شهرداران تهران (آخرین قسمت)

سلام دوستان<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

آخرین قسمت از معرفی شهرداران تهران رو که در اون به معرفی شهرداران تهران از سال 1361 تا به این لحظه می پردازه.(همراه با تصویر)

چند نکته جالب توی پست های گذشته درباره این شهرداران بهتون گفتم ، اگر نکته ی دیگری به ذهنتون می رسه بگید تا همه استفاده ببریم. همچنین در آخر این پست یک سوال مطرح شده که خوشحال می شیم اگر به اون پاسخ بدید.

محمد كاظم سيفيان 1361 الي 1362 (9 ماه)

پنجمين شهردار تهران پس از انقلاب اسلامي ايران.

حسين بنكدار 1362 (4 ماه)

ششمين شهردار تهران پس از انقلاب اسلامي ايران.

محمد نبي حبيبي 1362 الي 1366 (44 ماه)

هفتمين شهردار تهران پس از انقلاب اسلامي ایران.

سيد مرتضي طباطبائي 1366 الي 1368 (16 ماه)

هشتمين شهردار تهران پس از انقلاب اسلامي ایران.

غلامحسين كرباسچي 1368 الي 1377 (108 ماه)

نهمين شهردار تهران پس از انقلاب اسلامي ايران.
وی که سابقه تحصیل در حوزه علمیه قم را دارد، در دوران جنگ نماینده آیت الله خمینی در ژاندارمری حمهوری اسلامی بود. پس از پایان جنگ در سال ۱۳۶۸ از استانداری اصفهان به شهرداری تهران منتقل شد و توانست دوباره طرح جامع شهر تهران را که در زمان شهرداری غلامرضا نیک ‌پی طرح‌ریزی شده‌بود زنده کند و موجب کنار گذاردن پیشنهادات مطرح شده بعد از پایان جنگ مبنی بر انتقال پایتخت از تهران به شهری دیگر شود. وی در دوران شهرداری تهران و در جریان اقدامات اصلاحی خود از حمایت هاشمی رفسنجانی بر خوردار بود.

دوره وى به عنوان سومين دوره تحول در تهران محسوب مى شود. كرباسچى در طول ۸ سال مديريت خود به تكميل شبكه بزرگراهى تهران، ارتقاى كيفيت محيط زيست، بهبود وضعيت مالى شهردارى و تقويت جايگاه شهردارى در تصميمات ادارى موفق شد.
در دوران وی برای اولین بار شهردار تهران امکان حضور در هیات دولت را در کنار وزرا و معاونان رییس جمهور یافت. این وضعیت تا انتصاب احمدی نژاد به شهرداری تهران ادامه داشت.
در آستانه برگزاری انتخابات مجلس پنجم، وی به همراه عده ای دیگر از وزرا و معاونان هاشمی رفسنجانی حزب کارگزاران سازندگی را تاسیس کرد و در کنار جامعۀ روحانیت مبارز تهران به ارائه لیست انتخاباتی پرداخت. پس از کناره گیری وزرای دولت هاشمی رفسنجانی از حزب کارگزاران به دستور علی خامنه ای ، غلامحسین کرباسچی عملا بعنوان چهره اول حزب مطرح شد.
تاسیس موسسه همشهری و انتشار روزنامه همشهری ، و نشریات و ویژه نامه های وابسته به آن و راه اندازی فرهنگسراها و خانه های فرهنگ در تهران از جمله اقدامات وی بود.
در سال ۱۳۷۷ در دومین سال دورۀ اول ریاست جمهوری سید محمد خاتمی، کرباسچی به همراه عده دیگری از معاونانش و شهرداران مناطق تهران توسط حفاظت اطلاعات نیروی انتظامی، به فرماندهی سردار نقدی به اتهام جرایم مالی محاکمه و به ۳ سال حبس و محرومیت از مشاغل دولتی و جزای نقدی محکوم شد.

