طراحی از چهره و اجزای بدن

طراحي از اجزا ي چهره :

الف ـ طراحي از چشم ها: پيش از آغاز به طراحي، تمرين مشاهده را انجام دهيد. با دقت به چشمهاي خودتان در آينه نگاه كنيد، دو گوشه داخلي و خارجي چشم، نسبت سفيدي و سياهي كره چشم، حالت پلكها و حركت مردمك در سراسر چشم را بررسي نماييد. با مطالعه حالت چشم افراد در مواقع مختلف (تماشاي تلويزيون، مطالعه، خشم، شادي، گريه،هيجان، تفكر و ...) بپردازيد و آنها را بارها و بارها، هم به صورت ذهني و هم به صورت مشاهده دقيق مرور كنيد. ويژگيهاي متفاوت چشم افراد سالخورده و كودكان را مقايسه نماييد.

ــ فرم ساده چشم شبيه يك بيضي است كه دو گوشه آن با هم تفاوت دارند. گوشه خارجي، زاويه اي بسته دارد و تا سرحد تيرگي مردمك، مثلث كشيده اي را به وجود مي آورد.

ـــ گوشه داخلي، زاويه بازتري دارد و نسبت به گوشه خارجي، شكل مثلث كوچكتري را به خود مي گيرد.

ـــ مردمكها بدون استثنا شكل دايره دارند، در حالت نگاه عادي، قسمتي از مردمك زير پلك پنهان است. پس مراقب آن باشيد كه دايره مردمك را به طور كامل ترسيم نكنيد، زيرا در اين حالت، چشمها حالت وحشت زده يا متعجب به خود مي گيرند.

ـــ با حركت مردمك به سمت راست يا چپ، حجم پلك نيز كمي تغيير مي كند. پلكهاي بالا و پايين با هم تفاوت عمده اي دارند و حجم مژه ها در پلكها نيز متفاوت است.

در حين طراحي از چشمها به ياد داشته باشيد كه:

چشمها را نخست به طور جداگانه بررسي و ترسيم نماييد. پس از تسلط كافي، به طراحي از هر دو چشم بپردازيد. به فاصله چشمها از يكديگر (كه برابر با اندازه يك چشم است) و هماهنگي و تناسب مردمكها با يكديگر توجه داشته باشيد.

طرحها را كم رنگ بكشيد و به ارزش خط توجه داشته باشيد. در ترسيم مژه ها اغراق نكنيد، آنها را با حجم و اندازه واقعي بكشيد. معمولاً براي پلك پايين چشم، از خط كم رنگ نازك، يا پهناي نوك مداد استفاده مي شود. براي ترسيم پلك پايين و چين و چروكها به جاي خط، از سايه كم رنگ پهناي مداد هم استفاده مي كنند. پس از تمرين كافي، چشمها را با ابروها بكشيد. از ترسيم فرم چشم به طور ذهني اكيداً خودداري كنيد.

طراحي از ابروها:

براي ترسيم ابروها، بايد به اين نكات توجه داشته باشيد: جهت و حالت ابروها، ضخامت ابروها، فاصله ابرو از چشم و فاصله ابروها از يكديگر.

نحوه ترسيم: ابتدا مسير و حالت ابرو را خيلي كم رنگ مشخص نماييد. با پهناي مداد، سايه ضخيمي متناسب با پهناي ابرو ترسيم كنيد. در جهت رويش موها با نوك تيز مداد، خطوط واضح و حالت دار بكشيد. ابروها را با توجه به مدلي كه در مقابل داريد، ترسيم كنيد. رويش و جهت موها را به دقت بررسي نماييد.

