فارس
شیراز
شیراز شهر گل و شعر و عروس شهرهای ایران است. این شهر که یکی از کهن ترین شهرها است ، مدتها مرکز ایران بوده است. اکثر جهانگردان دنیا از آن عبور کرده و درباره آن نوشته اند و همه متفق القول شیراز را شهری آباد ، زیبا و مرکز علم و تمدن دانسته اند و از خلق و خوی مردم آن ، آب و هوای مطبوع و از شعرا و فضلای آن دیار یاد کرده اند. نام این شهربا وجود شعرای بزرگی همچون حافظ وسعدی جاودانه گشته است . طبق اسناد، شواهد و آثار مکشوفه توسط باستان شناسان سابقه شهر شیراز به دوران پیش از اسلام می رسد، اما در دوره امویان با کاهش اهمیت شهر مهم استخر، کم کم شیراز رو به آبادانی گذاشته است. پر رونق ترین دوران شیراز در عهد صفویه و زندیه بوده و کریم خان زند آن را به پایتختی کشور برگزید.
شهر شیراز در حال حاضر مرکز استان فارس است که دارای فرودگاه بین المللی بزرگی است که از آن به طور روزانه و هفتگی پروازهایی به شهرهای داخلی و کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس انجام می شود . فاصله هوایی شیراز تا تهران 688 کیلومتر است.
آثار دیدنی و توریستی شیراز
دیدنی ها و آثار بر جای مانده در شیراز را می توان به دو گروه تقسیم کرد:1- آثار پیش از اسلام، که مهمترین آنها عبارتند از: تخت جمشید( در 58 کیلومتری شمال شهر شیراز، مجموعه ای از خرابه های قصر ساخته شده بر سکوی سنگینی قراردارد که یکی از اعجاب انگیزترین جایگاههای زمان قدیم را نشان می دهد) نقش رستم، پاسارگاد، نقش رجب، تخت رستم و شهر شاپور(بیشاپور)
2- آثار دوره اسلامی؛ که مهمترین آنها عبارتند از : آرامگاه حضرت میر سید احمد( معروف به شاهچراغ)، مسجد نو(یا مسجد اتابکی که به دستور اتابک سعد بن زنگی در سال 598 ه.ق ساخته شده) مدرسه خان( در سال 1024 ه.ق در زمان شاه عباس اول به دستور الله وردی خان و امام قلی خان والی فارس بنا شده )، بقعه هفت تنان، بازار وکیل( درسال 1187 ه.ق به دستور کریم خان زند به عنوان بخشی از طرح سلطنتی جهت پایتخت قرار دادن شیراز ساخته شده) حمام وکیل، نارنجستان قوام، باغ ارم، موزه پارس، باغ دلگشا، کلیسای ارامنه، بند امیر، آرامگاه حافظ، آرامگاه سعدی، مسجد جامع عتیق، باغ خلیلی ، دروازه قرآن، مقبره خواجوی کرمانی و باغ عفیف آباد( باغ گلشن).
باغ ارم
از بناهای نصیر الملک شیراز، باغ وسیعی است که سروناز آن شهرت جهانی دارد . در وسط باغ عمارتی سه طبقه وجود دارد که از لحاظ معماری، نقاشی، حجاری و کاشیکاری و گچبری شاهکار صنعت و هنر عهد قاجاریه است.
قسمتی از سقف بنای مشهور نارنجستان قوام در شهر شیراز
در این بنا بهترین و با ارزشترین نمونه های گچبری، کار روی چوب، خاتم کاری، آیینه کاری و نقاشی مربوط به قرن گذشته دیده می شود.
موزه پارس در شهر شیراز
این عمارت هشت گوش یکی از بناهای دوران زندیه است . این موزه در سال 1316 شمسی افتتاح گردیده است.
قسمتی از هنر کاشیکاری مدرسه خان در شیراز
این بنا درزمان شاه عباس اول درسال 1024 ه.ق احداث گردیده است
شهرستان های استان فارس
خرم بید
خرم بید با مساحت 3325 كیلومتر مربع، 7/2 درصد از مساحت استان را به خود اختصاص داده است. براساس سرشماری سال 1378، 45166 نفر در این شهرستان به سر می برند. مركز این شهرستان صفاشهر است. شهرستان خرم بید از شمال به شهرستان آباده و استان یزد، از غرب به شهرستان اقلید، از جنوب به شهرستان مرودشت و از شرق به شهرستان بوانات محدود است. این شهرستان دارای دو نقطه ی شهری به نام های «صفاشهر» و «قادر آباد» و دو بخش مركزی و مشهد مرغاب است.
