گزارش برنامه کوهپیمایی - تفریحی

به نام آرام بخش حقیقی دل ها خدا
(( گزارش برنامه کوهپیمایی - تفریحی در استان های اصفهان- کهکیلویه و شیراز ))
صعود کوه صفه اصفهان- بازدید آبشار سمیرم- بازدید غار شاپور- بازدید آثار باستانی و کتیبه های تنگ چوگان- بازدید شهر باستانی بیشابور- زیارت امامزاده شاه چراغ و امامزاده شهرضا و چند امامزاده در مسیر رفت و برگشت

مدت برنامه : سه و نیم روز ( از عصر روز سه شنبه 23/02/93 لغایت جمعه 26/02/93 )
حرکت از میدان سرداران اراک: ساعت سه بعدازظهر
وسیله ایاب و ذهاب : یک دستگاه مینی بوس هیوندای
تعداد اعضای تیم : هفده نفر

شب اول : اسکان در باغ فدک اصفهان، پارکی بزرگ و تمیز که در حاشیه جاده اصلی و در فاصله ای نزدیک به ورودی شمالی این کلانشهر زیبا برای استراحت شبانه مسافرین احداث شده است؛ این اقدام، ابتکار شهرداری اصفهان، برای ممانعت از اسکان و اطراق شبانه مسافرین در سایر پارک هاست و با هدف پیشگیری از تخریب فضای سبز و حفظ سرمایه های مردم هنرمند این شهر طراحی و اجرا شده است.
صبح چهارشنبه 24/02/93 : ساعت چهار و سی دقیقه، برپا - جمع آوری وسایل – قرار گرفتن در مقابل قبله و صفای باطنی در ناب ترین لحظات شبانه روز و در ساعت پنج و سی دقیقه، سوار بر مینی بوس و حرکت به طرف پارک صفه محل قرار با یکی از دوستان.
با رسیدن به این پارک بسیار دیدنی در دامنه کوه صفه در حالی که ساعت ها و موبایل ها، شش صبح را نشان می دهند، چشمانمان به دلیل تعجب ناک شدن تا منتهی الیه حدقه متورم می شوند.
واقعا اینجا همان منطقه خشک و بی آب و علفی است که ده- پانزده سال پیش مار و مور از شدت تشنگی به کویر لوط کوچ می کردند؟!
حقیقتا این کوهی که که در مقابل ماست و چون نگینی در مرکز بیش از چهارصد هکتار فضای سبز خودنمایی می کند همان صفه است؟! صفه ای که برای صعود دیواره هایش در فصل زمستان و بهار باید آب خوردن به همراه می بردی تا از شدت تشنگی تلف نشوی؟!
احسنت بر مسئولین دلسوز، متعهد و متخصص و صد احسنت بر مردم خوب و با فرهنگ اصفهان و سلام و درود به ارواح طیبه شهدای دلیر و پاکبازتان؛ شما در همه دوران ها ثابت کرده اید که در هنر و ذوق و سلیقه و جسارت و مراتب علمی گم نظیرید.

مهندس احمدی از کوهنوردان خوب اصفهان، از مدیران شرکت چدن سازان و از دوستان با صفایی است که گاه افتخار صعودهایی را با ایشان پیدا می کنیم، مهندس طبق قرار قبلی از دقایقی پیش در قسمت ورودی پارک منتظر ماست و الحق که با روی گشاده و صمیمی و خیر مقدمی گرم به لهجه شیرین اصفهانی، زیبایی طبیعت و شادابی اعضای تیم را صد چندان می کند.
کوله ها را به مقداری آب و تنقلات مسلح کرده و راه قله را از مسیر آبشار و در پشت سر راهنمای عزیز و بومی پی می گیریم و با خارج شدن از پارک و عبور از مسیر پاکوب و مورب در لابلای سنگ ها، قله را پس از یک و نیم ساعت کوهپیمایی آرام صعود کرده و دقایقی نصف جهان را به نظاره می نشینیم و با ثبت خاطرات در حافظه دوربین ها، از مسیر تله کابین بازگشته و پس از دریافت گزهای سوغات اصفهان از دست آقای احمدی، ایشان را به خدا می سپاریم تا شاید در باقیمانده روز به گوشه ای از کارهای اداری اش سر و سامانی بدهد.

