شکل ظاهری

ویژگی های یک کبوتر خوب

بر شمردن قسمت عمده ای از خصوصیاتی که باید یک پرنده به منظور طبقه بندی خوب دارای آنها باشد آسان است: انواع استاندارد کبوتر هم دسته بندی شده اند.

با این حال بسیاری از کبوترها تمام این ویژگی های خوب را ندارند و حتی به نظر می رسد خطاهایی در موفقیت در بردن جوایز و تبدیل شدن به یک مولد بسیار عالی دارند.

سر

باید برآمده باشد، به خوبی رشد کرده باشد، اغلب در نوع خوب پرندگان در بالا کمی صاف است. فاصله بین چشم ها بزرگ، و حتی برآمده است. برخی از کارشناسان ادعا می کنند که برآمدگی جهت یابی درست در اینجا واقع شده است. سر باید بزرگ باشد. برآمدگی استقامت در قسمت پشت می باشد.

اگر چه پرندگان نر خوبی با سر کوچک وجود دارد، آنها منقارشان خیلی نزدیک به چشم هایشان است. معمولا پرنده های باهوشی نیستند. بعلاوه، نمی توان انتظار زیادی از کبوتری که چشم هایش به هم نزدیک هستند داشت.

منقار

باید محکم به نظر برسد و به خوبی در سر جای گرفته باشد. اندازه آن باید متناسب با بقیه بدن باشد، شکل آن مهم نیست، می تواند بلند و باریک یا کوتاه و ضخیم باشد. رنگ منقار هیچ گونه رابطه ای با کیفیت پرنده ندارد، این بستگی به نژاد کبوتر دارد. کبوتربازهایی وجود دارد که منقار رنگ پریده، تقریبا سفید را دوست ندارند، اما با این وجود بسیاری از پرنده های خوب این ویژگی را دارند، از سوی دیگر برخی پرنده ها منقار کاملا سیاه دارند، به ویژه هنگامی که سن آنها فقط چند هفته است: این نشانه ای از نژاد است، همچنین داشتن پای سیاه. نباید فرض کرد که هر یک از این علائم نشانه های برتری هستند. منقار کمرنگ و یا تا حدی کم رنگ با اصلاح آنهایی که سفید یا ابلق هستند بدست می آید.

آرواره بالا باید بزرگتر از آرواره پایین باشد.

بدن

باید ساختاری با بنیه قوی داشته باشد - یک کبوتر با ساختار سبک خیلی خوب نیست، مگر اینکه آن یک پرنده خاص معیوب باشد. پرنده باید سفت لمس شود، گوشت نرم نباید لمس شود، بلکه باید محکم مانند آهن باشد.

پشت آن باید پهن با شانه های قدرتمند باشد.

قفسه سینه باید عمیق بوده و فضای کافی برای رشد خوب ریه ها داشته باشد.

کفل

بطور انبوه از پر پوشیده شده است. فراموش نکنید که ماهیچه های بال ها به استخوان سینه متصل شده است: اگر استخوان سینه به خوبی شکل نگرفته باشد پرواز سخت پرنده را به زحمت خواهد انداخت.

قفسه سینه

باید قوی و سفت باشد تا بتواند عضلات مختلف را نگه دارد. کبوتر با قفسه سینه قوسی را باید فورا از بین برد. قفسه سینه باید نه گرد باشد و نه مسطح، باید کمی خمیده باشد – سینه نسبت به قسمت انتهایی عمیق تر است، برای اینکه پرواز پرنده را تسهیل کند.

قفسه سینه مسطح نقص بدی است، و اما انحراف اندک از حالت طبیعی بر پرواز پرنده تاثیر نمی گذارد، مگر اینکه انحراف اثر ضعف اساسی بر کبوتر داشته باشد: با این حال کبوترهای ضعیف به زودی تشخیص داده می شوند.

بال ها

با توجه به نژاد کبوتر بال ها گرد یا مخروطی خواهند بود. قهرمانان در هر دو دسته یافت می شوند. قابل ذکر است که مسابقه دهندگان سرعت (به عنوان مثال «مارتینت») بال بسیار مخروطی دارند.

