اشکالات تکلمی

اختلالات تکلمی و زبانی به میزان زیادی در نحوه صحبت کردن و فهمیدن ما تأثیر میگذارد. توانایی برقراری ارتباط یکی از مهمترین مشخصه های انسانی است. برقراری ارتباط آسان برای یادگیری-کار-و کلیه رفتارهای متقابل اجتماعی ضروری است. از میان علل اختلالات تکلمی و زبانی میتوان از فقدان شنوایی-فلج مغزی و سایر اختلالات عصبی عضلانی -ضربه به سر-سکته مغزی-بیماریهای ویروسی-عقب ماندگی ذهنی-داروها-نقایص بدنی مثل شکاف کام- و ناکافی بودن الگوهای تکلمی نام برد. دلیل این اشکالات اغلب ارثی یا ناشناخته است. با این حال میتوان بر بسیاری از اختلالات تکلمی و زبانی غلبه کرد و یا به میزان زیادی باعث بهبودی آنها شد. لکنت زبان : این نکته که لکنت زبان در اثر داشتن والدین عصبانی و نامتعادل ایجاد میشود یک برداشت اشتباه ولی رایج است. این برداشت غلط منجر به این شده است که والدین احساس کنند مشکل تکلمی کودکشان تقصیر آنهاست. بررسیهای متعدد بویژه بررسیهایی که روی دوقلوها انجام شده است نشان میدهد که لکنت زبان عمدتا (اگر نه کاملا) ارثی است. افراد مبتلا به لکنت زبان و والدین آنها عصبیتر از افرادی که لکنت ندارند -نیستند و لکنت زبان در اثر برخی روشهای تربیتی نادرست کودک ایجاد نمیشود و کودکان مبتلا به لکنت زبان مضطربتر از کودکانی که لکنت ندارند -نیستند. لکنت زبان شایع است .تکرار بخشی از کلمه بویژه اولین لغت جمله شایعترین اشکال تکلمی است. کشیدن صدا و مکث شدید نیز ممکن است ایجاد شود. لکنت زبان اغلب بین سنین ۳ تا ۵ سالگی آغاز میشود. وقوع آن تا هنگام بلوغ کاهش می یابد و بعد از آن لکنت زبان نادر است. برخی از کودکان بعد از چند ماه و بدون درمان لکنت زبانشان بهبود می یابد. این اختلال در قریب یک درصد افراد مزمن میشود و علائمی مثل دوری از جمع و گوشه گیری نشانگر ضرورت مراقبتهای تخصصی است. مانند بسیاری از اختلالات تکاملی که در کودکی آغاز میشود -پسرها بیش از دخترها مبتلا میشوند و این نسبت با بالا رفتن سن افزایش می یابد. خطر بروز لکنت زبان در خویشاوندان نزدیک فرد مبتلا سه برابر بیشتر از جمعیت عمومی است. اگر یکی از دوقلوهای همسان لکنت داشته باشد احتمال ابتلای دیگری ۵۰ درصد است. عوامل محیطی در لکنت زبان تا حدودی نقش دارند ولی این عوامل با رفتار والدین ارتباطی ندارد. برای مثال شایعترین علت لکنت زبانی که در بزرگسالی شروع میشود ضربه به سر یا سکته مغزی است. کودکان مبتلا به صدمه مغزی نیز به بروز لکنت زبان مستعد تر هستند. چندین بررسی مقایسه ای نشان داده اند که آموزش فشرده مهارتهای تکلم فصیح میتواند پیشرفت قابل توجهی ایجاد کند. در اکثر موارد افراد مبتلا که به تمرین تکلم فصیح ادامه میدهند بعد از دو سال به ندرت لکنت خواهند داشت و دیگر به دلیل این اشکال احساس نقص نمیکنند. سایر اشکالات تکلمی : اختلالات صوتی با ارتفاع نامتناسب (خیلی زیر-خیلی بم-ناموزون) -بلندی-یا کیفیت (خشن-دورگه-نفس نفس زنان-تودماغی) صوت مشخص میشود. اختلالات تلفظی اساسا به سه گروه تقسیم میشوند که عبارتند از حذف کردن-جایگزین کردن و تغییر شکل دادن. مثال اختلال حذف کردن -تلفظ مثلا اند به جای هند یعنی حذف((ه)) و مثالهای اختلال جایگزین کردن تلفظ ((ث ))به جای ((س)) و ((و )) به جای ((ر)) است. این خطاهای تکلمی معمولا توسط والدین به عنوان یک الگوی آرامبخش و منسجم اصلاح میشود. البته اگر والدین کلمات را به لهجه بگویند کودک نیز همین کار را خواهد کرد((لهجه های محلی اختلال تلفظی نیستند مگر آنکه باعث اختلال در کار یا سازگاری اجتماعی شوند)). تغییر شکل دادن اختلالی است که در آن به عنوان مثال یک صدا نادرست بیان میشود ولی به صدای مورد نظر نزدیک است .اکثر اشکالات تلفظی خود به خود برطرف میشود . تلفظ صحیح حروف ((پ))-((م))-و ((ب)) معمولا قبل از تلفظ صحیح حروف ((س))-((ل))-و((ر)) امکانپذیر است. اختلالات تلفظی دیرپا را میتوان با آموزشهای تکلمی -زبانی تصحیح کرد.

اشکالات تکلمی

مطالب مشابه :

اشکالات تکلمی

اختلالات گفتار و زبان

کار یک گفتار درمان گر

مشکلات تلفظی در کودکان و بزرگسالان

گفتار درمانی چیست؟

تعریف گفتار درمانی

معرفي جامع رشته ي دانشگاهي گفتاردرمانی

گفتار درمانی