گذری بر رسوم گذشته1 : مراسم خواستگاری و عقدکنان و نامزدبازی در دوران قدیم:

جدیدا مشغول مطالعه کتابی هستم به اسم خاطرات مونس الدوله ندیمه حرمسرای ناصرالدین شاه. ۲۰ فصل اول این کتاب که فعلا خوندمش در خصوص اداب و رسوم جامعه ی ایرانی در زمان ناصرالدین شاه و کمی قبل از اونه. بد ندیدم هر از گاهی تو این وبلاگ کمی از اون اداب رسوم رو واستون بنویسم. خوندنش خالی از لطف نیست. هرچند که باعث طولانی شدن پست میشه. دیگه این طولانی شدن رو به بزرگی خودتون ببخشید

مراسم خواستگاری و عقدکنان و نامزدبازی در دوران قدیم:

معمولا وقتی پسر به 15 میرسد پدر و مادر استین بالا میزدند و یک صیغه ترگل ورگل برایش دست و پا میکردند تا چندصباحی سرش به عروسک بازی گرم باشد و فیلش یاد هندوستان نکند(هندوستان؟) موقعی که به سن 17-۱۶ میرسید اولین (اولین؟) زن عقدی را برایش تدارک می دیدند. در این تدارک زنهای دلاله نقش اول را داشتند و معمولا به اینها سفارش میشد که هرجا دختر خانه دار نجیب و صاحب کمالی جستند خانواده ی پسر را خبر کنند و مشتلوق بگیرند. (دلاله ها زنانی بودن که پارچه های جورواجور، لباس و جواهرات و .... به اندرونی خانه ها میبردندو به زنان میفروختند)

وقتی دلاله خبر میداد یک دختر مثل پنجه افتاب صاحب جمال و کمال در فلان خانه است چند تا زن گیس سفید جا افتاده راه می افتادند و سرزده به خانه دختر میرفتند. (احتمالا میخواستن دختر رو بدون فتوشاپ ببینن)

خواستگارها با دقت تمام دختر را وارسی میکردند مثلا چارقدش برمیداشتند، سر و زلفش را دست میزدند که مبادا کلاه گیس باشد، دندانهایش رو می دیدند – انگاری که میخواهند اسب بخرند- (فکر کنم میخواستن خرج ارتودنسی و اینا گردن داماد نیفته) دهانش رو بو میکردند که بوی بد ندهد. چیزی که مهم نبود خط و سواد دختر بود. معتقد بودند که دختر با سواد عاشق پیشه از اب در می اید. در مقابل خانه داری دختر خیلی مهم بود. بعضی خواستگارهای پرمدعا یک دستمال سبزی پاک نکرده همراه خودشان میبردند و پیش دختر میگذاشتن تا سبزی ها را پاک کندو از طرز سبزی پاک کردن او به میزان کدبانوگری اش پی می بردند. اگه دختر مورد پسند واقع میشد و .... مجلس مردانه برپا میشد

معمولا در مراسم بله بری (بله برون فعلی) برای هر دختری باید هفت دست لباس نبریده، یک چادر، یک چاقچور، یک روبنده شیرازی، یک قلابه طلا، یک جفت کفش زردوزی بیاورند.

ان روزها رسم نبود دختر را پیش از عقد و عروسی بزک کنند فقط صورتش را می شستند (می شستند یعنی تا سن ازدواج دختر صورتش رو نمی شست؟) و گیس هایش را می بافتند.

در دوران نامزدی داماد حق نداشت از در خانه عروس رد شود. بعضی دامادها که زرنگ بودند به دلاله ها پول میدادند تا موقع کوچه رفتن نامزدشان انها را خبر کنندتا لااقل بتوانند از توی چارقد و چادر چاقچور عروس را ببیند. خانواده ی عروس هم چون از این نقشه خبر داشتند اصلا اجازه نمیدادنددختری که نامزد دارد به کوچه برودچه بسا اتفاق می افتاد دختری چند ماه یا یکسال نامزد بود و پایش را از در خانه بیرون نمیگذاشت (لازم به ذکره اون موقع نه اینترنت بود نه ویدئو سی دی و ایضا ماهپاره)

بعد از کلی تشریفات و رسم و رسوم که از حوصله ی این پست خارجه میرسیم به بعداز جاری شدن صیغه عقد

بعد از مراسم مفصل عقدکنان داماد اجازه داشت به مجلس زنانه بیاد و همسری که در خواب و خیال تصور میکرد از نزدیک ببیند. مادر عروس و کسان عروس پارچه ی تور روی صورت می انداختند. عروس همانطور چهارزانو روی یک جانماز نشسته بود و داماد مقداری طلا به عنوان رونما با خود همراه می اورد. بعد از اینکه رونما را جلوی عروس میذاشت مادر عروس یا مادر داماد توری رو از صورت عروس برمیداشتند تا داماد بتواند روی عروس خود را ببیند. پس از چند دقیقه و خوردن شربت و شیرینی مادر یا خواهر داماد میگفتن عروست را ماچ کن داماد هم بلافاصله عروسش رو می بوسید و باید سریع مجلس زنانه رو ترک میکرد و باز هم مفارقت بین عروس و داماد تا زمان عروسی حاصل میشد و این دو عاشق و دلدار همدیگر رو نمی دیدند تا شب عروسی در حجله. که در پستی به تفضیل بیانش خواهم کرد.

نظرتون راجع به این نوع خواستگاری و این نوع رفتار چطوره؟ اینکه عروس و داماد همدیگه رو نمی دیدند یا مثل امروزی ها که اصلا عده ای شون اول باردار میشن بعد مراسم خواستگاری برگزار میکنن

ادامه ی مطلب

گذری بر رسوم گذشته1 : مراسم خواستگاری و عقدکنان و نامزدبازی در دوران قدیم:

مطالب مشابه :

لباس عقد کنان

مدل های لباس عقد و عروسی و جشن

با آداب و رسوم منطقه اوز ( مراسم ازدواج در اوز )

گذری بر رسوم گذشته1 : مراسم خواستگاری و عقدکنان و نامزدبازی در دوران قدیم:

آرایش-عقد کنانI 21

خرید عروسی و مراسم عقد

مصاحبه اروم نیوز با مدیر کانون ازدواج آسان آذربایجان غربی

عروسی در بستک هرمزگان