برخی از کبوترها با حداقل فشار انگشت بال های خود را کش می دهند، در حالی که بقیه تمایل دارند بالهای خود را نزدیک به بدن فشار دهند. دراز کردن بال آنها خیلی سخت است. با این حال برخی از کبوترهای خوب مثل این وجود دارد، به خصوص برای پرواز در برابر باد مخالف.

من پرنده ای که بال هایش هنگامی که کشیده می شوند انعطاف پذیر هستند را ترجیح می دهم. بال باید برآمده، وسیع و بدون شکاف باشد. به خصوص بخش انتهایی بال باید به خوبی توسعه یافته باشد. بخش ابتدایی یک نیروی عظیم مقاومت به علت نرمی آنها دارد: پرهای کوچک که بال را پوشش می دهند تا حد زیادی در این مقاومت شرکت می کنند. پرهای پوشش دهنده بزرگتر و قوی تر برای بال ها قابل استفاده تر هستند. ضروری نیست که بال ها به طور کامل کفل را پوشش دهند. برعکس پرنده های خوبی وجود دارد که بال ها کفل را پوشش نداده اند.

نوک بال ها به خصوص برای مسابقه دهندگان در مسافت های کوتاه تا حد ممکن باید نزدیک انتهای دم باشد.

من اهمیت زیادی به طول مدت آخرین پرواز می دهم – اگر طولانی تر نباشد باید حداقل به همان طول پرواز یکی مانده به آخر باشد.

بازو باید قوی باشد به خصوص برای پرندگان ذخیره. با این حال باید انعطاف پذیر باشد.

پرها

رنگ ارتباطی با کیفیت پرنده ندارد. با این وجود نشانه ای در نژاد های خاص است. به عنوان مثال من یک جفت دارم - نر آبی ابلق و ماده قرمز: از آنها برخی از جوجه های خوب مانند شطرنجی، قرمز، ابلق بدست آورده ام: در بین آنها شطرنجی بهترین است.

باید به پرنده هایی با پرهای نرم و پرهای بلند انعطاف پذیر اولویت داده شود. پرهای خشک یک نقص هستند، به خصوص در آب و هوای بارانی.

پرهای بلند شکاف دار به هیچ وجه برای کبوتر در مسابقه مانعی ایجاد نمی کنند. نمونه های بسیاری از پرندگان با این ویژگی که سالهای سال و گاهی در آب و هوای بد برنده مسابقات بودند وجود دارد. علت شکاف در پرهای بلند مشخص نشده است. برخی ادعا می کنند که به علت میکروب ها یا انگلها است: کارشناسان دیگر بطور قطع اظهار داشته اند که آن عمدتا در نتیجه کمبود مواد معدنی در مواد غذایی بوجود می آید و یا شکاف در پرهای بلند به علت عملکرد ناقص غددی است که آنها را تامین می کنند. علت هر چیزی ممکن است باشد، نیاز به نگرانی در مورد آن وجود ندارد، چون آن تاثیر محسوسی در پرواز ندارد.

با این حال پرورش دو پرنده مبتلا به این مشکل عاقلانه نخواهد بود. این ویژگی را می توان با انتخاب حذف کرد.

دم

دم یک پرنده خوب معمولا باریک بوده و بیش از حد بلند نیست. وقتی که پرنده در حال استراحت است، دم تنها عرض یک پر را دارد. با این حال، من می توانم، نمونه هایی از کبوترهای عالی که دم بلند وسیع دارند معرفی کنم. به عنوان مثال، پرنده ذخیره معروف من «THE TAIE» سال 1913.

پاها

باید محکم ساخته شده باشند. نظافت پا نشانه ای از سلامتی خوب است. اگر پرنده ای حتی کمی کسل باشد پاهای او این واقعیت را فاش می کنند: فقط پرندگان بیمار اجازه می دهد پاهایشان کثیف شود.

جوجه های برخی نژادها پاهای بسیار سیاهی دارند. این نشانه ای از نژاد است، اما برعکس مغایر با طبقه بندی خوب نیست. اگرچه، پرندگان با پاهای بلند، بجز چند مورد استثنا، پرندگان خوبی نیستند.