طراحي از بيني:

بيني برجسته ترين نقطه در چهره افراد است و همچون ديگر اعضاي چهره از تنوع و گوناگوني برخوردار مي باشد. براي ترسيم آن، لازم است شكل ساده آن را (كه عبارت است از مخروط مثلث القاعده) در نظر داشته باشيد. فرم بيني را از جهات مختلف روبرو، نيم رخ و سه رخ مورد مطالعه قرار دهيد. به تفاوت اندازه در پره ها، نوك، حجم و ارتفاع بيني در افراد مختلف توجه كنيد سپس به طراحي از شكل بيني خود (به كمك آينه) بپردازيد. در حين طراحي توجه داشته باشيد كه:

ابتدا فرم كلي را آن گونه كه مي بينيد ترسيم كنيد. به جاي خط، از سايه و پهناي نوك مداد استفاده كنيد. تيره ترين سايه ها در پره هاي بيني ديده مي شود و تنها در همين قسمت هاست كه مي توانيد از خط نيز استفاده كنيد. وقتي به ترسيم بيني از روبرو مي پردازيد فقط در بخشهاي پايين بيني (پره ها و حفره ها) از خط استفاده كنيد. از آنجا كه فرم بيني،حجم برجسته اي دارد، به نور و سايه آن بيشتر توجه نماييد. وقتي چهره مدل در زاويه سه رخ يا نيم رخ باشد، مي توانيد از خط نيز براي قسمتي از ارتفاع بيني استفاده كنيد.

طراحي از لب :

با مشاهده لبها در افراد مختلف متوجه مي شويد كه فرم لب، در تكميل شخصيت و كاراكتر چهره نقش فراواني دارد. ساختار كلي لب، امكان تغيير پذيري بسيار متنوعي دارد و هماهنگ با حالات روحي يا ظاهري شخص مي تواند جنبه بياني به خود بگيرد. فرم لب و دهان خود را در آينه مشاهده كنيد. حالتهاي صحبت كردن، خنديدن، خوردن، خميازه كشيدن، ناراحتي، شادي، اعتراض، فرياد زدن و ... را بررسي كرده و ببينيد كه بيشترن تغيير در كدام قسمت دهان ديده مي شود؟ در گوشه ها يا در قسمت مياني لبها؛ سپس به هماهنگي تغيير حالتها در چشم و لب به طور همزمان بپردازيد. علاوه بر حالتهاي رفتاري، به تغيير فرم در اثر تغيير وضعيت سر و چهره (نيم رخ و سه رخ و ...) نيز بپردازيد. با چرخش سر به پهلو، زير يا بالا، لبها نيز تغيير فرم پيدا مي كنند.

شيوه طراحي از فرم لب: براي فرم لب همچون فرم چشم، يك بيضي با گوشه هاي تيز و بسته در نظر بگيريد و آن را از طول و عرض به چهار قسمت تقسيم كنيد. لب بالا معمولاً باريكتر از لب پايين است. گاهي لب بالا و پايين در يك اندازه هستند و بسيار به ندرت پيش مي آيد كه لب بالا ضخيمتر از لب پايين باشد. بهتر است كه براي ترسيم فرم لب، به جاي خط، از سايه يا پهناي مداد استفاده كنيد. دو گوشه لب با هم برابر و يك شكل هستند. لب پايين شامل گوشه ها و بخش مركزي يا وسط است. سايه اي كه براي لب بالا در نظر مي گيريد بايد قدري تيره تر از لب پايين با شد. اين تيرگي در گوشه هاي دهان نيز تغيير پيدا مي كند.

درس نهم:

طراحي از دستها و پاها

طراحي از دستها نياز به مشاهده دقيق و حافظه اي آماده دارد. دستها به عنوان سوژه اي هميشه آماده، همواره در مقابل چشمان شما قرار دارند و بررسي و آشنايي با شكل و حالتهاي متنوع آن امكان پذير است. لازم است كه همواره در حين طراحي از دستها به فرم استخوان بندي آن نيز توجه داشته و انگشتان را به عنوان مجموعه اي از استخوانها و مفاصل در نظر آوريد كه به تناسب كاري كه انجام مي دهند و حالتي كه دارند در موقعيتهاي مختلفي نسبت به هم قرار مي گيرند. مرحله "شفاف بيني" در اينجا كاربرد فراواني دارد و تنها چيزي كه به شما كمك مي كند تمرين پيگير و مداوم است.