مرتضي الويري 1378 الي 1380 (32 ماه)

دهمين شهردار تهران پس از انقلاب اسلامي ايران.
فعال و زندانی سیاسی در دوران پهلوی ، نماینده دور اول مجلس شورای ملی پس از انقلاب ، رییس سازمان مناطق آزاد تجاری و سفیر ایران در اسپانیا بوده است.وی از بدو امر از فعالان حزب کارگزاران سازندگی به شمار می رود.

محمد حسن ملك مدني 1380 الي 1381 (10 ماه)

يازدهمين شهردار تهران پس از انقلاب اسلامي ايران.
از سوابق وی می توان به شهرداری سابق اصفهان و مشاور عالي كرباسچي اشاره نمود.

محمد حسين مقيمي 1381 الي 1382 (4 ماه سرپرست)

دوازدهمين شهردار تهران پس از انقلاب اسلامي ایران.
در سال 1329 در شهرستان خمین متولد شده است وی دارای مدارک کارشناسی ارشد از دانشگاه شیراز در رشته مکانیک و کارشناسی ارشد مدیریت سیستم و بهره وری میباشد. او در سال 1358 شهردار خمین و در سال 1368 قائم مقام معاون اجرایی رئیس جمهوری وقت (آیت الله هاشمی رفسنجانی) بوده است.

از سوابق وی می توان به موارد زیر اشاره نمود:
عضور شورای مرکزی جهاد سازندگی خمین؛
عضو هیات امنا بنیاد مسکن انقلاب اسلامی خمین؛
مدیریت عامل و رییس هیات مدیره شرکت های عظیم فولاد و ذوب آهن اهواز ؛
مسول ستاد بازسازی و نوسازی مناطق جنگی،ریاست ستاد حوادث غیر مترقبه کشور؛
استاندار استان خوزستان؛
استاندار استان کرمانشاه؛
معاونت عمرانی وزارت کشور؛
رییس سازمان شهرداری ها و دهیاری های کشور؛
ریاست هیات مدیره فولاد اسفراین.

دكتر محمود احمدي نژاد 1382 الي 1384 (26 ماه)

سيزدهمين شهردار تهران پس از انقلاب اسلامي ايران.
دکتر محمود احمدي نژاد در سال 1335 هجري شمسي در روستاي آرادان از شهرستان گرمسار، چشم به جهان گشود و از يک سالگي به همراه خانواده در تهران اقامت گزيد. وي دوران تحصيلات ابتدايي ، راهنمايي و متوسطه خود را در اين شهر گذراند و در سال 1354 با کسب رتبه 132 کنکور سراسري گزينش دانشجو، تحصيلات عالي خود را در رشته مهندسي عمران دانشگاه علم و صنعت آغاز کرد و در سال 1365 در مقطع کارشناسي ارشد همان دانشگاه پذيرفته شد و در سال 1368 به عضويت هيات علمي دانشکده عمران دانشگاه علم و صنعت در آمد و ...

