محورهای حاکمیت بالینی

مدیریت خطر
استفاده از اطلاعات
اثر بخشی بالینی
تعامل با بیمار و جامعه
ممیزی بالینی
مدیریت کارکنان
آموزش و مهارت آموزی

شرح هفت محور اساسي در نظام حاكميت باليني :

محور اول
مديريت خطر Risk Management

آنچه در اين محور مورد توجه است شامل سلامت و ایمنی، کاهش ریسک بالینی، پایش شکایات ،خط مشی ها و روش های اجرایی به روز شده، سیستم های گزارش دهی و پيگيري رویدادهای نامطلوب است.
تعاريف:

مخاطره - هر وضعيت واقعی يا بالقوه که می تواند باعث صدمه ، بيماری يا مرگ افراد ،آسيب ياتخريب يا از دست دادن تجهيزات ودارايی سازمان شود
ريسک - احتمال مخاطره يا عواقب بد ، احتمال قرار گرفتن در معرض آسيب
شدت – نتيجه قابل انتظار از لحاظ درجه صدمه ، آسيب به اموال ، و يا ديگر موارد مضری که می تواند اتفاق بيفتد
احتمال - احتمال رخ دادن يک رويداد

تعريف مديريت ريسک در حوزه سلامت :
انجام فعاليت های بالينی و اداری برای شناسايی ، ارزيابی ، و کاهش خطر آسيب به بيماران ، کارکنان ، و ملاقات کنندگان و خطر از دست دادن خود سازمان.
سطح ريسک :

ناچيز : هيچ عملی مورد نياز نيست
قابل تحمل : هيچ کنترل بيشتری مورد نياز نيست
متوسط : اقدامات کاهش خطر بايد اجرا شود
اساسی : فعاليت بايد تا زمانی که ريسک کاهش يابد شروع نشود.

تحمل ناپذير :فعاليت بايد تا زمانی که ريسک کاهش يابد شروع نشود و اگر کاهش ريسک امکان پذير نيست فعاليت به کلی انجام نگردد
رويکرد مديريت ريسک:

رويکردهای "واکنشی" و "بلادرنگ”
آموختن از چيزهايی که اشتباه انجام شده است (واکنشی)
جلوگيری از خطرات بالقوه که در خدماتی که مراکز درمانی ارائه می کنند تاثير می گذارد (بلادرنگ)

محور دوم
استفاده از اطلاعات Use of information

استفاده از فناوری اطلاعات و مدیریت جامع آن، ایجاد و ارایه اطلاعات برای بیماران و برقراري ارتباط با برنامه های آینده در اين محور مورد بررسي و توجه است.
هدف استفاده از مديريت اطلاعات در حاکميت بالينی نظام سلامت شامل موارد ذيل می باشد:
بهبود دسترسی به معيار شاخص های بالينی تعيين شده
توافق بر روی شاخص های عملکرد بالينی هر متخصص
ايجاد بانک اطلالاعاتی و برنامه انتشاراتی
هماهنگی با اصول حفاظت از اطلاعات
بهبود ارتباطات داخلی

محور سوم
اثربخشی بالينی Clinical Effectiveness

اثر بخشی بالینی همانا استفاده از بهترین دانش، برگرفته از پژوهش، تجربه بالینی و ترجیحات بیمار برای دستیابی به فرآیندهاو نتایج مطلوب مراقبت از بیماران مي باشد.
دستيابی به اثربخشی بالينی از طريق مجموعه ای از فعاليتهای ارتقای کيفيت زير امکانپذير است:
- شواهد علمی و به روز، راهکارهای بالينی، دستورالعملها و استانداردهای علمی برای تعيين و ارائه بهترين روش مراقبت و درمان
- ابزارهای ارتقا کيفيت (مانند چرخه مميزی بالينی، چرخه های سريع ارتقای کيفيت و ...)
- ارزيابی مستندات و ... به منظور تعيين هزينه اثربخش بودن خدمات و مراقبتها

محور چهارم
تعامل با بیمار و جامعه Patient and public involvement

در اين محور به مسائلي چون اهميت ارائه مشاوره به بیماران و مدیریت خدمات ارتباطی، توجه به بیمار بعنوان شریک و درگير كردن او در امر درمان و ايجاد فرهنگ انعطاف پذیر و مشارکتی پرداخته مي شود. بر اساس اين محور بيمارستان بايستی فرايند رسيدگی به شکايات را به منظور افزايش وفاداری،‌ رضايت بيماران و نيز بهبود کيفيت خدمات به گونه ای کارا و اثربخش طرح ريزی و طراحی نمايد.

