بیانیه هفت تشکل دانشجویی

آقایان آب از سرچشمه گل آلود است

متاسفانه در شروع سال تحصیلی شاهد تصمیمات و اقداماتی در سطح دانشگاه های کشور بویم که نتایج جبران ناپذیری فرهنگی و اجتماعی را در آینده نزدیک به دنبال خواهد داشت. این اقدامات که از عدم فهم صحیح نمایندگان مجلس شورای اسلامی و بدنه دولت دهم از سیاست های ابلاغی اصل ۴۴ و تفسیرهای لیبرالی از این سیاست ها ناشی می شود، با تصویب و اجرای دانشجوی پولی شروع، و اینک با اقدامات غیر قابل توجیه خصوصی سازی دیگر قسمت های دانشگاه دنبال می شود، که می توان خصوصی سازی خوابگاه ها و امکانات رفاهی دانشگاه¬ها را از جمله آنان در سال تحصیلی جدید دانست. این اقدامات نیز مشابه دیگر اقدامات لیبرال زده در این حوزه، تاثیرات منفی آشکاری دارد که می توان به موارد زیر اشاره کرد:

۱٫ خصوصی سازی خوابگاه ها
الف) خوابگاه ها به عنوان محل زندگی دانشجویان باید سرشار از نشاط و شادابی همراه با معنویت باشد خوابگاه های دانشجویی نیازمند استانداردهایی است برای اینکه دانشجویان بتوانند به راحتی در آن زندگی کنند و به کارهای علمی، پژوهشی و خودسازی خود بپردازند محیط هایی همچون سالن تلویزیون، امکانات ورزشی اولیه، نمازخانه، سالن مطالعه و کتابخانه مناسب نیاز هر خوابگاه دانشجویی است اما با خصوصی کردن و یا بالا بردن هزینه های اسکان در خوابگاه ها، مکان های نامناسب اسکان دانشجویی بدون کمترین امکانات اولیه برای دانشجویان به صورت قارچ واری گسترش پیدا خواهند کرد و در آینده ای نه چندان دور تنها، آنهایی می توانند از امنیت روانی و اجتماعی مناسب برخوردار شوند که از هزینه های گزاف خوابگاه های استاندارد بر آیند و گرنه باید زندگی دانشجویی مشقت باری را در این بیغوله ها به سر ببرند و با تهدید های اجتماعی و روانی دست و پنجه نرم کنند و بی تردید تجربه های ترک تحصیل، بزهکاری و خودکشی در این مکان ها شیوع پیدا خواهد کرد.
ب) مشکل بزرگ دیگر خصوصی سازی خوابگاه ها، امنیت خوابگاه ها است. با واگذاری مدیریت خوابگاه ها به بخش خصوصی و از آنجا که بخش خصوصی ماهیتاً انگیزه، ابزار و توانایی کارهای فرهنگی-اجتماعی را ندارد، قطعاً شاهد افزایش مفاسد اخلاقی و اجتماعی در اکثر خوابگاه های خصوصی خواهیم بود، اعتیاد و مصرف مشروبات الکلی در خوابگاه ها به صورت یک بیماری واگیردار شیوع پیدا خواهد کرد و بی شک شاهد انعقاد نطفه انحرافات، مفاسد و بزهکاری های اخلاقی در خوابگاه ها خواهیم بود.
ج) از طرف دیگر کشورهایی که خود را داعیه دار اقتصاد بازار آزاد می دانند نیز به چنین کار احمقانه ای دست نزده اند آنها نیز نیک می دانند موتور محرکه هر کشوری در دل دانشگاه هاست و به هیچ وجه حاضر به پذیرفتن

خصوصی سازی خوابگاه ها و یا حتی بالا بردن هزینه خوابگاه ها دغدغه های فراوانی را برای دانشجویان ایجاد می کند که سبب می شود قسمت اعظمی از وقت پژوهشی و خودسازی خود را صرف چنین دغدغه های کاذب کند