در حين طراحي از دستها به اين نكات توجه كنيد: حجم كلي دستها را مشاهده كنيد. دست خود را در حالت خاصي نگه داريد، مثلاً حالت نوشتن، گرفتن قيچي يا دستگيره در و يا برداشتن فنجان و ... به حجم كلي آن نگاه كنيد مي توانيد در آن واحد فضاي منفي را هم در نظر داشته باشيد. سپس به مقايسه بخشهاي مختلف و نسبتهاي فضاي منفي و مثبت بپردازيد. انگشتان را به صورت احجام هندسي ببينيد. هر انگشت داراي سه مفصل است (به جز شصت كه دو مفصل دارد) شكل هر بند انگشت شباهت فراواني به استوانه دارد. در هر بند انگشت حجم استوانه ها كوچك و بزرگ، كوتاه و بلند، چاق و باريك مي شوند. فضاي منفي بين انگشتان را ببينيد. دستتان را در حالتي بگذاريد كه مابين انگشتان فضايي خالي ايجاد شود. سپس به طراحي از فضاي منفي ايجاد شده بپردازيد.

معمولاً در حالت عادي و صاف، فضاي بين انگشتان به شكل مثلثهاي كشيده ديده مي شود و با تغيير حالت انگشتان، مثلثها نيز تغيير شكل مي دهند. انگشتان را به صورت مجموعه اي از استخوان و مفصلهاي ساده شده ببينيد. در اين شيوه شما ابتدا استخوانها و مفاصل نهفته دست را در نظر آورده و ترسيم كنيد سپس حجم اصلي انگشتان را در اطراف خطوطي كه كشيده بوديد اضافه كنيد. در صورت امكان، از دست كودكان و افراد سالخورده طراحي كنيد و تفاوت بافت آنها را بررسي كنيد. در طراحي از دست كودكان براي القاي حالت پوست نرم، از پهناي نوك مداد استفاده كنيد و بيشتر به ايجاد سايه هاي لطيف اكتفا نماييد. براي ترسيم فرمهاي مختلف دست افراد سالخورده، خطوط متنوع و حساب شده مي تواند پوست چروكيده و مفاصل برجسته و فرسوده آنها را به خوبي ترسيم نمايد.

طراحي از پا :

مراحل طراحي از پا نيز مانند طراحي از دست مي باشد. با اين تفاوت كه بر خلاف دستها كه نيمي از حجم و فرم بر عهده انگشتان و حالتهاي آنها بود و بخش عمده مطالعات و بررسيهاي شما بر اساس حركت انگشتان صورت مي گرفت، در اينجا انگشتان پا نقش فرعي بر عهده دارند و به خودي خود قدرت حركت چنداني ندارند. فرم كلي كف و انگشتان پا بر اساس فرم هندسي، مخروطي است با قاعده مستطيل شكل كه وظيفه حفظ تعادل كل بدن را بر عهده دارد. همچون طراحي از دست، طراحي از پا را نيز از انگشتان، كف و پاشنه پا آغاز مي كنيم:

حجم كلي پا را ترسيم كنيد. بخش انگشتان را از بقيه قسمت ها جدا كنيد. مفاصل را با دست لمس كرده و محل اتصال مشترك انگشتان را پيدا كنيد. به طراحي از حجم پا درون جوراب بپردازيد و كليه انحناهاي آن را بررسي كنيد. به طراحي انگشتان و كف پاي بدون جوراب از آينه بپردازيد. پا را از سمت پهلو ها، زاويه جلو و زاويه پشت طراحي كنيد. انگشتان پا را به صورت مجموعه اي از استوانه هاي كوتاه و متصل به هم ترسيم كنيد. به قسمت هاي برجسته و بر آمده پا، قوزك داخلي و خارجي، تناسب مچ و كف پا توجه كنيد. فرم استوانه مدور (با حجم متغير) در تمامي بخشهاي پا حاكميت دارد. با در نظر گرفتن اين مسأله مي توانيد سايه روشنهاي مناسبي را به فرم پا اختصاص دهيد. به چين و چروكهاي لباس در محل زانو و لگن خاصره توجه داشته باشيد. حالت پارچه كمك مي كند تا طراحي، صحيح و بدون نقص انجام شود. از ترسيم چينهاي غير ضروري و بيش از حد لازم خودداري كنيد. به تفاوت فرمها در قسمت پهلوي داخلي و خارجي پا دقت كنيد. تا زماني كه تسلط كافي بر فرمها و حالتهاي مختلف دست و پا را به دست نياورده ايد، از ترسيم ذهني اين سوژه ها خودداري نماييد.