در سال 1376موفق به دريافت مدرک تحصيلي دکتراي مهندسي و برنامه ريزي حمل و نقل از دانشگاه علم و صنعت گرديد . ايشان به زبان انگليسي آشنايي دارند و طي سال هاي تدريس در اين دانشگاه و تدوين مقالات و پژوهش هاي متعدد علمي ، راهنمايي ده ها پايان نامه کارشناسي ارشد و دکتراي تخصصي در زمينه هاي مختلف مهندسي عمران ، راه و حمل و نقل و مديريت ساخت را بر عهده داشته است. دکتر احمدي نژاد پيش از پيروزي انقلاب اسلامي در کسوت دانشجو و با شرکت در مجالس مذهبي و سياسي وارد فضاي سياسي جامعه شد و پس از پيروزي انقلاب اسلامي با توجه به حضور در دانشگاه از پايه گذاران انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه علم و صنعت ايران بود و در دوران جنگ تحميلي به عنوان داوطلب بسيجي در قسمت هاي متعدد جبهه به ويژه مهندسي رزمي به خدمت پرداخت و اين مهم را تا پايان دوران دفاع مقدس ادامه داد. دکتر احمدي نژاد متاهل و داراي سه فرزند- دو پسر و يک دختر – مي‌باشد. مهمترين مشاغل دکتر احمدي نژاد:
فرماندار ماکو ؛
فرماندار خوي ؛
مشاور استاندار کردستان ؛
مشاور فرهنگي وزير فرهنگ و آموزش عالي در سال 1372؛
استاندار استان اردبيل در سال هاي 1372 تا 1376 ؛
عضو هيات علمي دانشکده عمران دانشگاه علم و صنعت از سال 1368 تا کنون ؛
شهردار تهران از سال 1382 تا 1384 ؛
ايشان در نهمين دوره انتخابات رياست جمهوري اسلامي ايران در سوم تيرماه 1384، از سوي ملت ايران به عنوان رييس جمهوري اسلامي ايران برگزيده شد.
دکتر احمدي نژاد علاوه بر تدريس ، راهنمايي دانشجويان و پرداختن به امور اجرايي، در زمينه‌هاي ذيل نيز فعاليت داشته است:
روزنامه نگاري و نگارش مقالات متعدد سياسي ، اجتماعي ، فرهنگي و اقتصادي ؛
مدير مسوول روزنامه همشهري و راه اندازي همشهري محله در 22 منطقه تهران، همشهري مسافر، همشهري ديپلماتيک، همشهري جوان، همشهري ماه و ضميمه انديشه، ضميمه دانشجو و ...
موسس و عضو انجمن تونل ايران ؛
عضو انجمن مهندسين عمران ايران ؛
عضو اولين شوراي مرکزي انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه علم و صنعت ايران ؛
عضو اولين شوراي مرکزي اتحاديه انجمن هاي اسلامي دانشجويان دانشگاه ها و موسسات آموزش و عالي کشور.

علي سعيدلو 1384 (از تير تا شهريور 84)

چهاردهمين شهردار تهران پس از انقلاب اسلامي ايران.

دكتر محمد باقر قاليباف، متولد 1340، مشهد مقدس

دانش آموخته كارشناسي جغرافياي سياسي از دانشگاه تهران (1373)، كارشناسي ارشد جغرافياي سياسي از دانشگاه تهران (1375) و دكتراي جغرافياي سياسي از دانشگاه تربيت مدرس (1380) داراي گواهينامه خلباني هواپيماي ايرباس از سازمان هواپيمائي كشوري (1376)

وي در سال 1376 با حكم رهبر معظم انقلاب اسلامي به فرماندهي نيروي هوائي سپاه منصوب شد. در سال 1379 با كارنامه اي موفق با حكم فرماندهي معظم كل قوا به فرماندهي نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران منصوب گرديد. وي در سال 1382 همزمان با فرماندهي ناجا با حكم رئيس جمهور به عنوان نماينده ويژه رئيس جمهور و رئيس ستاد مبارزه با قاچاق كالا و ارز فعاليت نمود. در شهريور ماه 1384 با رأي اعضاي شوراي اسلامي شهر تهران به عنوان شهردار تهران انتخاب گرديد.

* پایان*

سوال : دوستان عزیز سوال به این صورت هستش که شهرداران ادوار مختلف تهران را که توی چند قسمت به معرفی اونها پرداخته شده ، پس از مطالعه معرفی این شهرداران بگید که به نظر شما کدام شهردار نقش به سزایی در شهر تهران ایفا کرده؟

خوشحال می شم اگر جواب بدید - با تشکر

شهرداران تهران (آخرین قسمت)

مطالب مشابه :

شهرداران مناطق تهران

شهرداران مناطق موظف به اختصاص رديف بودجه‌اي براي تملك املاك ريز‌دانه شدند

شهرداران تهران (آخرین قسمت)

قاليباف با 15انتصاب جديد در شهرداري

چند انتصاب جدید در شهرداری تهران

قالیباف در مراسم تودیع و معارفه شهرداران مناطق 2 ، 9 و 16

بررسي مراجع صالح رسيدگي كننده به جرائم كاركنان دولت

شهردار منطقه 5 تغییر کرد/ ادامه تغییرات با جابه‌جایی شهرداران مناطق

دیدار اعضای شورای شهر و شهردار تهران با مقام معظم رهبری