برخی مراكز دیدنی:
منزل قدیمی بامداد، قصر یعقوب، امامزاده شهدا، تل خاكی یا قصر بهرام، غار
دیو از دوره ی ساسانیان، كاروانسرای شهید آباد، چشمه بناب و تپه های
باستانی صفاشهر. داراب
داراب به عنوان یكی از شهرستان های تاریخی استان فارس بر سر راه جاده اصلی شیراز – بندرعباس قرار دارد. این شهرستان 11166 كیلومتر مربع وسعت دارد و 9 درصد مساحت استان را در برگرفته است. مركز آن شهر داراب، و جنت شهر و حاجی آباد از دیگر شهرهای این شهرستان است.
شهرستان داراب دارای بخش مركزی، حاجی آباد رستاق و فُرگ و 736 آبادی است و از شمال به استان های نی ریز و استهبان، از غرب به شهرستان های فسا و جهرم، از جنوب به شهرستان لار و از شرق به استان های كرمان و هرمزگان محدود است. براساس سرشماری سال 1378، جمعیت این شهرستان 223385 نفر بوده است.
داراب از قدیمی ترین شهرهای
استان فارس از پیشینه ای كهن در تاریخ برخوردار است. بنای دارابگرد را به داراب پسر بهمن ، پسر اسفندیار پادشاه اساطیری ایران نسبت می دهند و مورخان او را همان داریوش اول می شمارند. كشفیات باستان شناسی حكایت از این دارد كه این شهر به سبك پادگان های آشور قدیم به صورت دایره ای ساخته شد. با فتح داراب در سال 23 ه. ق و آغاز دوره اسلامی ، این شهر همچنان رونق خود را حفظ كرد.
برخی مراكز دیدنی:
دارابگرد، مسجد سنگی، نقش رستم داراب، آتشكده آذرجو، مسجد جامع داراب،
قلعه مزایجان، تنگ رُمبه، قصر آینه یا قصر دختر در رستاق، قلعه بهمن در
روستای فـُرگ، كاخ بهرام در منطقه كله زاغ، برج شاه نشین در رستاق، سمه
خواجه. زرین دشت
این شهرستان كه در گذشته ای نه چندان دور یكی از بخش های شهرستان داراب بود و به نام «حاجی آباد» شناخته می شد، در حال حاضر مستقل ، و مركز آن شهر حاجی آباد است. این منطقه از نظر باستان شناسی از موقعیت ویژه ای برخوردار است و قدمت آثار آن از دوره ی پیش از تاریخ یعنی هزاره چهارم پیش از میلاد تا دوران اسلامی می رسد و بیش از 20 اثر با ارزش را در بر می گیرد. در این میان مهم ترین اثر «تل سفیدك» حاجی آباد است كه در سال 1357 برای اولین بار مورد حفاری قرار گرفت و یك بنای ساسانی با گچ بری ها و مجسمه های گچی بسیار زیبا در آن شناسایی شد. در دومین فصل حفاری در این تپه در سال 78-1377 بقایای یك چهارطاقی با جزئیات داخلی آن شناسایی شد. در منطقه ی «چاه سبز» نیز یك فصل حفاری در سال 1376 انجام و منجر به كشف یك چهار طاقی و یك بنای چهار ستونی شد. برخی مراكز دیدنی: دریاچه حاجی آباد، دریاچه میدان گلسپیدان
سپیدان منطقه ای كوهستانی در شمال غرب استان فارس است و با 2649 كیلومتر مربع وسعت، 1/2 درصد از كل مساحت استان را در بر گرفته است. سپیدان از شمال به شهرستان اقلید، از غرب به كهكیلویه و بویراحمد، از جنوب به شیراز و از شرق به مرودشت محدود است. نقاط شهری سپیدان، اردكان و هرابال و دارای دو بخش بیضا و مركزی و 294 پارچه آبادی است.این شهرستان زیبا و آرام با قدمت هزار ساله در امتداد سلسله جبال البرز قرار گرفته و حدود 2250 متر از سطح دریا ارتفاع دارد. جمعیت سپیدان بر اساس سرشماری سال 1378، 92819 نفر بوده است.
