فرهنگ ایرانی اسلامی در زمینه حیوان خانگی

برخی ها معتقد هستند که در قرن بیست و یکم انسانها بیشتر بسوی نگهداری حیوان خانگی می روند و در واقع فرهنگ نگهداری حیوان خانگی در قرن بیست ویکم متحول می شود. اما نگرشی به گذشنه به ما نشان می دهد که انسان از زمان حجر وقتی توانست با حیوانات ارتباط بر قرار کند در واقع فرهنگ نگهداری حیوان را در نهاد خود بصورت نهفته یافت در زمانهای کهن افراد حیوانات مختلف را نگهداری می کردند و حتی برای حیوانات خود نام می گذاشتند. نمی دانم چرا!؟ برخی افرداد در اواخر قرن بیستم و قرن بیست و یکم نگهداری حیوان خانگی را پدیده عجیب و غریبی که از تمدن غرب گرفته شده است می دانند!!!؟

هیچ دقت کرده اید، خداوند سرشت ما انسانها را بگونه ای خلق نموده است که حمایت و بعضاَ نگهداری حیوان خانگی در درون ما نهفته شده است.

در زمان قدیم افرادی که اسب داشتند آنها را صاحب بزرگی و قدرت می پنداشتند نگهداری احشامی مانند گاو و گوسفند را نشانه برکت و روزی مالک آن می دانستند. سگ را پاسدار خانه و گربه را رفع آفت و بیماری می دانستند. اما حالا!!!

جالب است بدانید ایرانیان نخستین افرادی بودند که در دوران کهن از حیوانات نگهداری می کردند نژاد آریایی به پرورش احشام اشتغال داشتند ایرانیان نخستین افرادی بودند که حقوق حیوانات را در دنیا رعایت می کردند با ظهور اسلام در تمدن ایران متاسفانه ایرانیان فرهنگ جاهلیت و صحرا نشنینی اعراب بادیه نشین را گرفتند در حالی که دین اسلام مانند تمام ادیان نشان از بزرگی و اعظمت پروردگار است در دین اسلام کتاب آسمانی به نام قرآن برای هدایت بشر فرستاده می شود. طولانی ترین سوره قرآن به نام حیوان است در قرآن حتی نام حشره برای سوره ای گذاشته می شود. بنظر من خداوند اشاره می کند که من تمام جهان را آفریدم از مورچه ای کوچک تا فیلی که در سپاهیان ابرهه وجود دارد از پرنده ای به نام ابابیل تا ماهی بزرگی که یونس پیامبر را در شکم خود جای می دهد. شگفت انگیز تر اینکه در قرآن خوک را نجس می داند اما دستور به کشتار آن نمی دهد اما ریختن خون ظالمان را جهاد در راه خدا می داند. در سوره مائده اشاره به تربیت پذیر بودن سگ می کند و این حیوان را کمک حالی در جهت رفع نیاز بشر می شناسد و در جای دیگر جایگاه سگ را همراه انسان در غار و خواب سیصد و اندی می داند. و چه مهربان است خدای که قرآن را برای هدایت انسان فرستاد و به انسان اجازه ذبح حیوان داد اما تنها به نام و یاد خدا و آنهم برای رفع نیاز اصلی یعنی غذا.

حضرت محمد یاران خود را از آزار حیوانات منع می کرد هیچ گاه با چوب دستی خود بر پهلوی شتر خود نمی زد و ...

اما در دین شیعه؟ به نظر من دین شیعه یعنی دین شیک، دین آموزش بلند نظری و مهربانی و رفعت. در فقه شیعه آمده که اگر ظرف آبی دارید و قصد وضو گرفتن را دارید اما گربه تشنه ای در کنار شما است آب را به گربه بدهید و خود تیمم کنید. امام علی ده صفت برتر را در سگ بیان می کند و آن را با مومن مقایسه می کند. امام حسن از طعام خود به سگها می داد و اصحابش که قصد دور کردن سگ را داشت نکهوش کرد. امام رضا فردی را که سگی مسن داشت و از خانه خود بیرون کرد سرزنش کرد و توصیه به برگرداندن و نگهداری و مراقبت از ان سگ کرد. در روایات آمده است که حیوانات که قصد فرار از شکار شدن را داشتند به منطقه ای که قبر امام علی(ع) بود پناه می بردن و همه شیعیان امام رضا را به نام ضامن آهو می شناسند، در فقه آمده که کسی به حیوانی آزار برساند تا 40 روز دعایش مستجاب نمی شود.

اما ما فرهنگ بادیه نشینان بی فرهنگ را به دین اسلام پیوند می دهیم همچنان که برخی فرهنگهای پوچ غربی را به فرهنگ اصیل و ناب ایرانی و اسلامی ترجیع می دهیم. و خودمان به بیگانگان اجازه می دهیم که ما مسلمانان را بعنوان تروریسم بشناسند. ضرب المثل بخاطر یک بی نماز درب مسجد را نمی بندند در اینجا صدق می کند که بخاطر یک فرد یا تعدادی از افردا که از دین اسلام شناخت کامل ندارند و حیوانات را آزار می دهند نباید به کل دین نسبت داد.

با این فرهنگ و پیشینه آیا درست است که ما بخاطر چند پسر و دختری که خود باخته شدند و نگهداری حیوان خانگی را دریچه تمدن خود می دانند دیگران را از نگهداری حیوان خانگی منع کنیم و بازداشتگاه ای برای حیوانات تاسیس کنیم و بهانه بدست بیگانگان بدهیم که فلان است و فلان است!!!؟؟؟

نویسنده : دکتر مجید ذاکریان

فرهنگ ایرانی اسلامی در زمینه حیوان خانگی

مطالب مشابه :

واگذاری رایگان 2(عکس ومشخصات حیوانات واگذاری)

خرید و فروش سگهای آپارتمانی

واگذاری رایگان 3 (عکس ومشخصات حیوانات واگذاری)

واگذاری رایگان 5 (عکس ومشخصات حیوانات واگذاری)

نکات کلیدی قبل از اوردن سگ به خانه

فرهنگ ایرانی اسلامی در زمینه حیوان خانگی