گزارش نخستین سالگرد استاد فرامرز مسرور ماسالی

چنان كه پيشتر به اطلاع عموم دوستداران تالش و علاقه مندان هنر و ادب رسيده بود، بنا بر رايزني و برنامه ريزي ستاد برگزاري مراسم سالگرد استاد فرامرز مسرور ماسالي و خانواده ي ايشان، قرار بود اين مراسم به تاريخ 29 / 10 / 91 در تالار پيوند شهرستان ماسال برگزار شود؛ امّا عملاً چنين نشد.

توضيح اين كه: اعضاي ستاد به منظور پيش بردن قانوني برنامه، چند هفته پيش و قبل از هر نوع اطلاع رساني، موضوع را با برخي از مسئولين شهرستان، از جمله مسئول اداره ي فرهنگ و ارشاد اسلامي در ميان گذاشتند. اظهارات اعضاي ستاد حكايت از آن دارد كه در ابتداي امر، مسئول ارشاد ماسال، آقاي نورالله صفرپور ليپايي پيشنهاد كرد تا اين مراسم به خاطر ماه صفر در تاريخ 19 / 10 / 91 ، يعني روز وفات استاد مسرور برگزار نشود و يك هفته عقب بيفتد. اعضاي ستاد پس از مشورت با خانواده ی استاد، تاريخ بيست و نهم را براي اين قصد تعيين كردند تا حرف و حديثي باقي نماند. مسئول ارشاد هم پذيرفت و بعداً فرماندار، اماكن و ديگر مسئولان شهرستان هم موافقت نموده و مجوز صادر كردند. و ...

همه چيز داشت طبق برنامه پيش مي رفت كه يك روز مانده به مراسم، زمزمه اي درگرفت مبني بر اين كه فرمانده سپاه ماسال تأكيد كرده به هیچ وجه مراسم در تالار برگزار نشود! اعضاي ستاد و هموندانشان پيگير ماجرا شدند. مسئولين مختلف شهر را دوباره و چند باره ديدند، با برخي از مسئولين استاني تماس گرفتند و ... ؛ ولي متأسفانه هر چه بيشتر كوشيدند، كمتر نتيجه گرفتند. اظهارات بيانگر آن بود كه فرمانده سپاه ماسال اعلام كرده: از دست ما كاري ساخته نيست؛ چرا كه از مركز استان كتباً دستور داده اند تا از برگزاري اين مراسم در تالار ممانعت شود.

چرا؟! ايراد و مشكل كار در چه بوده و در چيست؟! چرا بايد از مراسم سالگرد معلـّم و شاعري كه چهل سال از عمر عزيز خود را صرف آموزش فرزندان اين آب و خاك كرده و براي اعتلاي فرهنگ و هنر و معنويت در اين ديار كوشيده ممانعت به عمل آيد؟! اين ها و چند ده پرسش ديگر از اين دست، سؤالاتي هستند كه تا اين لحظه جواب دقيقشان بر كسي معلوم نيست!

نيم ساعت مانده به زمان برگزاري مراسم، خانواده ي استاد، اعضاي ستاد و همراهان كه بابت ماجراي پيش آمده غرق در شگفتي و حيرت بودند، پس از تبادل نظر نهايتاً تصميم گرفتند مهمانان و دوستداران استاد را به سر مزارشان راهنمايي كنند. تدارك كار ديده شد. دو جوان به همين منظور جلوي تالار ماندند و مابقي راهي مزار شدند.

آري! درهاي تالار «پيوند» ماسال بسته ماند؛ اما از وحدت، همدلي و «پيوند» تالشان فرهيخته ذرّه اي كاسته نشد. آمدند؛ مشتاقانه و از سر عشق آمدند؛ از همه جاي سرزمين تالش. آمدند تا ثابت كنند كه «هيچ در بسته و ممانعتي» نمي تواند آتش عشقي را كه در دل هاي آگاه شعله ور است خاموش سازد.

جوانان غيرتمند ديارمان دور تا دور مزار استاد كه در زير درختان كاج گورستان تازه ي ماسال تنها و مظلوم واقع شده، صندلي ها را چيدند. حاضران اندك در رديف نخست نشستند و چشم به راه همدلان ماندند. هوا صاف و آفتابي بود. ملايم و لطيف؛ بهاري در دل زمستان! ساعت اندكي از 14 گذشته بود و رفته رفته بر تعداد جمعيت افزوده مي شد: زن و مرد و پير و جوان. از جاي جاي سرزمين تالش؛ از فومن و شفت، از رشت، صومعه سرا و ماسال و شاندرمن، از رضوانشهر، اسالم و تالش و... جاري شدند و رسيدند. يكي يكي، گروه گروه. آمدند و آمدند و آمدند تا تعدادشان به چند صد نفر رسيد. گاه گريه بود و گاه لبخند، گاه گپ و گفت بود و گاه سكوت، گاه شگفتي و حيرت بود و گاه باليدن و نازش ...