درس دهم:

طراحي فيگوراتيو

طراحي فيگوراتيو، به آن دسته از طراحي ها گفته مي شود كه بر اساس حالتها و وضعيتهاي مختلف اندام انساني ترسيم شده و در طي آن، مطالعه و بررسي مورد نظر طراح نيز صورت مي گيرد. اين گونه طراحي ها شامل اسكيس، طراحي هاي دقيق، طراحي از فرم دست و پا و ... مي شود.

تناسبات موجود در اندام انسان :

توجه به تناسبات موجود در اندام انساني و تسلط بر چگونگي اين تناسبات، طراحي از فيگور انساني را بسيار آسان مي سازد. آناتومي انسان، در هر دوره از زندگي (نوزادي، كودكي، نوجواني، جواني، ميانسالي، پيري) داراي ويژگيهاي خاصي است. اغلب طراحان، به هنگام طراحي فيگوراتيو، ابتدا، نمايي ساده از فرم بيضي سر را مي كشند و سپس به ترسيم خطوط راهنما براي گردن، شانه، ستون فقرات، لگن خاصره، دست و پا مي پردازند. اين شيوه بسيار ساده و اصولي است، ليكن اين سؤال پيش مي آيد كه طول و عرض اين خطوط راهنما بر چه اساسي ترسيم مي شود؟ پاسخ اين است: اساس و پايه تناسبات، همان فرم بيضي اوليه اي است كه در ابتداي كار ترسيم مي شود. ترسيم فرم اوليه بيضي به عنوان سر، حدود و اندازه طرح شما را مشخص مي سازد. با تكرار بيضي ها به تعداد 7 الي 8 برابر، طول قد يك فرد با اندازه متوسط و عادي مشخص مي شود. پس مي توان گفت: ارتفاع قد متوسط هر شخص، 7 تا 8 برابر طول سر خودش است.

ـــ نصف اندازه سر، براي طول گردن كافي است.

ـــ نيمه ديگر بيضي، به اضافه يك بيضي ديگر ، حدود گودي كمر را مشخص مي كند.

ـــ با ترسيم بيضي بعدي، از كمر تا لگن خاصره مشخص مي شود.

ـــ با افزودن بيضي پنجم و ششم، حدود زانوها را مشخص كرده ايد.

ـــ دو تا بيضي ديگر حدود زانو تا كف پا را تشكيل مي دهد.

تقسيم بندي حركتي، بر اساس احجام اصلي :

در اين شيوه، شما ضمن مشاهده حالت سوژه، هر قسمت عمده را به صورت حجم ساده اي ديده و ترسيم مي كنيد. قسمتهاي عمده عبارتند از سر، تنه (از شانه تا گودي كمر)، كمر تا مفصل پا، ران (از لگن خاصره تا زانو)، ساق پا (از زانو تا مچ)، بازوها و ساعد. كف دستها و پاها نيز به صورت احجام ساده اي ديده مي شوند.

نكته: در نظر داشته باشيد كه فاصله شما از سوژه حداقل 5/2 الي 3 برابر طول سوژه باشد. اگر قصد طراحي از تمام قد مدل را داريد، فاصله ذكر شده را حفظ كنيد و چنانچه مي خواهيد از سر تا بازو و آرنج مدل را ترسيم نماييد، فاصله شما 5/2 تا3 برابر طول سر تا آرنج مدل باشد.

بررسي تناسبات و حركت، با استفاده از خطوط محوری :

در اين شيوه، علاوه بر سر، سه موضع حركتي عمده وجود دارد، ستون فقرات، شانه ها و لگن خاصره، كه به صورت خط مشخص مي شوند. توجه عمده طراح بر ستون فقرات و حالتي است كه اين قسمت در حركات مختلف به خود مي گيرد. جهت شانه ها از نظر مسير حركت، با جهت لگن خاصره در ارتباط كامل هستند و اين مسأله به خاطر حفظ تعادل بدن است. اكثر طراحان براي طراحي فرمهاي ذهني از اين شيوه به عنوان ساختار اوليه استفاده مي كنند و پس از اينكه از صحت حالت اصلي مطمئن شدند، به آن حجم مي دهند آنچه در اينجا به آنان كمك مي كند، تسلط بر همان تناسب اوليه (7 الي 8 برابر طول سر) است.