برخی مراكز دیدنی: منطقه كوهستانی شكرك در شمال غربی سپیدان، دریاچه برم فیروز در شمال شرقی شكرك، آبشار مارگون، تنگ تیزآب، چشمه شش پیر و كتیبه ی آن، قله رنج، امامزاده سید نورالدین، امامزاده فخرالدین، روستای هاپچان با بافت سنتی .سروستان
مركز این شهرستان در 80 كیلومتری جنوب شرقی شیراز واقع است و با قدمت تاریخی هزاران ساله یكی از قدیمی ترین شهرهای استان فارس محسوب می شود. برخی مراكز دیدنی: كاخ سروستان، بقعه شیخ یوسف سروستانی، قلعه گبری، قلعه انگشت گبری، قلعه برزو و ...شیراز
شیراز با 10531 كیلومتر مربع وسعت، 5/8 درصد از مساحت كل استان را به خود اختصاص داده است. جمعیت شیراز براساس سرشماری سال 1378، 1498402 نفر بوده است. این شهرستان از شمال به شهرستان مرودشت و سپیدان، از غرب به ممسنی و كازرون، از جنوب به شهرستان های فیروزآباد و جهرم ، از شرق به نی ریز، استهبان فسا ارسنجان محدود است.بر اساس آخرین تقسیمات كشوری، این شهرستان دارای هفت نقطه ی شهری است و علاوه بر شیراز به عنوان مركز استان، شهرهای زرقان، خرامه، داریان، سروستان، كوار و لپویی در این شهرستان واقع هستند. این شهرستان دارای شش بخش و 812 آبادی است. قدمت شیراز با توجه به لوح های گلی به دست آمده از تخت جمشید به چند هزار سال می رسد. بر مبنای این اطلاعات كه توسط پروفسور « هرتسفلد» و دكتر « اشمیت» كشف و توسط دكتر «جرج كامرون» خوانده شد، از شیراز به صورت « شی – رَ – ایز – زی – ایش» در این لوح ها سخن رفته است ؛ و به این ترتیب سندی قاطع مبنی بر قدمت چند هزار ساله ی شیراز به دست آمد.
در میان معانی متفاوتی كه برای واژه شیراز ذكر شده آنچه مستندتر به نظر می رسد این است كه
«شیراز» نام فرزند «تهمورث» باشد كه بنیانگزار شهر بود و نامش روی یكی از لوح های گلی تخت جمشید به خط میخی ایلامی دیده شده است.برخی دیگر نیز این نام را تركیبی از دو كلمه « شیر» به معنی خوب و « راز» هم ریشه ی رز یا مو گرفته اند. گروهی دیگر راز به معنی اسرار را مورد توجه قرار داده و شیراز را « شهر راز» معنی كرده اند. برخی نیز به كلمه ی شیر به عنوان حیوانی قدرتمند و نیز خوراكی مفید توجه داشته و شیراز را مقتبس از این معانی دانسته اند.
برخی مراكز دیدنی: حرم شاهچراغ (ع) ، ارگ كریم خانی، حافظیه ، سعدیه ، بازار وكیل ، حمام وكیل ، دروازه قرآن ، موزه نارنجستان قوام، باغ ارم، موزه سنگ های تاریخی، موزه قاجار، موزه علوم، دانشگاه شیراز، مسجد جامع عتیق، مسجد نو، مسجد نصیرالملك ، امامزاده ابراهیم ، تكیه سبزپوشان ، امامزاده سید علاءالدین حسین ، بقعه پیربناب ، بقعه سید تاج الدین غریب ، سید الحرمین، بقعه بی بی زینبیه، بقعه بی بی فاطمه، عمارت هفت تنان ، باغ عفیف آباد ، خانه زینت الملوك ، بقعه امامزاده اسماعیل، كلیسای حضرت شمعون غیور، آرامگاه آبش خاتونف آرامگاه بابا كوهی ، آرامگاه خواجوی كرمانی ، آرامگاه سیبویه ، آرامگاه شاه شجاع ، آرامگاه و موزه كریم خان زند ، بازار حاجی ، آب انبار حاجی آقاجانی و ...