بسیاری از کبوتربازها پرندگان با پنجه های بلند را دوست ندارند، اما در میان بهترین پرنده های من کبوترهایی با پنجه های فوق العاده بلند بودند، برای مثال « OLD BLUE 1904»، و «DREAMSTER 1919».

چشم ها

من فقط در مورد بخش هایی از چشم که جالب توجه است بحث می کنم:

قرنیه؛
مردمک؛

عنبیه؛

قرنیه

اگر چه من می دانم که کبوترهایی با قرنیه ای که فقط تا حدی پوشیده شده است برنده مسابقات در جهت مخالف باد هستند، من باید توصیه کنم که اولویت با پرنده هایی است که چشم های آنها به طور طبیعی شکل گرفته است، بدین معنی که قرنیه تا آنجا که ممکن است باید پوشیده شده باشد. این ایده آل را می توان با انتخاب دقیق والدین بدست آورد.

عنبیه

بسیار با اهمیت است. بسیاری از پرورش دهندگان بزرگ بر این باورند که آنها می توانند ارزش کبوتر را بوسیله رنگ عنبیه بسنجند. با این حال، اجازه دهید بگویم، که رنگ چشم تا آنجا که به مسابقات مربوط می شود هیچ کاری برای با ارزش بودن یک کبوتر انجام نمی دهد. عنبیه می تواند زرد، نارنجی، قهوه ای بلوطی و یا شیری رنگ باشد. در میان پرندگان موجود در تمام این رنگ ها می توان کبوترهای عالی برای مسابقه و همچنین برای اصلاح یافت.

این باور که یک جفت چشم زیبا، شرط اجتناب ناپذیر برای یک پرنده خوب است اشتباه می باشد. نکته اصلی درخشان بودن چشم است. چشم در برابر نور خورشید باید درخشان باشد- این نشانه ای از سلامت و قدرت است. بسیاری از پرندگان عنبیه یک رنگ دارند، نارنجی، قرمز یا قهوه ای بلوطی. این امر به ویژه در مورد پرندگان متعلق به یک نژاد مسافت طولانی صادق است.

تلاقی پرندگانی با چشم های سفید یک سری کامل از رنگ چشم دو رنگ بوجود می آورد: سفید-قرمز، خاکستری-قرمز، و زرد- قرمز. هیچ کس نباید یک پرنده که ارزش خود را با آوردن اولین جایزه به خانه به اثبات رسانده است فقط بخاطر رنگ چشم رد کند.

با نگاه به آینده ی کلونی و برای داشتن یک نژاد قوی خوب، کبوتربازها باید مراقب باشند که بواسطه پرندگانی که حلقه بیرونی عنبیه بطور مشخص وسیع تر از حاشیه داخلی اطراف مردمک است اصلاح کنند.

به خصوص باید مراقب تمایل به رنگ پریدگی چشم بود. این یک نقص مشخص و ضعف است، گاهی اوقات بعلت خویش آمیزی بسیار ایجاد می شود.

برخی کبوترهای ابلق چشم کاملا سیاه دارند. گاهی اوقات دلیل آن آلبینیسم است، اما بسیاری از پرندگان خوب چشم های کاملا سیاه دارند. تجربه من این است که این پرندگان به خصوص در آب و هوای بد کارآمد هستند. لازم به ذکر است که اکثر اصلاح کنندگان خوب، چشم هایی با رنگ های روشن و زنده دارند.

رنگ چشم های کبوتر تا سال سوم به طور دائم ثابت نیست.

(اولویت با پرندگانی است که رنگ چشم های آنها کاملا مشخص است).

عنبیه یک عضله دارد، لرزش مداوم آن می تواند با چشم غیر مسلح یا با استفاده از ذره بین دیده شود. میزان این لرزش بستگی به حساسیت به نور دارد.

پرندگانی که این عضله با لرزش مداوم را دارند شایسته توجه هستند.

اجازه دهید ما در مورد «دایره همبستگی» معروف صحبت کنیم.

این دایره چیست؟ این دایره بوسیله عظلات مردمک شکل گرفته است و کبوتر را قادر می سازد اندازه سوراخ مردمک را افزایش یا کاهش دهد.