مراسم با يك ساعت تاخير آغاز شد؛ رأس ساعت 15 عصر. آن چه را كه براي تالار تدارك ديده بودند، امكان اجراي همه ي آن ها در سر مزار نبود. به اجبار بخشي از برنامه ها حذف شد. نه جايگاهي براي اجراي برنامه ها وجود داشت و نه از ديگر امكانات معمول خبري بود. دو تا صندلي كنار هم گذاشتند براي مجري و كساني كه قرار بود شعري بخوانند و گپي بزنند و ... . مجري مراسم شاعر جوان و سخنور ماسالي بود: سجاد رحماني. ابتدا آياتي چند از كلام الله مجيد توسط جواني به نام حسن باقري تلاوت شد. آيات را از حفظ و با عشق تلاوت كرد؛ مي دانست كه مسرور شاعر به دين و ديانت عشق مي ورزيد. بعد از آن دو دختر استاد مسرور هر كدام به صورت جداگانه، ضمن خيرمقدم گويي به ميهمانان، دقايقي را براي حاضران از پدر شان گفتند؛ در قالب شعر و نثر ادبي و با احساسي كه فقط يك دختر مي تواند نثار پدر كند. بي ريا اشك مي ريختند. سپس نگارنده ي اين سطور كه سال ها افتخار شاگردي استاد مسرور را داشته، با قرائت نوشتاري تالشي ايشان را معرّفي كرد و به وجوه مختلف شخصيتشان پرداخت و در انتها يكي از سروده هاي اخير خود را به روان استاد پيشكش كرد. شعر خواني مهندس محمدباقر رفاهي به همراه ني نوازي استاد شكور شعباني (ني نواز شاندرمني) برنامه بعدي بود. نواي ني هفت بند به همراه شعر تالشي زيبا و بسيار سوزناك مهندس رفاهي، حال و هوايي ديگر به مراسم بخشيد و همه را تحت تأثير قرار داد. پس از آن علي ماسالي يكي از دوستان استاد مسرور و از پژوهشگران و مورّخان تالش كه پيش از اين چند اثر از او منتشر شده و آثاري نيز در دست تهيه و تدوين دارند، دقايقي را درباره ي استاد سخن گفتند. بعد از آن عمران كلرمي با صداي گرم خود چند نمونه از دوبيتي هاي تالشي مسرور ماسالي را به آواز خواندند. سپس هنرمند جوان و خوش صداي ماسالي آقاي عباس پسنديده به اجراي ترانه ي معروف «مرغ سحر» پرداختند كه مورد توجه حضار قرار گرفت. مسعود شهبازلي شاعر مشهور تالش نيز به عنوان آخرين نفر به قرائت چند قطعه از سروده هاي تالشي و فارسي خود پرداختند كه بسيار مورد توجه قرار گرفت. ناگفته نماند كه مجري تواناي برنامه ي مراسم، يعني آقاي سجاد رحماني كه استاد مسرور هميشه شعرهايش را مي پسنديدند، ضمن اجراي برنامه به زبان تالشي هر از چندگاه در ميان سخنان خود قطعاتي از سروده هاي تالشي و فارسي خود و استاد مسرور را نيز براي حضار مي خواندند.

در پايان، دوستداران شاعر خنديله پشت با تجمع بر سر مزارش و با تقديم فاتحه به روح آن بزرگ مرد براي وي و خانواده اش آرامش خواستند و پس از سه ساعت (يعني ساعت 17 عصر) مزارش را با كاج هاي سبز «همواج» و متعجـّب تنها گذاشتند.

توضيح: در تهيه بخشي از اين گزارش، از گزارشي كه جناب آقاي شهرام آزموده در وبلاگ خود آورده اند، استفاده شده است.

http://taleshshenasi.blogfa.com/

گزارش نخستین سالگرد استاد فرامرز مسرور ماسالی

مطالب مشابه :

گزارش فعاليت‌هاي تربيتي از برگزاري جشن شكوفه‌ها و هفته دفاع مقدس

ترانه ی سریال هامی و کامی

توليد و اماده سازي برنامه راديويي "سرزمين من" براي پخش از راديو اراك

گزارش نخستین سالگرد استاد فرامرز مسرور ماسالی

برنامه های فرهنگی ویژه ایام یادواره شهدا در بالاده

دانلود آهنگ بلا ای بلا مردم از اندی

فعاليت هاي برگزيده شوراي تربيتي