راهنمای بالینیRDS
راهنماي باليني درمان سندرم زجر تنفسي نوزاد
مقدمه:
سندرم زجر تنفسی (RDS) يک حالت عدم کفايت ريوي است علائم کلينيکي معمولا هنگام يا مدتي کوتاه پس از تولد شروع مي شود و شدت آن در دو روز اول افزايش پيدا مي کند .در صورت عدم درمان مناسب نارسايي تنفس، مرگ در انتظار نوزاد خواهد بود. در آن هائي که زنده مي مانند معمولا بهبودي بين روزهاي 2-4 شروع مي شود.
هدف:
- مداخله مناسب که باعث افزايش تعداد زنده شدگان همراه با کاهش عوارض جانبي گردد.
مراقبتهاي قبل از تولد:
- توصيه می شود در تمامی مادران با سن بارداری کمتر از 35 هفته آمپول بتامتازون دو دوز هر بار mg12عضلاني به فاصله h 24 قبل از تولد تجويز شود. فعلاً دوزهاي تکراري کورتيکوستروئيد توصيه نمي شود.
- استفاده از توکوليتيک ها برای به تاخير انداختن زايمان و آنتي بيوتيک (اريترومايسين به ميزان 500 ميلي گرم هر 6 ساعت) در صورت وجود PROM
- توصيه می شود بر اساس برنامه سطح بندی خدمان پريناتال مادارن باردار با حاملگی کمتر يا مساوی از 32 هفته به سطح 3 انتقال (انتقال داخل رحمی) يابند.
|
توجه! توصيه می شود بيمارستان های دارای بخش مراقبت ويژه نوزادان موظفند حداقل 5 عدد ويال سورفاکتانت در بخش مراقبت ويژه نوزادان ذخيره داشته باشند |
احياء و تثبيت نوزاد در اتاق زايمان
- احياء نوزاد طبق راهنمای بالينی احياء نوزاد نارس.
- توصيه می شود به نوزاد نارس در هنگام احياء حداقل غلظت اکسيژنی که که بتواند 100
انتقال نوزاد به بخش مراقبت ويژه نوزادان:
پس از انجام عمليات احياء، هنگام انتقال نوزاد به بخش مراقبت ويژه نوزادان، بايد از يک انکوباتور از پيش گرم شده مخصوص انتقال استفاده شود تا در مسير، دماي مناسب تأمين گردد. در طي انتقال کيسه پلاستيکي از نوزاد جدا نشود. انتقال توسط فرد ماهر صورت گيرد.
مراقبت های عمومی:
· مونيتورينگ علائم حياتی نوزاد:
o کنترل مداوم درصد اشباع اکسيژن شريانی، تنفس و ضربان قلب
o کنترل درجه حرارت و تنظيم آن در محدوده 36.1 الی 37 (مراجعه به راهنمای بالينی کنترل دما)
o کنترل فشار خون بر اساس سن بارداری(ميانگين فشار بايد از عدد سن حاملگی بيشتر باشد)
· ارزيابی ديسترس تنفسی توسط نمره زجر تنفسی (جدول شماره 1):
o زجر تنفسي خفيف: نمره كمتر از 5 كه از بدو تولد شروع شده باشد و كمتر از 4 ساعت طول بكشد.
o زجر تنفسي متوسط: نمره 8 - 5 يا زجر تنفسي خفيفي كه بيش از 4 ساعت طول بكشد.
o زجر تنفسي شديد: نمره بيش از 8 يا آپنه شديد يا تنفس منقطع (gasping)
|
جدول شماره 1: ارزيابي شدت ديسترس(زجر) تنفسي در نوزادان(Downes Scoring System) | |||
|
نمره |
0 |
1 |
2 |
|
كسر اكسيژن دمي (FiO2) مورد نياز جهت حفظ PaO2>50 |
هواي اتاق(21%) |
كمتر از 40% |
بيش از 40% |
|
رتركسيون |
ندارد |
كم تا متوسط |
شديد |
|
گرانتينگ (ناله) |
ندارد |
با گوشي شنيده مي شود |
بدون گوشي شنيده مي شود |
|
سمع صداي ورود هوا به ريه |
بخوبي شنيده مي شود |
كاهش يافته |
به سختي شنيده مي شود |
|
تعداد تنفس (در دقيقه) |
كمتر از 60 |
80-60 |
بيش از 80 |
|
سن حاملگي (هفته) |
بيش از 34 |
34-30 |
كمتر از 30 |
· اقدامات حمايتی:
o کنترل دمای بدن: نوزاد را طبق راهنمای بالينی کنترل درجه حرارت در محدوده ختثی بر اساس وزن تولد و سن حاملگی نگهداريد:
• استفاده از کلاه برای تمامی نوزادان
• پوشش پلاستيکی در 5 الی 7 روز نخست حيات در نوزادان با سن حاملگی کمتر از 28 هفته در صورتی که نوزاد بر روی تخت مراقبت باز (وارمر) مراقبت می شود.
