انواع قراردادها در پروژه های (EPC)

انواع قراردادها و روشهای پرداخت

قرارداد قیمت ثابت ( Fixed Price (Lump Sum))

در این نوع قرارداد پیمانکار/ تأمین کننده یک قیمت ثابت را برای یک محدوده کاری تعریف شده یا یک تجهیز با مشخصات تعریف شده دریافت می نماید.

•این قیمت در بردارنده کلیه بالاسری ها و سود نیز می باشد.

در این نوع قرارداد پیمانکار/ تأمین کننده متحمل ضرر و زیان می شوند.

•اگر؛ هزینه ها بیشتر از قیمت ارائه شده باشد.

در این نوع قرارداد محدوده کاری(Scope Of Work) بایستی کامل و شفاف تعریف شده باشد.

هزینه های اضافه توسط پیمانکار بابت تغییرات محدوده ی کاری (Change Scope) شارژ می گردد.

•هر تغییری نیاز به مذاکرات و Negotiation دارد.•قواعد و روش های انجام Change Order ها بایستی در قرارداد تعریف شود.

در مقایسه با سایر قراردادها، قراردادهای قیمت ثابت نیازمند کوشش بیشتر برای تعریف محدوده کاری و الزامات و نیازهای تکنیکی دارد.

•پیمانکار ریسک حاصل از قیمت ثابت کار را متقبل می شود. این ریسک ها شامل:

•تغییرات در هزینه نیروی کار و مواد اولیه

•نیاز به نیروی کار بیشتر نسبت به آنچه پیش بینی شده بود.

•مشکلات فنی در انطباق محدوده کاری تعریف شده با مباحث تکنیکی و فنی

•پیمانکار/تأمین کننده ذخایر احتیاطی را به قیمت اضافه می نمایند.

•پیمانکار به سمت کاهش هزینه ها تشویق شده و سوق می یابد.

•سود پیمانکار افزایش می یابد.

•پیمانکار هیچ تمایلی به متحمل شدن هزینه های اضافی ندارد.

•مانند هزینه های ناشی از سرعت بخشیدن به کار در خلال زمان قراردادی

•مانند ارائه کیفیت بالاتر در انجام کار یا ارائه تجهیزات نسبت به حداقل هایی که الزامات قراردادی را پوشش می دهند.

قرارداد قیمت ثابت با تعدیل قیمت (Fixed Price With Price Adjustment)

این نوع قرارداد همانند قرارداد قیمت ثابت است؛ با این تفاوت که ؛

•تعدیلاتی در طول زمان به قیمت تعلق خواهد گرفت درصورتیکه برخی از هزینه های اولیه پیمانکار/ تأمین کننده تغییر یابد ( عموماً در صورت افزایش هزینه ها)

عموماً جهت تهاتر اثرات ناشی از تورم یا تغییرات قیمتی در کالاهاست مانند:

•افزایش نرخ دستمزد و نیروی کار یا هزینه موارد اولیه

•روش یادستورالعمل یا فرمول مشخصی براساس آماده های منتشر شده برای تورم در قرارداد ها برای تعدیل پیش بینی می گردد.

•این نوع قرارداد ریسک پیمانکاران/ تأمین کنندگان را کاهش می دهد.

قراردادهای واحد بها- فهرست بها (Unit Price)

•هر واحد کار/ تجهیزات/ مواد اولیه دارای یک قیمت ثابت است.

•مقدار و حجم واحد ها به صورت مشخص و کامل برآورده نشده و معلوم نیست.

•قیمت هر واحد، کلیه هزینه های مستقیم و بالاسری و سود پیمانکاران / تأمین کننده را پوشش می دهد.

•پیمانکار/ تأمین کننده ریسک قیمتی برپایه هر واحد کار/ تجهیزات متقبل می شوند.

•کارفرما/ صاحب کار ریسک قیمتی برای تغییرات/ افزایش مقادیر کمی کار از واحد کارهای مورد نیاز را متقبل می شود.

•نمونه هایی برای قراردادهای Unit Price

•تأمین و نصب پروژکتورها برروی هر نگهدارنده و (Fixture)

•ساخت و تأمین شیرآلات

•ساخت و تأمین مخازن تحت فشار براساس هر واحد وزن

•تأمین و نصب لوله کشی صنعتی بر پایه هر واحد طول

•همچنان اهمیت شفافیت و کامل بودن تعریف الزامات و مشخصات برای هر واحد حائز توجه است.