در گوشه ای از پارک، سفره غذا گسترده می شود و دوستان با اشتهای کامل صبحانه را صرف، خدا را شکر و بلا فاصله سوار بر خودرو، راه سمیرم را در پیش می گیرند؛ ساعاتی بعد در کنار آبشار دیدنی سمیرم، یکی مشغول طبخ غذاست و دو نفر مشغول سالاد و چند نفر سرگرم آماده کردن مقدمات ناهار و تعدادی در حال رکوع و سجود و شکر به درگاه پدیدآورنده زیبایی ها.
بعد ناهار چند عکس یادبود از آبشار و حرکت به سمت مقصد ادامه می یابد؛ ساعات به سرعت در پیچ و خم و سربالا سرازیر جاده های با شکوه و کوهستانی زاگرس می گذرند؛ با عبور از مرکز استان کهگیلویه و بویر احمد (شهرستان یاسوج) در امام زاده مختار، موقتا اطراق می کنیم تا علاوه بر ادای فریضه مغرب و عشا و دوپینگ روح، فکری هم برای تقویت جسم کنیم.
نماز- زیارت – استراحت- طبخ و صرف شام تا ساعت یازده شب طول می کشد و حداکثر استفاده از دو ساعت وقت به عمل آمده و حرکت همچنان ادامه می یابد؛ در شب پانزدهم ماه و در پرتوهای شاعرانه نور مهتاب که کوه ها و طبیعت اطراف به وضوح قابل رؤیت هستند در حدود ساعت یک بامداد به امام زاده سید حسین در مجاورت شهر باستانی بیشابور و تنگ چوگان (فاصله ده – پانزده کیلومتری شهر کازرون) رسیدیم و در محوطه تمیز و پاکیزه امام زاده مستقر شدیم.
صبح پنجشنبه 25/02/93 : ساعت حدود چهار و چهل دقیقه با صدای اذان، که به طور همزمان، از چند باند در اطرافمان پخش شد، تمام قد با کیسه خواب ها از جا برخواستیم و سراسیمه خود را از داخل کیسه نجات داده و برای روشنی قبر و قیامت خود وضویی ساخته و بندگی خود را در کنار ضریح مطهر ابراز کردیم؛ حال و هوای معنوی حاکم در حرم، ضربان بالای ناشی از صدای بلندگوها را آرام کرد و این آرامش در بخش دوم استراحت، تا ساعت هفت صبح درون کیسه خواب ها ادامه داشت.
بعد نماز یکی از دوستان به صدای همخوانی قورباغه ها مشکوک شده و در فاصله ای نزدیک به امام زاده، متوجه وجود چشمه ای بزرگ با حجم آبی قابل توجه می شود که در سفرهای قبلی از چشم ما پنهان مانده بود.
ساعت هشت و نیم، تیم راه غار را در پیش گرفته و در آخرین مکانی که مینی بوس یارای رفتن داشت، از آن زبان بسته پیاده و با برداشتن ملزوماتی چون هدلامپ ها، آب و چای، انرژی زاهای حلال و زلال، وسایل فنی (از باب احتیاط ) ، عازم عظیم ترین غار تاریخی و مسکونی ایران، که بزرگترین مجسمه دست تراش را از دوره ساسانیان ( حدود بیست و پنج قرن پیش ) در خود جای داده است، شدیم.
مسافت از راه مالرو دو و نیم کیلومتر و از راه میانبر پاکوب، نصف این مقدار می باشد و از لحاظ زمانی بین چهل و پنج دقیقه تا یکساعت و ربع زمان نیاز دارد.
همراهان پس از بازدید غار، در ساعت چهارده یا همان دوی بعدازظهر خودمان به روستا در دامنه ارتفاع بازگشته و سوار بر ماشین، خود را به تنگ چوگان و شهر بیشابور رساندند؛ در آنجا با دقت نظر، آثار دیدنی و عبرت آموز را کلّهم اجمعین و با احساسی عمیق در حد باستان شناسان عهد عتیق، از نظر مبارک گذرانده و به سمت نور آباد ممسنی رهسپار شدند.

