بدنسازی در فوتسال

هدف اصلی از بدنسازی در يک ورزش گروهی فراهم کردن شرايطی است که ورزشکار توان لازم را برای انجام حرکات و مهارتها و

تکنيکهايي که در تمام طول بازی لازمه آن ورزش است را کسب کند . مساحت زمين بازی 40*20 متر برابر با 800 متر مربع است که

به طور متوسط هر بازيکن بايد 80 متر را پوشش دهد – به خاطر جابجايی سريع توپ وبازيکن توان بالای بدنی را از بازيکن می طلبد .

مربی بدنساز:

مسئول دوره بندی تمرين در طول فصل , ارزيابی و پيش نويسی تمرينات آماده ساز ی ورزشکاران با دقت در استراحت و بازگرداندن به حالت اوليهورزشکاران بعد از تمرين و مسابقات , تهيه ليست مواد غذايی که به آمادگی بيشتر بازيکنان کمک می کنند با مربی بدنساز است .

بدنساز فوتسال:

بدنساز فوتسال فردی حرفه ای تحصيل کرده در رشته تربيت بدنی است يعنی رشته ای که در آن با مفاهيم اصلی فيزيولوژيکی , بدن انسان و با روشهای ارزيابی (نمونه گيری) و برنامه ريزری تمرين ورزشکاران , چگونگی برنامه ريزی جلسات تمرينی , چگونگی دوره بندی تمرينات فيزيکی در طول
يک فصل , شناخت سيستم های متابوليکی در تمرين , تاثير رژيم غذايی , تاثير بازگشت به حالت اوليه , تاثير حجم و شدت کار در تمرين ورزشکاران , مصدوميتهای ورزشی و ديگر مفاهيم آشنا باشد.

مربی بدنساز: در صورت داشتن خلاقيت کمک موثری به تيم می کند.

– برنامه ريزی فيزيکی مربی بدنساز نبايد صرفا در جهت بدنسازی باشد بلکه بايد در جهت بهبود قابليت بازی در بازيکن فوتسال باشد که اگر بتوان مهارتهای ورزشی را نيز در آن گنجاند ايده آل ميشودحساس مربی بدنساز را می توان شم بدنسازی نام برد .

اهداف بدنسازی در فوتسال:

الف : سرعت عکس العمل نيروهای عضلانی

ب : افزايش قدرت انفجاری ورزشکاران

ج:افزايش قابليت و ظرفيت غير هوازی فسفاژن ورزشکاران

ت : افزايش قابليت اسيد لاکتيک برای حفظ بالاترين توان مصرف انرژيی فسفاژن

ه : ظرفيت بازگشت پذيری اسيد لاکتيک در زمان استراحت با هدف پرهيز از افزايش اسيد

در عضله که برقابليت هماهنگی عصبی ماهيچه ای تاثير گذار می باشد

- اولويت به کاربرد اسيد لاکتيک و فسفاژن و قابليت هوازی ورزشکاران

است که البته بايد شرايط بيولوژيک هر فرد در نظر گرفته شود.

- مربيان بدنساز بايد ورزش مورد نظر را به دقت مطالعه و بررسی کنند

تا بتوانند تمرينات فيزيکی را مطابق با شرايط رقابتی آن ورزش سازگار کنند

حرکتهای فيزيکی در فوتسال

الف : حقه ها و استفاده از حرکات بدن که می تواند همواره با توپ و با بدون

توپ انجام شود برای اينکه طرف مقابل به اشتباه بيافتد.

ب : ايست ها : خيلی سريع اتفاق می افتد تا برای اينکه در کار حمله و دفاع

تيم مقابل اخلال ايجاد کند.

ج : جهش ها ( پرشها) : حرکتهايی که حالت پيش گيرنده دارند برای اينکه

جلو يک توپ را در ارتفاع بالا يا پايين و کنار بگيرند و بيشتر مواقع از دوپا

برای انجام اين حرکت ها استفاده می شود و از بدن به صورت يک حايل

استفاده می کنند.