قراردادهای واحد بهای زمان و مواد اولیه ( Time and Materials/Unit Rate)

•پیمانکار به ازای میزان زمان مورد نیاز برای نیروکار و سایر منابع قیمت می دهد.

•نرخ های روزانه، هفتگی یا ماهیانه برای هر تخصص نیرو انسانی یا منابع کاری مانند ماشین آلات و تجهیزات در نظر گرفته می شود.

•مهندس، نقشه کش، برقکار، جوشکار ماهر و ....

•جرثقیل، بیل مکانیکی، داربست و ...

•نرخ های واحد زمانی شامل بالاسری ها و سود پیمانکار می باشند.

•نرخ ها در هر قرارداد ثابت هستند.

•پیمانکار ریسک قیمت حاصل از افزایش هزینه ها نسبت به نرخ های واحد را متحمل می شود.

•برنامه کاری نرخ ها در قرارداد دیده شده است.

•هزینه های مواد اولیه و سایر مخارج بصورت یک درصد بر هزینه در نظر گرفته می شود.

•نوعی قرارداد جبران هزینه ای است.

معایب

پیمانکار تمایلی به انجام سریعتر کار ندارد.

هر چه طول مدت پیمان افزایش یابد میزان پول بیشتری پیمانکار بدست خواهد آورد.

مزایا

کیفیت کار افزایش می یابد.

الزامی به تعریف جزئیات فنی الزامات و طراحی در تعریف محدود کار قراردادی نمی باشد.

قرارداد جبران هزینه ها با فی ثابت یا درصدی( Reimbursable With Fixed Percentage Fee)

•این نوع قرارداد مشابه قرارداد واحد بهای زمان و مواد اولیه می باشد با این تفاوت که به پیمانکار براساس هزینه واقعی پرداخت می گردد.

•مزایا و معایب این روش مانند قرارداد واحد بهای زمان و مواد می باشد.

•به عنوان مازاد یک فی که بعنوان درصدی از هزینه واقعی می باشد برای پوشش بالاسری و سود به پیمانکار پرداخت می گردد.

•فی می تواند ثابت باشد.

•بدین شکل پیمانکار هیچ ریسک قیمتی را متحمل نمی شود.

•اداره این نوع قرارداد بسیار مشکل می باشد.

•هزینه های واقعی انجام شده توسط پیمانکار بایستی مستند سازی و صحه گذاری شود.

قرارداد های قیمت هدف (Target Price Contact Type)

•شکلی از قرارداد جبران هزینه هاست با این تفاوت که میزان هزینه های کل پیمانکار برای انجام کار نسبت به یک مبنای Target سنجیده و مشوق تعلق می گیرد.

•اگر هزینه های شارژ شده پیمانکار کمتر از Target Price باشد پیمانکار درصدی از اختلاف تا قیمت هدف را به صورت پاداش دریافت می کند.

•اگر هزینه ها بالاتر از Target باشد، آنگاه فقط بخشی از هزینه های بالاتر را پیمانکار دریافت خواهد نمود.

•هزینه ها می توانند یک نرخ ثابت یا هزینه های واقعی انجام شده باشند.

•نرخ هزینه های انجام شده معمولاً برای این نوع کار راحت تر است و بنابراین بایستی سعی نمود که هزینه ای واقعی استخراج و شفاف شود.

قراردادهای جبران هزینه با فی تشویقی (Reimbursable With Incentive Fees)

•در این نوع قراردادها پیمانکار براساس هزینه های واقعی انجام شده یا براساس نرخ های مصوب برای کار دریافت خواهد داشت.

•علاوه بر این پیمانکار فی تشویقی را براساس کارایی عملکرد در خصوص موارد زیر اضافه بر مبالغ فوق دریافت خواهد نمود.

•کارایی برنامه زمانسنجی

•کارایی کیفی

•کارایی هزینه

•و مواردی از این دست.

انواع قراردادها در پروژه های (EPC)

مطالب مشابه :

انواع قراردادها به لحاظ مالي- حقوقي

انواع قراردادها

انواع قراردادها در پروژه های (EPC)

انواع قراردادها

انواع قراردادها به لحاظ نحوه پرداخت

انواع متره

انواع قرارداد پیمانکاری

آشنایی با عناصر مؤثر در تنظیم ونگارش انواع قرارداهای ملکی