این عضلات در برخی کبوترها تقریبا نامرئی است.

در برخی دیگر این عظلات به شدت توسعه یافته اند به طوریکه یک نوار کوچک با وسعت کم یا زیاد به رنگ های مایل به زرد، مایل به خاکستری، سبز یا کاملا تیره اطراف مردمک تشکیل داده اند. نوار ممکن است بطور کامل اطراف مردمک را احاطه کرده باشد، اما گاهی اوقات فقط بخش زیرین مردمک قابل مشاهده است.

گاهی اوقات این نوار دندانه دار است.

برای مدتی طولانی برخی از کارشناسان ارزش کبوتر را با این نوار یا عضلات مردمک می سنجیدند. این کارشناسان به واسطه رابطه فرضی بین آن و ارزش پرنده آنرا «دایره همبستگی» نامیده اند.

کارشناسان دیگر اعلام کردند که تئوری دایره همبستگی ارزشی ندارد.

حقیقت این است که این نشانه در مورد نژاد های خاصی اهمیت دارد در حالی که در مورد نژاد های دیگر بی اهمیت است.

اول مطمئن شوید، که نژاد مورد نظر از نژادی است که در آن دایره نشانه ای از کیفیت است، در این مورد، وجود دایره به موارد زیر دلالت خواهد داشت:

1- اگر دایره بطور واضح در سراسر مردمک قابل مشاهده است و آشکارا مشخص است، پرنده نیرومند و قوی است.

2- اگر دایره دندانه دار است، پرنده احتمالا تکثیر کننده خوبی خواهد بود.

باید توجه خاصی به کبوترهایی که به نظر می رسد مردمک شان به سمت منقار کشیده شده است داشت: به نظر می رسد که در میان پرندگانی هستند که دایره همبستگی تنها تا حدی در بخش زیرین مردمک قابل مشاهده است.

اجازه دهید ما در این مورد توضیح دهیم که عضلات مردمک تحت تاثیر نور منقبض می شوند و در سایه یا تاریکی گشاد می شوند. دایره همبستگی در کبوترهای مسن نسبت به کبوترهای جوان آشکارتر است.

هوش

قدرت در یک کبوتر برای دستیابی به موفقیت ضروری است، اما هوش نیز به همان اندازه ضروری است. به نظر من ویژگی اخیر امر ناگزیر یک کبوتر خوب است.

برخی از کارشناسان می گویند که مرکز غریزه مکان برآمدگی بین منقار و چشم است، و مرکز استقامت که یک ویژگی پرنده است در قسمت پشت سر که به شدت توسعه یافته واقع شده است.

لطفا به ویژگی های کاملا فیزیکی بیش از حد اهمیت ندهید.

اجازه دهید ما ترجیحا به این حقیقت مهم که «چشم آینه روح» است بپردازیم. این در طبیعت یک موهبت ویژه است که می توان هوش و شخصیت را از چشم سنجید. این کار با درک مستقیم انجام می شود، و نتیجه گیری بر اساس دلایل غیرممکن است. با این حال با تمرین می توان آنرا اثبات کرد. هر کبوترباز که میخواهد این کار را انجام دهد، دیر یا زود می تواند، یاد بگیرد کبوتر با هوش را از یک کبوتر در حد متوسط تشخیص دهد.

ما باید به دقت به ظاهر کلی یک پرنده توجه کنیم، این یک عادت ویژه است. تنها با مشاهده مداوم شخص می تواند واقعا با کبوتر آشنا شود. به برسی رفتار هر یک از پرندگانتان در حالت استراحت، در پرواز، در مسابقات، در خانه، و در لانه عادت کنید.

شکل ظاهری

مطالب مشابه :

دانستی های کبوتر پرشی(سری اول)

شناخت کبوتر و انواع آن

ویژگی های یک کبوتر خوب(پرشی)

پرورش کبوتر

جمعه بازار کبوتر مشهد

شروع مراحل کبکی بازی92

عکس کبوترهای زیبا

انواع نژاد کبوتر.کفترهای تزیینی(دم چتري_انواع دم _ فری _ جاکبین _ کبوتر بخارا _ موندن _ یهودی _ شاه

شکل ظاهری