فسا
فسا با مساحتی معادل 4205 كیلومتر، 4/3 درصد از كل مساحت استان را در بر گرفته است. فسا در فاصله 164 كیلومتری شیراز قرار دارد و از شمال به شیراز و استهبان، از غرب به شیراز و جهرم، از جنوب به جهرم و از شرق به داراب و استهبان محدود است. مركز آن فسا و شهرهای زاهد شهر و ششده از دیگر شهرهای آن است. براساس سرشماری سال 1378، جمعیت این شهرستان 194305 نفر بوده است. برخی مراكز دیدنی: تل ضحاك، تل نعلكی ، قمپ آتشكده ، تل سیاه ، سنگ قنبر (سلمان)، آثار باستانی چهل چشمه، امامزاده زاهد، آثار باستانی منطقه جلیان، تنگ مج و غارگبری، منطقه باستانی كوزه گر خانه، تل نخودی، اتلال خرمن كوب، عمارت نقاره خانه.فسا چنان كه از لوح های گلی تخت جمشید كه توسط پروفسور « ژرژ كامرون» خوانده شد، بر می آید در زمان هخامنشیان شهری آباد بود و « باشیا» یا « پسه» نامیده می شد. این واژه به تدریج به پسا تبدیل شد و با ورود اعراب، معرب این واژه یعنی «فسا» جایگزین نام اولیه شد.
آشنایی با شهرهای استان فارس
فیروز آباد
مساحت فیروزآباد 11917 كیلومتر مربع و 6/9 درصد از خاك استان را به خود اختصاص داده است. این شهرستان از شمال به شیراز و كازرون، از غرب به بوشهر، از جنوب به لار و لامرد و از شرق به جهرم محدود است. این شهرستان دارای چهار شهر فیروز آباد، قیرو كارزین، فراشبند و میمند، چهار بخش و 654 آبادی است. براساس سرشماری سال 1378، جمعیت این شهرستان 221603 نفر بوده است . فیروزآباد مركز این شهرستان است.
نام قدیمی فیروز آباد شهر گور بود.
این شهر در سه كیلومتری فیروزآباد امروزی قرار داشت و در زمان ساسانیان
مركز حكومت اردشیر بابكان و یكی از پنج ناحیه ی معروف فارس بود. این ولایت
در روزگار ساسانیان و سده های اول اسلامی از شیراز تا دریای پارس و جزایر
جنوبی از خارك تا قشم و از شرق به دارابگرد و از غرب به بیشابور و كازرون
محدود می شد. برخی مراكز دیدنی: قلعه دختر، كاخ اردشیر، نقش برجسته اردشیر بابكان، امامزاده و تفرجگاه تنگ خرقه، آتشكده فراشبند. كازرون
این شهرستان به مساحت 4060 كیلومتر مربع، 3/3 درصد از خاك استان را در بر گرفته است. این شهرستان از شمال به ممسنی، از غرب به بوشهر، از جنوب به فیروزآباد و بوشهر ، و از شرق به شیراز محدود است. كازرون مركز شهرستان، "شهر سبز" لقب گرفته و شهرهای قائمیه، نودان، بالاده، خشت و كنار تخته دیگر شهرهای این شهرستان هستند. كازرون دارای چهار بخش و 469 آبادی است . براساس سرشماری سال 1378 جمعیت این شهرستان 268989 نفر بوده است.
كازرون ابتدا از سه قریه ی نورد، راهیان و دریس تشكیل می شد و روی هم به «بلد العتیق» معروف بود، و در اواخر قرن چهارم ه. ق كازرون نام گرفت. بعضی می گویند نام این شهر از لغت گازرو گازرون گرفته شده زیرا شغل مردم آن این بود كه پس از شستن كتان، پارچه ای به نام توز می بافتند. برخی نیز معتقدند چون كوه های پیرامون این شهر از لحاظ طبیعی غنی بود، كوه زران نامیده می شد و به همین دلیل شهری كه در كنار آن قرار داشت، كازرون نام گرفت. در بعضی از متون قدیمی ، كازرون را شهر سبز لقب داده اند چون در فصل بهار تمامی شهر و دشت اطراف آن سبز می شود و حتی روی سنگ ها را گونه ای خزه می پوشاند.