• .استفاده از انکوباتور دوجداره دارای سنسور پوستی خودتنظيم
• استفاده از اکسيژن گرم و مرطوب
o کنترل و درمان کاهش فشار خون:
• فشار خون نوزاد هر 6 ساعت يک بار و در صورت عدم ثبات وضعيت بالينی به دفعات بيشتر
• در صورت تشخيص کاهش فشار خون:
1. در قدم اول از نرمال سالين با دوز 10 ml/kg استفاده شود،
2. سپس در صورت عدم بهبودی دوپامين با دوز 5-20μgr/kg/min و
3. در صورت عدم پاسخ به دوپامين و افزاينده حجم از دوبوتامين با دوز 5-10μgr/kg/min
4. در صورت عدم پاسخ از اپينفرين با دوز 0.01-1.0μgr/kg/min به صورت انفوزيون شد.
• در نوزادان با وزن تولد کمتر از 1000 گرم و سن حاملگی کمتر از 28 هفته تجويز کورتيکواستروئيد مد نظر قرار گيرد.
o تشخيص و درمان زودرس مجرای شريانی باز (مراجعه به راهنمای بالينی مجرای شريانی باز)
o تجويز آنتي بويتيک آمپي سيلين و جنتامايسين (مراجعه به راهنمای بالينی عفونت نوزادی).
o مايع درمانی و تغذيه:
• مايع درمانی بر اساس سن تقويمی، سن بارداری و وزن تولد بر اساس جدول شماره 2:
• در نوزادان با وضعيت بالينی پايدار توصيه می شود تغذيه روده ای با حداقل مقدار ممکن (تغذيه تروفيک) در نظر گرفته شود.
• توصيه می شود آمينواسيد 1-3 gr/kg از روز اول حيات و اينتراليپيد 0.5-1 gr/kg از روز سوم، ريزمغذي ها 0.2 ml روزانه در طی روزهای اول و مولتيويتامين تزريقی 0.5 ml از روزهای اول شروع شود.
· مراقبت های اختصاصی
o مراقبت تنفسی بر اساس نمره تنفسی، شامل:
•نوزادان با ديسترس تنفسي خفيف که کمتر از 4 ساعت طول بکشد نياز به مراقبت هاي زير دارند:
ü نظارت مسنمر
ü اکسيژن اضافي براي نگهداري سطح اکسيژن خون در محدوده مطلوب (مثلاً SpO2بين 88 تا 95 درصد)
ü بررسي بيشتر در صورت وجود معياري براي ورود به سکانس عفونت
•نوزادان با ديسترس تنفسي متوسط ممکن است به درجاتي از حمايت تنفسي مانند CPAP و يا تهويه مکانيکي براي پيشگيري از تبديل آن به ديسترس تنفسي شديد و نارسايي تنفسي نياز داشته باشند.
•نوزادان با ديسترس تنفسي شديد شامل آپنه شديد و يا تنفس منقطع، نيازمند توجه فوري شامل لوله گذاري و تهويه هستند زيرا اين علايم، علايم شوم نارسايي تنفسي است.
o با هر بار شروع تهويه، لازم است آن را براي نيل به اهداف زير بهينه سازي کرد:
•کاهش کار تنفسي
•نگه داشتن SpO2در ميزان مطلوب بين 88 تا 95 درصد
•ايجاد تعادل اسيد باز (40/7-25/7pH )
•نگهداري PCO2 بين mmHg 45 تا 55
o استفاده از مرطوب کننده در طی اکسيژن درمانی و يا تهويه مکانيکی الزامی است:
• در NCPAP ميزان دما بر روی 33 الی 34 سانتيگراد و ميزان رطوبت آن 50 تا 60 درصد تنظيم شود.
• در تهويه مکانيکی ميزان دما بر روی 36 الی 37 سانتيگراد و ميزان رطوبت آن 60 تا 80 درصد تنظيم شود.
• به راهنمای سازنده دستگاه مرطوب کننده مراجعه شود.
* توصيه می شود الزاماً در طی اکسيژن درمانی يا تهويه مکانيکی از ست يک بار مصرف استفاده شود.
مطالب مشابه :
راهنمای بالینیRDS
مداخله مناسب که باعث افزايش تعداد زنده شدگان همراه با کاهش عوارض پريناتال مادارن
رشد جمعيت ايران 7/1 درصد اعلام شد
دو سوم اين مرگها در دوره نوزادي و پريناتال است و ٧ درصد در عوارض و يا كيفيت
آئين نامه تاسيس مركزمشاوره و ارائه خدمات مامايي
-2-4 كاهش عوارض و مرگ و مشاوره هاي قبل از بارداري، مراقبت هاي معمول پريناتال، برگزاري
برچسب :
عوارض پريناتال