د: حرکتهای رو به جلو: در حمله های کوتاه و سريع استفاده می شود به سمت

توپ و يا به سمت حريف که هميشه رو به جلو هستند و با اهداف جايگيری

مناسب برای زدن گل , خلع سلاح تيم مقابل و يا دفاع از دروازه خودی بکار

می رود .

ه : حرکتهای رو به عقب : حرکتهای سريع و کوتاه با هدف بهترين جاگيری

ممکن که تعادل بدن هميشه به وسيله پای عقب حفظ می شود و در حرکتهای

دفاع و حمله مورد استفاده قرار می گيرد

و : حرکتهای کناری : حرکتهای پا بدون اينکه به صورت ضربدی قرار داده شوند برای قرار

گرفتن در بهترين حالتهای دفاع و حمله در زمين بازی

تمرين فيزيکی تاکتيکی:

تمرين پيشرفته نيازمند اين است که ورزشکار تمرين کننده خود را کاملا وقف تکامل فيزيکی

– تکنيکی و روحی کند تا برای اجرای تاکتيکهای مورد نظر مربی آمادگی کامل را کسب نمايد

حجم و شدت تمرين« بايد به نحوی برنامه ريزی شود که بازيکنان با تکرار تمرين ها بتوانند

تکنيک ها را به صورت خودکار اجرا کنند در فوتسال صحبت از اين می شود که اشتباه يک

تيم است که نتيجه بازی را مشخص می کند هر تيمی که کمتر اشتباه کند برنده بازی است

مزايای تمرين تکنيکی – فيزيکی به شرح ذيل است

الف :بالاترين صرف انرژی

ب : کاهش تعداد خطاهای تکنيکی

ج: افزايش اعتماد به نفس

د: افزايش تمرکز در حين بازی

ه : بهبود تاکتيک جمعی

و : بهبود سيستم دفاعی

ز : بهم ريختن تمرکز تيم مقابل

ح: شکل گيری تيم در مسابقات

اينها نمونه هايی از مزايای تمرين تکنيکی فيزيکی در تيم فوتسال بودند که

بايد بارها و بارها به صورت فردی و تيمی تکرار شوند تا به صورت خودکار

در طول بازی از طرف بازيکنان سر بزند.

بازگشت به حالت اوليه

درباره اهميت بالای بازگشت به حالت اوليه بايد گفت که هر مقدار که بازيکن بعد از انجام تمرين زودتر به

حالت اوليه بازگردد ارگانيسم بدن وی آمادگی بيشتری برای تمرين جلسه بعدی دارد.

بازگشت به حالت اوليه:

الف : جايگزينی ذخيره فسفاژن

ب : جايگزينی ذخائر هموگلوبين

ج : نوسازی ذخيره گليگوژن عضلانی

د : حذف اسيد لاکتيک موجود در خون و عضلات و حذف ديگر مواد سمی که به خاطر تمرين در اين قسمتها

انباشته شده اند

انجام تمرينات بازگشت به حالت اوليه:

1- کشش و استراحت دادن به عضلات حداقل به مدت 15 دقيقه به شکل تند و آرام , با تحرک و يا بدون تحرک بعد از مسابقه يا تمرين شديد .

2- تغذيه مناسب به انجام عمل بازگشت کمک فراوانی می کند .

3- استراحت غير مطلق : ( پويا ) : انجام تمرين های سبک هوازی اسيد لاکتيک خون را کاهش میدهد. (روز بعد از مسابقه يا تمرين سنگين 20 تا 30 دقيقه)

4- استراحت مطلق : در حال خواب سيستم عصبی فرصت استراحت پيدا می کند( خواب شب ) حمام ,

سونا, ماساژ استخر .

بدنسازی در فوتسال

مطالب مشابه :