برخی مراكز دیدنی:
شهر تاریخی بیشابور، نقوش برجسته ی تنگ چوگان، مجسمه و غار شاپور، آتشكده
جری (گره)، نقش برجسته ی بهرام دوم و كتیبه ی بزرگ ساسانی در مشهد سر، نقش
قندیل ، گور دختر، خانقاه علیا یا مقبره سید امین الدین ، مقبره شیخ
ابواسحاق كازرونی ، دریاچه ی پریشان، مقبره اوحد الدین بلیانی، مقبره علامه
دوانی. 
لار
شهرستان لار 20933 كیلومتر مربع وسعت دارد و از این نظر با اختصاص 9/16 درصد از كل مساحت استان، بیشترین مساحت استان را در بر گرفته است. این شهرستان از شمال به داراب و جهرم، از غرب به فیروزآباد، از جنوب به لامرد و استان هرمزگان و از شرق به استان هرمزگان محدود است. جمعیت لار 250666 نفر و شهرهای آن به جز لار به عنوان مركز، گراش، اوز، خُنج، بنارویه، بیرم و جویم است. این شهرستان دارای شش بخش و 721 آبادی است.
در مورد نام لار در متون تاریخی آمده است كه این شهر ابتدا «لاد» نامیده می شد و لاد نام یكی از پسران پادشاه قدیم پارس بود كه این شهر را در ناحیه ی گرمسیری جنوب پارس ساخت. این شهر در دوره صفویه به دلیل واقع بودن در مسیر راه تجارتی به بندرعباس از اهمیت ویژه ای برخوردار بود.
برخی مراكز دیدنی:
پیر سرخ، امامزاده میرحمزه، امامزاده میرعلی بن حسین، مسجد جامع لار، بنای
مشهور به قبر مادر نادرشاه، قلعه اژدها پیكر، قلعه گراش، قلعه پرویزه، آب
انبار دهان شیر، پل عباسی، بازار قیصریه، باغ نشاط و حمام آن و ... لامرد
این شهرستان با 6008 كیلومتر مربع وسعت، حدود 8/4 درصد از كل مساحت استان را به خود اختصاص داده است. این شهرستان از شمال به لامرد، از غرب به بوشهر و فیروزآباد، از جنوب به بوشهر و هرمزگان و از شرق به استان هرمزگان محدود می شود. جمعیت این شهرستان 119021 نفر و شهرهای آن علاوه بر لامرد به عنوان مركز، مهر، اشكنان، اهل و علاء مرودشت است. این شهرستان دارای پنج بخش و 302 آبادی است. برخی مراكز دیدنی: حمام اشكنان، حمام وراوی، قبرستان تاریخی فال بازمانده ی كاخ هخامنشی، استودان های خوزی، مسجد اشكنانمرودشت
شهرستان مرودشت با وسعت 4649 كیلومتر مربع، 8/3 درصد از كل مساحت استان را به خود اختصاص داده است. این شهرستان از شمال به خرم بید و اقلید، از غرب به سپیدان، از جنوب به شیراز و از شرق به ارسنجان و بوانات محدود و دارای سه نقطه ی شهری به نام مرودشت به عنوان مركز شهرستان، سعادت شهر و سیدان و پنج بخش مركزی، سعادت آباد، كام فیروز، سیدان و درودزن است. 409 آبادی در این شهرستان وجود دارد. جمعیت مرودشت بر اساس سرشماری سال 1378، 310588 نفر بوده است.مرودشت یكی از قدیمی ترین مناطق باستانی ایران با پیشینه ای كهن در طول تاریخ است. نام این شهر احتمالاً اقتباسی از دشت ها و مرغزارهای سرسبز آن بود. اولین بار «ابن بلخی» در كتاب فارس نامه از «مرو» به عنوان یكی از محلات شهر باستانی استخر نام برده است. با توجه به اسناد موجود گرچه روستاها و مناطق عشایری این شهرستان از دیرباز دارای سكنه بود، اما شهرنشینی در این محل از سال 1314 با تأسیس كارخانه قند مرودشت به سرعت گسترش یافت.
