشتند.

مزگه وتی=مسجد

به گفته مغازه دار جدیدا لباس های کردی که برای اقلیم کردستان عراق و کشورهای دیگری که مردمان کرد دارد به دلیل ارزانتر تمام شدن در کشور چین دوخته و وارد میشود.

لازم به یادآوری است که خرید پوشاک و وسایل برقی و ... به دلیل پایین بودن ارزش پولی کشور ما در مقابل کشور عراق زیاد مقرون به صرفه نبود اما به گفته مهندس sami قیمت ها برای مردمان اقلیم کردستان قیمت ها مناسب بود.مهندس sami گفت انسانی را در اقلیم کردستان پیدا نمیکنید که بیکار باشد،هر کس شغلی دارد حتی دستفروشی.به گفته ایشان مردم در کردستان با در آمدهای خود از زندگی لذت میبرند.مهندس sami در انتها گفت2500دلار ماهانه از شرکت سیمان دریافت میکند و همین مقدار برای گذران زندگی با آرامش کافی است . در ادامه بازدید از بازار مولوی ، بخشی از بازار پرنده فروشی قرار داشت و مانند پرنده فروش های بازار مولوی شهر تهران خودمان بود.بعد از بازدید بازار آقای سامی ما را به مغازه محلی برد که در آنجا یک نوع غذای سنتی بود که ترکیبات آن تشکیل شده بود از نان محلی و گوشت و گوجه که قیمت آن۱۷۰۰ دینار بود.

بعد از بازار به پشت در اطراف شهر سلیمانیه رفتیم و مهندس تونل بزرگی را به ما نشان داد که مهندسان ایرانی آن را ساخته بودند.در ادامه به گویژه"، منطقه مرتفعی که همان بام سلیمانیه است رفتیم و از آنجا شهر سلیمانیه کاملا مشخص بود.ساختمان بزرگی که شبیه برج العرب شهر دبی بود که بعدا متوجه شدیم نام آن برج پروژه شهر قشنگ است که هتل 35 طبقه ایی را شامل می شود که با جدید ترین استانداردهای جهانی ساخته می شود که به برج دبی شهرت یافته است و به گفته مهندس در آینده نماد شهر سلیمانیه میشود.

در طبقه آخر این برج رستورانی است که به دور خود در 360 درجه می گردد و چندین ساختمان 6 طبقه دیگر جایگاه کنفرانس های بزرگ ، جایگاه گولف، اسکی روی یخ و...که در حال ساخت بود و پروژه برج های قیوان هتلی 5 ستاره و دو برج 26طبقه نیز در که در حال ساخت بود مشخص بود.مهندس در ادامه گفت که شعار شهردار سلیمانیه این است که این شهر تا سال 2014بتوانند مثل دبی بشوند.قبل از سفر به اقلیم کردستان عراق در جایی خوانده بودم که در نشریه نشنال ژئو گرافیک، عراق و بخصوص اقلیم کردستان جزء 20 جاذبه گردشگری جهان معرفی شده است.

بعد از گشتن در شهر به همراه مهندس sami به سمت منزل ایشان رفتیم .وقتی به منزل مهندس sami رسیدیم همسر ایشان از ماهی های که مهندس در مسیر به سمت سلیمانیه به همراه ما خریداری کرده بود،برای ما غذای خوشمزه ای تهیه دیده بود.

همسر مهندس اصلیت ایرانی داشت و در پختن غذا تبحر خاصی داشت ولی با آنکه تعداد ما که به عنوان مهمانشان بودیم زیاد نبود ٬ اما در هنگام پخت ،غذای زیادی تهیه میدید.من از ایشان درخواست کردم که اگر ممکن است غذای کمتری پخت کنید و چون تعداد ما زیاد نیست زحمت شما هدر نرود،اما همسر ایشان پاسخ داد کردها عقیده دارند سفره آنان باید بسیار رنگی باشد و مهمان باید کاملا سیر شود.ما نیز بدلیل احترام گذاشتن به عقاید ایشان دیگر اصرار نکردیم.

در هنگام شب بعد از صرف شام تصمیم گرفتیم روز بعد به سمت اربیل حرکت کنیم.

صبح روز بعد بعد از صرف صبحانه و مهمان نوازی بی همتای خانواده آقای sami،ایشان ما را به ترمینال مسافر بری جهت عزیمت به اربیل رساند.هزینه بلیط مینی بوس به سمت اربیل نفری 35000 دینار بود و حدود 5/2الی 3 ساعت راه بود.

سفر نامه اقلیم کردستان عراق(بخش دوم)جشن تولد و گردش در سلیمانیه

مطالب مشابه :

سفرنامه سلیمانیه

سفر نامه اقلیم کردستان عراق(بخش دوم)جشن تولد و گردش در سلیمانیه

پاورقی های من

سفرنامه سلیمانیه (دومین بار )

اطلاعات پروازی فرودگاههای کشور