همه دوستان به اتفاق بر این عقیده بودند که این گونه رسیدگی و نگهداری از سرمایه های ارزشمند ملت، که هر یک به تنهایی کافی است تا شهری را مرکز جذب گردشگر از ایران و جهان کند، در شأن مردم و مسئولین متعهد استان فارس نبوده و شایسته است از این میراث ارزشمند ملی، خیلی بهتر از شرایط فعلی حفاظت شود.
سپس از راهی پر پیچ و خم به سوی شیراز پر رمز و راز، شهر شعر و ادب و فرهنگ (مرکز استانی که غرق است در آثار بجا مانده از تاریخ و تمدن ملتی بزرگ- اصیل- ریشه دار و ظلم ستیز) حرکت کرده و خود را به امام زاده شاه چراغ رساندیم و شب را در کنار حرم با صفای برادر گرامی امام رضا (ع) سپری کردیم و طبیعتا دوستان از فرصت بدست آمده برای پالایش روح خود استفاده کردند.
صبح جمعه 26/02/93 : در ساعات اولیه صبح و پس ازعرض ارادت به آستان احمد بن موسی (ع)، شیراز را ترک کرده و با صرف صبحانه و ناهار در امام زادگان مقدس شهرهای طول مسیر، شب هنگام و زمانی که قالب مردم اراک در خواب بودند و در شهر کمتر جنبنده ای دیده می شد، آرام و بی صدا به خانه برگشتیم و جسمان خسته ما نیز چون دیگران به خواب رفت؛ ولی روح ما هرگز نخواهد خوابید چون عشق به کوه و طبیعت، فقط پیوند دهنده ما به طول و عرض و جغرافیا نیست و گاه این عشق ما را به تاریخ گره می زند و به راست قامتانی که در طول تاریخ برای انسان زیستن و ایستادن ما، آگاهانه بر زمین افتادند. یادشان گرامی
در انتهای این گزارش به عنوان سرپرست تیم از همنوردان گرانقدر خصوصا آقای محمد جدیدی کوهنورد بزرگوار و راننده مینی بوس، که با اقدام ایثارگرانه خود شرایطی را به وجود آوردند تا جناب آقای سید حسن سجادی جانباز هفتاد درصد قطع پا بتوانند توسط ایشان و تعداد دیگری از همراهان فداکار به غار رسیده و آن را بازدید کنند، از صمیم قلب سپاسگذاری کرده و از خداوند متعال برای این ورزشکار و پهلوان حقیقی و خانواده محترمشان صحت و سلامتی و حسن عاقبت مسئلت می نمایم.
نگاه به تصاویر دوستان در حین حمل این اسوه فداکاری ( با یک پای قطع و پای دیگرغیر قابل استفاده)؛ یاد آور ایثار فرزندان این ملت در دفاع از دین و میهن در دوران دفاع مقدس است.

همواره پایدار و برقرار بر فراز قله های اخلاق و انسانیت

گزارش از: مصطفی کاظمی
اسامی همراهان: آقایان و خانم ها

سید حسن سجادی
سید قاسم میرناصری            10- رحیم جواهری
سید حسن میرناصری            11- اسماعیل عسگری
مهراب قدیمی                12- فرهاد خلیل نژاد
اصغر خانمحمدی            13- محمد جدیدی
محمود قربانی            14- یگانه جدیدی
مصطفی عابدینی            15- نیره حاج محمدحسینی
حمید رحمتی                16- نیره فدوی
نوید رحمتی

گزارش برنامه کوهپیمایی - تفریحی

مطالب مشابه :

روز نجوم در تمام ایران

دانلود مجله صفه

گزارش برنامه کوهپیمایی - تفریحی

افتتاح کتابخانه و نگارخانه بزرگ شاهین شهر

بیست و هفتمین جشنواره فیلم های کودک و نوجوان اصفهان

اصفهان نصف جهان

جاذبه های توریستی استان اصفهان ( قسمت چهارم )

مسجد جامع اصفهان بنایی در گذر زمان

خشچال به نوشا

تخت جمشید