برخی مراكز دیدنی: تخت جمشید، معادن سنگ تخت جمشید، نقش رستم، نقش رجب، ویرانه شهر استخر، پاسارگاد و چادرهای عبرت در تخت جمشید، مقبره ایوب نبی (ع), امامزاده اسحاق، امامزاده سلطان ولایت، امامزاده عقیل، بهشت گمشده، تیره باغ، دریاچه سد درودزن و ...ممسنی
شهرستان ممسنی به مركزیت شهر نورآباد به وسعت 6876 كیلومتر مربع، 5/5 درصد از كل مساحت استان را به خود اختصاص داده است. این شهرستان از شمال به سپیدان و كهكیلویه و بویر احمد، از غرب به كهكیلویه و بویراحمد و بوشهر، از جنوب به كازرون و بوشهر و از شرق به شیراز و سپیدان محدود است. شهرستان ممسنی دارای دو نقطه ی شهری به نام نورآباد و مصیری ، چهار بخش و 863 آبادی است. براساس آمار سال 1378، جمیعت این شهرستان برابر با 169704 نفر بوده است. نورآباد مركز این شهرستان است.برای رسیدن به ممسنی می توان پس از عبور از شهر تاریخی بیشابور و چنار شاهیجان به نورآباد رسید. «ابن بطوطه» كه در سال 730 ه. ق از كازرون دیدن كرده می گوید بلاد اطراف كازرون را بلاد «شول» می نامند و در متن دیگری آمده است كه ممسنی هوایش سردسیر مایل به اعتدال و اراضی آن بسیار و اهالیش بی شمار است.
برخی مراكز دیدنی: میل اژدها ، مقبره داودختر ، بازمانده كاخ های هخامنشی ، نقش گورنكان ، نقش بهرام.نی ریز
شهرستان نی ریز با مساحت 10630 كیلومتر مربع، 6/8 درصد از مساحت استان را به خود اختصاص داده است. این شهرستان در شرق استان واقع شده و از شمال به ارسنجان و بوانات، از غرب به شیراز و استهبان ، از جنوب به داراب و استهبان و از شرق به كرمان محدود است. این شهرستان به جز نی ریز به عنوان مركز شهرستان ، دارای شهر آباده طشك، سه بخش و 455 آبادی است. بر اساس سرشماری سال 1378 جمیعت شهرستان برابر با 96929 نفر بود.
نی ریز در زمان هخامنشیان یكی از مراكز مهم سلاح سازی و به «نای زی» یعنی كارگاه اسلحه سازی و فولاد سازی معروف بود و احتمالاً نام آن از نیزه ریز گرفته شده است. در آن زمان بیش از 700 كارگاه تهیه و توزیع زره ، شمشیر و نیزه در این شهر دایر بود.
برخی مراكز دیدنی: مسجد جامع كبیر، قلعه اس. پی.آر ، امامزاده حسن و حسین ، امامزاده خواجه احمد انصاری ، امامزاده كامل الدین اربیلی (پیرمراد) ، قدمگاه خضر نبی الله ، امامزاده سلطان سید ابراهیم ، كاروانسرای نی ریز ، دریاچه ی بختگان و منطقه حفاظت شده ی آن ، جزیره نرگس ، آبشار تارم ، منطقه حفاظت شده بهرام گور و ...مطالب مشابه :
فاصله شهرستانهای استان فارس
فاصله شهرستانهای استان فارس استا نها و شهرهای ایران فاصله بین شهرستانهای استان
نقشه و فاصله راههای ارتباطی بین شهرهای ایران و استان فارس
بین شهرهای ایران و استان فاصله راههای ارتباطی بین بین شهرهای استان فارس
فواصل دقیق شهرهای استان همدان و دیگر استان ها با همدان
فواصل دقیق شهرهای استان فاصله زمانی شهرهای استان همدان و (عکاس خبرگزاری فارس
نقشه راههای ایران ( بزرگ نمایی کنید)
استا نها و شهرهای ایران فاصله بین شهرستانهای استان فارس
فارس
جنگ بین کلن ها فاصله هوایی شیراز داراب از قدیمی ترین شهرهای. استان فارس از پیشینه ای
درباره شیراز
شیراز مركز استان فارس، یکی از فاصله شیراز تا و اهلی نیز در بین گلها و درختان و
جاذبه های استان فارس
استان فارس این بنا بین سال 1179 تا 1193 ه.ق ساخته شده است . فاصله بین تمام شهرهای
برچسب :
فاصله بین شهرهای استان فارس