نشانگرهای مولکولی:
Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA MicrosoftInternetExplorer4
/* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin-top:0cm; mso-para-margin-right:0cm; mso-para-margin-bottom:10.0pt; mso-para-margin-left:0cm; line-height:115%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-theme-font:minor-fareast; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
بسیاری از محدودیتهای
روشهای مختلف اصلاح نباتات ریشه در فقدان ابزارهای مناسب برای مطالعات ژنتیکی دارد
.وجود ماهیت کمی صفات اقتصادی در محصولات کشاورزی موجب شد که محیط بسیاری ارز
براوردهای ارزشهای اصلاحی را تحت تاًثیر قرار دهد و لذا استفاده از ابزارهائی که
حداقل تاثیر پذیری را از محیط دارند گام مؤثری در افزایش پیشرفتهای ژنتیکی مورد
استفاده می باشد. مارکرهای مولکولی و اخیر نشانگرهای DNA ابزار مناسبی هستند که بر
اساس آن می توان جایگاه ژنی وکروموزمی ژنهای تعیین کننده صفات مطلوب را شناسائی
کرد. با دانستن جایگاه یک ژن روی کروموزم می توان از نشانگرهای مجاور آن برای
تائید وجود صفت در نسلهای تحت گزینش استفاده نمود.
با در دست
داشتن تعداد زیادتر نشانگر می توان نقشه های ژنتیکی کاملتری را تهیه نمود که پوشش
کاملی را در تمام کروموزمهای گیاهان به وجود می آورد.استفاده از نشانگرها موجب
افزایش اطلاعات مفید و مناسب از جنبه های پایه وکاربردی اصلاح نباتات خواهد گردید
.
انتخاب به کمک
نشانگرهای مولکولی راه حلی است که دست آورد زیست شناسان مولکولی برای متخصصان
اصلاح نباتات می باشد در این روش ژن مورد نظر بر اساس پیوستگی که با یک نشانگر
ژنتیکی تشخیص داده و انتخاب می شود و بنابراین به عنوان قدم اول در روش انتخاب به
کمک نشانگر باید نشانگرهای پیوسته با ژنهای مورد نظر شناسائی شود. یافتن
نشانگرهائی که فاصله آنها از ژن مطلوب کمتر از cm10میباشد به طور تجربی نشان داده شده که در این صورت دقت انتخاب
99/75 درصد خواهد بود لذا داشتن نقشه های ژنتیک اشباع که به طور متوسط دارای حداقل
یک نشانگر به ازای کمتر از cm10 فاصله روی کروموزمها باشد از ضروریات امر می
باشد.
یکی از پایه
های اساسی اصلاح نباتات دسترسی وآگاهی از میزان تنوع در مراحل مختلف پروژه های
اصلاحی است . به همین جهت نشانگرهای برآورد مناسبی از فواصل ژنتیکی بین واریته های
مختلف را نشان می دهند.
مهندسی
ژنتیک گیاهی:
مهندسی ژنتیک
گیاهی در رابطه با انتقال قطعه ای DNAبیگانه با کدهای حاوی
اطلاعات ژنتیکی مورد نظر از یک گیاه به وسیله پلاسمید، ویروس بحث میکند. زمانی که
هیبریداسیون جنسی غیر ممکن است مهندسی ژنتیک پتانسیل انتقال ژن عامل یک صفت مفید
را از گونههای وحشی با خویشاوندی دور به یک گونه زراعی برای اصلاح کننده نباتات
فراهم میسازد در استفاده از باکتریها در مهندسی ژنتیک از پلاسمیدهای باکتری
Ecoli استفاده
میشود.
گیاهان
تولید شده از طریق مهندسی ژنتیک:
علم مهندسی
ژنتیک تکنیکهائی را شامل میشود که بر اساس کار چندین دانشمند که مؤفق به کسب
جایزه نوبل شدهاند، پایهگذاری شده است .مهندسی ژنتیکی یک علم افسانهای به نظر
میرسد. اما امروزه در سطح وسیع در صنایع بیوتکنولوژی و آزمایشگاه های تحقیقاتی
دانشگاهی انجام می گیرد. تکنیکهای مورد استفاده در این عمل به خوبی تعریف شده است.