محور پنجم
مميزی بالينی Clinical Audit

تعريف :مميزی بالينی فرايندی است نظام مند که در قالب انجام مراحل مختلف به ارتقا کيفيت خدمات سلامت در يک حيطه مشخص می پردازد.
مميزي باليني در حقيقت آنچه در سيستم در حال انجام است را به طور مرتب منعکس مي كند. از ديگر وظايف اين محور معرفی فعالیتها و واحدهای برتر و عالي در سطح سازمان مي باشد. با اين وجود مميزي باليني بايد واقع گرایانه همراه با بررسی منابع مورد نیاز باشد. در واقع مميزی بالينی جنبه های مختلف طبابت فعلی اعم از تشخيص،درمان،مراقبت از بيماران و نحوه استفاده از منابع را مورد بررسی قرار داده و با استاندارد ها مقايسه می کند و با شناسايی و رفع تفاوت ها و نقص ها در جهت انطباق انها با بهترين طبابت ممکن اقدام نمايد.اين استاندارد ها که جنبه های قابل سنجش مراقبت از بيمار را تعريف می کنند بايد همواره مبتنی بر شواهد باشند.
حيطه های مميزی بالينی
ساختار: مجموع منابعی است که سيستم را قادر به ارائه خدمت يا مراقبت درمانی می‌سازد.
فرايند: خود فرايند ارائه خدمات درمانی- مراقبتی و روشهای آن است.
نتيجه: اثر نهايی فعاليت های انجام شده بر سلامتی و کيفيت زندگی دريافت کنندگان خدمات

محور ششم
مديريت کارکنان Staff Management

همانطور كه از نام اين محور پيداست به كاركنان به عنوان يكي از اركان اساسي سازمان توجهي ويژه نموده و در زمينه هاي طراحي خط مشی ها، روش های اجرایی به روز شده و قراردادهاي كاري، پایش عملکرد کارکنان، توسعه ي آنها و آموزش و یادگیری فعاليت مي كند. مديريت کارکنان، به موضوعاتی می‌پردازد که مهمترين منبع ارائه خدمات بالينی (کارکنان) را در راستای اهداف حاکميت خدمات بالينی قرار دهد. مطمئناً رسيدن به اهداف ”کيفيت“ و ”پاسخگويي“ در خدمات بالينی، بدون اعمال مديريت صحيح و اصولی بر کارکنان امکانپذير نيست. از همين روست که مديريت کارکنان به عنوان يکی از ارکان حاکميت خدمات بالينی شناخته شده است

محور هفتم
آموزش و يادگيری Education and Training

همانگونه كه از نام اين حيطه پيداست به آموزش كاركنان نگاهي ويژه داشته و سازمان را موظف مي كند تا به تخصیص زماني جهت آموزش کارکنان، تدوين استراتژی و برنامه عملی مشخص، دسترسی مناسب و مرتبط تمامي كاركنان به امكانات آموزشي، مدیریت آموزش و استفاده از نتایج برنامه هاي توسعه فردي جهت برنامه ریزی آموزشی توجه ويژه اي داشته باشد. آموزش مداوم بر اساس نيازهای حرفه ای پرسنل از اصول مهم CG است.اين کار را می شود با روش های مصاحبه و پرسش نامه و در عين حال با استفاده از نياز های هر شغل انجام داد.

از آنچه در فوق بدان اشاره شد مي توان دريافت كه در مواردي نظير رسيدگي به شکایت و رضایت بیماران، فرآيند احیا، خطاهای دارویی، تحلیل علت ریشه ای رویدادها، تحلیل مرگ و میر و ارزیابی دلیل ترخیص با میل شخصی، حاكميت باليني مي تواند تاثير گذار باشد.

محورهای حاکمیت بالینی

محورهای حاکمیت بالینی

شرح هفت محور اساسي در نظام حاكميت باليني :

محور اول مديريت خطر Risk Management

محور دوم استفاده از اطلاعات Use of information

محور سوم اثربخشی بالينی Clinical Effectiveness

محور چهارم تعامل با بیمار و جامعه Patient and public involvement

محور پنجممميزی بالينی Clinical Audit

محور ششم مديريت کارکنان Staff Management

محور هفتم آموزش و يادگيری Education and Training

مطالب مشابه :

عوارض شبکاری

اسامی پزشکان بیمارستان 29 بهمن تبریز