توجه به وضعيت اسكلتها و ماهيچه ها (شفاف بيني) :

وقتي به عنوان طراح از فيگورهاي عادي اطراف خود طراحي مي كنيد، بايد قادر باشيد وضعيت ماهيچه ها و استخوانهاي داخلي بدن را به طور ذهني بررسي نماييد. اين امر تنها با مشاهده و تمرين مداوم صورت مي گيرد. به عنوان قدم نخست، هميشه سعي كنيد ستون فقرات اشخاص را مثل رشته زنجيري كه بر پيراهن دوخته شده و قابل مشاهده است، در نظر بگيريد. در اين حالت، علاوه بر ترسيم صحيح فرمها، به حالت شانه و لگن خاصره كه اهميت فراواني دارد توجه كرده ايد و طرح شما استحكام و استواري مورد نياز را دارد. مورد ديگر آنكه وضعيت دنده ها را در حالت خم شدن به جلو يا پهلو در نظر خود مجسم كنيد. شرط موفقيت در چنين مرحله اي، آشنا شدن كامل شما با وضعيت استخوان بنديهاست.

به اين نكات توجه كنيد:

ـــ ابتدا طرحي بسيار كم رنگ و ساده از فرم كلي سوژه ترسيم نماييد. اين امر به شما كمك مي كند تا در جايگزيني سوژه در كادر مشكلي به وجود نيايد. چنانچه نيمي از تنه يا پاها از كادر كاغذ بيرون بزند، نقصي براي كار به شمار مي آيد.

ـــ در مراحل اوليه طراحي، يعني پس از ترسيم تناسبات، قدري از كار خود فاصله گرفته و آن را بررسي كنيد و به رفع نواقص احتمالي بپردازيد.

ـــ به تناسبات موجود در فضاي منفي توجه كنيد.

ـــ با استفاده از پهناي مداد يا گرافيت، تيرگيهاي موجود در سوژه را به صورتي آزاد و پر جرأت ترسيم نماييد. پس از پايان كار ارزش خطي مناسبي در طرح به وجود آوريد.

ـــ در طراحي فيگوراتيو، احتياجي به ترسيم اعضاي دقيق چهره مثل چشم و ابرو نيست. فرم انگشتان و كف دستها و پاها را هم به صورت كلي مشاهده كرده و حجمي بسيار ساده از آنها ترسيم كنيد كه فقط تأكيدي بر تناسبات صحيح باشد. به خاطر داشته باشيد كه حجم و فرم دستها قدري از حجم سر كوچكتر است و طول كف پا تقريباً هم اندازه با سر و بزرگتر از حجم دستها مي باشد. هنگامي كه قصد طراحي از تعدادي فيگور در كنار هم را داريد، علاوه بر تناسبات هر فيگور، به هماهنگي حاكم بر همه آنها نيز توجه داشته باشيد. وضعيت قرار گرفتن آنها در كنار هم، در نظر گرفتن سطح زمين، وضعيت و نسبت فضاي منفي ميان افراد و نهايتاً نور و سايه حكم بر فضا از نكاتي است كه بايد به آنها توجه نمود. اشخاصي كه در عقب واقع شده اند بايد كم رنگ و يا كوچك ترسيم شده و اشخاصي كه جلوتر هستند با وضوح بيشتر و در اندازه اي بزرگتر كشيده شوند. اسكيسهاي جمعي تأثير فراواني بر طراحي شما مي گذارند

طراحی از چهره و اجزای بدن

مطالب مشابه :

مال منه (آشنایی با اعضای بدن و آموزش مالکیت)

رنگ آمیزی گرم

رنگ‌آمیزی به زبان ساده

ابتدا طرز تهیه خمیر مجسمه سازی

تاثیر رنگ در فعالیت های صنعتی

مایکوباکتریوم ها (Mycobacterium )

طراحی از چهره و اجزای بدن

رنگ در معماری

عوارض ترکیبات شیمیایی لوازم آرایشی بر بدن

نقاشی های یک دختر دانشجو روی بدن دوستانش