اما بسیاری از ادعاها در مورد مهندسی ژنتیک چندان درست نمیباشد. در این مقاله
چگونگی کاربرد تکنیکهای مهندسی ژنتیک و مثالهای مربوطه توصیف شده است. پاسخ بسیاری
از سؤالات پیرامون مهندسی ژنتیک در پی این دو توصیف زیر داده خواهد شد ضمناً تعریف
بعضی از اصطلاحات در انتهای این مقاله آمده است .
1- مهندسی ژنتیک در گیاهان
چگونه صورت می گیرد:
دانشمندان معمولاً از مهندسی ژنتیک در عالم طبیعت در انجام کارهایشان الگو برداری می کنند. مهندسی ژنتیک در عالم طبیعت در یک باکتری خاکزی تحت عنوان آگروباکتریوم تاموفاشین را به کار رفته است. این باکتری شامل یک DNA حلقوی کوچک و آزاد بنام پلاسمید می باشد از پلاسمید این باکتری غالباً برای تغییر ساختار ژنتیکی یک گیاه حساس به بیماری گال استفاده میشود. دانشمندان در گام اول ژنهائی را که یک خصوصیت مطلوب و یا یک صفت اتصالی را کنترل میکنند ،شناسائی می کنند. تا در گام بعدی این ژن مطلوب را به گیاه مورد نظر انتقال دهند. برای انجام چنین کاری در گیاهی که حاوی آن ژن مطلوب هست، ژن مربوطه را را از قطعه DNA آن گیاه با استفاده از آنزیمهای خاصی جدا میکنند. این آنزیمها مانند یک قیچی عمل کرده و نیز پلاسمید حاصل از باکتری آگروباکتریوم را با همان آنزیمها برش می دهند و ایجاد یک قطعه DNA باز می کنند سپس این پلاسمید باز شده را در مجاورت ژن مطلوب قرار داده و با یکدیگر ادغام می کنند و با استفاده از آنزیمهای خاصی اتصالات مربوطه را بین این ژن و پلاسمید انجام میدهند. آنها میتوانند پلاسمیدی را تولید کنند که حاوی این ژن مطلوب میباشد. چنین پلاسمیدی را DNA ی نوترکیب یا RDNA مینامند دانشمندان این مجموعه را (پلاسمید نو ترکیب) به داخل باکتری آگرو باکتریوم بر میگردانند و در نتیجه این باکتری شامل پلاسمید تغییر یافته میشود . مجموعه پلاسمید+ ژن مطلوب+ آگروباکتریوم به گیاه مورد نظر منتقل میشود
بعضی از سلولهای این گیاه، ژن مربوطه را از پلاسمید دریافت کرده و جزء ساختار DNA خودی میکنند. وقتی چنین سلولهای گیاهی در محیطهای کشت رشد داده می شوند، تولید گیاهان کوچکی میکنند که میتوان وجود صفت جدید مورد انتظار از ژن انتقال یافته را در آنها تست کرد. این چنین گیاهانی نامیده میشوند گیاهان تراریخت و باید آزمونهای بیشتری بر روی آنها صورت گیرد
مطالب مشابه :
انواع مارکرها
مارکرهای مارکرهای مولکولی. مارکرهای فنوتیپی همانگونه که از نام آنها مشخص است از روی
مارکرهای مولکولی
ژنتیک، اصلاح و بیوتکنولوژی - مارکرهای مولکولی - تقدیم از سیدعلیرضا سیدمحمدی - ژنتیک، اصلاح و
مارکرهای مولکولی
امروزه از مارکرهای مولکولی و به ویژه مارکرهای مبتنی بر dna به طور گسترده ای در بسیاری زمینه
مارکرهای مولکولی
بانک مقالات - مارکرهای مولکولی - مطالب و مقالات علمی وعمومی
مارکرهای مولکولی
مارکرهای مولکولی در سال ۱۹۹۰ دو گروه تحقیقاتی همزمان روشی را برای سنجش
مارکرهای مولکولی: اطلاعات کلی
جهان بیو تکنولوژِی پزشکی - مارکرهای مولکولی: اطلاعات کلی - اخبار و تازه های بیوتکنولوژی و
نشانگرهای مولکولی:
مارکرهای مولکولی و اخیر انتخاب به کمک نشانگرهای مولکولی راه حلی است که دست آورد زیست
برچسب :
مارکرهای مولکولی