چنین خطر بزرگی نیستند. بخش خصوصی در کشور ما کمتر از یک دهه تجربه دارد و از طرفی در این یک دهه بخش نظارتی در دولت تجربه حضور بخش خصوصی در عرصه اقتصادی را داشته است اما اگر نگاه کوتاهی به این یک دهه بیاندازیم بخش نظارتی به هیچ وجه نتوانسته وظایف خود را به خوبی انجام دهد با این سابقه، چگونه می توان به بخش خصوصی اعتماد کرد و یکی از اصلی ترین و حیاتی ترین مراکز فرهنگی دانشگاه را به بخش خصوصی سپرد.
د) خصوصی سازی خوابگاه ها و یا حتی بالا بردن هزینه خوابگاه ها دغدغه های فراوانی را برای دانشجویان ایجاد می کند که سبب می شود قسمت اعظمی از وقت پژوهشی و خودسازی خود را صرف چنین دغدغه های کاذب کند . واضح است دانشجویانی که از لحاظ رفاهی و روانی در مضیقه باشند توانایی خوب درس خواندن را ندارند که باعث افت کیفی دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی کشور می شوند. دانشجویان مجبور به تامین مالی این هزینه های گزاف البته در کنار درس خواندن می شود که در این صورت طعمه بسیار مناسبی برای گروه های بزهکاری از جمله شرکت های هرمی و … خواهد بود.
ه) از تمامی موارد مهمتر فراموش شدن نقش تربیتی و انسان سازی دانشگاه است. حکومت اسلامی وظیفه تربیت و تعلیم، دانشجویان این آینده سازان کشور را دارد. وزارت علوم موظف است که به تعمیق مسایل دینی و فرهنگی بپردازد و به فکر تربیت انسان هایی متعهد، با عزت نفس، شاداب و توانمند باشد؛ مشکلات و مسایل شخصی و اجتماعی دانشجویان را با مشاوره و برنامه های مختلف شناسایی و رفع کند و با حضور روحانیون آشنا به مبانی اسلام و فضای دانشگاهی از بروز مشکلات عقیدتی و فرهنگی جلوگیری کند؛ اما متاسفانه با خصوصی سازی خوابگاه ها مقدمات و زمینه های انحرافات عقیدتی، اخلاقی و اجتماعی را بیش از پیش مهیا می کند و فضا را برای خمودگی و افسردگی این سرمایه های مرز و بوم آماده می کند.
۲٫ خصوصی سازی تغذیه
الف) این اقدام که در گام نخست با بالا بردن قیمت غذاها و ظالمانه تر از آن چند نرخی نمودن قیمت غذاها و بدین واسطه تفکیک دانشجویان به غنی و فقیر در تمام دانشگاه ها نشان از ارجحیت پول و ثروت بر هر چیزی در ذهن برنامه ریزان وزارت علوم دارد. چند برابر شدن قیمت غذا گام هایی از برنامه وزارت علوم برای رسیدن به اهداف برنامه پنجم است که نصف هزینه غذای دانشجویان از خودشان تامین گردد. وزارت علوم و مجلس قانون گذار به این نکته توجه ندارند که منبع درآمدی یک دانشجو کجاست؟ بلکه فقط به دنبال این هستند که به نحوی از دانشجویان کسب درآمد شود یا ضرر را به حداقل رساند. راز عدم بهبود کیفیت غذا هم دراینجاست. مسئولان وزارتخانه معتقدند دانشجو باید پنجاه درصد بهای همین غدا را تامین کند و افزایش قیمت دلیلی بر بهبود کیفیت نیست!
ب) متاسفانه اخیراً حضرات دانشگاه و وزارت علوم بر دادن وام تغذیه به دانشجویان تاکید می کنند. این مساله نیز نشان از این دارد که اینان تنها به فکر کم کردن هزینه های دانشگاه به هر شکل هستند نه چیز دیگر. این وام تغذیه اگر به درستی هم تحقق پذیرد و پرداخت شود اولا برای تامین هزینه غذای آزاد کافی نخواهد بود ثانیا به فرض محال که کافی هم باشد آیا دانشجو در موعد فارغ التحصیلی نباید آنرا تمام و کمال بازپداخت نماید؟ آقایان آب از سرچشمه گل آلود است. نظرات لیبرالی شما موجب افزایش

آقایان آب از سرچشمه گل آلود است. نظرات لیبرالی شما موجب افزایش چند برابری قیمت ها شده و دانشجو قادر به تامین نیست آن وقت شما اعطای وام به دانشجویان بی بضاعت را مطرح می کنید.

چند برابری قیمت ها شده و دانشجو قادر به تامین نیست آن وقت شما اعطای وام به دانشجویان بی بضاعت را مطرح می کنید.
ج) نفس سپردن تغذیه دانشجو به خود دانشجو اشتباه بزرگی است. کدام آدم آشنا به فضاهای دانشجویی است که نداند اکثریت دانشجویان توانایی و وقت آشپزی و تامین غذا ندارند کدام آدم آشنا به فضای دانشجویی است که نداند دانشجویان آنگونه که باید نمی توانند به تامین مواد غذایی مورد نیاز بپردازند و قطعا با مشکلات فراوان و حتی سوء تغذیه دچار خواهند شد اساسا فلسفه تنوع غذایی موجود، تامین نیازهای غذایی یک جوان است، اما گویی تنها چیزی که مهم است کمتر کردن هزینه های دانشجویان است حال به هر قیمتی که می خواهد باشد.
۳٫ گرفتن شهریه برای بیش از ۴ سال
اقدام تاسف برانگیز دیگری که در برخی از دانشگاه ها صورت گرفته است اعلام گرفتن شهریه های گزاف و حداقل دو برابر شهریه شبانه از کسانی که بیشتر از هشت ترم درس بخوانند. یک دانشجوی مهندسی که در هر ترم به طور متوسط باید ۱۸ واحد بگذراند چگونه می تواند به امور پژوهشی، خودسازی، ارتباط با صنعت و فعالیت فرهنگی و سیاسی بپردازد؟ و این سوال اساسی را از مدعیان مطرح می کند که وظیفه دانشگاه تربیت انسان است یا اعطای مدرک؟ دانشگاه مرکز انسان سازی است یا مرکز مدرک سازی؟
توجیه وزارت علوم برای اجرای این کمبود بودجه است. باید به این حضرات گفت که تامین بودجه برای دانشگاه از طریق گسترش ارتباط صنعت با دانشگاه امکان پذیر است. از رفع نیاز صنعت باید به دنبال تامین هزینه ها بود نه از طرح هایی چون دانشجوی پولی و گرفتن شهریه از روزانه ها. از طرفی آیا این موضوع نقض حق تحصیلات عالی رایگان مصرح قانون اساسی جمهوری اسلامی نیست؟
تمام اقدامات بالا نشان از این دارد که دولت قصد دارد در عرصه دانشگاه اولاً بومی سازی کند و ثانیاً از دانشجویان کسب درآمد داشته باشد. غافل از این که این اقدامات سبب تکمیل یکی از حلقه های مهم نظام سرمایه داری که همان خصوصی کردن آموزش عالی و در نتیجه پیوند حلقه های قدرت و ثروت خواهد شد. به طور قطع دانشجویان در مقابل این اقدام که مخالف صریح مبانی انقلاب اسلامی و منویات بنیان گذار کبیر انقلاب و رهبر معظم انقلاب اسلامی است ساکت نخواهند نشست و به وظیفه خود عمل خواهند کرد و بر دولت و وزارتخانه مربوطه فرض است هر چه سریعتر با اصلاح نگرش خود به مسائل، این قوانین و آیین نامه های ظالمانه را لغو نمایند.

والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته

کانون عدالتخواهی قسط دانشگاه شاهرود
مجمع عدالتخواهی دانشگاه شهید باهنر کرمان
مجمع سیاسی اجتماعی فرهنگی حزب الله دانشگاه اشراق بجنورد
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه امیر کبیر
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تربیت معلم سبزوار
بسیج دانشجویی دانشگاه تربیت معلم آذربایجان
مجمع دانشجویان حزب الله دانشگاه علم و صنعت

بیانیه هفت تشکل دانشجویی

مطالب مشابه :

امکانات رفاهی ! دانشجویان ارشد دانشگاه علوم پزشکی تبریز

امکانات رفاهی

مزایا و معایب دانشگاه فرهنگیان

افزایش سطح تسهیلات و امکانات رفاهی برای دانشجویان پیام نور

بیانیه هفت تشکل دانشجویی

وظایف ستاد رفاهی دانشگاه علوم پزشکی شیراز

دختران دانشجو؛ آواره در خیابان‌ها

چند توصیه برای قبولی درآزمون کارشناسی ارشد انفورماتیک پزشکی 1393

دانشجویان ورودی مهر 90 آموزشکده کشاورزی کرج

امضاي تفاهم نامه بودجه رفاهي دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 88